Μουργολυκή Εταιρεία

Εγώ! Εγώ!

Εμένα πάρτε κύριε, θα κάνω ότι πείτε,
μόσχο θα σφάξω σιτευτό το αίμα του να πιείτε,
κι άμα δεν το ορέγεστε έχουμε και πολίτες,
γιατροί, δασκάλοι και φρικιά, περάστε και θα δείτε,

θα κόψω κάθε γέλιο τους, θα κόψω τη χολή τους,
θα πάρω κάθε άνθος τους μέσα από την αυλή τους,

πουλάω την Παιδεία τους, πουλάω τα παιδιά τους,
πουλάω και τη σύνταξη που παίρνει η μαμά τους.
Ξηλώνω την Υγεία τους, πωλείται πόντο-πόντο.
Ναι… Σας ακούω, μάλιστα. Να πάνε όλοι στον βρόντο!

Συγκοινωνίες ακριβές, σχολειά μόνο για λίγους,
νοσοκομεία ιδιωτικά κι οι πλούσιοι σε πύργους.

Περάστε αγαπημένοι μου, περάστε και θαυμάστε
στης νέας γκιλοτίνας μας τα εγκαίνια κοπιάστε,
θα πάει σε κάθε πόλη και χωριό, νησιά, κατσικοχώρια,
και όπως πάντα θα κρατά όλη την πλέμπα χώρια.

Αγαπημένοι δανειστές, στ’ αλήθεια λατρεμένοι,
σαν φύγουν απ’ τα χέρια μας ζωή δεν θα τους μένει,
σπαθί να σφάξω τους γιατρούς, μαχαίρι τους δασκάλους,
βόλια για πανεπιστημιακούς, φωτιά σε όλους τους άλλους.

Όλα θα βγούνε στο σφυρί, να ‘ρθουν τ’ αφεντικά μου,
για πάρτι τους μισοτιμής, χάρη στην αφεντιά μου

Να δουν όσοι μιλάγανε, με βρίζαν και γελούσαν
που την επιτυχία μου ζηλεύαν και μισούσαν,
εγώ με τα βιβλία μου τους πήρα και τις βράκες,
και με ψηφίσανε αυτοί! Θεέ μου, τι μαλάκες.

Να ‘ναι καλά οι προγόνοι μου που γράψαν Ιστορία
αυτοί πρώτοι μου μάθανε πατριδοκαπηλία,

να αγαπώ τους Γερμανούς, να γλύφω κάθε ξένο,
και στο ελληνικό κεφάλαιο να μην πατάω φρένο,
πάντα με χρόνια με καιρούς πάντα δικά μας θα ‘ναι,
να διώξουμε τους άπλυτους που πάντα θα βρωμάνε

σαν έρθει ώρα η καλή κι άγαλμα θα σας στήσω.
Εκείνοι με ψηφίσανε, εγώ θα τους γαμήσω.

rebeliskos