«Η Χ.Α. επέδραμε οργανωμένα: παροχή “προστασίας”, βίαιη ρύθμιση αστικών διαφορών, προσφορές σε είδος, βίαιη εκκαθάριση. Πρόκειται για στρατηγική κατάληψης του κοινωνικού πεδίου, επέκταση στον χώρο, οικοδόμηση συμμαχιών με φορείς συμφερόντων. Ο συγκρουσιακός χαρακτήρας των παρεμβάσεων και η “μιντιακή φασαρία” ενίσχυσαν το αντισυστημικό προφίλ.
Η Χ.Α. έβαζε φωτιά στη δυσαρέσκεια των εξαθλιωμένων μαζών. Ως “λαϊκός τιμωρός” οικειοποιούνταν τον διάχυτο θυμό. Το προπέτασμα φυσικά έκρυβε νονούς και μπράβους. Σήμερα το κρίσιμο είναι και πάλι ο έλεγχος του δημόσιου χώρου. Στον δημόσιο χώρο που λειτουργεί, αρθρώνονται συλλογικές απαντήσεις στην κοινωνική αποδιάρθρωση. Είναι χώρος “αφιλόξενος” για τους ναζιστές. Ο δημόσιος χώρος, αντίθετα, που αφήνεται να ερημώσει, είναι χώρος έτοιμος για τα τάγματα εφόδου. Η μαφία ηγεμονεύει στην εγκατάλειψη....
Το πολιτικό σύστημα άφησε μπράβους να καθίσουν στα βουλευτικά έδρανα και αντέδρασε μόνο όταν η δημόσια ασφάλεια διακυβεύτηκε σε εθνικό επίπεδο και οι διεθνείς πιέσεις χτύπησαν κόκκινο. Αυτή η καθυστερημένη αντίδραση ύστερα από μακροχρόνια ολιγωρία ενέχει τον κίνδυνο της υπεραντίδρασης. Ζούσαμε τη διαρκή ατιμωρησία και τώρα ακούμε διαρκώς περί παραδειγματικής τιμωρίας. Ανάμεσα στα δύο όμως υπάρχει η αρχή της νομιμότητας, η δίκαιη ποινή σε όσους αποδειχθούν ένοχοι. Χωρίς να είμαι διόλου αντίθετος στην αναστολή της χρηματοδότησης της Χ.Α. έως ότου η Δικαιοσύνη αποφανθεί εάν πρόκειται περί εγκληματικής οργάνωσης, πρέπει να σας πω ότι είμαι πολύ επιφυλακτικός στην ad hoc και εν θερμώ θέσπιση κανόνων. Η δημοκρατία πρέπει να αμύνεται αποφασιστικά, συντεταγμένα, με πάγιους κανόνες».
Αποσπασμα από συνέντευξη του Κωστή Παπαϊωάννου, προέδρου της Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στην Ντίνα Δασκαλοπούλου που δημοσιεύτηκε στην "Εφημερίδα των Συντακτών"
ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Η Χ.Α. έβαζε φωτιά στη δυσαρέσκεια των εξαθλιωμένων μαζών. Ως “λαϊκός τιμωρός” οικειοποιούνταν τον διάχυτο θυμό. Το προπέτασμα φυσικά έκρυβε νονούς και μπράβους. Σήμερα το κρίσιμο είναι και πάλι ο έλεγχος του δημόσιου χώρου. Στον δημόσιο χώρο που λειτουργεί, αρθρώνονται συλλογικές απαντήσεις στην κοινωνική αποδιάρθρωση. Είναι χώρος “αφιλόξενος” για τους ναζιστές. Ο δημόσιος χώρος, αντίθετα, που αφήνεται να ερημώσει, είναι χώρος έτοιμος για τα τάγματα εφόδου. Η μαφία ηγεμονεύει στην εγκατάλειψη....
Το πολιτικό σύστημα άφησε μπράβους να καθίσουν στα βουλευτικά έδρανα και αντέδρασε μόνο όταν η δημόσια ασφάλεια διακυβεύτηκε σε εθνικό επίπεδο και οι διεθνείς πιέσεις χτύπησαν κόκκινο. Αυτή η καθυστερημένη αντίδραση ύστερα από μακροχρόνια ολιγωρία ενέχει τον κίνδυνο της υπεραντίδρασης. Ζούσαμε τη διαρκή ατιμωρησία και τώρα ακούμε διαρκώς περί παραδειγματικής τιμωρίας. Ανάμεσα στα δύο όμως υπάρχει η αρχή της νομιμότητας, η δίκαιη ποινή σε όσους αποδειχθούν ένοχοι. Χωρίς να είμαι διόλου αντίθετος στην αναστολή της χρηματοδότησης της Χ.Α. έως ότου η Δικαιοσύνη αποφανθεί εάν πρόκειται περί εγκληματικής οργάνωσης, πρέπει να σας πω ότι είμαι πολύ επιφυλακτικός στην ad hoc και εν θερμώ θέσπιση κανόνων. Η δημοκρατία πρέπει να αμύνεται αποφασιστικά, συντεταγμένα, με πάγιους κανόνες».
Αποσπασμα από συνέντευξη του Κωστή Παπαϊωάννου, προέδρου της Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στην Ντίνα Δασκαλοπούλου που δημοσιεύτηκε στην "Εφημερίδα των Συντακτών"
ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου