Έφυγε από τη ζωή ο Lou Reed

Έφυγε από τη ζωή ο Lou Reed

Από την μπανάνα του Warhol στους Metallica και από τη Νέα Υόρκη στο «Βερολίνο». Ο Lou Reed υπήρξε ένας από τους λίγους ανθρώπους, ενώπιον του οποίου η παγκόσμια μουσική κοινότητα οφείλει να υποκλιθεί. 27 Οκτώβρη και σε «τέλεια μέρα» ο Lou Reed αποχαιρέτησε φίλους και γνωστούς σε αυτό τον κόσμο στα 71 του.

του Νίκου Σβέρκου  Γέννημα θρέμμα της ευρύτερης περιοχής της Νέας Υόρκης, ο Reed έμαθε κιθάρα από το ραδιόφωνο λατρεύοντας τα blues και rock n roll ακούσματα της εποχής. Μεγαλωμένος σε ένα αυστηρό οικογενειακό περιβάλλον το 1956 υποβλήθηκε σε «θεραπεία» με ηλεκτροσόκ για να αποβάλλει την αμφισεξουαλικότητά του. Έπειτα σπούδασε δημοσιογραφία, σκηνοθεσία και δημιουργική συγγραφή, για να καταλήξει πίσω στη Νέα Υόρκη, όπου εργάστηκε ως μουσικός σε στούντιο. Στη Νέα Υόρκη γνώρισε τον Ουαλό John Cale και μαζί σχημάτισαν τους Velvet Underground, οι οποίοι χάρισαν, μαζί με τη Nico, έναν από τους σημαντικότερους δίσκους της pop κουλτούρας, με έναν ήχο που συνέθλιψε τις συμβατικές βάσεις τραγουδοποιίας. Αν και ο μάνατζέρ τους πίεζε την μπάντα να ασχοληθεί με «ελαφρότερη» θεματολογία, η μεγάλη εμπορική επιτυχία δεν ήρθε ποτέ. Ο Reed εγκατέλειψε τους Velvet Underground και εργάστηκε στο οικογενειακό λογιστικό γραφείο. Δεν έπαψε όμως να αναζητά την καλλιτεχνική δίοδο έκφρασης και, αφού κυκλοφόρησε ένα δίσκο με επανεκτελέσεις παλαιότερων τραγουδιών του, ηχογράφησε το Transformer σε παραγωγή, μεταξύ άλλων, του David Bowie. Η απογείωσε δεν άργησε Το Walk on the Wild Side ήταν ένας ειρωνικός φόρος τιμής στις τραβεστί και τους «ανώμαλους», ενώ η αντιθετική εκφορά της δημιουργίας του έφτανε μέχρι τις μελωδίες του Perfect Day. Το Berlin, αυτή η "rock opera" για τα ναρκωτικά το αλκοόλ, την πορνεία, τη βία και την αυτοκτονία, έλαβε αρνητικές κριτικές από το Rolling Stone για να λάβει τη θέση που του άξιζε τριάντα χρόνια μετά ως ένας από τους σπουδαιότερους δίσκους όλων των εποχών. Και αν όλα αυτά μοιάζουν με περίπατο στην επιτυχία, ο Lou Reed ήταν το αντιπροσωπευτικό δείγμα ανθρώπου που μισούσε την επανάπαυση. Εξ ου και οι καλλιτεχνικές ακροβασίες του Heavy Metal Machine, που λοιδορήθηκε, αλλά και το Coney Island Baby ή το Street Hassle που αρκετοί έστρεψαν ξανά το βλέμμα τους πάνω του με ευαρέσκεια. Ο δισκογραφικός κατάλογος του Lou Reed είναι τόσο εκτενής, που ακόμα και μια αναφορά σε κάθε κυκλοφορία ή συνεργασία που έφερε το όνομά του, θα απαιτούσε αναλύσεις επί αναλύσεων. Ο Reed πάντως προσέφερε τη στήριξή του σε κάθε καλλιτέχνη που έσπαγε την εκάστοτε μονολιθικότητα, όχι πάντα με επιτυχία, αλλά τουλάχιστον με τόλμη. Η τελευταία του συνεργασία άλλωστε αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Με τους Metallica έφτιαξε το Lulu, για να εισπράξει από διθυράμβους μέχρι τη χλεύη. Ο θάνατός του δεν αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό. Αν είναι δυνατόν. Γιατί ένας άνθρωπος σαν τον Lou Reed κατάφερε σε μερικές δεκαετίες να μεταλαμπαδεύσει την οπτική του σε χιλιάδες καλλιτέχνες, σε εκατομμύρια ανθρώπους. Και η βραχνή φωνή, η μουσική του ευφυΐα και η τόλμη του, θα ακούγονται πάντα αναλλοίωτες μέσα από τα αυλάκια των βινυλίων. Πηγή: Στο Κόκκινο