Παραμύθι με δράκο

Ο Παπανδρέου έτοιμος να στήσει δημοψήφισμα για το ευρώ ή το μνημόνιο ή το βουνό ή θάλασσα. Ο Σαρκοζύ έτοιμος να ανέβει σε σκαμπό και να αρπάξει τον Παπανδρέου για να τον αρχίσει στις γρήγορες. Ο Βενιζέλος να συνομωτεί πίσω από την πλάτη του Γιωργάκη για τη θέση του χαλίφη. Η Μέρκελ να κλαίει, και ο Μπαρόζο σε μυστικό τηλεφωνικό ραντεβουδάκι με τον Σαμαρά για να ρίξουν, μαζί με τον Βαγγελάκη τον Παπανδρέου. Αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια ωραία ατμόσφαιρα.
Το ρεπορτάζ των Financial Times δεν είπε απολύτως τίποτα καινούριο. Το μόνο που έκανε ήταν να επιβεβαιώσει όλα αυτά τα γεγονότα, με τα οποία εδώ στην Ελλάδα οι κρατούντες ξεμπερδεύουν χαρακτηρίζοντας τα θεωρίες συνωμοσίας. Υπάρχει όμως ένα αξίωμα, που χρόνο με το χρόνο, και ειδικά στην κορύφωση της παγκόσμιας κρίσης, επιβεβαιώνεται εκκωφαντικά. Η μόνη αλήθεια που υπάρχει στις θεωρίες συνωμοσίας είναι η ίδια η συνωμοσία.
Η ίδια η Μέρκελ προ μηνών παραδέχτηκε πως ο κίνδυνος μιας πιθανής εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη απειλούσε με μπουρλότο όλο αυτό το διεφθαρμένο κατασκεύασμα. Απόδειξη, όχι μόνο για τη ζημιά που θα δημιουργούσε η Ελλάδα στα δόλια σχέδιά της νομισματικής ενοποίησης σε βάρος των λαών, αλλά και για τα διαπραγματευτικά χαρτιά που κράταγε η χώρα σε βάρος των διεθνών τοκογλύφων.
Τους τοκογλύφους του οποίους ο Βενιζέλος σαν υπουργός Οικονομικών εξυπηρέτησε, υπογράφοντας τις συμβάσεις σε αγγλικό δίκαιο, την ώρα που είχε στο συρτάρι του λύσεις χωρίς αλλαγή δικαίου. Κάτι που θα επέτρεπε στη χώρα να κρατήσει ένα μεγάλο διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια της. Κι όμως τότε τόλμησε να μιλήσει και να εξυμνήσει για ακόμα μία φορά το εγώ του για τη διαγραφή χρέους. Κι ας ήταν των μικροομολογιούχων και των ασφαλιστικών μας ταμείων.
Πίσω από κάθε πληροφορία που αποκαλύπτεται ή αποσιωπάται από τα κυρίαρχα μέσα, κι ένας δράκος. Όχι όμως σαν αυτόν των παραμυθιών που μερικές φορές βοηθάει και την πριγκίπισσα. Ο δράκος αυτός είναι ένα πολυεθνικό άρμα που πετάει αδυσώπητες φλόγες στις χώρες του Νότου, και οσονούπω  και σε άλλες περιφέρειες, για να παραλάβουν τη στάχτη οι πολυεθνικές και να την κάνουν χρυσάφι.
Αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν σχεδιάστηκε, δεν οικοδομήθηκε και δεν δούλεψε ποτέ προς όφελος των λαών που πάντα χρησιμοποιούσε ως άλλοθι.
Αυτή είναι μία οικονομική ένωση, μία συμμορία τεχνοκρατών και λοιπών δούλων των άγριων ζώων του καπιταλισμού, που μοναδικό της στόχο έχει την άλωση κάθε εργατικού, κοινωνικού και κάθε άλλου είδους δικαιώματος.
Δεν ξέρω ποια μπορεί να είναι η επόμενη μέρα μιας διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα. Και σίγουρα, με την αφωνία στις λύσεις που θα επιλεγούν, η αξιωματική αντιπολίτευση προς το παρόν καταφέρνει να σημαδεύει τα πόδια της. Το αν θα τους ρίξει τελικά θα κριθεί από τον τρόπο που θα βρει να επικοινωνήσει τις λύσεις που θα χρησιμοποιήσει. Και ειδικά τις λιγότερο επικοινωνιακές.
Το σίγουρο πάντως είναι, πως αν μια ελπίδα έχουμε να γυρίσουμε τη σελίδα στο ημερολόγιο, αυτή είναι να τελειώνουμε με τους ιπποκόμους του δράκου, και τους λοιπούς δούλους του.
Και τότε, γιατί όχι, μπορεί να αλλάξουμε ακόμα και ημερολόγιο.

rebeliskos