ΑΚΟΝΙΣΤΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΝΑ ΣΦΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Εάν δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μάτια σας για να βλέπετε, τότε θα τα χρειαστείτε για να κλάψετε


Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

Γύφτοι δημοκράτες


Γύφτοι δημοκράτες, αν δεν υπήρχαν οι βασιλείς ο Βασιλικός Κήπος θα είχε γίνει πολυκατοικίες (Τζίμης Πανούσης)
Η κλαψωμουνίαση έχει καταλάβει το διαδίκτυο και τα social media. Το μικρό κοριτσάκι στο ίδρυμα που λέει στην μαμά του, «Πάρε μας μανούλα μας στο σπίτι κι εμείς δεν θα πεινάμε…». Επιστολές στην Angela Dorothea Merkel, στον Αντωνάκη, στο στουρνάρι και «στο κέρατό μου το τράγιο», από εθελόδουλους και ευαίσθητους μικροαστούς, επώνυμους και ανώνυμους.
Όλοι μαζί αναρωτιούνται: Τι έχουμε πάθει και δεν αντιδρούμε; Είμαστε δημοκράτες γι΄ αυτό. Σεβόμαστε  τις μειοψηφίες όπως είναι και η εξουσία (-μειοψηφία).
Δεν είναι δημοκρατικό…. Αυτό που κάνεις.  Αποφασίσαμε με δημοκρατικές διαδικασίες. Έχω εκλεγεί δημοκρατικά . . . Και γι΄ αυτό αποφασίζω και διατάζω. Είμαι πρόεδρος, αρχηγός, δήμαρχος κ. ά. όλων των Ελλήνων (των δημοκρατών όμως).  Δημοκρατική παράταξη. Συνταγματικό τόξο. Είσαι φασίστας. Δεν σέβεσαι την γνώμη του άλλου. Είσαι ισχυρογνώμων…. Ο κατάλογος των κοινοτοπιών και της βλακείας είναι μακρύς . . . Βαριέσαι να γράφεις.
Τι σημαίνει δημοκράτης; Ποτέ κανένα στόμα δεν το “βρε και δεν το “πε ακόμα.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι πολίτευμα. Δεν θα έβλαπτε, να ανοίξετε κανένα βιβλίο (με κλασικούς) όλοι εσείς οι ευαίσθητοι δημοκράτες, ή να κάνετε ένα γκουγκλάρισμα της προκοπής. Βαρέθηκα πλέον να γράφω . . . Πολλά. Αλλά και με τα λίγα, πάλι στούρνοι θα μείνετε οι περισσότεροι.
Ο κυρίαρχος μαλάκας ψηφοφόρος θα κληθεί (μάλλον σύντομα) να αποφασίσει. . . . Δημοκρατικά πάντα.
Ο κόσμος τους ( Παύλος Σιδηρόπουλος)
Δένω τα μάτια και τα χέρια
να μη βλέπω άλλο πια
τα σκληρά τους μαχαίρια
τη μικρή τους καρδιά.
Και κοιμούνται και ξυπνάνε
μας χτυπάνε όπου βρούν
μηχανές που περπατάνε
που δεν ξέρουν να ζουν.

Κλείνω στόμα και μύτη
του βαρέθηκα πια
να με λένε αλήτη
και γελώντας, μαλλιά.

Τώρα μόνος σαν τσακάλι
στα βουνά τριγυρνώ
για το κλούβιο τους κεφάλι
ούτε που θα νοιαστώ.

Υπάρχει ελπίδα;
Πάντα υπάρχει… Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Μπορεί να πάψετε να είστε δημοκράτες, ευαίσθητοι, ανθρωπιστές, διαμαρτυρόμενοι, αγανακτισμένοι, κλαψομούνηδες, ψηφοφόροι, οπαδοί, πρόβατα κ. ά. τέτοια «όμορφα».
Αναζητούνται πολίτες . . .
Αν όχι αυτή την season,
σε κάποια επόμενη . . .
Να έχω παρακαλώ μερικούς.
Γιατί από πολιτικούς . . .
Στομώσαμε.
Άντε και του χρόνου στα σπίτια μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου