TVXS: Τα πογκρόμ της Λβιβ: Η ματωμένη από τους ναζί ουκρανική ιστορία

Ενισχύθηκαν μέσα από τους κόλπους των φιλοευρωπαίων διαδηλωτών της Ουκρανίας και κατόπιν έκαναν σαφείς τις προθέσεις τους. Πρώτος στόχος των νεοναζί της Ουκρανίας ήταν οι Κομουνιστές. Δεκάδες αγάλματα του Λένιν καταστράφηκαν όπως και το μνημείο του «άγνωστου στρατιώτη» του σοβιετικού στρατού που πολέμησε ενάντια στους ναζί στην «ματωμένη» πόλη της Λβιβ. Επίθεση δέχτηκαν τα κεντρικά γραφεία του ΚΚ Ουκρανίας ενώ φωτογραφίες με το δημόσιο διασυρμό του Rostislav Vasilko, γραμματέα της ΚΟ του ΚΚ Ουκρανίας της πόλης Λβιβ, από ακροδεξιούς κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο. Ακολούθησαν οι πληροφορίες για επιθέσεις σε καταστήματα εβραίων και οι καταγγελίες εβραίων πως δέχονται απειλές να εγκαταλείψουν τη χώρα. Όλα αυτά σε μια χώρα που έχουν στοιχειώσει τα «πογκρόμ της Λβιβ».

Τα  «πογκρόμ της Lviv*» όπως έμειναν γνωστά στην ιστορία είναι οι δυο μεγάλες σφαγές των Εβραίων από τους ναζί στην πολύπαθη περιοχή της σημερινής Ουκρανίας (30 Ιουνίου – 2 Ιουλίου και 25 Ιουλίου με 29 Ιουλίου 1941) κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πάνω από 6.000 Εβραίοι υπολογίζεται ότι δολοφονήθηκαν από τα Τάγματα Θανάτου (παραστρατιωτικές οργανώσεις υπό τον έλεγχο των Ες-Ες που χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για τον αφανισμό των Εβραίων, των Ρομά και των κομουνιστών), Ουκρανούς εθνικιστές και τμήματα των ουκρανικών πολιτοφυλακών.

 Κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου η Lviv είχε τον τρίτο μεγαλύτερο – πάνω από 200.000 - εβραϊκό πληθυσμό στην Πολωνία. Το 1939, η πόλη και η επαρχία της προσαρτήθηκε Σοβιετικής Ένωσης, πήρε την ονομασία Λβοφ και έγινε κομμάτι της ουκρανικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. Ακολούθησε η επέλαση της Βέρμαχτ. Αμέσως μόλις ο ναζιστικός στρατός μπήκε στην Lviv, τα Τάγματα Θανάτου με τη συμμετοχή των Ουκρανών εθνικιστών οργάνωσαν πογκρόμ ως αντίποινα για τις εκτελέσεις κρατουμένων που πραγματοποιήθηκαν σε φυλακές της Πολωνίας και της Ουκρανίας από τη Σοβιετική μυστική αστυνομία NKVD. Οι προπαγανδιστές των ναζί χρησιμοποίησαν το γεγονός ότι μεγάλο ποσοστό των σοβιετικών στρατιωτών ήταν Εβραίοι για να ανατροφοδοτήσουν το μίσος προς τους Εβραίους στον ουκρανικό λαό.

Το πρώτο βήμα ήταν η συγκρότηση μιας ουκρανικής πολιτοφυλακής η οποία ενεργούσε υπό τις προτροπές και τις ευλογίες των ναζί. Υποβοηθούσε ο Οργανισμός των Ουκρανών Εθνικιστών (θεωρείται πρόγονος του σημερινού ακροδεξιού κόμματος Σβόμποντα) αλλά και ανοργάνωτους εθνικιστές της Ουκρανίας. Μαρτυρίες κάνουν λόγο ακόμη και για 7.000 νεκρούς εβραίους. Λίγες ημέρες μετά ακολούθησε και δεύτερο πογκρόμ που έμεινε στην ιστορία ως «Οι Μέρες του Πετλιούρα» γιατί έγινε ως αντίποινα για τη δολοφονία του Ουκρανού ηγέτη Σιμόν Πετλιούρα από αντάρτη του αναρχικού κομουνιστικού επαναστατικού στρατού της Ουκρανίας στο Παρίσι. Το δεύτερο πογκρόμ οργανώθηκε από εθνικιστικούς κύκλους της Ουκρανίας με γερμανική ενθάρρυνση. Περίπου 2.000 άνθρωποι δολοφονήθηκαν σε περίπου τρεις ημέρες. Πολλοί Εβραίοι μεταφέρθηκαν στο εβραϊκό νεκροταφείο και δολοφονήθηκαν βάναυσα και μαζικά.

Οι φωτογραφίες από τα πογκρόμ της Lviv είναι φρικιαστικές. Ξυλοδαρμοί, πετροβολισμοί, ταπείνωση γυναικών και αντρών τους οποίους τα τάγματα εφόδου έγδυναν δημόσια και τους χτυπούσαν με μπαστούνια. Σκηνές από βίαιες συλλήψεις. Στις φωτογραφίες μεταξύ άλλων αναγνωρίζονται μέλη του Οργανισμού Ουκρανών Εθνικιστών.











Μέλη του Οργανισμού Ουκρανών Εθνικιστών παίρνουν μέρος στα πογκρόμ



Οι Ουκρανοί συνεργάτες των ναζί οδηγούν τους Εβραίους στις φυλακές




Μέσα στις φυλακές


Καταναγκαστική εργασία – εκταφή πτωμάτων χωρίς γάντια


Περιμένοντας το θάνατο


Θάνατος


* Φωτογραφίες από την Ουκρανική Πράβντα και το live journal
* H Λβιβ άλλαξε πολλές φορές ονομασία και επίσημη γλώσσα. Μετά τη λήξη του Α’ Παγκόσμιου Πόλεμου (1918), οι Πολωνοί επανέφεραν την παλαιά ονομασία, καθώς πέρασε στα χέρια τους. Το 1939, η πόλη και η επαρχία της πέρασε στα χέρια της Σοβιετικής Ένωσης, πήρε την ονομασία Λβοφ και έγινε κομμάτι της ουκρανικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. Κατόπιν βρέθηκε υπό την κατοχή των Ναζί από τον Ιούνιο του 1941 μέχρι τον Ιούλιο του 1944 οπότε πέρασε ξανά στα χέρια της ΕΣΣΔ. Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η Λβιβ ανήκει στην Ουκρανία.