Ένα πρωινό του 2010 ο τότε πρωθυπουργός της χώρας , Γιώργος Παπανδρέου , πετάχτηκε ιδρωμένος από το κρεβάτι και αναφώνησε “ονειρεύομαι άρα υπάρχω” και συνεχίζοντας την φιλοσοφική του αναζήτηση κατέληξε στο “αφού υπάρχω , ονειρεύομαι την βοήθεια της τρόικα”.Τα καταστροφικά αποτελέσματα των αναζητήσεων του τότε πρωθυπουργού λίγο πολύ είναι γνωστά σε όλους . Ανεργία στο κόκκινο , μισθοί στον πάγο , έλλειμμα στα άκρα .
Αυτές οι συνέπειες των…λανθασμένων ενεργειών του Γιώργου Παπανδρέου τον ανάγκασαν να παραδεχτεί ότι “ένα ξέρω , ότι δεν ξέρω την τύφλα μου” και με ελαφρά πηδηματάκια την έκανε για το εξωτερικό ώστε να διδάξει την αμάθεια του στους υπόλοιπους Ευρωπαίους .
Την θέση του , έπειτα από κάποια διαλλείματα μεταξύ τραπεζιτών και τεχνοκρατών , πήρε ο Αντώνης Σαμαράς ο οποίος , έχοντας ως οδηγό την φράση “τα πάντα ρει , γιατί απόψε είναι γιορτή” αποφάσισε να τα αλλάξει όλα. Και τελικά τα έκανε μπουρδέλο .
Παραδόξως ο λαός ενάμισι χρόνο μετά την εκλογή του Αντώνη Σαμαρά συνεχίζει να έχει εμπιστοσύνη στις ικανότητες του μπουρδελιάρη πρωθυπουργού στηρίζοντας τον και βροντοφωνάζοντας με ένα στόμα “όσο ζω ελπίζω” .
Έτσι πλέον έχουμε καταντήσει υποτακτικοί των ξένων κυβερνήσεων οι οποίοι μας υποχρεώνουν να πληρώνουμε τα γαμησιάτικα των γηγενών πολιτικών κουκουλώνοντας με αυτό τον τρόπο την ανικανότητα τους .
Η συνέχεια για τους Έλληνες μόνο δύο δρόμους μπορεί να έχει .
Ο ένας είναι ο δρόμος σύμφωνα με τον οποίο “ότι δεν με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό” συνεχίζοντας να πληρώνουμε τα κερατιάτικα μέχρι να πεθάνουμε αποκτώντας όμως τρομερές αντοχές στην πείνα , στην ανέχεια και σε παραπλήσιες συμπτωματικές ασθένειες των συντηρητικών κυβερνήσεων.
Ο άλλος είναι ο δρόμος του “Non Serviam” και όποιον πάρει ο χάρος . Υπόψη βέβαια ότι ο προηγούμενος που τον ακολούθησε κάνει ηλιοθεραπεία δίπλα σε ζεστά καζάνια . Τουλάχιστον όμως τα καζάνια είναι δικά του . Δεν τα χρωστάει σε κανέναν .
takoureliatragoudameakoma
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου