«Κάποιος θα πρέπει να γράψει ένα ποίημα για τα βάσανα των απεργών
πείνας. Θα 'θελα να το γράψω εγώ, αλλά πώς να το τελειώσω;» έγραψε στο
ημερολόγιό του στις 10 Μαρτίου 1981 ο Sands.
Σαν σήμερα, 5 Μαΐου 1981, πέθανε, στα 27 χρόνια, ο Gerard Robert «Bobby» Sands μέλος του ΙRΑ αλλά και εκλεγμένος στο Βρετανικό Κοινοβούλιο, μετά 66 μέρες απεργίας πείνας στην φυλακή Maze. Ο
ίδιος ήταν ο ηγέτης της απεργίας πείνας του 1981 κατά την οποία άλλοι
εννέα κρατούμενοι των φυλακών έχασαν τη ζωή τους αγωνιζόμενοι για την
άρση του ειδικού καθεστώτος κράτησης των Ιρλανδών πολιτικών κρατουμένων.
Λίγο πριν την απεργία πείνας ο Sands εξελέγη βουλευτής του βρετανικού
κοινοβουλίου.
Ο Sands μπήκε στις τάξεις του IRA το 1972. Την ίδια χρονιά συνελήφθη για κατοχή όπλων που βρέθηκαν στο σπίτι που διέμενε. Καταδικάστηκε τον Απρίλη του 1973 σε φυλάκιση πέντε ετών και αφέθηκε ελεύθερος το 1976. Μέσα σε έξι μήνες, συλλαμβάνεται ξανά, έπειτα από βομβιστική επίθεση και ανταλλαγή πυρών. Η δίκη πραγματοποιήθηκε τελικά τον Σεπτέμβριο του 1977. Παρότι δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία για την ενοχή του καταδικάστηκε σε 14 χρόνια φυλάκιση και στην φυλακή Maze. Αρχικά πάντως μεταφέρθηκε στη φυλακή Κράμλιν όπου πέρασε 15 ημέρες γυμνός σε απομόνωση, ενώ κάθε τρεις μέρες υποβαλλόταν σε υποχρεωτική από το φαγητό αποχή.
Οι κινητοποιήσεις των κρατούμενων του ΙRΑ απέναντι στο ειδικό καθεστώς φυλάκισής τους ξεκίνησε το 1980. Η βρετανική κυβέρνηση είχε κατατάξει τους Ιρλανδούς κρατούμενους πολέμου στη Βόρεια Ιρλανδία ως ειδική κατηγορία χωρίς δικαιώματα. Οι κρατούμενου του IRA και του INLA απέναντι σε αυτό το καθεστώς ξεκίνησαν τη «διαμαρτυρία της κουβέρτας». Οι κρατούμενοι αρνούνταν να φορούν τις στολές της φυλακής και είτε ήταν γυμνοί, είτε έφτιαχναν ρούχα από τις κουβέρτες τους. Ζητούσαν να μη φορούν στολές της φυλακής, να μην εργάζονται γι’ αυτήν, να έχουν ελεύθερη συναναστροφή με τους άλλους κρατουμένους, να μπορούν να οργανώνουν τις δικές τους εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες και να έχουν το δικαίωμα να δέχονται επίσκεψη και να δέχονται δέματα και γράμματα μια φορά την εβδομάδα.
Η πρώτη απεργία πείνας ξεκίνησε το 1980. Σε αυτή συμμετείχαν άντρες και γυναίκες από τρεις διαφορετικές φυλακές. Ένας από τους κρατούμενους κινδύνευσε να χάσει τη ζωή του. Η βρετανική κυβέρνηση φάνηκε διαλλακτική αναφορικά με το δικαίωμα των κρατουμένων να φορούν τα ρούχα τους. Η απεργία τερματίστηκε μετά από δυο μήνες, ωστόσο σε σύντομο χρονικό διάστημα φάνηκε ότι η βρετανική κυβέρνηση δεν είχε την πρόθεση να ικανοποιήσει τα αιτήματα.
Την 1η Μάρτη του 1981 ξεκίνησε νέα απεργία πείνας με βασικό αίτημα να αναγνωριστούν οι κρατούμενοι πολέμου ως πολιτικοί κρατούμενοι. Ο Bobby Sands ήταν ο πρώτος που αρνήθηκε την τροφή. «Δεν θα με σπάσουν καθώς η επιθυμία για ελευθερία και για την ελευθερία του Ιρλανδικού λαού βρίσκεται στην καρδιά μου. Θα φθάσει η μέρα όπου όλος ο λαός της Ιρλανδίας θα έχει την επιθυμία για ελευθερία. Τότε θα αλλάξουν τα πράγματα» είχε δηλώσει. «Πιστεύω και στηρίζω το θεόσταλτο δικαίωμα του Ιρλανδικού έθνους στην κυρίαρχη ανεξαρτησία και το δικαίωμα κάθε Ιρλανδού και Ιρλανδής να στηρίξει αυτό το δικαίωμα με την ένοπλη επανάσταση» υποστήριζε ο Sands. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση της Βρετανίας, διά στόματος της πρωθυπουργού, Μάργκαρετ Θάτσερ, απέρριπτε δημόσια το συμβιβασμό με τα αιτήματα που ζητούσαν οι κρατούμενοι. Λίγο πριν την έναρξη της απεργίας, ο ανεξάρτητος Ιρλανδός βουλευτής Tyrone πέθανε.
Ο Sands ήταν υποψήφιος και εκλέχθηκε στη θέση του στις 9 Απριλίου του 1981. Ωστόσο παρέμεινε βουλευτής για κάτι λιγότερο από ένα μήνα καθώς στις 5 Μαΐου του 1981 πέθανε στο νοσοκομείο της φυλακής μετά από 66 μέρες απεργίας πείνας. Δεν ήταν ο μόνος. Οι κρατούμενοι του IRA συνέχισαν την απεργία πείνας και το καλοκαίρι πέθαναν ακόμη 9 από αυτούς. Η απεργία έσπασε στο τέλος του καλοκαιριού καθώς ο Καθολικός κλήρος έπεισε τις οικογένειες των κρατουμένων που είχαν χάσει τις αισθήσεις τους να τους ταΐσουν ενδοφλεβικά. IRA και INLA σταμάτησαν την απεργία μετά από 217 ημέρες, τον Οκτώβρη 1981. Κατόπιν η βρετανική κυβέρνηση ικανοποίησε κάποια από τα αιτήματα των κρατουμένων, χωρίς, ωστόσο, να τους χαρακτηρίσει ποτέ πολιτικούς κρατουμένους. Η απεργία πείνας ενδυνάμωσε την δραστηριότητα του IRA καθώς συγκέντρωσε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ αλλά και της κοινής γνώμης.
tvxs
Ο Sands μπήκε στις τάξεις του IRA το 1972. Την ίδια χρονιά συνελήφθη για κατοχή όπλων που βρέθηκαν στο σπίτι που διέμενε. Καταδικάστηκε τον Απρίλη του 1973 σε φυλάκιση πέντε ετών και αφέθηκε ελεύθερος το 1976. Μέσα σε έξι μήνες, συλλαμβάνεται ξανά, έπειτα από βομβιστική επίθεση και ανταλλαγή πυρών. Η δίκη πραγματοποιήθηκε τελικά τον Σεπτέμβριο του 1977. Παρότι δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία για την ενοχή του καταδικάστηκε σε 14 χρόνια φυλάκιση και στην φυλακή Maze. Αρχικά πάντως μεταφέρθηκε στη φυλακή Κράμλιν όπου πέρασε 15 ημέρες γυμνός σε απομόνωση, ενώ κάθε τρεις μέρες υποβαλλόταν σε υποχρεωτική από το φαγητό αποχή.
Οι κινητοποιήσεις των κρατούμενων του ΙRΑ απέναντι στο ειδικό καθεστώς φυλάκισής τους ξεκίνησε το 1980. Η βρετανική κυβέρνηση είχε κατατάξει τους Ιρλανδούς κρατούμενους πολέμου στη Βόρεια Ιρλανδία ως ειδική κατηγορία χωρίς δικαιώματα. Οι κρατούμενου του IRA και του INLA απέναντι σε αυτό το καθεστώς ξεκίνησαν τη «διαμαρτυρία της κουβέρτας». Οι κρατούμενοι αρνούνταν να φορούν τις στολές της φυλακής και είτε ήταν γυμνοί, είτε έφτιαχναν ρούχα από τις κουβέρτες τους. Ζητούσαν να μη φορούν στολές της φυλακής, να μην εργάζονται γι’ αυτήν, να έχουν ελεύθερη συναναστροφή με τους άλλους κρατουμένους, να μπορούν να οργανώνουν τις δικές τους εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες και να έχουν το δικαίωμα να δέχονται επίσκεψη και να δέχονται δέματα και γράμματα μια φορά την εβδομάδα.
Η πρώτη απεργία πείνας ξεκίνησε το 1980. Σε αυτή συμμετείχαν άντρες και γυναίκες από τρεις διαφορετικές φυλακές. Ένας από τους κρατούμενους κινδύνευσε να χάσει τη ζωή του. Η βρετανική κυβέρνηση φάνηκε διαλλακτική αναφορικά με το δικαίωμα των κρατουμένων να φορούν τα ρούχα τους. Η απεργία τερματίστηκε μετά από δυο μήνες, ωστόσο σε σύντομο χρονικό διάστημα φάνηκε ότι η βρετανική κυβέρνηση δεν είχε την πρόθεση να ικανοποιήσει τα αιτήματα.
Την 1η Μάρτη του 1981 ξεκίνησε νέα απεργία πείνας με βασικό αίτημα να αναγνωριστούν οι κρατούμενοι πολέμου ως πολιτικοί κρατούμενοι. Ο Bobby Sands ήταν ο πρώτος που αρνήθηκε την τροφή. «Δεν θα με σπάσουν καθώς η επιθυμία για ελευθερία και για την ελευθερία του Ιρλανδικού λαού βρίσκεται στην καρδιά μου. Θα φθάσει η μέρα όπου όλος ο λαός της Ιρλανδίας θα έχει την επιθυμία για ελευθερία. Τότε θα αλλάξουν τα πράγματα» είχε δηλώσει. «Πιστεύω και στηρίζω το θεόσταλτο δικαίωμα του Ιρλανδικού έθνους στην κυρίαρχη ανεξαρτησία και το δικαίωμα κάθε Ιρλανδού και Ιρλανδής να στηρίξει αυτό το δικαίωμα με την ένοπλη επανάσταση» υποστήριζε ο Sands. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση της Βρετανίας, διά στόματος της πρωθυπουργού, Μάργκαρετ Θάτσερ, απέρριπτε δημόσια το συμβιβασμό με τα αιτήματα που ζητούσαν οι κρατούμενοι. Λίγο πριν την έναρξη της απεργίας, ο ανεξάρτητος Ιρλανδός βουλευτής Tyrone πέθανε.
Ο Sands ήταν υποψήφιος και εκλέχθηκε στη θέση του στις 9 Απριλίου του 1981. Ωστόσο παρέμεινε βουλευτής για κάτι λιγότερο από ένα μήνα καθώς στις 5 Μαΐου του 1981 πέθανε στο νοσοκομείο της φυλακής μετά από 66 μέρες απεργίας πείνας. Δεν ήταν ο μόνος. Οι κρατούμενοι του IRA συνέχισαν την απεργία πείνας και το καλοκαίρι πέθαναν ακόμη 9 από αυτούς. Η απεργία έσπασε στο τέλος του καλοκαιριού καθώς ο Καθολικός κλήρος έπεισε τις οικογένειες των κρατουμένων που είχαν χάσει τις αισθήσεις τους να τους ταΐσουν ενδοφλεβικά. IRA και INLA σταμάτησαν την απεργία μετά από 217 ημέρες, τον Οκτώβρη 1981. Κατόπιν η βρετανική κυβέρνηση ικανοποίησε κάποια από τα αιτήματα των κρατουμένων, χωρίς, ωστόσο, να τους χαρακτηρίσει ποτέ πολιτικούς κρατουμένους. Η απεργία πείνας ενδυνάμωσε την δραστηριότητα του IRA καθώς συγκέντρωσε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ αλλά και της κοινής γνώμης.
tvxs
160
Επαναστατικές πρωτοχρονιάτικες ευχές σε στυλ manga της Japan
Revolutionary Communist League. Βλ. Weekly Kaihoh / Liberation.
Η πρώτη έκδοση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου στα γερμανικά το 1848 και
στα ελληνικά το 1913. Bλ. Wikipedia. Δεξ., χειρόγραφη σελίδα του
Μανιφέστου. Βλ. kootation.com.
Karl Marx, Friedrich Engels. Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Βλ. Dan Wyman Books.
O νεαρός Karl Marx, ταινία (σε τελικό στάδιο) του αϊτινού σκηνοθέτη (και
Υπουργού Πολιτισμού για ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα στην Αϊτή τη
δεκετία του '90) Raoul Peck. Βλ.010x.com και Never get out of the boat.
Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels και Filipino Futuresbook.
Ο Karl Marx με τη γυναίκα του Jenny von Westphalen. Βλ.Wikimedia Commons
και libcom.org.
Βλ. Киноклуб "Феникс" και Hachette Book Group.
Η Jenny von Westphalen. Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Διάφορα σπίτι όπου διέμενε o Marx (Τρηρ, Παρίσι, Βρυξέλλες, Λονδίνο).
Πάνω, Η σύλληψη του Karl Marx (το 1848 στις Βρυξέλλες με σκοπό την
απελασή του), έργο του N Khukov. Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Ο Marx με τις τρεις κόρες του Jenny, Laura, Eleanor και τον Friedrich
Engels (1864). Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Jenny, Laura, Eleanor. Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Η Jenny, η πρωτότοκη κόρη του Marx. Δεξ. με τον συζυγό της Charles
Longuet, ηγετική φιγούρα της Παρισινής Κομμούνας. Η Jenny είχε ενεργό
δράση στο σοσιαλιστικό κίνημα, αρθρογραφώντας σε διάφορα έντυπα της
εποχής.Βλ. 2.cddc.vt.edu marxists archive και parisrevolutionnaire.
Η Laura, η δευτερότοκη κόρη του Marx, με τον συζυγό της Paul Lafargue,
συγγραφέα του γνωστού βιβλίου Το δικαίωμα στην τεμπελιά. Μετέφρασαν και
διέδωσαν τα έργα των Marx και Engels. Αυτοκτόνησαν μαζί το 1911. Βλ.
parisrevolutionnaire.
Η Eleanor (Tussy) Marx, η μικρότερη κόρη. Προσπάθησε να συνδέσει την
πολιτική της δράση με την αγάπη της για το θέατρο. Η ταραγμένη σχέση της
με τον άγγλο βιολόγο Edward Aveling την οδήγησε στην αυτοκτονία σε
ηλικία 43 ετών. Πάνω αριστερά με τον Wilhelm Liebknecht, συναγωνιστή του
πατέρα της στην οργάνωση Bund der Kommunisten (Κομμουνιστική Λίγκα),
και πατέρα του Karl Liebknecht, ηγέτη των Σπαρτακιστών στη Γερμανία μαζί
με την Rosa Luxemburg. Βλ. Wikipedia, malcsbooks και
marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Η νεότητα του Marx σε σπάνιο κινέζικο φωτορομάντζο από τη σειρά
"Πολιτιστικά ταξίδια". Βλ. jsqg.org.
Η νεότητα του Marx. Βλ. jsqg.org.
Η ζωή του Marx σε άλλα 6 επεισόδια (έκδόσεις του 1980). Βλ. 997788.com.
Βλ. shuobao.com και 997788.com.
Αριστ. βλ. unesco.org. Δεξ. φωτ. του John Mayall (1875). Βλ. Museum
Trier.
Βουλγάρικες κάρτες. καρτ ποστάλ Delcampe.
O Karl Marx εξελέγη το 1864 στο Γενικό Συμβούλιο της Διεθνούς 'Ενωσης
Εργαζομένων (της Πρώτης Διεθνούς). Η Εναρκτήρια ομιλία του στη ΔΕΕ
(1864), που αποτέλεσε και το προγραμματικό μανιφέστο της οργάνωσης,
άρχιζε με την εξής πρόταση : "It is a great fact that the misery of the
working masses has not diminished from 1848 to 1864, and yet this period
is unrivaled for the development of its industry and the growth of its
commerce". Η πάνω φωτογραφία είναι από πορεία του αμερικανικού τμήματος
της Διεθνούς 'Ενωσης Εργαζομένων προς τιμήν του Louis-Nathaniel Rossel
και των συντρόφων του της Παρισινής Κομμούνας που εκτελέστηκαν από την
κυβέρνηση των Βερσαλλιών (Frank Leslie's Illustrated Newspaper, 1872).
Κάτω δεξιά, κάρτα μέλους της ΔΕΕ του Friedrich Engels. Bl.
historynotes.info, Archive of The communist International
(stalinist-hoxhaists), raspouteam.org.
Πάνω αριστ., συνεδρίαση του πρώτου Γενικού Συμβουλίου της Διεθνούς
'Ενωσης Εργαζομένων το 1864. Βλ. Robert Graham's Anarchism, iisg.nl,
e-Bay.
Δεξ., πρώτη έκδοση του Κεφαλαίου. Βλ. Wikimedia Commons. Αριστ., βλ. How
to Be Useful.
Οικονομικά και φιλοσοφικά χειρόγραφα του 1844. Βλ. apieceofmonologue.
"Προστατέψτε τα παιδιά σας από την εκκλησία", αφίσα των ρώσων
μπολσεβίκων. Βλ. davidicke.com και flickriver.com.
Βλ. Letters from a Lavatory.
Αριστ., εργαζόμενοι διαβάζουν το τελευταίο τεύχος του περιοδικού Ο
'Αθεος σε μία παύση των εργασιών "απαλλοτρίωσης". Pioneers of Soviet
photography, Thames and Hudson, New York, 1983. Βλ. davidicke.com. Δεξ.
αντι-θρησκευτική εκστρατεία των κομμουνιστών στη Γερμανία. Βλ.
allposters.com.
Καρτ ποστάλ Delcampe και NJB Article and Source Repository.
Η τελευταία φωτογραφία του Marx στο Αλγέρι, όπου είχε πάει για ανάρρωση
το 1882. Βλ.. Fuck Yeah, Piero Sraffa! και .iisg.nl. Οι πάνω
φωτογραφίες είναι από το προσχέδιο της κινούμενης ταινίας Το τελευταίο
ταξίδι του Karl Marx του H.J. Krysmanski. Βλ. braniya.
Images Profiles of Famous Sociologists, Past and Present, Sean
Gallup/Getty Images. Βλ. sociology.about.com .
Δύο διαφημίσεις, για την ελβετική εφημερίδα WOZ και για μαθήματα
οικονομίας. Βλ. 1jour1pub.com και 1home.earthlink.net.
Ο περίπατος στο πάρκο του Μαρξ και του Heine (1960), έργο της
καλλιτέχνιδας και μούσας της ρώσικης πρωτοπορίας Alisa Poret. Βλ.
ARTinvestment.ru.
Agit prop σε ρώσικα παιδικά βιβλία. Σχέδια της Alisa Poret. Βλ.
mcgill.ca. Δεξ. πορτρέτο της ίδιας. Βλ. .inmsk.ru.
Installation της ουκρανής καλλιτέχνιδας Nataliya Slinko στη γκαλερί Soap
Factory (Minneapolis). Η απορία του διευθυντή της, Ben Heywood, ήταν
πως ελάχιστοι επισκέπτες αναγνώρισαν σ' αυτό το έργο τη γενειάδα του
Marx. Βλ. Eyeteeth- Incisive ideas.
Καλούπι του μνημείου Marx-Engels μεταφέρεται στο εργαστήριο του γλύπτη
Ludwig Engelhardt (1984). Το μνημείο βρίσκεται σήμερα στην καρδιά του
ιστορικού κέντρου του Βερολίνου (Berlin-Mitte). Φωτ. Sibylle
Bergemann/Agentur OstkreuzOstkreuz. Βλ. Museum Trier.
"Θάνατος στο μαρξισμό". Bl. wh00ps.wordpress.com.
Εορταστικές εκδηλώσεις στη Μόσχα το 1917 για τη Διεθνή μέρα των
εργαζομένων γυναικών. Βλ. Fuck Yeah Marxism-Leninism.
Πορτρέτα του Προέδρου Hồ Chí Minh και του Marx στην 10η επέτειο της
επανένωσης του Βιετνάμ (1985). Βλ. reds.vn.
Αριστ., μνημείο του Marx στην πόλη Karl-Marx-Stadt της Ανατολικής
Γερμανίας (1971). Bl. Памятники архитектуры и культуры. Δεξ., ο τάφος
του στο Λονδίνο. Βλ. National Federation of Postal Employees.
Η Εξομολόγηση του Marx.
Σε μία επίσκεψη του ρώσου μαρξιστή επαναστάτη David Riazanov στο σπίτι
των Lafargue στο Παρίσι, η κόρη του Marx, Laura, του εμπιστεύτηκε ένα
είδος ερωτηματολόγιου του Proust στο οποίο είχαν υποβάλει τον Marx οι
κόρες του Jenny και Laura (γύρω στο 1860).
Εξομολόγηση
Η αγαπημένη σας αρετή Η απλότητα
Στους άντρες Η δύναμη
Στις γυναίκες Η αδυναμία
Το κύριο χαρακτηριστικό σας
Η ενότητα της θέλησης.
Η άποψη σας για την ευτυχία
Ο αγώνας
Η άποψη σας για τη δυστυχία
Η υποταγή
Η αδυναμία που τείνετε να δικαιολογήσετε
Η εμπιστοσύνη που δίνεται με ελαφρότητα.
Η αδυναμία που σας προκαλεί τη μεγαλύτερη αποστροφή
Η δουλικότητα.
Η αντιπαθειά σας
Ο Martin Tupper (σ.σ. άγγλος συγγραφέας και ποιητής), η πούδρα βιολέτας
Η αγαπημένη σας απασχόληση
Να κοιτάζω τη Netchen (σ.σ. πρόκειται για την Antoinette Philips,
ξαδέλφη του Marx και μέλος του ολλανδικού τμήματος της Διεθνούς), να
διαβάζω.
Ο αγαπημένος σας ποιητής
Dante, Eschyle, Shakespeare, Goethe
Ο αγαπημένος σας πεζογράφος
Diderot, Lessing, Hegel, Balzac
Ο ηρωάς σας
Ο Σπάρτακος, ο Kepler
Η ηρωίδα σας
Η Gretchen
Το αγαπημένο σας λουλούδι
Η Daphné (σ.σ. λογοπαίγνιο με το όνομα της κόρης του Laura), η δάφνη
Το αγαπημένο σας χρώμα
Το κόκκινο
Το αγαπημένο σας χρώμα ματιών
Το μαύρο
Τα αγαπημένα σας ονόματα
Laura, Jenny
Το αγαπημένο σας πιάτο
Το ψάρι
Το αγαπημένο σας ρητό
Nihil Humani a me alienum puto (τίποτα το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο -
Terence)
Το αγαπημένο σας μότο
De omnibus dubitandum (Να αμφιβάλλεις για όλα - Descartes) Πηγή: www.lifo.gr
ΣΧΟΛΙΑ (0)
160
Επαναστατικές πρωτοχρονιάτικες ευχές σε στυλ manga της Japan
Revolutionary Communist League. Βλ. Weekly Kaihoh / Liberation.
Η πρώτη έκδοση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου στα γερμανικά το 1848 και
στα ελληνικά το 1913. Bλ. Wikipedia. Δεξ., χειρόγραφη σελίδα του
Μανιφέστου. Βλ. kootation.com.
Karl Marx, Friedrich Engels. Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Βλ. Dan Wyman Books.
O νεαρός Karl Marx, ταινία (σε τελικό στάδιο) του αϊτινού σκηνοθέτη (και
Υπουργού Πολιτισμού για ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα στην Αϊτή τη
δεκετία του '90) Raoul Peck. Βλ.010x.com και Never get out of the boat.
Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels και Filipino Futuresbook.
Ο Karl Marx με τη γυναίκα του Jenny von Westphalen. Βλ.Wikimedia Commons
και libcom.org.
Βλ. Киноклуб "Феникс" και Hachette Book Group.
Η Jenny von Westphalen. Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Διάφορα σπίτι όπου διέμενε o Marx (Τρηρ, Παρίσι, Βρυξέλλες, Λονδίνο).
Πάνω, Η σύλληψη του Karl Marx (το 1848 στις Βρυξέλλες με σκοπό την
απελασή του), έργο του N Khukov. Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Ο Marx με τις τρεις κόρες του Jenny, Laura, Eleanor και τον Friedrich
Engels (1864). Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Jenny, Laura, Eleanor. Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Η Jenny, η πρωτότοκη κόρη του Marx. Δεξ. με τον συζυγό της Charles
Longuet, ηγετική φιγούρα της Παρισινής Κομμούνας. Η Jenny είχε ενεργό
δράση στο σοσιαλιστικό κίνημα, αρθρογραφώντας σε διάφορα έντυπα της
εποχής.Βλ. 2.cddc.vt.edu marxists archive και parisrevolutionnaire.
Η Laura, η δευτερότοκη κόρη του Marx, με τον συζυγό της Paul Lafargue,
συγγραφέα του γνωστού βιβλίου Το δικαίωμα στην τεμπελιά. Μετέφρασαν και
διέδωσαν τα έργα των Marx και Engels. Αυτοκτόνησαν μαζί το 1911. Βλ.
parisrevolutionnaire.
Η Eleanor (Tussy) Marx, η μικρότερη κόρη. Προσπάθησε να συνδέσει την
πολιτική της δράση με την αγάπη της για το θέατρο. Η ταραγμένη σχέση της
με τον άγγλο βιολόγο Edward Aveling την οδήγησε στην αυτοκτονία σε
ηλικία 43 ετών. Πάνω αριστερά με τον Wilhelm Liebknecht, συναγωνιστή του
πατέρα της στην οργάνωση Bund der Kommunisten (Κομμουνιστική Λίγκα),
και πατέρα του Karl Liebknecht, ηγέτη των Σπαρτακιστών στη Γερμανία μαζί
με την Rosa Luxemburg. Βλ. Wikipedia, malcsbooks και
marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Η νεότητα του Marx σε σπάνιο κινέζικο φωτορομάντζο από τη σειρά
"Πολιτιστικά ταξίδια". Βλ. jsqg.org.
Η νεότητα του Marx. Βλ. jsqg.org.
Η ζωή του Marx σε άλλα 6 επεισόδια (έκδόσεις του 1980). Βλ. 997788.com.
Βλ. shuobao.com και 997788.com.
Αριστ. βλ. unesco.org. Δεξ. φωτ. του John Mayall (1875). Βλ. Museum
Trier.
Βουλγάρικες κάρτες. καρτ ποστάλ Delcampe.
O Karl Marx εξελέγη το 1864 στο Γενικό Συμβούλιο της Διεθνούς 'Ενωσης
Εργαζομένων (της Πρώτης Διεθνούς). Η Εναρκτήρια ομιλία του στη ΔΕΕ
(1864), που αποτέλεσε και το προγραμματικό μανιφέστο της οργάνωσης,
άρχιζε με την εξής πρόταση : "It is a great fact that the misery of the
working masses has not diminished from 1848 to 1864, and yet this period
is unrivaled for the development of its industry and the growth of its
commerce". Η πάνω φωτογραφία είναι από πορεία του αμερικανικού τμήματος
της Διεθνούς 'Ενωσης Εργαζομένων προς τιμήν του Louis-Nathaniel Rossel
και των συντρόφων του της Παρισινής Κομμούνας που εκτελέστηκαν από την
κυβέρνηση των Βερσαλλιών (Frank Leslie's Illustrated Newspaper, 1872).
Κάτω δεξιά, κάρτα μέλους της ΔΕΕ του Friedrich Engels. Bl.
historynotes.info, Archive of The communist International
(stalinist-hoxhaists), raspouteam.org.
Πάνω αριστ., συνεδρίαση του πρώτου Γενικού Συμβουλίου της Διεθνούς
'Ενωσης Εργαζομένων το 1864. Βλ. Robert Graham's Anarchism, iisg.nl,
e-Bay.
Δεξ., πρώτη έκδοση του Κεφαλαίου. Βλ. Wikimedia Commons. Αριστ., βλ. How
to Be Useful.
Οικονομικά και φιλοσοφικά χειρόγραφα του 1844. Βλ. apieceofmonologue.
"Προστατέψτε τα παιδιά σας από την εκκλησία", αφίσα των ρώσων
μπολσεβίκων. Βλ. davidicke.com και flickriver.com.
Βλ. Letters from a Lavatory.
Αριστ., εργαζόμενοι διαβάζουν το τελευταίο τεύχος του περιοδικού Ο
'Αθεος σε μία παύση των εργασιών "απαλλοτρίωσης". Pioneers of Soviet
photography, Thames and Hudson, New York, 1983. Βλ. davidicke.com. Δεξ.
αντι-θρησκευτική εκστρατεία των κομμουνιστών στη Γερμανία. Βλ.
allposters.com.
Καρτ ποστάλ Delcampe και NJB Article and Source Repository.
Η τελευταία φωτογραφία του Marx στο Αλγέρι, όπου είχε πάει για ανάρρωση
το 1882. Βλ.. Fuck Yeah, Piero Sraffa! και .iisg.nl. Οι πάνω
φωτογραφίες είναι από το προσχέδιο της κινούμενης ταινίας Το τελευταίο
ταξίδι του Karl Marx του H.J. Krysmanski. Βλ. braniya.
Images Profiles of Famous Sociologists, Past and Present, Sean
Gallup/Getty Images. Βλ. sociology.about.com .
Δύο διαφημίσεις, για την ελβετική εφημερίδα WOZ και για μαθήματα
οικονομίας. Βλ. 1jour1pub.com και 1home.earthlink.net.
Ο περίπατος στο πάρκο του Μαρξ και του Heine (1960), έργο της
καλλιτέχνιδας και μούσας της ρώσικης πρωτοπορίας Alisa Poret. Βλ.
ARTinvestment.ru.
Agit prop σε ρώσικα παιδικά βιβλία. Σχέδια της Alisa Poret. Βλ.
mcgill.ca. Δεξ. πορτρέτο της ίδιας. Βλ. .inmsk.ru.
Installation της ουκρανής καλλιτέχνιδας Nataliya Slinko στη γκαλερί Soap
Factory (Minneapolis). Η απορία του διευθυντή της, Ben Heywood, ήταν
πως ελάχιστοι επισκέπτες αναγνώρισαν σ' αυτό το έργο τη γενειάδα του
Marx. Βλ. Eyeteeth- Incisive ideas.
Καλούπι του μνημείου Marx-Engels μεταφέρεται στο εργαστήριο του γλύπτη
Ludwig Engelhardt (1984). Το μνημείο βρίσκεται σήμερα στην καρδιά του
ιστορικού κέντρου του Βερολίνου (Berlin-Mitte). Φωτ. Sibylle
Bergemann/Agentur OstkreuzOstkreuz. Βλ. Museum Trier.
"Θάνατος στο μαρξισμό". Bl. wh00ps.wordpress.com.
Εορταστικές εκδηλώσεις στη Μόσχα το 1917 για τη Διεθνή μέρα των
εργαζομένων γυναικών. Βλ. Fuck Yeah Marxism-Leninism.
Πορτρέτα του Προέδρου Hồ Chí Minh και του Marx στην 10η επέτειο της
επανένωσης του Βιετνάμ (1985). Βλ. reds.vn.
Αριστ., μνημείο του Marx στην πόλη Karl-Marx-Stadt της Ανατολικής
Γερμανίας (1971). Bl. Памятники архитектуры и культуры. Δεξ., ο τάφος
του στο Λονδίνο. Βλ. National Federation of Postal Employees.
Η Εξομολόγηση του Marx.
Σε μία επίσκεψη του ρώσου μαρξιστή επαναστάτη David Riazanov στο σπίτι
των Lafargue στο Παρίσι, η κόρη του Marx, Laura, του εμπιστεύτηκε ένα
είδος ερωτηματολόγιου του Proust στο οποίο είχαν υποβάλει τον Marx οι
κόρες του Jenny και Laura (γύρω στο 1860).
Εξομολόγηση
Η αγαπημένη σας αρετή Η απλότητα
Στους άντρες Η δύναμη
Στις γυναίκες Η αδυναμία
Το κύριο χαρακτηριστικό σας
Η ενότητα της θέλησης.
Η άποψη σας για την ευτυχία
Ο αγώνας
Η άποψη σας για τη δυστυχία
Η υποταγή
Η αδυναμία που τείνετε να δικαιολογήσετε
Η εμπιστοσύνη που δίνεται με ελαφρότητα.
Η αδυναμία που σας προκαλεί τη μεγαλύτερη αποστροφή
Η δουλικότητα.
Η αντιπαθειά σας
Ο Martin Tupper (σ.σ. άγγλος συγγραφέας και ποιητής), η πούδρα βιολέτας
Η αγαπημένη σας απασχόληση
Να κοιτάζω τη Netchen (σ.σ. πρόκειται για την Antoinette Philips,
ξαδέλφη του Marx και μέλος του ολλανδικού τμήματος της Διεθνούς), να
διαβάζω.
Ο αγαπημένος σας ποιητής
Dante, Eschyle, Shakespeare, Goethe
Ο αγαπημένος σας πεζογράφος
Diderot, Lessing, Hegel, Balzac
Ο ηρωάς σας
Ο Σπάρτακος, ο Kepler
Η ηρωίδα σας
Η Gretchen
Το αγαπημένο σας λουλούδι
Η Daphné (σ.σ. λογοπαίγνιο με το όνομα της κόρης του Laura), η δάφνη
Το αγαπημένο σας χρώμα
Το κόκκινο
Το αγαπημένο σας χρώμα ματιών
Το μαύρο
Τα αγαπημένα σας ονόματα
Laura, Jenny
Το αγαπημένο σας πιάτο
Το ψάρι
Το αγαπημένο σας ρητό
Nihil Humani a me alienum puto (τίποτα το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο -
Terence)
Το αγαπημένο σας μότο
De omnibus dubitandum (Να αμφιβάλλεις για όλα - Descartes) Πηγή: www.lifo.gr
160
Επαναστατικές πρωτοχρονιάτικες ευχές σε στυλ manga της Japan
Revolutionary Communist League. Βλ. Weekly Kaihoh / Liberation.
