ΑΚΟΝΙΣΤΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΝΑ ΣΦΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Εάν δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μάτια σας για να βλέπετε, τότε θα τα χρειαστείτε για να κλάψετε


Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

Κ. Λαπαβίτσας: Η ευθύνη για τις τράπεζες

Η νέα ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών είναι οικονομικό έγκλημα, το οποίο συντελέστηκε με τέτοια ανικανότητα και κυνισμό που έχει αφήσει άναυδους ακόμη και αυτούς που περίμεναν τα χειρότερα. Αν έχει απομείνει ίχνος λογικής στη χώρα, θα πρέπει να υπάρξει απόδοση ευθυνών σε όσους χειρίστηκαν την υπόθεση.

Η ανακεφαλαιοποίηση βασίστηκε σε πρόσφατη μελέτη της ΕΚΤ η οποία εκτίμησε ότι οι τράπεζες χρειάζονται επιπλέον 14,4 δις για να αντιμετωπίσουν το υποθετικό «κακό σενάριο» οικονομικών εξελίξεων για το 2015-17. Συγκεκριμένα, η Πειραιώς χρειάζεται 4,9 δις, η Εθνική 4,6 δις, η Alpha 2,7 δις και η Eurobank 2,1 δις. Στη χειρότερη θέση βρίσκεται η Πειραιώς, με την Εθνική απο κοντά. Ο λόγος είναι η τεράστια συσσώρευση προβληματικών δανείων, τα οποία έχουν ήδη δημιουργήσει μεγάλες «τρύπες» στους ισολογισμούς τους.

Το σχέδιο ήταν να εξασφαλίσουν οι τράπεζες ιδιωτικά κεφάλαια ύψους τουλάχιστον 4,4 δις. Το υπόλοιπο, μέχρι και 10 δις, θα συμπληρωνόταν από το ΤΧΣ με τα νέα δάνεια του τρίτου μνημονίου. Οι τράπεζες δήλωσαν ότι θα έβρισκαν τα ιδιωτικά κεφάλαια κυρίως με ανταλλαγή ομολογιακών τίτλων και έκδοση νέων μετοχών. Η Εθνική ανακοίνωσε επίσης την πώληση της τουρκικής θυγατρικής της, Finansbank, δηλαδή του πιο κερδοφόρου κομματιού της. Με το σχέδιο αυτό θα διασφαλιζόταν ο «ιδιωτικός» χαρακτήρας των τραπεζών και θα περιοριζόταν ο νέος δανεισμός από το κράτος.

Αυτοί ήταν οι υπολογισμοί των εγκεφάλων της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών. Το αποτέλεσμα αποδείχθηκε πέραν κάθε φαντασίας, για δύο λόγους:

Ο πρώτος είναι ότι οι πιθανοί μεγάλοι αγοραστές των νέων μετοχών δεν θα ήταν Έλληνες, δεδομένου ότι οι κεφαλαιακοί έλεγχοι που επιβλήθηκαν το καλοκαίρι το απέκλειαν πρακτικά. Άρα ενδιαφέρον θα υπήρχε μόνο από διάφορα ξένα επενδυτικά ταμεία, όπως Brookfield, Fairfax, Wellington, Highfields, κοκ. Δηλαδή από τους μεγάλους κερδοσκόπους των διεθνών αγορών που στοχεύουν αποκλειστικά στο βραχυπρόθεσμο κέρδος.

Ο δεύτερος είναι ότι η κυβέρνηση βιαζόταν να ολοκληρώσει την ανακεφαλαιοποίηση πριν το τέλος του 2015. Το τρίτο μνημόνιο έχει ως προαπαιτούμενο - που ήδη ψήφισε η προηγούμενη Βουλή - την αποδοχή σχετικής οδηγίας της ΕΕ, η οποία επιτρέπει το «κούρεμα» των καταθέσεων σε περίπτωση ανακεφαλαιοποίησης. Η οδηγία τίθεται σε ισχύ από 1/1/2016. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που φυσικά υπέγραψε το νέο μνημόνιο, ήθελε πάση θυσία να αποφύγει το ενδεχόμενο αυτό λόγω των πολύ αρνητικών πολιτικών του επιπτώσεων.

Ο συνδυασμός νεοφιλελεύθερου δόγματος και πολιτικάντικης βιασύνης έφερε την καταστροφή. Οι τράπεζες επέλεξαν την τακτική του «ανοίγματος βιβλίου» για τις νέες μετοχές με την οποία καλείται ο πιθανός αγοραστής να δηλώσει συμμετοχή, αλλά η τιμή προσδιορίζεται στο τέλος, ουσιαστικά με την προαίρεση του αγοραστή. Στη περίπτωσή μας οι αγοραστές ήταν ό,τι χειρότερο κυκλοφορεί στις διεθνές αγορές. Πολύ φυσιολογικά, άδραξαν την ευκαιρία για να καταληστέψουν το κράτος, τους μικροεπενδυτές και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Οι τιμές που έδωσαν οι αγοραστές για τις νέες μετοχές κυμάνθηκαν από 0,01 μέχρι 0,04 ευρώ, δηλαδή υπήρξε κατάρρευση της τιμής των παλαιών μετοχών μέχρι και 97% και 98%! Η κατάρρευση της τιμής έφερε πλήρη εξαϋλωση του κεφαλαίου που είχαν επενδύσει οι μικρομέτοχοι και φυσικά των 40 δις που είχε επενδύσει το ΤΧΣ, δηλαδή ο ελληνικός λαός, στις προηγούμενες δύο ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών. Βέβαια τα 40 δις του ΤΧΣ είχαν ήδη υποστεί μεγάλες ζημίες στην πορεία του χρόνου, καθώς οι τιμές των τραπεζικών μετοχών είχαν υποχωρήσει μέσα στην κρίση. Αλλά τώρα πλέον εξανεμίστηκαν οριστικά.

Οι «επενδυτές» - και όψιμοι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ – συνεισέφεραν συνολικά 5,1 δις. Μαζί με τις ανταλλαγές ομολόγων και τις άλλες δράσεις των τραπεζών, το επιπλέον ποσό που θα πρέπει να συνεισφέρει το ΤΧΣ εκτιμάται ότι θα είναι αρκετά κάτω από τα 10 δις και κοντά στα 6 δις. Ήδη η Alpha και η Eurobank έχουν συμπληρώσει το απαιτούμενο ποσό και δεν θα χρειαστούν κεφάλαια από το ΤΧΣ. Οι βαθιά προβληματικές Πειραιώς και Εθνική είναι σε δυσκολότερη θέση και θα χρειαστούν τα 6 δις.

Με τις εξευτελιστικές τιμές των νέων μετοχών, η συμμετοχή του ΤΧΣ (δηλαδή του Δημοσίου) στο νέο μετοχικό κεφάλαιο των τεσσάρων «συστημικών» τραπεζών θα είναι πια είτε αμελητέα, είτε σαφώς μειοψηφική. Πιο συγκεκριμένα, στη Eurobank θα είναι περίπου 2-3%, στην Alpha περίπου 10%, στην Εθνική ίσως 35% και στην Πειραιώς περίπου 25%. Οι ελληνικές «συστημικές» τράπεζες όντως θα περάσουν σε ιδιωτικά χέρια, με τεράστια ζημία του Δημοσίου.

Τα ιδιωτικά αυτά χέρια είναι ότι πιο προβληματικό υπάρχει στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα. Ο τρόπος που θα κινηθούν ως ιδιοκτήτες το επόμενο διάστημα δεν έχει ακόμη διαφανεί. Αλλά οι ελληνικές τράπεζες κατέχουν μεγάλους όγκους προβληματικών δανείων που, αν ξεπουληθούν σε τιμές ευκαιρίας, θα αποδώσουν κέρδη. Καλό θα είναι οι δανειολήπτες των τραπεζών να αρχίσουν να οργανώνονται και να προετοιμάζονται για τα χειρότερα. Ακόμη καλύτερο θα είναι οι τραπεζοϋπάλληλοι να προετοιμάζονται για μαζικές απολύσεις.

Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι οι νέοι ιδιοκτήτες δεν πρόκειται να ενδιαφερθούν καθόλου για τη στήριξη της αναπτυξιακής δυναμικής της ελληνικής οικονομίας. Με το ελληνικό τραπεζικό σύστημα στα χέρια κερδοσκόπων, η προοπτική της σταθερής και γρήγορης ανάπτυξης γίνεται απλώς ανύπαρκτη. Για μια χώρα όπου το ΑΕΠ έχει συρρικνωθεί κατά 25%, η ανεργία είναι στο 26% και η οικονομία μπαίνει ξανά σε ύφεση, η εξέλιξη αυτή είναι τραγική.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ελληνική οικονομία είχε ανέκαθεν δύο στοιχεία τα οποία την καθιστούσαν διεθνώς υπολογίσιμη. Το πρώτο είναι ο εμπορικός στόλος, ο οποίος όμως στην ουσία είναι κοσμοπολίτικος παράγοντας και δεν έχει μεγάλες θετικές επιπτώσεις στην εγχώρια οικονομία. Το δεύτερο είναι οι τράπεζες που τα τελευταία χρόνια απόκτησαν διεθνή παρουσία στην ευρύτερη περιοχή. Με το τρίτο μνημόνιο η Ελλάδα χάνει πλέον τον έλεγχο των τραπεζών.

Πρόκειται για το αποκορύφωμα του οικονομικού παραλογισμού, δεδομένου ότι τα μνημόνια απέβλεπαν κατεξοχήν στην προστασία των τραπεζών. Η αποτυχία της μνημονιακής παράταξης είναι πλήρης και έχει ιστορική σημασία γιατί σηματοδοτεί τη μετατροπή της Ελλάδας σε τελείως ασήμαντο παίκτη ακριβώς όταν η Τουρκία εμφανίζεται ως κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ ο εξευτελισμός και η κατάπτωση είναι πέραν πάσης περιγραφής. Οι ευθύνες είναι τεράστιες και κάποια στιγμή θα αποδοθούν.
aristeridiexodos

Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη


Κατάφεραν, λοιπόν, οι αναίσχυντοι από την αρχή της κρίσης κι ιδίως από τότε που επινοήθηκε το μεγάλο ριφιφί,  οπότε και ιδρύθηκε το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, να έχουν ταΐσει τα ευαγή μας τραπεζικά ιδρύματα με αστρονομικά ποσά που σωρευτικά ξεπερνούν τα 200 δισεκατομμύρια ευρώ

 

Ανεξέλεγκτες λογιστικές χρεώσεις και πιστώσεις στα λογιστικά κιτάπια του ελληνικού κράτους, υπέρ της διάσωσης των τραπεζιτών με το άχθος των χρεολυσίων και το διάφορο των τόκων φορτωμένα στις πλάτες ημών των ραγιάδων, και των παιδιών μας και των εγγόνων και των δισέγγονών μας, στο διηνεκές.

 

Που πήγαν όλα αυτά τα δισεκατομμύρια, αν συνυπολογίσει κανείς ότι οι ζημιές από το εγκληματικό P.S.I. που άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου κι απελευθέρωσε τους ανέμους που πήραν, σήκωσαν κι έστειλαν στον αγύριστο το τραπεζικό μας σύστημα, ήταν σημαντικά υποδεέστερες?

 

Που πήγαν αυτά τα τερατώδη ποσά που εξακόντισαν στο αβίωτο πυρ το εξώτερο το ελληνικό δημόσιο χρέος, από τη στιγμή που το κόστος του κουρέματος για τις τράπεζες, δεν ήταν παρά ένα σχετικά μικρό ποσοστό, σε σχέση με αυτά τα κολοσσιαία κεφάλαια που, σαν ασήκωτα μολυβένια βαρίδια, έχουμε δέσει γύρω από τους λαιμούς των αγέννητων και των ασύλληπτων απογόνων μας?

 

Κανείς δεν ξέρει! Κανείς δεν ζήτησε να μάθει ούτε θέλει να γνωρίζει που πήγαν όλα αυτά τα κεφάλαια. Ευλόγως, πάντως, υποψιαζόμαστε ότι κάποιοι δημιούργησαν πλούτο στο εξωτερικό και χρέη στην Ψωροκώσταινα. Το παραδέχεται μέχρι και ο κ. Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης που ζητεί «να σταματήσει η πρακτική κάποιοι να έχουν τα κέρδη στο εξωτερικό και τα δάνεια στο εσωτερικό»,  παρόλο που η κυβέρνησή του δεν δείχνει διατεθειμένη να πράξει τίποτα γι’ αυτό!

 

Ακόμα χειρότερα που τώρα, πρωτοδεύτερη φορά αριστερά, μετά από τόσο και τόσο τάισμα από το υστέρημα του συνταξιούχου και από την απόγνωση του άνεργου και του φτωχού, ξεπουλιούνται οι τράπεζες, μπιρ παρά.

Επιπρόσθετα, εξαφανίζονται μέσα στη νύχτα και δια παντός, τα δικαιώματα των Ελλήνων μετόχων που πριν ξεσπάσει η κρίση, μαζί με τα διάφορα κληροδοτήματα και την Εκκλησία της Ελλάδας, έφταναν να κατέχουν μέσω του χρηματιστηρίου, περισσότερο από το 40% του τραπεζικού κλάδου. 

 

Η συμμετοχή του Δημοσίου στις πτωχές μας τράπεζες, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, πριν από τις υπό εξέλιξη αυξήσεις κεφαλαίου που επιτελούνται αυτές τις ώρες, διαμορφωνόταν στο 57% στην Εθνική Τράπεζα, στο 66% στην Alpha Bank, στο 67% στην Τράπεζα Πειραιώς ενώ στη Eurobank, όπου η ληστεία ξεκίνησε νωρίτερα, η συμμετοχή του Ταμείου ήταν της τάξης του 35%.

 

Πάνε όμως αυτά τα ποσοστά ιδιοκτησίας κι έγιναν στάχτη και μπούρμπερη, πρωτοδεύτερη φορά αριστερά. Διότι, αν δεν το μάθατε, έτσι που έχομε πλαντάξει στο κλάμα τόσες μέρες, από το δράμα των φίλων μας των Παριζιάνων, τα κοράκια αλωνίζουν∙ και μάλιστα αλωνίζουν εντελώς ανεξέλεγκτα και υπό καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας.

 

Μετά την επέλασή τους, τα διεθνή funds, συνεισφέροντας το αστείο –σε σχέση με τα τερατώδη ποσά που μας έχει κοστίσει η διάσωσή τους-  ποσό των 9 δισεκατομμυρίων ευρώ, θα αποκτήσουν σχεδόν το 80%  των ελληνικών τραπεζών. 

 

Κανείς δεν το συζητάει, αλλά πέρα από τη διασπάθιση της  δημόσιας περιουσίας μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μαζί με αυτό το πλειοψηφικό ποσοστό, οι ύαινες τον αγορών αγοράζουν μαζί και τον έλεγχο στις υποθήκες των σπιτιών μας.

 

Μέσα σε αυτό το κλίμα του ευτελούς ξεπουλήματος, πανάκριβα αποκτημένου δημόσιου πλούτου, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, φέρεται να δήλωσε στη συνεδρίαση της Κ.Ο. του Συ.Ριζ.Α. ότι «αυτός που με εισόδημα 1.200 ευρώ, αγόρασε ένα οίκημα 180 τ.μ. στην Αγία Παρασκευή για λόγους νεοπλουτισμού, ίσως είναι προτιμότερο να μένει στο Περιστέρι. Δεν μπορούμε να καλύψουμε και αυτόν».

 

Καλά το είπε ο κ. υπουργός, έτσι, για να καταλάβουμε επιτέλους και οι πλέον αδαείς ότι δεν πρέπει να παίρνουμε τοις μετρητοίς συνθήματα του ύφους, «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» και άλλα τέτοια γραφικά.

 

Διότι πώς να το κάνουμε, η πραγματικότητα είναι σκληρή και κατά τα φαινόμενα αρνείται πεισματικά να συμμορφωθεί με τις ιδεολογίες μας ή τις ιδεοληψίες μας: στον πραγματικό κόσμο, όταν χάνεις το εισόδημά σου και δεν μπορείς να πληρώνεις το δάνειό σου, τότε είσαι υποχρεωμένος να αναπροσαρμόσεις τη ζωή σου. Είναι λυπηρό, αλλά αν δε γίνει έτσι, κάποιος άλλος θα πρέπει να πληρώσει για σένα. Αλλά ποιος είναι αυτός ο “άλλος”, εφόσον κλείνουν όλες τις τρύπες στους ισολογισμούς των τραπεζών με τα δανεικά που φορτώνουν σε όλους μας?

 

Την έλλειψη σχεδίου, την ανοησία και τη μαλθακότητα, απέναντι στην ατσάλινη αναλγησία των επικυρίαρχων εκβιαστών,  κάπως μπορείς να τις χωνέψεις. Την αδυναμία αντιμετώπισης της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας που καταπίνει την Ευρώπη ολάκαιρη, κάπου μπορείς να τη δικαιολογήσεις κι αυτήν. 

 

Αυτό που δεν μπορείς να συγχωρήσεις είναι η παντελής έλλειψη δικαιοσύνης! 

 

Αυτό είναι το πιο λυπηρό απ’ όλα. Είναι η καθολική ατιμωρησία. Είναι που για την ευθύνη  των τραπεζιτών δεν μιλάει κανείς. Είναι που αυτοί που θα έπρεπε να κάθονται στο άβολο εδώλιο του κατηγορούμενου, συνεχίζουν να βρίσκονται στρογγυλοκαθισμένοι στις δερμάτινες πολυθρόνες των διοικητικών συμβουλίων των τραπεζών-βαμπίρ που τόσα χρόνια κρατούμε στη ζωή με το αίμα μας. “Λάδι” αυτοί που τόσα χρόνια μοίραζαν αβέρτα επισφαλή δάνεια, προκειμένου να εισπράττουν τα παχυλά τους επιμίσθια και ν’ απολαμβάνουν τ’ άλλα δώρα∙προφανώς δεν έχει όρεξη να κουβεντιάσει κανείς, γι’ αυτά τα δευτερεύοντα και ποταπά… 

 

Κι έτσι, κατά που φαίνεται, κι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, ο κ. υπουργός το μόνο που καταφέρνει με τις προτεινόμενες μετακομίσεις των αναξιοπαθούντων από την Αγία Παρασκευή στο Περιστέρι, είναι να διαθέσει λίγα ακόμα τελευταία ψίχουλα από τον κρατικό κορβανά για να ελαφρύνει κάπως τις καρδιές των πιο αδύναμων και μαζί να ελαφρύνει και τους ισολογισμούς των πτωχών μας τραπεζών για να είναι ακόμα πιο αφράτο το γλυκό με το οποίο φιλεύουμε τα περιβόητα διεθνή funds κι αυτούς που κρύβονται από πίσω τους.

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Τρομοκρατία: Το υπερόπλο της Δύσης.!!!!!!!!!!!



«Θα πρέπει να επιτεθείτε στους πολίτες, σε άνδρες, γυναίκες, παιδιά, αθώους ανθρώπους που δεν έχουν καμιά σχέση με τα διάφορα πολιτικά παιχνίδια. Ο λόγος είναι απλός: Πρέπει να αναγκαστεί το κοινό να στραφεί στο κράτος απαιτώντας μεγαλύτερη ασφάλεια». 

Αυτός ήταν ο στόχος της αμερικανο-νατοϊκής τρομοκρατικής Επιχείρησης Stay Behind που αιματοκύλησε τη Δυτική Ευρώπη τον τελευταίο μισό αιώνα: Μια μακριά συγκεκαλυμμένη επιχείρηση μαζικής τρομοκρατίας και εξαπάτησης των πληθυσμών των Δυτικών χωρών που καθοδηγήθηκε από τις μυστικές υπηρεσίες της Δύσης. Εκατοντάδες αθώοι άνθρωποι δολοφονήθηκαν ή ακρωτηριάστηκαν με βομβιστικές και άλλες τρομοκρατικές επιθέσεις σε σιδηροδρομικούς σταθμούς, τραίνα, σουπερμάρκετ, πάρκα, καφετέριες και γραφεία. Όλες αποδίδονται αρχικά στην Αριστερά ή σε κάποιο (πραγματικό και διαβρωμένο ή κατασκευασμένο) «ανατρεπτικό» γκροπούσκουλο και όλες αποδεικνύονται στη συνέχεια έργο πρακτόρων των αμερικανικών, ΝΑΤΟϊκών μυστικών υπηρεσιών και των «εθνικών» παραρτημάτων τους σε κάθε χώρα. 

Αυτός ο βάναυσος βιασμός της πολιτικής σκέψης και της κριτικής ικανότητας, αποσκοπεί αφενός στην ενοχοποίηση της Αριστεράς για το τρομοκρατικό φαινόμενο και αφετέρου στην επικάλυψη της βασικής διαπίστωσης που προκύπτει από τη μελέτη της τρομοκρατίας στην Ευρώπη κατά τη μεταπολεμική περίοδο: Η τρομοκρατία στη Δυτική Ευρώπη αναπτύχθηκε με βάση την πελώρια τρομοκρατική «Επιχείρηση Stay Behind» που οργάνωσε και καθοδήγησε η «Μυστική Επιτροπή Σχεδιασμού» του γενικού αρχηγείου του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, η οποία εφαρμόστηκε στις διάφορες χώρες με διαφορετικές ονομασίες όπως «Επιχείρηση Gladio» (Ιταλία), «Επιχείρηση Ξίφος» (Γερμανία), «Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά» (Ελλάδα), κ.λ.π. 

Η αμερικανο-ΝΑΤΟϊκή «Επιχείρηση Stay Behind» αποκαλύφτηκε ότι ήταν ο ηθικός ή/και φυσικός αυτουργός όλων των ανθρωποκτόνων τρομοκρατικών ενεργειών (και όχι μόνο αυτών) που σημειώθηκαν στη Δυτική Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Πίσω απ’ αυτήν την «επιχείρηση» φωτίστηκε η σχεδιασμένη καθοδηγητική, οργανωτική και χρηματοδοτική παρουσία των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και η συνεργασία τους με τις, δήθεν «εθνικές» μυστικές υπηρεσίες των διαφόρων χωρών που ελέγχονται από τον αμερικανικό παράγοντα. 

Για να διασφαλίσουν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι ΗΠΑ την αποτροπή ενδεχόμενης συμμετοχής της Αριστεράς στις κυβερνήσεις των Δυτικών χωρών, οργάνωσαν ένα παράνομο δίκτυο «αποσταθεροποιητικής δραστηριότητας» γνωστό ως «Επιχείρηση Stay Behind». Το εν λόγω δίκτυο: 

1. Οργανώθηκε σε διάφορες χώρες με διαφορετικές κωδικές ονομασίες (Gladio, Κόκκινη Προβιά, Ομάδα Πληροφοριών και Ασφάλειας, κ.ά.). 

2. Έδρασε μέσα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, έχοντας ιδιαίτερες σχέσεις με τις Υπηρεσίες Ασφαλείας και τις Μονάδες Καταδρομών κάθε χώρας. 

3. Δραστηριοποιείται ακόμη και σήμερα σε πολλές χώρες υπό την καθοδήγηση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. 

Όλες οι χώρες που εισέρχονταν στο ΝΑΤΟ όφειλαν να υπογράψουν μια συμφωνία ότι δεσμεύονται να «ανεχθούν και να μην εμποδίσουν τις αντάρτικες οργανώσεις με δεξιό προσανατολισμό». 

Η πρώτη δημόσια παραδοχή της μυστικής ΝΑΤΟϊκής Eπιχείρησης Stay Βehind έγινε επισήμως στις 1 Αυγούστου 1990, από τον ιταλό πρωθυπουργό Giulio Andreotti ο οποίος, μιλώντας στην ιταλική γερουσία, επιβεβαίωσε ότι σε όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου στην Ιταλία υπήρχε και δρούσε υπό τον αποκλειστικό έλεγχο και την καθοδήγηση του ΝΑΤΟ ένας παράνομος μυστικός στρατός τύπου Stay Behind με την κωδική ονομασία Gladio (ξίφος). 

Με σημείο εκκίνησης αυτή την επιβεβαίωση, ξεκίνησε ένας χείμαρρος αποκαλύψεων για τη δράση αυτού του παράνομου δικτύου και τη σχέση του με την τρομοκρατία στη μεταπολεμική Ευρώπη: 

Στο Βέλγιο, το δίκτυο έχει την ονομασία Sdra-8 και λειτουργεί ακόμη (αυτό δημιούργησε την παράλληλη οργάνωση «Catena» που δολοφόνησε τον Τζουλιέν Λαμπούτ, γραμματέα του ΚΚ του Βελγίου). 

Στη Βρετανία, η παρακρατική αυτή οργάνωση έχει την ονομασία Operation Stay Behind και χρηματοδοτείται από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. Την δεκαετία του 1970, εκπαίδευσε πολλούς Ιταλούς νεοφασίστες στη Βρετανία, στρατολόγησε πολλούς Ιταλούς τρομοκράτες και ανέπτυξε στενούς δεσμούς με τη νεοφασιστική μασονική στοά Προπαγάνδα 2 (Π2) του Λίτσιο Τζέλλι, που ήταν βασικός μοχλός της τρομοκρατικής νεοφασιστικής δραστηριότητας στην Ιταλία, στη Δυτική Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου. 

Στη Γερμανία, το δίκτυο έχει την ονομασία Schwert (Ξίφος). Άρχισε να λειτουργεί το 1959, χρηματοδοτήθηκε από τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες, στελεχώθηκε από την αντικομμουνιστική οργάνωση «Ένωση Γερμανικής Νεολαίας» και συμπεριλάμβανε πρώην Ναζί αξιω­ματικούς των Ες-Ες. Λειτουργεί μέχρι σήμερα. 

Στην Ελβετία, είχε την ονομασία Ομάδα Πληροφοριών και Ασφάλειας. Φακέλωσε 40.000 Ελβετούς, για τη συμμετοχή τους σε οργανώσεις της Αριστεράς. 

Στην Ισπανία, τα μέλη του παρακρατικού δικτύου δραστηριοποιούνταν με μεγάλη ευκολία με τις ευλογίες του καθεστώτος του Φράνκο. Χρησιμοποιούνται εναντίον της ΕΤΑ και παρέχουν διευ­κολύνσεις και στήριξη στα νεοφασιστικά κινήματα της Ευρώπης. 

Στην Ολλανδία, η αντίστοιχη οργάνωση υπάρχει από το 1950, αλλά οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι δεν έχει σχέση με το ΝΑΤΟ. Τα 635 μέλη της έχουν διεισδύσει στα εναλλακτικά κινή­ματα της χώρας. 

Στην Πορτογαλία, ο τοπικός βραχίονας του ΝΑΤΟϊκού δικτύου, δραστηριοποιείται μέσω του δήθεν πρακτορείου ειδή­σεων Aginter Press, που αποτελεί και την κεντρική έδρα της Μαύρης Διεθνούς στην Ευρώπη.

Στην Ιταλία, η προετοιμασία και η εκτέλεση της τρομοκρατίας, που είναι γνωστή ως στρατηγική της έντα­σης, ανατέθηκε από τις αμερικανικές υπηρεσίες στην οργάνωση «Gladio», το ιταλικό τμήμα της ΝΑΤΟϊκής Επιχείρησης Stay Behind, που δημιουργήθηκε με τη συνεργασία των ΗΠΑ και της ιταλικής μυστικής υπηρεσίας (SΙFAR) το 1952. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, έχει ραγδαία ανάπτυξη στον ιταλικό χώρο: 

Στην Ελλάδα, ο βραχίονας του παράνομου ΝΑΤΟϊκού δικτύου Επιχείρηση Stay Behind, δρούσε με την κωδική ονομασία Κόκκινη Προβιά. 
Σύμφωνα με δηλώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, «η παρακρατική οργάνωση Κόκκινη Προβιά δημιουργήθηκε το 1955, ως αποτέλεσμα ενός μυστικού τμήματος της συμφωνίας με βάση την οποία εγκαταστάθηκαν οι αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα». 

Το Αμαρτωλό Χρονικού του Μυστικού Παραστρατού του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα 

Η παρακρατική Κόκκινη Προβιά δημιουργήθηκε το 1955 από τη CIA και επανδρώθηκε, κυρίως, με ακροδεξιούς εξτρεμιστές που είχαν υπηρετήσει ή υπηρετούσαν στους Λόχους Ορεινών Καταδρομών (ΛΟΚ) και άλλα ειδικά στρατιωτικά τμήματα, με πράκτορες των στρατιωτικών και πολιτικών μυστικών υπηρεσιών και με πολίτες. Για την εκτέλεση των πράξεων πολιτικής τρομοκρατίας, η Κόκκινη Προβιά συνεργαζόταν αρμονικά με τον υπόκοσμο. 

Το 1990, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ξέσπασε σάλος από το χείμαρρο των αποκαλύψεων για την ύπαρξη και τη δράση της παρακρατικής τρομοκρατικής επιχείρησης του ΝΑΤΟ που άπλωνε τα πλοκάμια της σε όλη την Ευρώπη, με την επωνυμία Επιχείρηση Stay Behind / Gladio, και, ιδίως, με τις αποκαλύψεις για το ρόλο της στη δημιουργία του κύματος της τρομοκρατίας που έπληξε την Ιταλία και αναδιέταξε εκ βάθρων την πολιτική της σκηνή. 

Μετά απ’ αυτό, η προσοχή του ευρωπαϊκού Τύπου εστιάστηκε στην έρευνα της Επιχείρησης Stay Behind και στα «εθνικά» παρακλάδια της, ανάμενα στα οποία συγκαταλεγόταν, φυσικά, και η ελληνική εκδοχή της. Έτσι, άρχισαν να έρχονται στο φως τα πρώτα στοιχεία γι’ αυτή την παρακρατική οργάνωση, σχεδόν 35 χρόνια μετά τη συγκρότησή της. 

Στις 9 Νοεμβρίου 1990, ο τότε υπουργός Άμυνας Γιάννης Βαρβιτσιώτης αναγκάστηκε να παραδεχτεί δημόσια ότι «Έλληνες κομάντος (ΛΟΚ) και η CIA οργάνωσαν ένα βραχίονα του δικτύου το 1955, για να προβληθεί αντάρτικη αντίσταση σε οποιονδήποτε κομμουνιστή εισβολέα. Το εν λόγω δίκτυο, που ήταν γνωστό με την κωδική ονομασία Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά, διαλύθηκε το 1988». 

Λίγες μέρες αργότερα, στις 14 Νοεμβρίου 1990, το πρακτορείο Associated Press, επικαλούμενο επίσημες και δημοσιογραφικές αναφορές, μεταδίδει ότι: «Η ελληνική Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά οργανώθηκε το 1955, αλλά η σοσιαλιστική κυβέρνηση που ήρθε στην εξουσία το 1981, άρχισε να την αποσυναρμολογεί το 1985. Από το 1988, τα όπλα και τα πυρομαχικά άρχισαν να μεταφέρονται από τις μυστικές κρύπτες του δικτύου και να αποθηκεύονται σε μια στρατιωτική βάση κοντά στην Αθήνα, γεγονός που σηματοδότησε τη διάλυση του δικτύου». 

Στις 16 Νοεμβρίου 1990, η εφημερίδα Independent αναφερόμενη στη θέση του Ανδρέα Παπανδρέου, που ήταν πρωθυπουργός κατά την οκταετία 1981-1988, γράφει: «Ο σοσιαλιστής πρώην πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, δήλωσε ότι η κυβέρνησή του διέλυσε τον ελληνικό βραχίονα της Επιχείρησης Gladio, τον οποίον περιέγραψε ως μια παρακρατική οργάνωση γνωστή ως Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά που είχε συγκροτηθεί το 1955, ως αποτέλεσμα ενός μυστικού παραρτήματος της συμφωνίας με βάση την οποία εγκαταστάθηκαν οι αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα». 

Η συνωμοσία της σιωπής των διαχειριστών της εξουσίας, που επί 35 χρόνια κρατούσε σε πλήρη μυστικότητα την ύπαρξη και τη δράση μιας (άκρως επικίνδυνης) παρακρατικής τρομοκρατικής οργάνωσης, είχε σπάσει. Κάτω από την πίεση ενός πλήθους παραγόντων, η ελληνική κυβέρνηση ήταν υποχρεωμένη να ερευνήσει το ιστορικό ενός τρομοκρατικού δικτύου, που η ίδια είχε δημιουργήσει, ενισχύσει και καλύψει με κάθε δυνατό τρόπο. Η υπόθεση έπρεπε να «διερευνηθεί» με τρόπο ώστε να αποφευχθεί η σαρωτική ανατροπή των υφιστάμενων πολιτικών και στρατιωτικών ισορροπιών, τις οποίες ήταν σίγουρο ότι θα προκαλούσε η διαλεύκανσή της. 

Στις 20 Νοεμβρίου 1990, ο ευρωπαϊκός Τύπος αναφέρει ότι «η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε τη διενέργεια έρευνας για μια μυστική συμφωνία μεταξύ των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και της CIA, που αποσκοπούσε στην οργάνωση ενός αντικομμουνιστικού αντάρτικου δικτύου, που αποτελούσε τμήμα της καλυμμένης επιχείρησης που αποκαλύφθηκε πριν από ένα μήνα στην Ιταλία υπό την κωδική ονομασία Gladio». 

Η έρευνα αφορούσε ένα παράνομο δίκτυο το οποίο «στην Ελλάδα, είχε το κωδικό όνομα Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά, είχε οργανωθεί από τη CIA στα μέσα της δεκαετίας του 1950 και διαλύθηκε το 1988, σύμφωνα με την κυβέρνηση. Αξιωματικοί του παράνομου αυτού δικτύου, αναμίχθηκαν στο πραξικόπημα των συνταγματαρχών το 1967». 

Με άλλα λόγια, η έρευνα αφορούσε ένα παράνομο παραστρατιωτικό και παρακρατικό δίκτυο που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις εσωτερικές (και όχι μόνο) πολιτικές εξελίξεις σε όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Μια παράνομη δομή που, κατά την άποψή μου, ήταν ο ηθικός και φυσικός αυτουργός ή συμμέτοχος σε όλες τις τρομοκρατικές ενέργειες που συγκλόνισαν τη χώρα κατά τη μεταπολεμική περίοδο. 

Από τη δολοφονία του ανεξάρτητου βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη, το 1963 και την πολύνεκρη τρομοκρατική βομβιστική ενέργεια στη γέφυρα του Γοργοπόταμου, το 1964 (στην οποία έχασαν τη ζωή τους 13 άτομα) μέχρι την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας, το 1967. Από τη δολοφονία του σταθμάρχη της CIA στην Ελλάδα, Ρίτσαρντ Γουέλς, το 1975, μέχρι τη δολοφονία του βουλευτή Παύλου Μπακογιάννη, το 1989, κι από εκεί, μ’ ένα άλμα, στη δολοφονία του Βρετανού ταξίαρχου Τζόρτζ Σόντερς, το 2000. 

Όπως είναι ευνόητο, καμιά «δημοκρατία» δεν θα μπορούσε να αντέξει μια συστηματική έρευνα μ’ αυτό το αντικείμενο. Γι’ αυτό το λόγο, η έρευνα, απλώς, ανακοινώθηκε. Δεν έγινε και δεν θα γίνει ποτέ. Ο φάκελος της ΝΑΤΟϊκής επιχείρησης Stay Behind και της τρομοκρατίας στη χώρα μας θα παραμείνει κλειστός, όπως τόσοι άλλοι. Και οι τρομοκράτες θα παραμείνουν «μυστικοί», όπως οι ποικιλώνυμες μυστικές υπηρεσίες που τους κατασκεύασαν και τους κατασκευάζουν. 

Γιατί, απλούστατα, όταν ο διώκτης και ο διωκόμενος ταυτίζονται, η σύλληψη του «διωκόμενου» είναι, αντικειμενικά, αδύνατη και αδιανόητη. 
Για λόγους που συνδέονται με τις κεντρικές επιδιώξεις της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής, η τρομοκρατία ήταν, είναι και θα είναι μια ακροδεξιά και νεοφασιστική υπόθεση πρακτόρων, όπως συνάγεται από την εμπειρία των χωρών που προχώρησαν σε μια (έστω και πρόχειρη) έρευνα για το τρομοκρατικό φαινόμενο στη μεταπολεμική Ευρώπη. 

«Στην Ιταλία, σε 12 χρόνια, από το 1969 μέχρι το 1980, σημειώθηκαν 4.298 τρομοκρατικές πράξεις κάθε είδους. Οι νεοφασίστες και οι ακροδεξιοί σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες υπήρξαν υπεύθυνοι για το 68% όλων των τρομοκρατικών ενεργειών γενικά και, σχεδόν, για το 90% εκείνων που είχαν ανθρωποκτόνο αποτέλεσμα». 

Οι μυστικές υπηρεσίες (μηχανισμοί που εκ φύσεως ενσωματώνουν το ψεύδος, τη συνωμοσία, την απάτη, την προβοκάτσια και τη σκευωρία ως λειτουργικά τους στοιχεία) και ο μεγα-μηχανισμός της προπαγάνδας (που αποσκοπεί στην ακύρωση της κριτικής σκέψης και στην αυτόβουλη προσχώρηση των πολιτών στους σχεδιασμούς της εξουσίας), αναγορεύονται σε πηγή της αλήθειας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης, προκειμένου η κοινωνία να παραδοθεί «στη σφήκα και στο ξυνόχορτο» της εξουσίας και θα λειτουργούν όλο και πιο εντατικά. 

Και ο λόγος είναι απλός: Στην εν εξελίξει εξάλειψη όλων των κοινωνικών και πολιτικών ελευθεριών που κατακτήθηκαν στη διάρκεια του 20ου αιώνα, και στην διαφαινόμενη κατεδάφιση του κράτους πρόνοιας και του ασφαλιστικού συστήματος (με χρονικό ορίζοντα το 2015), θα υπάρξουν μαζικές αντιδράσεις οι οποίες πρέπει να εξουδετερωθούν. Εξ’ ου και η ανάγκη για τους διαχειριστές της εξουσίας να επιβάλλουν ένα ολοκληρωτικό Ποινικό Δίκαιο που βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στην (κατασκευασμένη) στην υποψία (κάθε άνθρωπος της «διπλανής πόρτας» καθίσταται δυνάμει «ύποπτος») μέσω μιας «αντι-τρομοκρατικής» νομοθεσίας που θα καθίσταται ολοένα και σκληρότερη. 

Η σπαραχτική προειδοποίηση του ποιητή Μιχάλη Κατσαρού, «Mην αμελήσετε. Πάρτε μαζί σας νερό, το μέλλον έχει πολύ ξηρασία», είναι πιο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά. 

Μια στιγμή πριν απ’ το χάος, όταν όλα φαίνονται χαμένα και όταν «μέσα στο μπουμπουνητό της βλακείας βουβαίνεται η λογική», κανένας δεν μπορεί να «παραμένει εν πλήρει συγχύσει αθώος».


Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Η γέννηση και η εδραίωση του σημερινού ISIS

του Άρη Χατζηστεφάνου


Το εάν ο ISIS έχει κατορθώσει να δημιουργήσει ένα ιδιότυπο «κοινωνικό συμβόλαιο» με τμήματα των πληθυσμών που καταλαμβάνει και το κατά πόσον η Δύση είναι πλέον σε θέση να ελέγξει το δημιούργημά της, ή θα συνεχίσει να το βλέπει να γιγαντώνεται εκτός ελέγχου είναι τα δύο μεγάλα ερωτήματα σήμερα.


Το καλοκαίρι του 2015, το BBC έκανε το «λάθος» να αναθέσει στην εταιρεία ORB μια δημοσκόπηση στη Συρία. Έκτοτε τα διεθνή μέσα ενημέρωσης αλλά και το ίδιο το BBC προσπαθούν να το ξεχάσουν. Όπως αποδείχθηκε το 82% των Σύρων πιστεύει ότι το Ισλαμικό Κράτος είναι δημιούργημα των Ηνωμένων Πολιτειών. Να σημειωθεί μάλιστα ότι το δείγμα προέρχεται και από περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του ISIS και της οργάνωσης Αλ Νούσρα, που συνδέεται με την Αλ Κάιντα. Τα στοιχεία που ήρθαν τα τελευταία χρόνια στη δημοσιότητα για την πραγματική ιστορία του ISIS δείχνουν να βεβαιώνουν αυτή την αντίληψη των Σύρων.Οι ευνοϊκές συνθήκες για τη δημιουργία του ISIS προκύπτουν αμέσως μετά την αμερικανική εισβολή και κατάληψη του Ιράκ, που αποσταθεροποιεί την ευρύτερη Μέση Ανατολή ενώ παράλληλα πυροδοτεί το εμφυλιακό κλίμα μεταξύ σιιτών και σουνιτών. Δεν είναι τυχαίο ότι μερικά χρόνια αργότερα το Ισλαμικό κράτος θα καταφέρει να προσεταιριστεί τμήματα του παλαιού μπααθικού κατεστημένου και κυρίως στρατιωτικούς του Σαντάμ Χουσεϊν που θα το βοηθήσουν σε θέματα εκπαίδευσης αλλά και γενικότερης στρατηγικής.


Το κομβικό σημείο όμως για τη γέννηση του σημερινού ISIS είναι η νατοϊκή επέμβαση στη Λιβύη για την ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι. Οι ΗΠΑ και δευτερευόντως η Γαλλία επιστρέφουν επισήμως στην πολιτική της δεκαετίας του '80 με την οποία η Δύση εξόπλιζε, χρηματοδοτούσε ή ανέχονταν ακραίες ισλαμικές ομάδες ως ανάχωμα σε αριστερά ή κοσμικά στοιχεία (Αλγερία, Παλαιστίνη, Τουρκία, Αφγανιστάν). Συγκεκριμένα στη Λιβύη ο οπλισμός καταλήγει σε τοπικές οργανώσεις που συνδέονται άμεσα με την Αλ Κάιντα αλλά και σε χιλιάδες μισθοφόρους που καταφθάνουν στην περιοχή για να πολεμήσουν το καθεστώς του Καντάφι (αντίστοιχες ομάδες μισθοφόρων χρησιμοποιούσε και ο Λίβυος πρώην πρόεδρος). Η ολοκληρωτική κατάρρευση του κράτους στη Λιβύη επιτρέπει στις ομάδες των ακραίων ισλαμιστών και των μισθοφόρων να ανασυνταχθούν ενώ ξεκινά η μεγάλη έξοδος βαριά οπλισμένων ομάδων προς γειτονικές χώρες. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Μάλι στο οποίο επιστρέφουν μαχητές (κυρίως Τουαρέγκ) που πολέμησαν στο στρατόπεδο του Καντάφι αλλά και τζιχαντιστές που εξοπλίζονταν από τους μηχανισμούς της CIA και άλλων μυστικών υπηρεσιών.


Η εδραίωση του ISIS ξεκινά το 2011 από το Ιράκ και τη Συρία, όπου η οργάνωση αποκτά τα σημερινά της χαρακτηριστικά ενώ εξασφαλίζει οπλισμό με δυο διαφορετικούς τρόπους: Στο Ιράκ παίρνει τον αμερικανικό οπλισμό του ιρακινού στρατού, ο οποίος εγκαταλείπει σχεδόν αμαχητί αρκετές μεγάλες πόλεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο στη Μουσούλη το Ισλαμικό κράτος εξασφάλισε 2.300 στρατιωτικά οχήματα τύπου Χάμβι, αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων, αλλά και άρματα μάχης και βαρύ οπλισμό. Στη Συρία τα χρήματα και ο οπλισμός φτάνουν μέσα από ένα δαιδαλώδες δίκτυο, υπό την υψηλή εποπτεία της CIA, στο οποίο συμμετέχουν η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ ενώ εμπλέκονται η Τουρκία και η Ιορδανία αλλά ακόμη και η Κροατία, που σε αρκετές περιπτώσεις λειτούργησε σαν διαμετακομιστικός σταθμός για τη μεταφορά όπλων. Το επιχείρημα αυτών των χωρών ότι ενισχύουν την «μετριοπαθή αντιπολίτευση» καταρρέει από πολύ νωρίς, καθώς τα όπλα καταλήγουν σε οργανώσεις που συνεργάζονταν με την Αλ Κάιντα, όπως η Αλ Νούσρα, ή σε άλλες ομάδες που προσχωρούν τμηματικά ή συντεταγμένα στον ISIS.


Ανεξαρτήτως όμως των συνθηκών που οδήγησαν στη δημιουργία του ISIS το μεγάλο ερώτημα που σχεδόν κανείς δεν θέλει να απαντήσει είναι εάν η οργάνωση έχει κατορθώσει να δημιουργήσει ένα ιδιότυπο «κοινωνικό συμβόλαιο» με τμήματα των πληθυσμών που καταλαμβάνει - γεγονός που ίσως εξηγήσει και τη μεγάλη δεξαμενή από την οποία αντλεί τους μαχητές του. Είναι προφανές ότι μια δύναμη που ελέγχει εκτάσεις στις οποίες κατοικούν σχεδόν δέκα εκατομμύρια άνθρωποι δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο στην ωμή βία - ακόμη και τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής άλλωστε είχαν πάντα ορδές δοσιλόγων να τα υπηρετούν ενώ σε περιπτώσεις όπως της Γαλλίας εξασφάλιζαν την ανοχή και μεγάλων τμημάτων των μεσαίων στρωμάτων. Είναι γεγονός ότι στο μετά τον Σαντάμ Χουσεϊν Ιράκ μεγάλες περιοχές σουνιτών, που δέχονταν για χρόνια τις επιθέσεις από το στρατό και παραστρατιωτικά τάγματα εφόδου, δεν είχαν πολλές επιλογές παρά να αποδεχθούν την «προστασία» που τους υποσχόταν το ISIS.


Στη Συρία, ο ISIS κατάφερε να στρατολογήσει μαχητές από τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού τα οποία είχαν χάσει κάθε δίκτυ κοινωνικής προστασίας πριν ακόμη ξεκινήσει ο εμφύλιος. Το νεοφιλελεύθερο μοντέλο, που ακολουθούσαν όλα ανεξαιρέτως τα κοσμικά και πάλαι ποτέ επαναστατικά καθεστώτα από τη Λιβύη και την Αίγυπτο μέχρι τη Συρία, δημιούργησε μάζες εξαθλιωμένων ανθρώπων που ζητούσαν άμεσα προστασία. Ενώ τα μεσαία μορφωμένα στρώματα τροφοδοτούσαν τις γνήσιες λαϊκές εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης ζητώντας κοινωνική αλλά και οικονομική ισότητα, τα πληβειακά στρώματα ήταν πολύ πιο εύκολο να ακολουθήσουν τα θρησκευτικά προστάγματα αλλά και τις υποσχέσεις των τζιχαντιστών.


Το δεύτερο ερώτημα που συχνά μένει αναπάντητο είναι εάν η Δύση είναι πλέον σε θέση να ελέγξει το δημιούργημά της, ή θα συνεχίσει να το βλέπει να γιγαντώνεται εκτός ελέγχου. Οι περισσότεροι στρατιωτικοί αναλυτές συμφωνούν ότι οι αεροπορικές επιδρομές μπορεί να «γράφουν» καλά στις κάμερες των δυτικών μέσων ενημέρωσης αλλά σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις αλλάζουν τις ισορροπίες στο έδαφος. Ο ISIS διατηρεί ακόμη τα χαρακτηριστικά ενός ευέλικτου σώματος ατάκτων που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί εάν οι εναέριοι βομβαρδισμοί δεν συνοδεύονται από φιλικές στρατιωτικές δυνάμεις στο έδαφος. Όσες φορές υπήρξε αυτός ο συνδυασμός, όπως στην ηρωική αντίσταση των Κούρδων στο Κομπάνι, η πολεμική αεροπορία έπαιξε σημαντικό ρόλο. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, τα σχεδόν τυφλά χτυπήματα των δυτικών, απλώς σκόρπισαν το θάνατο μεταξύ αμάχων δημιουργώντας νέες δεξαμενές για την άντληση μαχητών από τους τζιχαντιστές.


Το πραγματικό ερώτημα όμως είναι εάν υπάρχει ακόμη και σήμερα πραγματική βούληση για την αντιμετώπιση ενός φρικιαστικού φαινομένου, το οποίο όμως μέχρι σήμερα υπηρέτησε πιστά τα συμφέροντα των ΗΠΑ και τις ΕΕ τόσο στη Μέση Ανατολή όσο και στο εσωτερικό των δυτικών μητροπόλεων. Οι δυνάμεις που επέβαλαν για δεκαετίες εμπορικούς αποκλεισμούς στους πολιτικούς τους αντιπάλους αλλά επιτρέπουν ακόμη και σήμερα στον ISIS να θησαυρίζει από τις πωλήσεις πετρελαίου, δύσκολα μπορούν να πείσουν ότι βλέπουν τον τζιχαντισμό σαν τον βασικό τους αντίπαλο.


http://info-war.gr

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Οι αδίστακτες ελίτ κατασκευάζουν τους νέους εχθρούς

“Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.”

                                                                                                             Κ. Π. Καβάφης

 

του system failure

 

Πώς συνδέονται οι πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι με την Ελλάδα και την κατεστραμμένη της οικονομία; Η πιο προφανής απάντηση που θα έδινε κάποιος, είναι ότι η Ελλάδα αδυνατεί να ελέγξει αποτελεσματικά τα κύματα των προσφύγων μέσα στα οποία διεισδύουν τζιχαντιστές και από κει στην καρδιά της Ευρώπης. Αλλά υπάρχει ένας βαθύτερος συσχετισμός μεταξύ των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρώπη και της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας ως αποτέλεσμα του Ελληνικού νεοφιλελεύθερου πειράματος.

 

Κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, κυρίως τις δεκαετίες του 50, 60 και 70, οι Δυτικές ελίτ είχαν στη διάθεσή τους έναν έτοιμο και χρήσιμο εχθρό, αυτόν του Σοβιετικού Κομμουνισμού. Ο εχθρός αυτός ήταν απαραίτητος προκειμένου να επιδεικνύεται ως παράδειγμα προς αποφυγή και να αναδεικνύεται η υποθετική υπεροχή του Δυτικού τρόπου ζωής. Ένας τρόπος ζωής που βασίστηκε στις πολυδιαφημισμένες ατομικές ελευθερίες, την απεριόριστη οικονομική δραστηριότητα και την μαζική κατανάλωση.

 

Οι επιχειρήσεις προβοκάτσιας που οργανώνονταν κυρίως από τις Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες στην Ευρώπη (Gladio στην Ιταλία, Κόκκινη Προβιά στην Ελλάδα κ.λ.π.), είχαν ως στόχο τον αποκαλούμενο Αριστερό εξτρεμισμό και απώτερο σκοπό να στρέψουν την κοινή γνώμη κατά οποιουδήποτε τολμούσε να αμφισβητήσει την Δυτικοποίηση της Ευρώπης. Με αυτό τον τρόπο, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατάφεραν να διασφαλίσουν την κυριαρχία τους στην Ευρωπαϊκή ήπειρο.

 

Μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, δεν υπήρχε πια το αντίπαλο δέος. Η Δύση έπαιζε μόνη της το παιχνίδι στην παγκόσμια αρένα. Το τραπεζικό-κορπορατικό κατεστημένο ήταν ελεύθερο να διεξάγει πολέμους οπουδήποτε και οποτεδήποτε, προκειμένου να εκτοξεύσει τα κέρδη του. Όλοι φαινόταν να είναι ευχαριστημένοι (εκτός από εκείνους που κατέστρεψαν οι πόλεμοι της Δύσης), μέσα από την οικονομία της φούσκας και την πλασματική ευημερία. Αλλά δεν θα μπορούσε να κρατήσει για πολύ, ως συνήθως.

 

Μετά την μεγάλη οικονομική κρίση του 2008, τα πράγματα άλλαξαν δραματικά. Το Δυτικό νεοφιλελεύθερο κατεστημένο χρησιμοποιεί την Ελλάδα για να επιβάλλει τις νέες συνθήκες. Καθώς οι ελίτ σπάνε το κοινωνικό συμβόλαιο, η ανάγκη για περισσότερα μέτρα καταστολής μέσα στις αυξανόμενα στρατιωτικοποιημένες Δυτικές κοινωνίες, είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Αλλά ο παλιός εχθρός δεν υπήρχε πια. Έπρεπε να κατασκευαστεί ένας νέος. Οι νέοι βάρβαροι έκαναν το θεαματικό τους ντεμπούτο το πρωί της Τρίτης, στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001. Αυτό ήταν ότι χρειάζονταν οι ελίτ για να ανοίξουν το κουτί της Πανδώρας με τον πόλεμο στο Ιράκ.

 

Η διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων και του κοινωνικού κράτους, η πρωτοφανής ανεργία, οι δραματικές περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας στο Ελληνικό πείραμα, δεν αποτελούν αστοχίες. Είναι το νέο μοντέλο που έχει σχεδιαστεί με επιμέλεια για να εφαρμοστεί σε ολόκληρη τη Δύση. Πώς θα μπορούσαν οι Δυτικές κοινωνίες να ανεχθούν τόσο δραματικές αλλαγές ενάντια σε όλα όσα κατέκτησαν με τόσες θυσίες στο παρελθόν; Η απάντηση είναι απλή: οι ελίτ έπρεπε να κατασκευάσουν ένα νέο μπαμπούλα, πιο τρομακτικό από οποιονδήποτε άλλο στο παρελθόν.

 

Πώς, λοιπόν, οι βάρβαροι τζιχαντιστές γίνονται χρήσιμοι και απαραίτητοι για τις ελίτ στην εποχή μας; Τουλάχιστον με τρεις τρόπους:

 

Πρώτον: αποπροσανατολίζουν τους ανθρώπους από τον αληθινό εχθρό, που είναι οι ίδιες οι ελίτ, οι οποίες είναι αποκλειστικά υπεύθυνες τόσο για τους πολέμους και το χάος στη Μέση Ανατολή, όσο και για τις νέες συνθήκες που απορρέουν από το Ελληνικό πείραμα.

 

Δεύτερον: γίνονται το πρόσχημα για περισσότερα μέτρα καταστολής μέσα στις Δυτικές κοινωνίες, χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση, προκειμένου να δικαιολογηθεί η εξάλειψη των – πολυδιαφημισμένων κατά το παρελθόν – ατομικών ελευθεριών. Σταδιακά, κανένας δεν θα μπορεί να διαδηλώνει ενάντια στη λιτότητα, καθώς αυτό θα απαγορεύεται στο όνομα της ασφάλειας από τρομοκρατικές επιθέσεις.

 

Τρίτον: αυξάνουν τη δύναμή τους οι ακραίοι εθνικιστές και φασίστες. Αυτοί που αποτελούν ένα ακόμη χρήσιμο εργαλείο για τις ελίτ και το χρησιμοποιούν κάθε φορά που θέλουν να τραβήξουν την προσοχή από πάνω τους. Στην συγκεκριμένη περίοδο είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι καθώς είναι αυτοί που μπορούν να κάνουν τη βρόμικη δουλειά, δηλαδή να διώξουν το “περιττό φορτίο” των χιλιάδων απελπισμένων προσφύγων, αλλά, και να αντιμετωπίσουν την Αριστερή απειλή που μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια για την επιβολή των νέων συνθηκών.

 

Οι Ευρωπαίοι πρέπει να αποσπαστούν από τον πραγματικό πόλεμο και να στραφούν εναντίον των Μουσουλμάνων.

 

Επιπλέον, οποιοσδήποτε θα τολμούσε να αμφισβητήσει τις νέες συνθήκες, θα έπρεπε να αντιμετωπίσει την προπαγάνδα των παπαγάλων του συστήματος, οι οποίοι θα είχαν στη διάθεση τους έτοιμη την στερεότυπη απάντηση: αυτό είναι ότι καλύτερο μπορούμε να έχουμε. Αποδεχθείτε τις νέες συνθήκες, ή, σας περιμένει το χάος. Στην ουσία, πρόκειται για μια έμμεση απειλή: αν δεν κάτσετε φρόνιμα σας περιμένει ο μπαμπούλας του ISIS.

 

Σε μια ακραία έκδοση του “θαυμαστού καινούργιου κόσμου” που προετοιμάζεται στο άμεσο μέλλον, ερήμην μας, δεν θα επιτρέπεται ούτε καν να του ασκούμε κριτική, ή, να τον αμφισβητούμε. Η δικαιολογία θα είναι πάντα η ίδια: η κριτική μπορεί να παρακινήσει τους εξτρεμιστές σε νέες τρομοκρατικές ενέργειες …

 

Διαβάστε επίσης:

 

Παγκοσμιοποιημένοι πόλεμοι: Οποιοσδήποτε μπορεί να πολεμήσει εναντίον οποιουδήποτε

Bάρβαροι – ανόητοι – υποκριτές …

Ο πραγματικός λόγος που η Δύση δεν θέλει τους πρόσφυγες στα εδάφη της

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

Πώς και από ποιους χρηματοδοτείται το Ισλαμικό Κράτος

Μωυσής Λίτσης


Λαθρεμπόριο πετρελαίου και αρχαιοτήτων, εκβιασμοί και λύτρα αλλά και δωρεές… από τα πλούσια κράτη του Περσικού Κόλπου είναι μερικές από τις πηγές χρηματοδότησης του Ισλαμικού Κράτους. Το ΙΚ άλλωστε έχει τεράστιες χρηματοδοτικές ανάγκες, καθώς ελέγχει πλέον μία περιοχή στην οποία κατοικούν 8 - 10 εκατ. άνθρωποι και έχει στρατολογήσει στις τάξεις του περί τους 100.000 μαχητές τους οποίους πρέπει να πληρώνει…
 
Ας ξεκινήσουμε από το πρώτο, για το οποίο ούτως ή άλλως εξακολουθεί να χύνεται άπλετο αίμα στις χώρες της Μέσης Ανατολής. Όπως έγραφαν πρόσφατα και οι «Financial Times», «το πετρέλαιο είναι ο μαύρος χρυσός που χρηματοδοτεί τη μαύρη σημαία του Ισλαμικού Κράτους - κινεί την πολεμική του μηχανή, παρέχει ηλεκτρισμό και δίνει τη δυνατότητα στους τζιχαντιστές να διαθέτουν ένα σοβαρό ατού κατά των γειτόνων τους».
 
Από το 2013 που η τρομοκρατική οργάνωση εμφανίστηκε στη σκηνή της Συρίας, πολύ πριν να καταφέρει να βάλει χέρι στα πετρέλαια της Μοσούλης στο Ιράκ, θεωρούσε το πετρέλαιο βασικό συστατικό του οράματός της για τη δημιουργία ενός νέου χαλιφάτου και τη χρηματοδότησή του.
 
Το μεγαλύτερο μέρος του πετρελαίου που το Ισλαμικό Κράτος ελέγχει, βρίσκεται στην πλούσια σε «μαύρο χρυσό» ανατολική περιοχή της Συρίας, όπου κατάφερε να πατήσει πόδι το 2013. Παράλληλα το Ισλαμικό Κράτος κατάφερε να αποκτήσει τον έλεγχο των πετρελαίων της Μοσούλης στο βόρειο Ιράκ και του Κιρκούκ στα ανατολικά. Από την πρώτη ημέρα που οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους απέκτησαν τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών, άρχισαν εργασίες και προώθηση του πετρελαίου στην αγορά.
 
Το πετρέλαιο μάλιστα που ελέγχουν οι τζιχαντιστές, χρησιμοποιείται και για περιοχές με τις οποίες τυπικά βρίσκονται σε πόλεμο, όπως ο εξεγερμένος συριακός βορράς, καθώς η περιοχή εξαρτάται από τα καύσιμα των τζιχαντιστών για την επιβίωσή της. Νοσοκομεία, καταστήματα και μηχανήματα τα οποία χρησιμοποιούνται για να καθαρίσουν τα συντρίμμια, δουλεύουν με γεννήτριες το ρεύμα των οποίων παράγεται από το πετρέλαιο του ΙΚ.
«Οποιαδήποτε στιγμή, το ντίζελ μπορεί να κοπεί. Χωρίς ντίζελ - το ΙΚ γνωρίζει ότι η ζωή μας έχει ολοκληρωτικά τελειώσει», δηλώνει σε σχετικό ρεπορτάζ των «Financial Times» έμπορος πετρελαίου ο οποίο έρχεται κάθε εβδομάδα από το Χαλέπι για να αγοράσει καύσιμα.
 
Πρόσφατο ρεπορτάζ του BBC έδειξε ότι τα μέλη του ΙΚ συναλλάσσονται μεταξύ άλλων και με το καθεστώς του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ - Άσαντ παρέχοντάς του πετρέλαιο έναντι μετρητών.
 
Το ΙΚ χρησιμοποιεί ανθρώπους οι οποίοι έχουν εργαστεί στη Σαουδική Αραβία ή αλλού στη Μέση Ανατολή για να διοικούν τις εγκαταστάσεις. Στρατολογεί επίσης στελέχη από τους υποστηρικτές του στο εξωτερικό, καλώντας μηχανικούς γιατρούς και άλλες ειδικότητες να έλθουν για να δουλέψουν, με το αζημίωτο βέβαια, στα πετρέλαια που ελέγχει.
 
Το πετρέλαιο που ελέγχει το ΙΚ προωθείται και στη διεθνή αγορά μέσω παραδοσιακών δικτύων λαθρεμπορίου και διακίνησης «μαύρου χρήματος» μεταξύ Ιράκ και Τουρκίας, δίκτυα μάλιστα, που όπως διαβάζουμε σε περσινό αναλυτικό ρεπορτάζ του περιοδικού Newsweek, αναπτύχθηκαν ακόμη περισσότερο από εποχής Σαντάμ λόγω του πολυετούς διεθνούς εμπάργκο το οποίο είχε επιβληθεί στο ιρακινό καθεστώς-μία ακόμη απόδειξη ότι οι ιδεοληψίες των Αμερικανών νεοσυντηρητικών για αναμόρφωση του αραβικού κόσμου κατ’ εικόνα και ομοίωση της Δύσης, μέσω της ανατροπής των αυταρχικών καθεστώτων ευνόησε την ανάπτυξη και γιγάντωση του ισλαμικού εξτρεμισμού στην περιοχή.
 
Η πετρελαϊκή αυτοκρατορία του ΙΚ επεκτείνεται σε μία περιοχή το μέγεθος της οποίας είναι σχεδόν όσο αυτό της Βρετανίας και περιλαμβάνει 300 πετρελαιοπηγές, στο Ιράκ μόνο. Οι πετρελαιοπηγές στο Ιράκ οι οποίες βρίσκονται υπό τον έλεγχο του ΙΚ έχουν παραγωγική δεινότητα 80.000 βαρελιών την ημέρα, ποσότητα η οποία είναι ένα πολύ μικρό μέρος της συνολικής παραγωγικής δυνατότητας του Ιράκ, η οποία ανέρχεται σε τρία εκατ. βαρέλια την ημέρα.
Το ΙΚ ωστόσο έχει καταφέρει να ελέγξει το 60% περίπου της συνολικής παραγωγικής δεινότητας της Συρίας, η οποία, πριν τον εμφύλιο παρήγαγε 385.000 βαρέλια την ημέρα. Ελέγχει επίσης το 10% περίπου, του πετρελαίου του Ιράκ. Δεν διαθέτει πετρελαιαγωγούς,  το πετρέλαιο ωστόσο που βγάζει το ΙΚ, πέρα από την κάλυψη των αναγκών της επικράτειας που ελέγχει, μεταφέρεται μέσω φορτηγών και του προαναφερθέντος δικτύου σε χώρες όπως η Τουρκία, όπου ανθεί εδώ και χρόνια το παράνομο εμπόριο εξαγωγών πετρελαίου.
 
Οι «Financial Times» σε πρόσφατο δημοσίευμά τους αναφέρονται στις ουρές των βυτιοφόρων που μεταφέρουν το πετρέλαιο του ΙΚ στην Τουρκία. Σε  συνέντευξή του το 2014 στο CNN, ο Luay al-Khatteeb, διευθυντής του Ιρακινού Ινστιτούτου Ενέργειας, αναφέρει ότι το λαθραίο πετρέλαιο μεταφέρεται με τάνκερ στην Ιορδανία (τα οποία ανήκουν άραγε σε ποιούς;) μέσω της επαρχίας Anbar, στο Ιράν μέσω Κουρδιστάν και στην Τουρκία μέσω Μοσούλης.
Πετρέλαιο με... σκόντο
Τα έσοδα από τις πωλήσεις πετρελαίου, για το οποίο το  ΙΚ έχει τη δυνατότητα επεξεργασίας μέσω των διυλιστηρίων που έχει καταλάβει στη Συρία, ανήλθαν σε 100 εκατ. δολάρια το 2014. Το κόστος του βαρελιού του πετρελαίου που πουλά το ΙΚ ανερχόταν σε 20 δολάρια το βαρέλι στα τέλη του έτους πέρυσι, με τις επίσημες διεθνείς τιμές να κατηφορίζουν - η διεθνής τιμή του πετρελαίου αυτή την περίοδο κυμαίνεται στα 40 δολάρια το βαρέλι, ενώ πέρυσι στα μέσα του έτους, η τιμή του πετρελαίου έφθανε έως και τα 100 δολάρια το βαρέλι, με το ΙΚ, να πουλά τότε, σύμφωνα με δημοσιεύματα διεθνών ΜΜΕ, ανάμεσα στα 25 και 60 δολάρια το βαρέλι. Άλλες εκτιμήσεις μιλούν για 500 εκατ. δολάρια το χρόνο έσοδα από την παράνομη διακίνηση πετρελαίου. Το ετήσιο κόστος χρηματοδότησης των μαχητών του ISIS υπολογίζεται σε 360  εκατ. δολάρια.
 
Το αμερικανικό δίκτυο CNBC  φιλοξένησε σε πρόσφατη εκπομπή του αναλύτρια για θέματα ενέργειας η οποία εκτιμά ότι λόγω της πτώσης των διεθνών τιμών του πετρελαίου τα έσοδα του ISIS  μειώνονται, από 100.000-110.000 βαρέλια την ημέρα το καλοκαίρι του 2014 σε 40.000 περίπου βαρέλια την ημέρα αυτή την περίοδο.
Ο συνολικός προϋπολογισμός του ΙΚ για το 2014 υπολογίζεται σε 1,2 δισ. δολάρια. Η κυριότερη πηγή εσόδων είναι η φορολόγηση των 8 εκατ. κατοίκων στην επικράτεια που ελέγχει, ωστόσο ως πρόσθετες πηγές αναφέρονται τα ιντερνέτ καφέ, η εξαγωγή φρούτων και λαχανικών ακόμη και η πώληση ηλεκτρικού και αερίου προς την συριακή κυβέρνηση, μέσω των ελεγχόμενων από τον ISIS  φραγμάτων αλλά και πηγών αερίου, παράλληλα με την πώληση ναρκωτικών, αλκοόλ, τσιγάρων και κυρίως αρχαιοτήτων.
Το ΙΚ ελέγχει τις εύφορες περιοχές του Ιράκ, όπως η Ανμπάρ και η Νινευή και μαζί τους το 40% της ιρακινής σοδειάς σιταριού, εξαναγκάζοντας τους καλλιεργητές να συναλλάσσονται αποκλειστικά μαζί του.
Τα πετροδολάρια της αδιαφορίας 
Το ΙΚ φέρεται να χρηματοδοτείται και από κυβερνητικές και ιδιωτικές πηγές από τα πλούσια κράτη του Περσικού Κόλπου, τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και το Κουβέιτ.
 
Τα αντιδραστικά καθεστώτα του Περσικού, τα πετροδολάρια των οποίων κινούν μεγάλο μέρος της παγκόσμιας οικονομίας, μέσω χρηματιστηριακών επενδύσεων με επίκεντρο το λονδρέζικο Σίτι και την αγορά πολυτελών ακινήτων στην βρετανική πρωτεύουσα, φοβήθηκαν ότι η εξάπλωση της «αραβικής άνοιξης» θα ανέτρεπε το στάτους κβο στην περιοχή και θα οδηγούσε σε «ανεπιθύμητες» για αυτούς κοινωνικές ανατροπές…
Το γεγονός ότι τα πετροδολάρια των μοναρχιών του Περσικού κινούν σε μεγάλο βαθμό τις οικονομίες της Ευρώπης, έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην αποσιώπηση του αντιδραστικού τους ρόλου. Αντιθέτως παρουσιάζονται πολλές φορές ως απόδειξη του «εκμοντερνισμού» στον αραβικό κόσμο.
Οι μοναρχίες του Κόλπου άλλωστε, ουδόλως έχουν ενδιαφερθεί να απορροφήσουν τα εκατομμύρια προσφύγων που συρρέουν στις κατά πολύ φτωχότερες χώρες Ιορδανία και Λίβανο.
 
Το κρατικό επενδυτικό κεφάλαιο του Κατάρ (Qatar Investment Authority), το οποίο ιδρύθηκε το 2005 από τον τότε Εμίρη του Κατάρ Hamad bin Khalifa Al Thani, στα πλαίσια των φιλοδοξιών τής εκεί ελίτ να μετατρέψει το Εμιράτο σε διεθνές χρηματοοικονομικό κέντρο, έχει επενδύσει τεράστια ποσά σε μετοχές μεγάλων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων.
 
Οι επενδύσεις του Κατάρ στη Βρετανία ανέρχονται σε 30 δισ. δολάρια, στην Γαλλία σε 10 δισ. ευρώ και στη Γερμανία σε 5 δισ. ευρώ. Το επενδυτικό κεφάλαιο του Κατάρ έχει σημαντικά μερίδια σε τράπεζες όπως η Barclays, στις αυτοκινητοβιομηχανίες Volkswagen και Porsche, στην κατασκευάστρια εταιρεία Hochtief  και την εταιρεία τροφίμων Sainsbury. Διαθέτει επίσης σημαντικό μερίδιο, άνω του 20%, στην εταιρεία που διαχειρίζεται το χρηματιστήριο του Λονδίνου (London Stock Exchange).
 
Στη Γαλλία έχει επίσης σημαντικές συμμετοχές σε εταιρείες όπως η Lagardère, Total, EADS, Suez,Veolia  και άλλες. Οι επενδύσεις του Κατάρ στη Γαλλία απολαμβάνουν ειδικά προνόμια.
 
To Κουβέιτ, το οποίο έχει επίσης κατηγορηθεί ότι διοχετεύει κεφάλαια στο ΙΚ και τα παρακλάδια του μέσω «φιλανθρωπιών»,  είναι ο καλύτερος πελάτης όπλων της Βρετανίας, ενώ η Σαουδική Αραβία και η Ουαχαμπίτικη εκδοχή του Ισλάμ, θεωρείται «ιδεολογικός» και «οικονομικός» σπόνσορας των ακραίων αυτών οργανώσεων - ο Μπιν Λάντεν γόνος πλούσιας σαουδαραβικής οικογένειας έκανε ως γνωστόν για χρόνια μπίζνες με την οικογένεια Μπους και ήταν από τις ηγετικές μορφές των μουτζαχεντίν που πολέμαγαν τους Σοβιετικούς στο Αφγανιστάν την δεκαετία του ’80.
 
Σύμφωνα με καταγγελίες της Διεθνούς Αμνηστίας στη Σαουδική Αραβία έχουν αποκεφαλιστεί από το 1985 2.000 άτομα, με τα αποκεφαλισμένα σώματά τους να εκτίθενται στις πλατείες ως προειδοποίηση. Από ποιόν άραγε εμπνεύστηκαν οι δήμιοι του ISIS  την πρακτική των αποκεφαλισμών χρησιμοποιώντας μάλιστα τα κοινωνικά δίκτυα προκειμένου, με τις μεταδόσεις φρίκης που ποστάρουν, να τρομοκρατήσουν τον μέσο δυτικό πολίτη;
 
Η Σαουδική Αραβία άλλωστε, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην καταστολή της «αραβικής άνοιξης» στο πλούσιο γειτονικό Μπαχρέιν το 2011. Το 2013 επισήμως το βασίλειο πέρασε νόμο με τον οποίο ποινικοποιείται η χρηματοδότηση τρομοκρατικών οργανώσεων όπως η Αλ-Κάιντα, η Αλ-Νούσρα («θυγατρική» της Αλ-Κάιντα στη Συρία) και το ISIS (Ισλαμικό Κράτος).
Κατάρ και Κουβέιτ πάντως, δεν έχουν περάσει σχετική νομοθεσία και σύμφωνα με εκτιμήσεις αμερικανικών ινστιτούτων ιδιώτες από τα κράτη του Περσικού εξακολουθούν να χρηματοδοτούν το ΙΚ. Ο διεθνής τύπος είναι γεμάτος δημοσιεύματα για τον διπλό ρόλο που παίζουν οι μοναρχίες του Κόλπου αλλά και η Τουρκία στη στήριξη που παρέχουν στο ΙΚ.
Τουρκία Διπλό Παιχνίδι
Λίγες ημέρες πριν, η υποψήφια για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον καλούσε την Τουρκία να διαλέξει επιτέλους με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει…, στον πόλεμο κατά του ISIS, ενώ αντίστοιχες παραινέσεις είχαν στο παρελθόν ακουστεί και από τον Αμερικανό Υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι προς το Κατάρ.
Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου Κολούμπια η οποία δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα Huffingtonpost, έχει συγκεντρώσει πλήθος από ειδήσεις που αφορούν αποκαλύψεις για την ενεργό στήριξη που παρείχε η Τουρκία από το 2014 στους μαχητές του ISIS, χωρίς οι αποκαλύψεις αυτές να έχουν προκαλέσει τον αναμενόμενο σάλο, όπως θα περίμενε κανείς, στους κυνηγούς κεφαλών των ευρωπαϊκών και αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.  Ακόμη περιμένουμε την ανακοίνωση ονομάτων ή την πολιτική ταυτότητα των υπόπτων που έχουν συλληφθεί για το αντίστοιχο με το Παρίσι μακελειό στην Άγκυρα τον περασμένο Οκτώβριο, στη διάρκεια φιλειρηνικής διαδήλωσης με συμμετοχή Κούρδων, αριστερών οργανώσεων και συνδικάτων.

 
Η Τουρκία αφήνει συνεχώς να αιωρείται σχέση μεταξύ του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) και του ISIS, κλιμακώνοντας τις επιθέσεις κατά των πρώτων, ενώ όσες φορές ανήγγειλε στρατιωτικά κτυπήματα κατά των τζιχαντιστών στη Συρία, οι επιθέσεις αφορούσαν τους Κούρδους που μάχονται το Ισλαμικό Κράτος.
 
Παρά τις κατά καιρούς αποκαλύψεις για το ρόλο που έχουν παίξει οι μοναρχίες του Κόλπου στη χρηματοδότηση και γιγάντωση του ΙΚ και άλλων εξτρεμιστικών οργανώσεων, οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης εξακολουθούν να τους φέρονται με το σεις και με το σας… Κλείνουν τα σύνορα στους πρόσφυγες και δαιμονοποιούν τις υποψίες ότι κάποιοι μέσα στους χιλιάδες που περνούν κυρίως μέσω Ελλάδας και Βαλκανίων στην Ευρώπη, είναι μαχητές του ΙΚ. Τα τραγικά γεγονότα του Παρισιού έδειξαν ότι η στρατολόγηση φονταμενταλιστών γίνεται κυρίως στις τάξεις των υποβαθμισμένων προαστίων του Παρισιού και των Βρυξελλών, τα οποία εδώ και χρόνια έχουν εγκαταλειφθεί ποικιλοτρόπως από τις κεντρικές εξουσίες, παρόλο που σε αυτά κατοικούν Γάλλοι και Βέλγοι κατά τα άλλα, υπήκοοι.
Ένας άλλος εύσχημος τρόπος να φθάνουν λεφτά στους μαχητές του ΙΚ είναι οι «δωρεές», οι «φιλανθρωπίες» και η «ανθρωπιστική βοήθεια». Οι τζιχαντιστές μάλιστα χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες εταιρειών που ασχολούνται με εφαρμογές στα κινητά τηλέφωνα, όπως η WhatsApp και η Kik. Η WhatsApp εξαγοράστηκε πέρυσι από την Facebook προς 19 δισ. δολάρια.
 
 Από τις αρχές του Συριακού εμφυλίου το 2001 μέχρι τον Οκτώβριο του 2014, είχαν δοθεί περί τα 200 εκατ. δολάρια ως δωρεές στη Συρία χωρίς επίσημα παραστατικά, σύμφωνα με στοιχεία της Υπηρεσίας Χρηματοοικονομικής Παρακολούθησης (Financial Tracking Service) του ΟΗΕ.
 
 Το ΙΚ με το που κατέλαβε τη Μοσούλη πέρυσι, απέκτησε και τον έλεγχο  των υποκαταστημάτων 12 τραπεζών, κατάσχοντας περί το 1,5 δισ. δολάρια. Πάνω από το ένα τρίτο των ιρακινών αρχαιοτήτων βρίσκονται επίσης υπό τον έλεγχό του και ήδη υπάρχουν πληροφορίες για πώληση αρχαίων ευρημάτων, με την Τουρκία να αναφέρεται ως η μεγαλύτερη μαύρη αγορά αρχαιοτήτων από την Μεσοποταμία. Αρχαιότητες πωλούνται επίσης σε τουρίστες στην Ιορδανία.  
Παρελάσεις με Toyota
Έκπληξη προκάλεσαν επίσης τα ρεπορτάζ πολλών αμερικανικών ΜΜΕ πριν από ένα μήνα, τα οποία αναφερόντουσαν στα πολυτελή, τελευταίου τύπου μοντέλα, φορτηγά Toyota  που χρησιμοποιούν οι μαχητές του ISIS, πολλά από τα οποία εμφανίζονται να είναι «του κουτιού» στα δεκάδες βίντεο με παρελάσεις τζιχαντιστών που κυκλοφορούν. Φέρονται μάλιστα να έχουν κατασκευαστεί στο Τέξας (!).
Προς το παρόν, δεν έχει λυθεί ο μίτος… της Toyota,  με τις αμερικανικές αρχές και την ιαπωνική εταιρεία να δηλώνουν πως ερευνούν το ζήτημα… Οι πωλήσεις Toyota  Hilux και Land Cruisers πάντως από 6.000 το 2011 στο Ιράκ, αυξήθηκαν σε 18.000 το 2013, για να περιοριστούν σε 13.000 το 2014.
Πηγές



πηγή:
http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/ta-petrodolaria-toy-isis