Θυσία πάση θυσία;

Όποιος άκουσε τον Γιούνκερ το βράδυ της Τρίτης δεν χρειάζεται να ακούσει τους υπόλοιπους. Δηλαδή, ίσως να άξιζε να άκουγε τον Ολάντ που μίλησε ξεκάθαρα μόνο για λύση, με αγωνία και χωρίς εκφοβισμούς. Αλλά ο Γάλλος ξέρει καλά πως η καμπάνα χτυπάει δυνατά επάνω από το κεφάλι του, η κρίση έχει βάλει πλώρη για τη χώρα του.

«Έχουμε προετοιμάσει λεπτομερώς το σενάριο Grexit. Έχουμε σχέδιο για παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. Έχουμε σενάριο για να βοηθήσουμε την Ελλάδα να παραμείνει στην Ευρωζώνη».

Όσα ποτηράκια και να είχε κατεβάσει ο Λουξεμβούργιος, ήξερε πολύ καλά τι έλεγε.
Αυτός μαζί με όλους τους υπόλοιπους, με ένα στόμα και μία φωνή μας είπαν πως σέβονται το δημοψήφισμα μας αλλά δεν τους νοιάζει. Καταλαβαίνουν πως δεν θέλουμε να εφαρμόσουμε όσα μας ζητάνε, αλλά δεν αλλάζει και κάτι το γεγονός πως δεν μας αρέσουν.

«Σέβομαι την άποψή σου αλλά δεν την ασπάζομαι». Απλά και ευρωπαϊκά.

Ο Τσίπρας έριξε με ένα από τα τελευταία (;) όπλα που κατείχε με την διενέργεια του δημοψηφίσματος. Αυτοί, αφού έτρεξαν στα χαρακώματα και προσπάθησαν να μας ρίξουν από τους δορυφόρους τους, την επόμενη ημέρα βγήκαν ατσαλάκωτοι και συνέχισαν στον ίδιο τόνο.
Ή μάλλον, ακόμα πιο επιθετικά.

Ο Τουσκ έκανε ξεκάθαρο πως η λύση θα πρέπει να δοθεί εντός των κοινών κανόνων που ισχύουν για όλους. Ξέρεις ποιους κανόνες;

Αυτούς που εφαρμόζουμε πέντε χρόνια τώρα. Αυτούς που εμείς απορρίψαμε την Κυριακή. Και όχι μόνο αυτούς. Εννοεί και αυτούς που μέχρι τώρα δεν μας έχουν χτυπήσει την πόρτα και δεν τους έχουμε απορρίψει ακόμη.

Και γι’ αυτό θα μαζευτούν την Κυριακή, για να ξεκαθαρίσουν σε όλους τους λαούς πως αυτοί δεν αλλάζουν. Είναι η δικές του δέκα εντολές, και δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν τελεία επειδή ένας λαός το ζητάει. Για να μην το ζητήσει και κανένας άλλος.


Βέβαια, μπορεί και αυτή να είναι η ώρα για την δική τους μπλόφα. Αφού η λατρεία μας για το ευρώ τους είναι τέτοια που δεν κρύβεται, ξέρουν πολύ καλά μέχρι που δεν είμαστε διατεθειμένοι να φτάσουμε.

Σε κάθε περίπτωση τα ψέματα τελείωσαν. Τα δικά μας ψέματα τελείωσαν.
Και ευρώ-και όχι στα μέτρα της λιτότητας που το κρατάνε ζωντανό, δεν γίνεται. Και αυτό το κατέστησαν όσο πιο σαφές γίνεται.

Η μπάλα δεν είναι πλέον ούτε στο γήπεδο της Ευρώπης, ούτε της ευρωζώνης, ούτε της Μέρκελ, ούτε του Τσίπρα.

Η μπάλα είναι στο δικό μας γήπεδο. Είναι στα σαλόνια μας. Στις αυλές μας. Στις γειτονιές μας. Στις πλατείες μας.

Εάν το «ευρώ πάση θυσία» ισχύει για την πλειοψηφία των Ελλήνων, ο Τσίπρας θα πρέπει να πάει στα τέσσερα και να υπογράψει μέχρι την Κυριακή. Ίσως και νωρίτερα.

Εάν όχι, δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε δημοψήφισμα.

Το μόνο δημοψήφισμα θα γίνει στο δρόμο.
rebeliskos