4 μύθοι για το “τέλος των μνημονίων”

Πάνος Κοσμάς | Rproject

Οργανωμένη συμπαιγνία κυβέρνησης – τρόικας να περάσουν τον κάβο των εκλογών πριν έρθουν το νέο μνημόνιο και καταιγίδα νέων μέτρων

Από τότε που ο Μητσοτάκης εγκαινίασε τη «μοντέρνα άλγεβρα» του νεοφιλελευθερισμού με το περιβόητο 0+0=14% αύξηση στους μισθούς, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η «επιστήμη» αυτή του νεοφιλελευθερισμού πραγματοποίησε εντυπωσιακές προόδους. Σπρωγμένοι από τις τεράστιες ανάγκες εξαπάτησης που γεννάει η κρίση, οι άξιοι συνεχιστές του έργου του αρχιερέα του ελληνικού φιλελευθερισμού, ιδιαίτερα δε οι Σαμαράς-Βενιζέλος, εξακόντισαν την επιστήμη της εξαπάτησης σε δυσθεώρητα ύψη. Αφού πρώτα με το περιβόητο success story μάς «έβγαλαν από την κρίση» με τεράστια φτώχεια, διαλυμένο το κοινωνικό κράτος, ανεργία 27,5% και με την υπόσχεση μιας «ανάπτυξης με ανεργία» (που παρ’ όλα αυτά ούτε αυτήν την είδαμε ακόμη), ύστερα ανέβασαν στη σκηνή το έργο «Βγαίνουμε από το μνημόνιο», χάρη στο περιβόητο πρωτογενές πλεόνασμα και κάνοντας πολύ θόρυβο με τη στρακαστρούκα της εξόδου στις αγορές.

Δεν χρειάστηκε, όμως, ούτε πολύς χρόνος ούτε καν η κριτική της Αριστεράς για να αποδειχτεί ότι το πρωτογενές πλεόνασμα είναι τελικά… πρωτογενές έλλειμμα, και μάλιστα μεγαλύτερο από του 2010, ότι η περιβόητη έξοδος στις αγορές έγινε για να καλυφτεί η «τρύπα» από τις δανειακές δόσεις που δεν ήρθαν για να μην έρθουν μαζί και τα αντίστοιχα νέα μέτρα προεκλογικά, ότι μέχρι τις αρχές του 2016 δεν θα έχουμε καν βγει από το ισχύον δεύτερο μνημόνιο, για το οποίο θα χρειαστούν νέα μέτρα 7,5 δισ. ευρώ μέχρι το 2017, και τέλος ότι έρχεται νέο, τρίτο χρηματοδοτικό πρόγραμμα και μνημόνιο, αφού το χρηματοδοτικό κενό για την επόμενη διετία εκτιμάται σε 15 δισ. ευρώ, ενώ και η νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα φέρει κι αυτή βαριές εξασφαλίσεις…

Πριν τα δούμε όλα αυτά συνοπτικά, πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι Σαμαράς-Βενιζέλος ξεπέρασαν κατά πολύ τον «δάσκαλο» Μητσοτάκη στην «επιστήμη» του νεοφιλελευθερισμού γενικά και της εξαπάτησης ειδικά. Ιδού τα ψεύδη τους:

1. Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι τελικά πρωτογενές έλλειμμα!
Αφού πρώτα η Eurostat επικύρωσε πρωτογενές πλεόνασμα 3,4 δισ. ευρώ για το 2013 στη βάση των στοιχείων που της έστειλε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ), ύστερα η ΕΛΣΤΑΤ με Δελτίο Τύπου μάς αποκάλυψε ότι βάσει των ευρωπαϊκών στατιστικών μεθόδων και κανόνων της Διαδικασίας Υπερβολικού Ελλείμματος (ΔΥΕ), η Ελλάδα το 2013 είχε όχι μόνο έλλειμμα στη Γενική Κυβέρνηση, αλλά και πρωτογενές έλλειμμα 15,9 δισ. ευρώ (για την ακρίβεια, 15.887 εκατ. ευρώ) ή 8,7% του ΑΕΠ.

Το πρωτογενές αυτό έλλειμμα είναι μεγαλύτερο του αντίστοιχου το 2010, που ανερχόταν σε 11.258 εκατ. ευρώ.

Γιατί, όμως, σύμφωνα με το Πρόγραμμα Προσαρμογής (δηλαδή το μνημόνιο) έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς στατιστικούς κανόνες του Υπερβολικού Ελλείμματος (βάσει των οποίων ελέγχονται όλες οι χώρες-μέλη και βάσει των οποίων διορθώθηκαν πολλές φορές στο παρελθόν τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία για το έλλειμμα) έχουμε πρωτογενές έλλειμμα, και μάλιστα μεγαλύτερο του 2010; Γιατί εξαιρέθηκαν δαπάνες (ενώ δεν έπρεπε) και, αντίθετα, συνυπολογίστηκαν έσοδα (ενώ δεν έπρεπε);

Για να μην μπερδέψουμε τους αναγνώστες με λεπτομέρειες, θα πούμε μόνο ότι εξαιρέθηκαν από τις δαπάνες τα ποσά που δόθηκαν για την ανακεφαλαίοποίηση των λεγόμενων συστημικών τραπεζών τη διετία 2012 και 2013, τα οποία ήταν 5.267 εκατ. ευρώ και 19.272 εκατ. ευρώ αντίστοιχα. Οι απατεώνες της τρόικας (και της κυβέρνησης) εξαίρεσαν από το έλλειμμα ολόκληρα 24.539 εκατ. ευρώ σε δύο χρόνια, όταν το 2010 απαίτησαν να συνυπολογιστούν στο ελληνικό έλλειμμα τα αποτελέσματα κατηγοριών ΔΕΚΟ που δεν τις συνυπολογίζει στο έλλειμμα ούτε η Γερμανία!

Γιατί έγινε αυτή η καραμπινάτη λογιστική απάτη; Απλούστατα, για να στηριχτεί προεκλογικά ο Σαμαράς, αλλά και το success story της ίδιας της Μέρκελ ότι το «υπόδειγμα» της σκληρής λιτότητας στην Ελλάδας είναι πετυχημένο και… εξαγώγιμο.

2. Η έξοδος στις αγορές κάλυψε «τρύπες» δόσεων που δεν έχουν έρθει.
Βάσει του ισχύοντος δεύτερου χρηματοδοτικού προγράμματος, μέχρι και τον Μάιο η τρόικα θα έπρεπε να έχει εκταμιεύσει 3,3 δισ. ευρώ περισσότερα από ευρωπαϊκής πλευράς και 1,8 δισ. ευρώ περισσότερα από πλευράς ΔΝΤ. Για να εκταμιευτούν αυτά τα επιπλέον ποσά, όμως, θα έπρεπε να ολοκληρωθεί όχι μόνο η τρέχουσα, αλλά και η επόμενη «επιθεώρηση» της τρόικας, και βεβαίως να επιβληθούν τα αντίστοιχα μέτρα. Επειδή αυτό δεν μπορούσε να γίνει προεκλογικά, γιατί θα χαλούσε το success story και των Σαμαρά-Βενιζέλου αλλά και της Μέρκελ, οργανώθηκε η γνωστή συμπαιγνία: τράβηξε σε μάκρος η τρέχουσα «αξιολόγηση» της τρόικας (με αποτέλεσμα 1+1 δισ. ευρώ από τις εκταμιεύσεις να πάει για Ιούνιο-Ιούλιο, μαζί με τα αντίστοιχα 6+6 προαπαιτούμενα) και αναβλήθηκε για μετά τις εκλογές η επόμενη (που θα έπρεπε να είχε ήδη γίνει)!

Εκτός από την προεκλογική σκοπιμότητα, υπάρχει εδώ και μια… μετεκλογική σκοπιμότητα, αφού με αυτόν τον τρόπο μετατίθεται για μετά τις εκλογές πολλή «βρόμικη δουλειά» από το υπάρχον δεύτερο μνημόνιο, μαζί με τα αντίστοιχα ποσά εκταμίευσης, δηλαδή χρηματοδοτικές «τρύπες» για να λειτουργήσουν σαν μοχλοί εκβιασμού στο ενδεχόμενο κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ…

Να λοιπόν γιατί η περιβόητη «έξοδος στις αγορές» δεν είναι μόνο μια οικονομική αλλά και μια πολιτική απάτη πρώτης γραμμής.

3. Οχι μόνο δεν βγαίνουμε από τα μνημόνια, αλλά παρατείνεται η ισχύς και του υπάρχοντος μνημονίου, με νέο Μεσοπρόθεσμο και νέα μέτρα έως το 2017! 
Όπως είχε ζητήσει η τρόικα, η κυβέρνηση έφερε προς ψήφιση προεκλογικά το νέο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο 2015-2018 με τον… οργουελικά απατηλό τίτλο «Χάρτης εξόδου από το μνημόνιο και την οικονομική κρίση»! Πόσο θα μας κοστίσει αυτή η υποτιθέμενη έξοδος από το μνημόνιο και την κρίση; Περίπου 8 δισ. ευρώ σε νέα μέτρα! Στην ουσία, το νέο Μεσοπρόθεσμο συνιστά παράταση του υπάρχοντος μνημονίου μέχρι και το 2017 -πριν γίνει λόγος για το… επόμενο, τρίτο μνημόνιο! Σε τι παραπέμπει; νέα «μεταρρύθμιση» στο ασφαλιστικό (μείωση συντάξεων, αύξηση ορίων ηλικίας, ψαλίδι σε επικουρικές και εφάπαξ), νέα μείωση των δαπανών υγείας, νέους φόρους!

Ήδη στην έκθεση της Κομισιόν, την περασμένη Παρασκευή, γίνεται λόγος για δημοσιονομικό κενό 7,7 δισ. ευρώ την τριετία 2015-2017, με «μη προσδιορισμένα μέτρα» 2 δισ. ευρώ το 2015, 3,8 δισ. ευρώ το 2016 και 1,9 δισ. ευρώ το 2017.

4. Χρηματοδοτικό κενό και νέα αναδιάρθρωση χρέους = τρίτο μνημόνιο…
Αλλά δεν τελειώσαμε εδώ! Ύστερα από όλα αυτά, θα προσδιοριστεί το ύψος του νέου χρηματοδοτικού κενού (σε πρώτη προσέγγιση, υπολογίζεται σε 15 δισ. ευρώ για τη διετία), ώστε να υπάρξει το αντίστοιχο νέο χρηματοδοτικό «πακέτο». Και, τέλος, αλλά ίσως το σημαντικότερο: έρχεται η ώρα της νέας αναδιάρθρωσης του χρέους, με επιμήκυνση κατά 10 επιπλέον χρόνια και νέα μείωση επιτοκίου. Έναντι αυτού, οι δανειστές θα ζητήσουν νέες εξασφαλίσεις.
Όλα αυτά μαζί, φέρνουν το νέο, τρίτο μνημόνιο.

Αλλά φυσικά, η πορεία των πραγμάτων δεν είναι προδιαγεγραμμένη. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να «μαυριστεί» σε μαζική κλίμακα στις εκλογές του Μαΐου, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή της.

ΥΓ Άλλο ένα «λαθάκι» που αποκαλύφθηκε αυτές τις μέρες δείχνει την έκταση των λογιστικών αλχημειών που γίνεται στα επίσημα στατιστικά στοιχεία: η έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, που ανακοινώθηκε μαζί με την ανακοίνωση της Κομισιόν, «ανακάλυψε» επιστροφές φόρων 2,5 δισ. ευρώ που εξαφανίστηκαν από το έλλειμμα (στο οποίο θα έπρεπε να κατατάσσονται αυτοδίκαια!), θα πληρωθούν το 2015 (μετά όχι μόνο τις ευρωεκλογές, αλλά πιθανότατα και τις εθνικές εκλογές!) και θα βαρύνουν το… χρέος! Ποτέ μέχρι τώρα η τέχνη της «δημιουργικής λογιστικής» δεν έφτασε σε τέτοια… δημιουργικά ύψη.

 avantgarde2009