ΑΚΟΝΙΣΤΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΝΑ ΣΦΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Εάν δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μάτια σας για να βλέπετε, τότε θα τα χρειαστείτε για να κλάψετε


Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

Ο ΕΥΡΩΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ


Παναγιώτα Μπλέτα



Το συντηρητικό λαϊκιστικό κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη (PiS) των αδελφών Κατσίνσκι κερδίζει τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές της Πολωνίας. Η λεγόμενη κοινωνική δεξιά του PiS για την ακρίβεια, απέσπασε το 37,6% των ψήφων και την απόλυτη πλειοψηφία στο Πολωνικό κοινοβούλιο.

Η ιδεολογική πλατφόρμα του συγκεκριμένου κόμματος αποτελεί μια καινούργια κομματική πατέντα στη Ευρώπη, η οποία στηρίζεται σε κοινωνικο-οικονομικές διακηρύξεις αριστερού τύπου, με εθνικιστική συντηρητική πολιτική προσέγγιση.

Ευρωσκεπτικισμός και προσφυγικό αποτελούν κυρίαρχες στρατηγικές κουβέντες της εν λόγω κυβέρνησης. Κατά των αριστερών, κατά των ομοφυλόφιλων, κατά των προσφύγων. Υπέρ της εκκλησίας, υπέρ των κοινωνικών δαπανών, υπέρ της φορολόγησης των πλουσίων, υπέρ της κρατικοποίησης των επιχειρήσεων.

Οι λόγοι της πρόσφατης νίκης του PiS είναι η δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης για τις μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό, αυξάνοντας το όριο ηλικίας στα 67 έτη, η ανησυχία για το ποσοστό ανεργίας που επίσημα αγγίζει το 9%, η προσφυγική κρίση, αλλά και η φυγή των νέων στο εξωτερικό.

Το ίδιο φαινόμενο συναντάμε και στην Ουγγαρία, όπου ο ακροδεξιός ηγέτης Βίκτορ Ούρμπαν, αντιτίθεται σθεναρά στην πολιτική του νεοφιλελευθερισμού και της λιτότητας που έχει πλήξει την Ευρώπη.

Έτσι έχουμε τον πρώτο σχηματισμό ενός συντηρητικού πολιτικού μπλοκ, Πολωνία-Ουγγαρία, ομογάλακτων πολιτικά χωρών, που ορθώνει το ανάστημα του απέναντι στην πολιτική της λιτότητας στην Ευρώπη και θέτει αμφισβήτηση στην ευρωπαική ενσωμάτωση.

Αυτό ήρθε ως αποτέλεσμα της δυσαρέσκειας των πολιτών για τους χαμηλούς μισθούς, σε σχέση με τους εργαζομένους στις χώρες της ΕΕ σε Δύση και Βορρά. Το success story μια υποφαινόμενης ανάπτυξης, ουδόλως αποτέλεσε δόλωμα για τους λαούς και των δύο χωρών, που ανάγκασαν ακόμη και τους πιο συντηρητικούς πολιτικούς τους να υιοθετήσουν διαφορετική πολιτική ατζέντα από εκείνη της ΕΕ.

Όσον αφορά το ευρώ, στην Πολωνία δεν αναμένεται η υιοθέτησή του μέσα στα επόμενα χρόνια. Παρά τις καλές επιδόσεις της πολωνικής οικονομίας, ακόμη και κατά τη διάρκεια της κρίσης, οι πολωνοί πολίτες τάσσονται κατά του ευρώ.

Η Ουγγαρία, που προσχώρησε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004, δεν έχει επίσης ορίσει ακριβή ημερομηνία υιοθέτησης του ευρώ.

Αξίζει να σημειωθεί επίσης, ότι:


Η Δανία, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν επιλέξει να μην υιοθετήσουν το ευρώ. Η Δανία ωστόσο είναι μέλος του Μηχανισμού Συναλλαγματικών Ισοτιμιών (ΜΣΙ). Το Ηνωμένο Βασίλειο, μετά τα γεγονότα της Μαύρης Τετάρτης αποχώρησε από το Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών (ΜΣΙ) και προς το παρόν δεν προτίθεται να υιοθετήσει το κοινό νόμισμα, λόγω της διάχυτης αντίθεσης της κοινής γνώμης της προς το κοινό νόμισμα, ενώ στη Σουηδία η συμμετοχή στο Ευρώ τέθηκε σε δημοψήφισμα στις 14 Σεπτεμβρίου 2003 όπου απορρίφθηκε.

Σε μια εποχή, που Ευρωπαικοί λαοί ταλανίζονται από την λιτότητα, προκειμένου να στηρίξουν ένα επίδοξο σύστημα νομισματικής εξουσίας που ασκεί το ευρώ, τα πολιτικά σύνορα καταργούνται και οι λαοί δίνουν δημοκρατική εντολή για καταστολή της παράνομης εξουσίας του ευρώ στην εθνική τους διαχείριση, ακόμη και σε μη παραδοσιακούς πολιτικούς μηχανισμούς.

Η ανάγκη για αλλαγή στην καθεστωτική συμπεριφορά της ΕΕ απέναντι στις χώρες μέλη της, γίνεται πιο επιτακτική από ποτέ. Ετερόκλητοι πολιτικοί σχηματισμοί αποκτούν κοινό σημείο αναφοράς την λαική βούληση, για αντιστοιχισμένη κοινωνική και οικονομική ευημερία. Η αριστερά δεν ξεχωρίζει πλέον από την δεξιά, τόσο σε εθνικές διεκδικήσεις όσο και κοινωνική και οικονομική πολιτική, παρά μόνο απέναντι σε παραδοσιακές ιδεολογικές θέσεις.

Η αλληλεγγύη και οι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, ανάγονται σε εναλλακτική πολιτική πρόταση, απέναντι στη λιτότητα και στις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις. Και η Ευρώπη παραμένει προσκολλημένη, σε ένα αμήχανο καρτέλ πολιτικών δυνάμεων που εννοούν να ελέγχουν τη μοίρα του πλανήτη, απέναντι σε πλήθη που διαδηλώνουν τη Δημοκρατία…

Μόλις τον τελευταίο μήνα :


  • Χιλιάδες διαδήλωσαν στο Λονδίνο για να σωθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας
  • Χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν στη Μαδρίτη για να καταγγείλουν τη φτώχεια και τις αυξανόμενες ανισότητες και στις ελεύθερες εμπορικές συναλλαγές της TTIP.
  • Μία μεγάλη διαδήλωση, στην καρδιά Ευρώπης, στις Βρυξέλλες, ακτιβιστές από ολόκληρη την Ευρώπη είπαν ένα μεγάλο ΟΧΙ στη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου και ελεύθερων επενδύσεων TTIP.
  • Ενώ διαδηλώσεις για το δυσεπίλυτο πρόβλημα του προσφυγικού, διεξάγονται στις περισσότερες χώρες. Μετά από όλα αυτά, μπορεί να αναρωτηθεί εύλογα κανείς, αν η διάλυση της Ενωμένης Ευρώπης θα αποτελέσει άραγε καταστροφή ή ανακούφιση των λαών, από τα «Ενωμένα Συμφέροντα» αυτών που την σχεδίασαν επάνω σε αριθμούς και όχι σε ανθρώπους…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου