Δεν σε κοιτάζω, κύριε Πρωθυπουργέ

Δεν σε κοιτάζω και γυρνάω από την άλλη για να μη με βλέπεις που δακρύζω, κύριε Πρωθυπουργέ.

Ξέρετε, παρά την αντίληψή σας, ότι κυβερνάτε ιθαγενείς, για χάριν των οποίων διαπραγματευόσαστε όλο το εικοσιτετράωρο, τα καθρεφτάκια και οι χρωματιστές χάντρες μας έχουν τελειώσει.

Έχουμε αντικρίσει, πολλές φορές, τα είδωλά μας στον θαμπό καθρέπτη της ιστορίας μας, λαβωμένα, ματωμένα αλλά πάντα περήφανα, κύριε πρωθυπουργέ. Είναι αλήθεια ότι επί μακρόν ανεχτήκαμε να μας επιβάλουν πάμπολλους φόρους υποτελείας αλλά ποτέ δεν ανεχτήκαμε να γελάνε με εμάς. Το ίδιο αληθινό, κύριε Πρωθυπουργέ, είναι ότι καθημερινά ματώνουμε. Ματώνουμε όχι γιατί μας κλέβουν τον βίο μας αλλά γιατί μας κλέβουν το μέλλον μας, τις ελπίδες μας και τη ζωή μας.

Γνωρίζετε βέβαια, ότι -πολλές φορές- εισβολείς έχουν λεηλατήσει, έχουν κάψει, έχουν κλέψει, έχουν εξανδραποδίσει αυτόν τον τόπο αλλά πάντα εύρισκε τις δυνάμεις να μαζεύει τα συντρίμμια του και να συνεχίζει το ταξίδι του στην Ιστορία. Ποτέ όμως, κύριε πρωθυπουργέ, δεν έχουν γελάσει μαζί του.

Και εσείς, κύριε Πρωθυπουργέ, προχθές γελάσατε μαζί του. Δεν γελάσατε με τον κ. Τσίπρα ούτε με οποιοδήποτε άλλον Τσίπρα.

Χωρίς κανέναν ενδοιασμό γελάσατε με εμάς τους πολίτες αυτού του τόπου, που αρκετοί εξ αυτών εμπιστεύτηκαν εσάς, άλλοι τον κ. Βενιζέλο και άλλοι προφανώς τον κ. Τσίπρα και τους υπόλοιπους συμμετέχοντες εις τη Βουλή των Ελλήνων να τους οδηγήσετε σε ήρεμα νερά και σε απάνεμα λιμάνια.

Χωρίς κανέναν ενδοιασμό γελάσατε με τους νεκρούς αυτής της χώρας, που θυσιάστηκαν για την ελευθερία και την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας σ΄ αυτόν τον τόπο.

Χωρίς κανέναν ενδοιασμό, κύριε πρωθυπουργέ, γελάσατε με τα παιδιά μας, που ενώ τα διαπαιδαγωγούμε ότι η λύση δεν είναι το μίσος, ο φόβος, ο τρόμος, ο ολοκληρωτισμός αλλά ο διάλογος, ο σεβασμός του αντιπάλου, η γενναιότητα της σκέψης, η δύναμη της σύνθεσης, η ευαισθησία του να ακούσω και να συζητήσω το διαφορετικό, τους διδάξατε την περιφρόνηση, την αδιαλλαξία, τον ευτελισμό των θεσμών που εσείς ο ίδιος οφείλατε πρώτος να υπηρετείτε.

Χωρίς κανέναν ενδοιασμό, κύριε Πρωθυπουργέ, δεν πατάξετε τα δύο άκρα όπως είχατε εξαγγείλει, πατάξατε την ουσία της δημοκρατίας.

Δεν σε κοιτάζω και γυρνάω από την άλλη, κύριε Πρωθυπουργέ, για να μη με βλέπεις που δακρύζω γιατί πλήγωσες τη δική μου υπερηφάνεια, γιατί πρόσβαλες την πατρίδα μου, τους νεκρούς μου, το πολίτευμά μου.

Αυτή είναι η αλήθεια, κύριε Πρωθυπουργέ.

protagon.gr