Τα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, και πρώτος ο ίδιος ο πρωθυπουργός, επαναλαμβάνουν με κάθε ευκαιρία την αποφασιστικότητα τους να πατάξουν τη βία και την ανομία «από όπου κι αν προέρχεται».
Πρόκειται για μια μεταφορά στα σύγχρονα «καθ' ημάς» της θεωρίας της «μηδενικής ανοχής», η οποία γνώρισε μεγάλη δημοτικότητα στις ΗΠΑ εδώ και δυο δεκαετίες. Ο κ. Δένδιας, μάλιστα, μετά από επαφές που είχε με το FBI, δήλωσε έτοιμος να αξιοποιήσει την εμπειρία της Νέας Υόρκης: «Το δόγμα της μηδενικής ανοχής, το οποίο εφάρμοσε η Αστυνομία της Νέας Υόρκης από την εποχή Τζουλιάνι και άλλαξε σε απίστευτα μεγάλο βαθμό την εικόνα της συγκεκριμένης μεγαλούπολης, είναι ένα παράδειγμα προς εξέταση» (4.5.2013).
Αλλά το δόγμα της «μηδενικής ανοχής», ως γνωστόν, δεν αναφέρεται στη σοβαρή εγκληματικότητα. Στόχο έχει τους μικροπαραβάτες του νόμου και το αποτέλεσμα της εφαρμογής του δεν είναι παρά η «εκκαθάριση» κάποιων συνοικιών της πόλης, με τη μετατόπιση των εξαθλιωμένων κοινωνικών ομάδων σε πιο απομακρυσμένες περιοχές. Εξάλλου οι επιχειρήσείς-σκούπα της ΕΛ.ΑΣ., όποια ονομασία και αν έχουν, ακριβώς σ' αυτό τον στόχο κατατείνουν.
Ο συνδυασμός της πολιτικής «μηδενικής ανοχής» με την αναγέννηση της θεωρίας των «δύο άκρων» βρίσκεται στον αντίποδα της αντιμετώπισης του ανερχόμενου ναζισμού. Γιατί η βία που ασκεί η Χρυσή Αυγή, όπως είδαμε στην Αμφιάλη και το Πέραμα, δεν έχει καμιά σχέση με «μικροπαραβάσεις».
Το χειρότερο είναι ότι αυτή η κυβερνητική επιχειρηματολογία αποπροσανατολίζει και τον διάλογο γύρω από την πολιτική αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής.
Οι υπουργοί και ο πρωθυπουργός επιμένουν ότι θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της λαϊκής υποστήριξης της Χρυσής Αυγής σκληραίνοντας την αντιμεταναστευτική τους πολιτική, ανοίγοντας νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εντείνοντας τις επιχειρήσεις-σκούπα.
Αλλά, όπως φαίνεται ξεκάθαρα από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, αντίθετα από την ψευδαίσθηση που καλλιεργεί η κυβερνητική προπαγάνδα, δεν είναι το «μεταναστευτικό» το πρώτο ζήτημα, από το οποίο αντλεί η Χρυσή Αυγή τους υποστηρικτές της.
Σύμφωνα με τις έρευνες αυτές (λ.χ., GPO, Πανελλαδική Ερευνα Πολιτικών Εξελίξεων, Mega, Οκτώβριος 2013), για την άνοδο της Ακροδεξιάς στην Ελλάδα ευθύνεται κυρίως «η άποψη των πολιτών ότι το πολιτικό σύστημα πρόδωσε τη χώρα» (38,5%) και «το οικονομικό πρόβλημα» (36,3%), και πολύ λιγότερο «το ρεύμα των λαθρομεταναστών και η εγκληματικότητα» (8,4%).
Παρά τα δεδομένα αυτά, η Νέα Δημοκρατία εξακολουθεί να θεωρεί ως υπεύθυνο για την άνοδο της Χρυσής Αυγής μόνο το μεταναστευτικό ζήτημα, ενώ δεν διστάζει ακόμα και να υπονομεύσει τη δική της σοβαρότητα, συγκρίνοντας την εγκληματική δράση των ναζιστών με τις λαϊκές κινητοποιήσεις κατά της πολιτικής λιτότητας, στοχοποιώντας το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτά τα γνωρίζει η κυβέρνηση, αλλά χρησιμοποιεί το μεταναστευτικό, θεωρώντας ότι μέσω αυτού μπορεί να στριμώξει την αντιπολίτευση. Ο κ. Δένδιας, όταν μιλούσε σε ανύποπτο χρόνο για την απήχηση των ναζιστών στην αστυνομία, είχε παραδεχτεί ότι πρόκειται για «μία ψήφο απόρριψης προς αυτό που όλοι μας καταλαβαίνουμε ως πολιτικό σύστημα» και ότι δεν είναι τίποτα άλλο «παρά διαμαρτυρία, άλογη διαμαρτυρία, αν θέλετε» (12.9.2012).
Επειδή, όμως, οι λόγοι που οδηγούν σ' αυτήν τη διαμαρτυρία αναφέρονται στον «ιερό» πυρήνα της μνημονιακής πολιτικής, δεν θίγονται καν από κυβερνητικά χείλη.
Και έτσι γίνονται οι μετανάστες αποδιοπομπαίοι τράγοι όχι μόνο της χρυσαυγίτικης επιθετικότητας, αλλά και του κυβερνητικού προπαγανδιστικού μηχανισμού. Και μάλιστα μέσω ενός κυνικού υπολογισμού.
ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου