ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ

Νέος άνθρωπος έχασε την ζωή του στο Κερατσίνι. Το αίμα του χύθηκε από μαχαίρι χρυσαυγίτη φονιά. Το μαχαίρι οπλίστηκε από ηθικούς αυτουργούς. Δεν είναι μόνο οι ναζιστές εγκληματίες, ούτε τ’ αφεντικά τους, η μαφία που λυμαίνεται για χρόνια τον τόπο. Είναι και ο νοικοκυραίος. Αυτός που δεν διάλεξε πλευρά γιατί δεν τον αφορά (νομίζει ο ναζισμός) ή που επέλεξε να πάει με τα “λεβεντόπαιδα με τις μαύρες μπλούζες”.
Ο δρόμος μέχρι να έχουμε νεκρό, ήταν σύντομος αλλά φάνηκε ως αιώνας, από την στιγμή που ο νοικοκυραίος έβαλε στην βουλή τους νοσταλγούς του Χίτλερ. “Εγέρθουτου” έλεγε γορίλας στους δημοσιογράφους στην πρώτη συνέντευξη του αρχηγού τους μετά τις εκλογές. Άρεσε η στρατιωτική πειθαρχία απέναντι στους “ρουφιάνους-δημοσιογράφους”.
Ο Κασιδιάρης χαστούκιζε την Κανέλλη στον αέρα τηλεοπτικής εκπομπής και οι νοικοκυραίοι πανηγύριζαν, γιατί κι αυτή είναι μέρος του “σάπιου συστήματος”, ενώ οι πιο άρρωστοι, την κατηγορούσαν ότι τους πήγε κόντρα. Σκηνικά που θυμίζουν Ιράν εκτυλίχθηκαν στο θέατρο Χυτήριο για να μην ανέβει παράσταση, με την ναζιστική συμμορία να κάνει ότι θέλει με πρόσχημα την “προστασία της ορθοδοξίας”. Τότε ο νοικοκυραίος συντασσόταν μαζί τους, όπως και το παπαδαριό, αφού δεν έπρεπε να ανεβαίνει “βλάσφημη” παράσταση και από Αλβανό μάλιστα.
Στην κουβέντα για τον Χίτλερ που τον υμνούσαν και τον υμνούν στα έντυπά τους οι χρυσαυγίτες, ο νοικοκυραίος είχε να απαντήσει ότι “κι ο Στάλιν έκανε εγκλήματα“. Έψαχνε τον απέναντι χωρίς να τον ενδιαφέρει με ποιανού το μέρος είναι. Εξάλλου σ’ αυτή την χώρα ο αντικομμουνισμός έχει μείνει ως κατάλοιπο της χούντας. Του άρεσαν τα “συσσίτια μόνο για Έλληνες” και “αιμοδοσία μόνο για Έλληνες”, γιατί οι ξένοι “μας παίρνουν τις δουλειές” και είναι “εγκληματίες” (sic) που αξίζουν να φάνε κι ένα χέρι ξύλο (στην καλύτερη) και να γυρίσουν από εκεί που ήρθαν. Στα πογκρόμ των μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας, στους σπασμένους πάγκους μικροπωλητών και στο κυνήγι ανθρώπων, οι νοικοκυραίοι τα θεώρησαν αντίποινα.
Όταν οι σβάστικες μεταμφιέστηκαν σε μαιάνδρους και τα χέρια σηκώθηκαν ψηλά “για να χαιρετήσουν τον ήλιο”, ο νοικοκυραίος παντελώς αμόρφωτος και βλάκας καθώς είναι, επέμενε πως είναι αρχαιοελληνικά σύμβολα, που ο κακός ο Χίτλερ τα έκλεψε επειδή μας θαύμαζε κι εμείς πρέπει να είμαστε και περήφανοι, άσχετα αν συνδέθηκαν με μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Νοικοκυραίε, είσαι ο ηθικός αυτουργός του ναζιστικού τέρατος. Εσύ τους ψήφισες, εσύ τους έδωσες άλλοθι για να μιλάνε για “χέρια που είναι καθαρά κι ας χαιρετούν φασιστικά”. Εσύ θεωρείς όλους τους υπόλοιπους “ανθέλληνες”. Εσύ θες να τιμωρήσεις τα λαμόγια που βέβαια εσύ πάλι στήριζες, αλλά σου έκοψαν τις χάρες. Εσύ νοικοκυραίε τους έβλεπες να ανοίγουν πανό με το σύμβολο της χούντας και δεν σοκαρίστηκες, ίσως επειδή γούσταρες Παπαδόπουλο.
Δεν περίμενα νοικοκυραίε και τίποτα καλύτερο από σένα, αφού η αισθητική σου και η αντίληψή σου, βολτάρουν μεταξύ τζατζικιού και σανδαλιού από το Μοναστηράκι. Είσαι ικανός να στηρίξεις τα χειρότερα καθάρματα, ακόμα κι αυτούς που αρνούνται το Ολοκαύτωμα και το Άουσβιτς.

Νοικοκυραίε, το ότι δεν κράτησες κι εσύ μαχαίρι ή δεν φοράς (ακόμα) μπλουζάκι της Χρυσής Αυγής, δεν σημαίνει ότι παίρνεις άφεση αμαρτιών. Κι επίσης, βγάλε από το μυαλουδάκι σου-όσο διαθέτεις βέβαια- ότι θα συγχωρεθεί η άγνοιά σου.
“Μα, τόσοι που ψήφισαν Χρυσή Αυγή είναι ναζιστές;” ρωτάνε δήθεν αθώα οι “ουδέτεροι” και αυτοί που σφυρίζουν αδιάφορα. Μα και οι Γερμανοί που στήριξαν τον Χίτλερ δεν γεννήθηκαν ναζί, έγιναν ναζί, όταν η παράνοια ενδύθηκε την αίγλη του “έθνους” και αθωώθηκε ιδεολογικά, λόγω της μαζικής συμμετοχής. Όταν νοικοκυραίε βολεμένε, σήκωσαν το χέρι για να χαιρετήσουν φασιστικά, όταν κυνηγούσαν με τάγματα εφόδου τους πάσης φύσεως αντιφρονούντες και διαφορετικούς.
Εσύ νοικοκυραίε πιστεύεις σε δύο άκρα, επειδή στο είπε ο Πρετεντέρης, επειδή ο φασισμός και αυτοί που τον πολεμούν, γίνονται το ίδιο πράγμα, αρκεί εσύ να έχεις την ησυχία σου.
Ο νοικοκυραίος είναι ο πιο συνεπής σύμμαχος της ανελευθερίας, της αναλήθειας, της άγνοιας, της αδικίας, της ανομίας και της αλητείας. Οτιδήποτε στερητικό μπορεί να μπει μπροστά ως χαρακτηριστικό για να περιγράψει τον νοικοκυραίο. Εκφράζει εκείνη την δουλική πλευρά του ανθρώπου, που εύκολα υποκύπτει, υπακούει και συμμορφώνεται. Είναι αυτός που κινείται μεταξύ μεροκάματου και tv. Και είναι υπεύθυνος για όλες τις τυραννίες ανά τον κόσμο, γιατί ποτέ δεν κατέβασε το χέρι του που τις στήριζε ή παρέμενε συνειδητά απαθής και αριβίστας, κοιτώντας μόνο το τομάρι του.
Όμως νοικοκυραίε, φτάνει και η δική σου ώρα. Πρέπει να πονέσεις και μάλιστα πολύ. Γιατί ο ναζισμός σκοτώνει χωρίς διακρίσεις.
strange journal