Ο Τάσος Λειβαδίτης πέθανε στις 30-10-1988
‘Οτι και να πούμε για αυτόν τον πολύ μεγάλο ποιητή, είναι πάρα πολύ λίγο.
Τα λόγια του θα μείνουν βαθειά ριζωμένα στις καρδιές μας…
“κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε κιόλας νεκροί.”
― Τάσος Λειβαδίτης
― Τάσος Λειβαδίτης
“Δε ζούμε αληθινά παρά μόνο τη νύχτα μέσα στ’όνειρο. Και το πρωί «καλημέρα» λες, «καλημέρα» σου λένε. Κι η σφαγή συνεχίζεται.”
― Τάσος Λειβαδίτης, Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου
― Τάσος Λειβαδίτης, Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου
“Θυμᾶσαι τὶς νύχτες; Γιὰ νὰ σὲ κάνω νὰ γελάσεις περπατοῦσα πάνω
……στὸ γυαλὶ τῆς λάμπας.
«Πῶς γίνεται αὐτό;» ρώταγες. Μὰ ἦταν τόσο ἁπλὸ
ἀφοῦ μ᾿ ἀγαποῦσες”
― Τάσος Λειβαδίτης, Ποιήματα 1958-1964
……στὸ γυαλὶ τῆς λάμπας.
«Πῶς γίνεται αὐτό;» ρώταγες. Μὰ ἦταν τόσο ἁπλὸ
ἀφοῦ μ᾿ ἀγαποῦσες”
― Τάσος Λειβαδίτης, Ποιήματα 1958-1964
“Kαι σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι
και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ’ τον άλλον.
Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν.”
― Τάσος Λειβαδίτης, Απάνθισμα
και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ’ τον άλλον.
Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν.”
― Τάσος Λειβαδίτης, Απάνθισμα
“Ω απέραντη νοσταλγία για κάτι που πότε δεν ζήσαμε
κι όμως αυτό υπήρξε όλη η ζωή μας…”
― Τάσος Λειβαδίτης
κι όμως αυτό υπήρξε όλη η ζωή μας…”
― Τάσος Λειβαδίτης
“Τελικά μου ‘μεινε αυτή η συνήθεια να κοιτάζω αλλού, έτσι σώθηκα από πολλές καταστροφές
όμως είναι πράγματα που δε θα τα μάθουμε ποτέ, όπως το μάκρος των οριζόντων ή το βάθος της λύπης μας.”
― Τάσος Λειβαδίτης, Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα
όμως είναι πράγματα που δε θα τα μάθουμε ποτέ, όπως το μάκρος των οριζόντων ή το βάθος της λύπης μας.”
― Τάσος Λειβαδίτης, Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα
“Ήξερες να δίνεσαι,αγάπη μου.Δινόσουνα ολάκερη και δεν κράταγες για τον εαυτό σου παρά μόνο την έγνοια αν ολάκερη έχεις δοθεί…”
― Τάσος Λειβαδίτης
― Τάσος Λειβαδίτης
“Κι μιὰ μέρα θέλω νὰ γράψουν στὸν τάφο μου: ἔζησε στὰ σύνορα
μιᾶς ἀκαθόριστης ἡλικίας καὶ πέθανε γιὰ πράγματα μακρινὰ ποὺ
……εἶδε κάποτε σ᾿ ἕνα ἀβέβαιο ὄνειρο.”
― Τάσος Λειβαδίτης, Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου
μιᾶς ἀκαθόριστης ἡλικίας καὶ πέθανε γιὰ πράγματα μακρινὰ ποὺ
……εἶδε κάποτε σ᾿ ἕνα ἀβέβαιο ὄνειρο.”
― Τάσος Λειβαδίτης, Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου
“Αηδίες—ο χρόνος έγινε για να κυλάει,
οι έρωτες για να τελειώνουν,
η ζωή για να πηγαίνει στο διάολο
κι εγώ για να διασχίζω το Άπειρο με το μεγάλο διασκελισμό ενός μαθηματικού υπολογισμού,
μονάχα όποιος τα διψάει όλα
μπορεί να με προφτάσει,
ό,τι ζήσαμε
χάνεται,
γκρεμίζεται μέσα στο σάπιο οισοφάγο του χρόνου
και μόνο καμμιά φορά,
τις νύχτες,
θλιβερό γερασμένο μηρυκαστικό τ’ αναμασάει η ξεδοντιασμένη μνήμη,
όσα δε ζήσαμε
αυτά μας ανήκουν—”
― Τάσος Λειβαδίτης, 25η Ραψωδία της Οδύσσειας
οι έρωτες για να τελειώνουν,
η ζωή για να πηγαίνει στο διάολο
κι εγώ για να διασχίζω το Άπειρο με το μεγάλο διασκελισμό ενός μαθηματικού υπολογισμού,
μονάχα όποιος τα διψάει όλα
μπορεί να με προφτάσει,
ό,τι ζήσαμε
χάνεται,
γκρεμίζεται μέσα στο σάπιο οισοφάγο του χρόνου
και μόνο καμμιά φορά,
τις νύχτες,
θλιβερό γερασμένο μηρυκαστικό τ’ αναμασάει η ξεδοντιασμένη μνήμη,
όσα δε ζήσαμε
αυτά μας ανήκουν—”
― Τάσος Λειβαδίτης, 25η Ραψωδία της Οδύσσειας
“Και πεθαίνουμε στερημένοι σ’ έναν παράδεισο από λέξεις.”
― Τάσος Λειβαδίτης, Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα
― Τάσος Λειβαδίτης, Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα
“Συλλογιέμαι, αλήθεια, πως άν είχα μια αιωνιότητα στη διάθεσή μου
θ’ αποτελείωνα, ίσως, αυτό το ταξίδι απ’ την πόρτα μου ώς τ’ αντικρινό περίπτερο… …ώσπου ένα μικρό τυχαίο άστρο μου ‘παιρνε και το τελευταίο επιχείρημα
πως δεν είναι ωραίος ο κόσμος!”
― Τάσος Λειβαδίτης, Ο Διάβολος με το Κηροπήγιο
θ’ αποτελείωνα, ίσως, αυτό το ταξίδι απ’ την πόρτα μου ώς τ’ αντικρινό περίπτερο… …ώσπου ένα μικρό τυχαίο άστρο μου ‘παιρνε και το τελευταίο επιχείρημα
πως δεν είναι ωραίος ο κόσμος!”
― Τάσος Λειβαδίτης, Ο Διάβολος με το Κηροπήγιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου