Πρετεντέρεια δημοσιογραφία

Πρετεντέρεια δημοσιογραφία 

Όταν πέθανε ο Κιμ Ιλ Γιουνγκ και οι βορειοκορεάτες βγήκαν στους δρόμους κλαίοντες και οδυρόμενοι για τον χαμό τού ηγέτη τους, η δημοκρατική δύση (που δεν έχει μάθει σε τέτοιες λαϊκές εκδηλώσεις όταν πεθαίνει κάποιος πολιτικός) διατύπωσε την πεποίθηση ότι οι βορειοκορεάτες έκλαιγαν υποχρεωτικά, επειδή όσοι δεν έκλαιγαν θα υφίσταντο κυρώσεις (π.χ. εκτέλεση, φυλακή, εξορία, καταναγκαστικά έργα, μάδημα των τριχών τού εφηβαίου, βραστά αβγά στις μασχάλες κλπ). Έτσι. λοιπόν, αυτή η δημοκρατική δύση βρέθηκε προ απροόπτου όταν εκατοντάδες χιλιάδες απλών βενεζουελανών βγήκαν στους δρόμους κλαίγοντας για τον χαμό τού ηγέτη τους.

Λογικό το απρόοπτο. Τί να πουν; Όσο σκληρό δικτάτορα κι αν θέλουν να χαρακτηρίσουν τον μακαρίτη Ούγο Ραφαέλ Τσάβες Φρίας, ούτε για εξορίες και φυλακίσεις μπορούν να μιλήσουν ούτε για ο,τιδήποτε άλλο. Έτσι, λοιπόν, όλα τα δυτικά ΜουΜουΕ έκαναν μαστίχα το φαινόμενο της πάνδημης θλίψης και περιορίστηκαν στην όποια μαλακία τούς ήταν πρόσφορη. Όλοι οι δυτικομανείς και δυτικόστροφοι δημοσιογράφοι κατάπιαν τα λόγια τους, μιας και δεν μπορούσαν να εξηγήσουν πώς διάολο γίνεται και ένας ολόκληρος λαός πενθεί για τον θάνατο εκείνου που η δημοκρατική δύση θεωρούσε ως βλαμμένο δικτάτορα. Όλοι...πλην Πρετεντέρη!

Ανοίγουμε παρένθεση. Παρεμπιπτόντως, ξέρετε τι είναι ο Πρετεντέρης; Ο ανύπαρκτος άνθρωπος! Το απόλυτο μηδέν! Αν δεν με πιστεύετε, ψάξτε να βρείτε την σύμβαση εργασίας που έχει π.χ. με το Μέγκα. Τα παπάρια μου θα βρείτε! Ο άνθρωπος δεν υπάρχει λέμε! Πήρε χαμπάρι ότι ως εταιρεία θα πλήρωνε λιγώτερους φόρους και μετασχηματίστηκε σε...εταιρεία! ¨Εσβησε ως άτομο και έγινε ΕΠΕ, παναπεί "περιορισμένης ευθύνης". Ο ανεύθυνος αναβαθμίστηκε σε περιορισμένης ευθύνης για να μπορεί να χτυπάει ανέξοδα τους φοροφυγάδες... Κλείνει η παρένθεση.

Αυτό το μηδενικό, λοιπόν, έχυσε το φαρμάκι του για τον μακαρίτη τον Τσάβες στα χτεσινά "Νέα": "Δεν ξέρω πόσοι αισθάνονται ορφανοί που ο Πρόεδρος Τσάβες πήγε να συναντήσει τον Δημιουργό του - εγώ, πάλι, όχι...". Σοβαρά, ρε Γιαννάκη; Καρφί δεν σου κάηκε; Ε, λοιπόν...στ' αρχίδια μας! Μπας και νομίζεις ότι μετράς παραπάνω από τα εκατομμύρια των βενεζουελανών που θρηνούν; Σκατά μετράς, Γιαννάκη. Σκατά κι απόσκατα και χεστήκαμε για την γνώμη σου.

Και συνεχίζει ο μεγάλος: "Θυμίζω ότι ο «ηγέτης των φτωχών» ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του με ένα διπλό αλλά (ευτυχώς) αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα το 1992 για το οποίο έμεινε δύο χρόνια στη φυλακή". Αλήθεια, ρε συ Πρετεντέρη, αυτό το "ευτυχώς"πού κολλάει; "Ευτυχώς" για ποιόν ήταν; Πάω στοίχημα ότι το ίδιο επίρρημα θα χρησιμοποιούσες και για το αποτυχημένο εγχείρημα του Παναγούλη να ανατινάξει τον δικτάτορα Παπαδόπουλο. Και τότε είχαν βρεθεί άφθονοι πουλημένοι κονδυλοφόροι να γράψουν "ευτυχώς"... (Λεπτομέρεια: κατά την εκδήλωση του δεύτερου "πραξικοπήματος" ο Τσάβες ήταν ήδη στην φυλακή, αλλά αυτό δεν μετράει για τον Πρετεντέρη).

Αλλά ο Πρετεντέρης δεν μένει ικανοποιημένος ούτε με το γεγονός ότι ο Τσάβες εκλέχτηκε πρόεδρος της χώρας του μέσω των εκλογικών διαδικασιών που προβλέπονταν από το καθεστώς: "Από το 1998 προτίμησε να πολιτευθεί με ηπιότερες μεθόδους και να εκλεγεί κανονικά στην Προεδρία της «Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας» - το «κανονικά» με την πιο διασταλτική έννοια της «κανονικότητας» σε μια κανονική δημοκρατία". Εφεύρεση Πρετεντέρη: σε μια δημοκρατία, μερικά πράγματα είναι πιο "κανονικά" από κάποια άλλα! Όταν εκλέγεται κάποιος που δεν γουστάρουμε, έχουμε "διαστολή τής κανονικότητας"! Ώπα, ρε μάγκα! Έχω ακούσει για διαστολή στις ετοιμόγεννες γυναίκες αλλά για διαστολή τής κανονικότητας πρώτη φορά ακούω!

Όμως, ο σιχαμένος δεν έχει όρια: "Είναι αλήθεια βεβαίως ότι η φιλία του Τσάβες με τον λαό είχε δύο όψεις. Η μία όψη ήταν η ραγδαία αύξηση της διαφθοράς και της φαυλότητας (μεταξύ φίλων, προφανώς...) που διευκολύνθηκε από τα πετρελαϊκά έσοδα της Βενεζουέλας. Μπροστά στο πελατειακό κράτος του Τσάβες, οι δικοί μας του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θυμίζουν ανυπόκριτα μέλη του κινήματος «Αξιοκρατία και Πολιτική». Η άλλη όψη ήταν πως στη Βενεζουέλα δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια για όσους δεν ήταν φίλοι του φίλου του λαού".

Απλά πράγματα. Η Βενεζουέλα ήταν κράτος δικαίου με τις αμερικανόφιλες κυβερνήσεις της κι ήρθε ο Τσάβες να την διαφθείρει και, μάλιστα, "ραγδαία"! Το οποίον, ο μακαρίτης πήρε τα έσοδα από το πετρέλαιο και τα μοίρασε στους κολλητούς του, ενώ πριν απ' αυτόν διετίθεντο για τις ανάγκες τού λαού. Αν ο Πρετεντέρης δεν είναι αδιάβαστος, πρέπει να είναι απλώς ένας σιχαμένος ψεύτης. Αλλά, πόσο αδιάβαστος να είναι; Δεν άκουσε ποτέ ότι σε κάθε γειτονιά στήθηκε κι ένα ιατρείο; Δεν πήρε χαμπάρι ποτέ ότι η χώρα ανέκτησε τον έλεγχο των πετρελαίων της από τις εταιρείες των ΗΠΑ όπου τα είχε παραχωρήσει το παλιό καθεστώς; Δεν ενημερώθηκε ποτέ για την βελτίωση των συνθηκών ζωής των λαϊκών στρωμάτων; Δεν έμαθε ότι επί Τσάβες στεγάστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες φτωχών, οι οποίοι προηγουμένως δεν είχαν στον ήλιο μοίρα; Ε, δεν μπορεί να είναι τόσο αδιάβαστος!

Όμως, εκεί που δίνει ρέστα ο "ανατροπέας" είναι όταν εκφράζει τον καημό του για την ελεύθερη δημοσιογραφία: "...η έννοια της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας ήταν περίπου συνώνυμη με επικήδειο". Βέεεεεβαια! Βλέπετε, ο Γιαννάκης έχει μάθει στην "ανεξάρτητη δημοσιογραφία" και δεν αντέχει στην σκέψη ότι μπορεί να υπάρχουν δημοσιογράφοι οι οποίοι υπακούουν σε εντολές τής εξουσίας!

Δυο πράγματα ξεχνάει να σημειώσει ο βαθυστόχαστος λαμπράκειος αναλυτής. Το πρώτο είναι ότι ο Τσάβες μπορεί να κέρδισε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις του αλλά έχασε μία, την κυριώτερη: το 2007 δεν πέρασε η πρότασή του για την αλλαγή τού συντάγματος, η οποία αποσκοπούσε στην ενίσχυση της λαϊκής εξουσίας. Φυσικά, ο Πρετεντέρης "ξεχνάει" να σημειώσει αυτή την ήττα τού Τσάβες γιατί, αν την θυμόταν, θα ήταν υποχρεωμένος να αναφέρει ότι ο μακαρίτης υπάκουσε στην λαϊκή ετυμηγορία και δεν έκανε του κεφαλιού του. Όμως, αυτή η παραδοχή χαλάει το παραμύθι περί "δικατάτορα", οπότε την παραβλέπουμε. Αυτή είναι η επιτομή τής "σωστής δημοσιογραφίας" κατά Πρετεντέρη.

Το δεύτερο που ξεχνάει ο Πρετεντέρης είναι το πραξικόπημα κατά του Τσάβες το 2002. Τότε που μια χούφτα πουλημένοι στρατιωτικοί, με τις ευλογίες των ΗΠΑ, προσπάθησαν να ανατρέψουν τον Τσάβες κι όρισαν στην θέση του τον πρόεδρο του Συνδέσμου Βιομηχάνων! Αλλά πώς να το θυμηθεί, αφού θα έπρεπε να θυμηθεί επίσης ότι ο νέος "πρόεδρος" έμεινε στην καρέκλα του λιγώτερο από 48 ώρες επειδή σύσσωμος ο λαός βγήκε στους δρόμους και απέτρεψε το πραξικόπημα επαναφέροντας τον ηγέτη του στην θέση του; Πώς να θυμηθεί τέτοια πράγματα, τα οποία δεν συνάδουν με την φύση ενός δικτάτορα; Ακόμη ένα δείγμα τής πρετεντέρειας "δημοκρατικής", "ελεύθερης" και "ειλικρινούς" δημοσιογραφίας.

Εν πάση περιπτώσει, ας τελειώσω παραφράζοντας ένα σχόλιο που διάβασα κάπου στο διαδίκτυο. Τον Τσάβες τον κλάψανε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες λαού όταν πέθανε. Όσο κι αν βρέθηκαν κάποιοι που πανηγύρισαν (δείγμα κι αυτό ότι ο μακαρίτης πολιτεύτηκε υπέρ τού λαού), η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου θρήνησε. Δεν είπε "ευτυχώς, γλιτώσαμε" ή "επί τέλους, ξεβρομίσαμε". Πες μου, λοιπόν, ρε συ Πρετεντέρη, έναν έλληνα πολιτικό τον θάνατο του οποίου θα θρηνήσει ο λαός και δεν θα πει ούτε "γλιτώσαμε" ούτε "ξεβρομίσαμε". Δυσκολεύεσαι, ε; Λογικό, λογικώτατο. Σκέψου, λέει, να σε ρώταγα για δημοσιογράφο...

praxis