Η πρώτη έκδοση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου στα γερμανικά το 1848 και
στα ελληνικά το 1913. Bλ. Wikipedia. Δεξ., χειρόγραφη σελίδα του
Μανιφέστου. Βλ. kootation.com.
Karl Marx, Friedrich Engels. Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Βλ. Dan Wyman Books.
O νεαρός Karl Marx, ταινία (σε τελικό στάδιο) του αϊτινού σκηνοθέτη (και
Υπουργού Πολιτισμού για ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα στην Αϊτή τη
δεκετία του '90) Raoul Peck. Βλ.010x.com και Never get out of the boat.
Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels και Filipino Futuresbook.
Ο Karl Marx με τη γυναίκα του Jenny von Westphalen. Βλ.Wikimedia Commons
και libcom.org.
Βλ. Киноклуб "Феникс" και Hachette Book Group.
Η Jenny von Westphalen. Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Διάφορα σπίτι όπου διέμενε o Marx (Τρηρ, Παρίσι, Βρυξέλλες, Λονδίνο).
Πάνω, Η σύλληψη του Karl Marx (το 1848 στις Βρυξέλλες με σκοπό την
απελασή του), έργο του N Khukov. Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Ο Marx με τις τρεις κόρες του Jenny, Laura, Eleanor και τον Friedrich
Engels (1864). Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Jenny, Laura, Eleanor. Βλ. marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Η Jenny, η πρωτότοκη κόρη του Marx. Δεξ. με τον συζυγό της Charles
Longuet, ηγετική φιγούρα της Παρισινής Κομμούνας. Η Jenny είχε ενεργό
δράση στο σοσιαλιστικό κίνημα, αρθρογραφώντας σε διάφορα έντυπα της
εποχής.Βλ. 2.cddc.vt.edu marxists archive και parisrevolutionnaire.
Η Laura, η δευτερότοκη κόρη του Marx, με τον συζυγό της Paul Lafargue,
συγγραφέα του γνωστού βιβλίου Το δικαίωμα στην τεμπελιά. Μετέφρασαν και
διέδωσαν τα έργα των Marx και Engels. Αυτοκτόνησαν μαζί το 1911. Βλ.
parisrevolutionnaire.
Η Eleanor (Tussy) Marx, η μικρότερη κόρη. Προσπάθησε να συνδέσει την
πολιτική της δράση με την αγάπη της για το θέατρο. Η ταραγμένη σχέση της
με τον άγγλο βιολόγο Edward Aveling την οδήγησε στην αυτοκτονία σε
ηλικία 43 ετών. Πάνω αριστερά με τον Wilhelm Liebknecht, συναγωνιστή του
πατέρα της στην οργάνωση Bund der Kommunisten (Κομμουνιστική Λίγκα),
και πατέρα του Karl Liebknecht, ηγέτη των Σπαρτακιστών στη Γερμανία μαζί
με την Rosa Luxemburg. Βλ. Wikipedia, malcsbooks και
marxists.org/Archivo Marx-Engels.
Η νεότητα του Marx σε σπάνιο κινέζικο φωτορομάντζο από τη σειρά
"Πολιτιστικά ταξίδια". Βλ. jsqg.org.
Η νεότητα του Marx. Βλ. jsqg.org.
Η ζωή του Marx σε άλλα 6 επεισόδια (έκδόσεις του 1980). Βλ. 997788.com.
Βλ. shuobao.com και 997788.com.
Αριστ. βλ. unesco.org. Δεξ. φωτ. του John Mayall (1875). Βλ. Museum
Trier.
Βουλγάρικες κάρτες. καρτ ποστάλ Delcampe.
O Karl Marx εξελέγη το 1864 στο Γενικό Συμβούλιο της Διεθνούς 'Ενωσης
Εργαζομένων (της Πρώτης Διεθνούς). Η Εναρκτήρια ομιλία του στη ΔΕΕ
(1864), που αποτέλεσε και το προγραμματικό μανιφέστο της οργάνωσης,
άρχιζε με την εξής πρόταση : "It is a great fact that the misery of the
working masses has not diminished from 1848 to 1864, and yet this period
is unrivaled for the development of its industry and the growth of its
commerce". Η πάνω φωτογραφία είναι από πορεία του αμερικανικού τμήματος
της Διεθνούς 'Ενωσης Εργαζομένων προς τιμήν του Louis-Nathaniel Rossel
και των συντρόφων του της Παρισινής Κομμούνας που εκτελέστηκαν από την
κυβέρνηση των Βερσαλλιών (Frank Leslie's Illustrated Newspaper, 1872).
Κάτω δεξιά, κάρτα μέλους της ΔΕΕ του Friedrich Engels. Bl.
historynotes.info, Archive of The communist International
(stalinist-hoxhaists), raspouteam.org.
Πάνω αριστ., συνεδρίαση του πρώτου Γενικού Συμβουλίου της Διεθνούς
'Ενωσης Εργαζομένων το 1864. Βλ. Robert Graham's Anarchism, iisg.nl,
e-Bay.
Δεξ., πρώτη έκδοση του Κεφαλαίου. Βλ. Wikimedia Commons. Αριστ., βλ. How
to Be Useful.
Οικονομικά και φιλοσοφικά χειρόγραφα του 1844. Βλ. apieceofmonologue.
"Προστατέψτε τα παιδιά σας από την εκκλησία", αφίσα των ρώσων
μπολσεβίκων. Βλ. davidicke.com και flickriver.com.
Βλ. Letters from a Lavatory.
Αριστ., εργαζόμενοι διαβάζουν το τελευταίο τεύχος του περιοδικού Ο
'Αθεος σε μία παύση των εργασιών "απαλλοτρίωσης". Pioneers of Soviet
photography, Thames and Hudson, New York, 1983. Βλ. davidicke.com. Δεξ.
αντι-θρησκευτική εκστρατεία των κομμουνιστών στη Γερμανία. Βλ.
allposters.com.
Καρτ ποστάλ Delcampe και NJB Article and Source Repository.
Η τελευταία φωτογραφία του Marx στο Αλγέρι, όπου είχε πάει για ανάρρωση
το 1882. Βλ.. Fuck Yeah, Piero Sraffa! και .iisg.nl. Οι πάνω
φωτογραφίες είναι από το προσχέδιο της κινούμενης ταινίας Το τελευταίο
ταξίδι του Karl Marx του H.J. Krysmanski. Βλ. braniya.
Images Profiles of Famous Sociologists, Past and Present, Sean
Gallup/Getty Images. Βλ. sociology.about.com .
Δύο διαφημίσεις, για την ελβετική εφημερίδα WOZ και για μαθήματα
οικονομίας. Βλ. 1jour1pub.com και 1home.earthlink.net.
Ο περίπατος στο πάρκο του Μαρξ και του Heine (1960), έργο της
καλλιτέχνιδας και μούσας της ρώσικης πρωτοπορίας Alisa Poret. Βλ.
ARTinvestment.ru.
Agit prop σε ρώσικα παιδικά βιβλία. Σχέδια της Alisa Poret. Βλ.
mcgill.ca. Δεξ. πορτρέτο της ίδιας. Βλ. .inmsk.ru.
Installation της ουκρανής καλλιτέχνιδας Nataliya Slinko στη γκαλερί Soap
Factory (Minneapolis). Η απορία του διευθυντή της, Ben Heywood, ήταν
πως ελάχιστοι επισκέπτες αναγνώρισαν σ' αυτό το έργο τη γενειάδα του
Marx. Βλ. Eyeteeth- Incisive ideas.
Καλούπι του μνημείου Marx-Engels μεταφέρεται στο εργαστήριο του γλύπτη
Ludwig Engelhardt (1984). Το μνημείο βρίσκεται σήμερα στην καρδιά του
ιστορικού κέντρου του Βερολίνου (Berlin-Mitte). Φωτ. Sibylle
Bergemann/Agentur OstkreuzOstkreuz. Βλ. Museum Trier.
"Θάνατος στο μαρξισμό". Bl. wh00ps.wordpress.com.
Εορταστικές εκδηλώσεις στη Μόσχα το 1917 για τη Διεθνή μέρα των
εργαζομένων γυναικών. Βλ. Fuck Yeah Marxism-Leninism.
Πορτρέτα του Προέδρου Hồ Chí Minh και του Marx στην 10η επέτειο της
επανένωσης του Βιετνάμ (1985). Βλ. reds.vn.
Αριστ., μνημείο του Marx στην πόλη Karl-Marx-Stadt της Ανατολικής
Γερμανίας (1971). Bl. Памятники архитектуры и культуры. Δεξ., ο τάφος
του στο Λονδίνο. Βλ. National Federation of Postal Employees.
Η Εξομολόγηση του Marx.
Σε μία επίσκεψη του ρώσου μαρξιστή επαναστάτη David Riazanov στο σπίτι
των Lafargue στο Παρίσι, η κόρη του Marx, Laura, του εμπιστεύτηκε ένα
είδος ερωτηματολόγιου του Proust στο οποίο είχαν υποβάλει τον Marx οι
κόρες του Jenny και Laura (γύρω στο 1860).
Εξομολόγηση
Η αγαπημένη σας αρετή Η απλότητα
Στους άντρες Η δύναμη
Στις γυναίκες Η αδυναμία
Το κύριο χαρακτηριστικό σας
Η ενότητα της θέλησης.
Η άποψη σας για την ευτυχία
Ο αγώνας
Η άποψη σας για τη δυστυχία
Η υποταγή
Η αδυναμία που τείνετε να δικαιολογήσετε
Η εμπιστοσύνη που δίνεται με ελαφρότητα.
Η αδυναμία που σας προκαλεί τη μεγαλύτερη αποστροφή
Η δουλικότητα.
Η αντιπαθειά σας
Ο Martin Tupper (σ.σ. άγγλος συγγραφέας και ποιητής), η πούδρα βιολέτας
Η αγαπημένη σας απασχόληση
Να κοιτάζω τη Netchen (σ.σ. πρόκειται για την Antoinette Philips,
ξαδέλφη του Marx και μέλος του ολλανδικού τμήματος της Διεθνούς), να
διαβάζω.
Ο αγαπημένος σας ποιητής
Dante, Eschyle, Shakespeare, Goethe
Ο αγαπημένος σας πεζογράφος
Diderot, Lessing, Hegel, Balzac
Ο ηρωάς σας
Ο Σπάρτακος, ο Kepler
Η ηρωίδα σας
Η Gretchen
Το αγαπημένο σας λουλούδι
Η Daphné (σ.σ. λογοπαίγνιο με το όνομα της κόρης του Laura), η δάφνη
Το αγαπημένο σας χρώμα
Το κόκκινο
Το αγαπημένο σας χρώμα ματιών
Το μαύρο
Τα αγαπημένα σας ονόματα
Laura, Jenny
Το αγαπημένο σας πιάτο
Το ψάρι
Το αγαπημένο σας ρητό
Nihil Humani a me alienum puto (τίποτα το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο -
Terence)
Το αγαπημένο σας μότο
De omnibus dubitandum (Να αμφιβάλλεις για όλα - Descartes) Πηγή: www.lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου