(Ο παραλογισμός σε μια
…πολιτισμένη ανθρωπότητα παραδομένη στα νύχια των ολιγαρχών
εκμεταλλευτών φύσης και ανθρώπων, υποταγμένη στους δυνάστες
ιμπεριαλιστές!… -Δ.Τζ.)
Η λειψυδρία επηρεάζει τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού για ένα μήνα κάθε χρόνο και το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι πιστευόταν ως τώρα. Στη φωτογραφία, άνδρες στην Υεμένη επιθεωρούν μια εγκαταλειμμένη βάρκα στο πληγέν από την ξηρασία φράγμα, στα περίχωρα της Sana’a. Η Υεμένη είναι μία από τις περιοχές με τη μεγαλύτερη λειψυδρία.
-| Του Damian Carrington |-
Τουλάχιστον δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού, πάνω από 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι, ζουν με σοβαρά προβλήματα λειψυδρίας για τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Φαίνεται ότι η λειψυδρία, μία από τις πιο δύσκολες προσκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα, είναι πολύ χειρότερη απ’ ότι πιστεύαμε ως τώρα.
Η νέα έρευνα επίσης αποκαλύπτει ότι 500 εκατομμύρια άνθρωποι μένουν σε περιοχές όπου η κατανάλωση νερού είναι διπλάσια από την ποσότητα νερού που ανανεώνεται με τη βροχή, κάθε χρόνο, αφήνοντάς τους εξαιρετικά ευάλωτους, όσο τα υπόγεια αποθέματα νερού μειώνονται χρόνο με το χρόνο.
Πολλοί από αυτούς που μένουν σε μέρη με ευπαθείς υδάτινους πόρους βρίσκονται στην Ινδία και την Κίνα, αλλά υπάρχουν και άλλες περιοχές που είναι επίσης σε σοβαρό κίνδυνο, όπως οι κεντρικές και δυτικές ΗΠΑ, η Αυστραλία και ακόμα και η πόλη του Λονδίνου.
Αυτά τα προβλήματα αναμένεται να χειροτερέψουν, σύμφωνα με τους ερευνητές, όσο ο πληθυσμός και η κατανάλωση νερού – κυρίως μέσω της κατανάλωσης κρέατος – συνεχίζουν να αυξάνονται.
Τον Ιανουάριο, η κρίση νερού χαρακτηρίστηκε από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, ως ένας από τους τρεις μεγαλύτερους κινδύνους για τους ανθρώπους και τις οικονομίες, για την επόμενη δεκαετία, μαζί με την κλιματική αλλαγή και τη μαζική μετανάστευση. Σε μέρη όπως η Συρία, οι τρεις αυτοί κίνδυνοι είναι αλληλένδετοι: Μία πρόσφατη μελέτη βρήκε ότι η κλιματική αλλαγή κατέστησε την δριμεία ξηρασία του 2007-2010 ακόμα πιο πιθανή και η ξηρασία με τη σειρά της οδήγησε σε μαζική μετακίνηση αγροτικών οικογενειών προς τις πόλεις.
«Αν κοιτάξουμε τα περιβαλλοντικά προβλήματα, η έλλειψη νερού είναι σίγουρα το σημαντικότερο πρόβλημα», λέει ο καθηγητής Arjen Hoekstra, του πανεπιστημίου Twente στην Ολλανδία, ο οποίος επέβλεψε τη νέα έρευνα. «Μία από τις περιοχές που το πρόβλημα είναι πολύ έντονο, είναι η Υεμένη».
Η Υεμένη είναι πιθανό να ξεμείνει από νερό στα επόμενα χρόνια, αλλά και πολλές άλλες περιοχές έχουν περιορισμένα περιθώρια αφού τα υπόγεια υδροφόρα αποθέματα εξαντλούνται, συμπεριλαμβανομένων του Πακιστάν, του Ιράν, του Μεξικό και της Σαουδικής Αραβίας.
Ο Hoekstra επίσης επισημαίνει για τη λεκάνη απορροής Murray-Darling στην Αυστραλία και την περιοχή μεσοδυτικά των ΗΠΑ. «Εκεί υπάρχει ο τεράστιος υπόγειος υδροφόρος του Οgallala, o οποίος εξαντλείται». Ανέφερε επίσης πως ακόμα και σε πλούσιες πόλεις όπως το Λονδίνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο τρόπος ζωής δεν είναι βιώσιμος: «Δεν υπάρχουν οι απαραίτητες ποσότητες νερού στις γύρω περιοχές ώστε να συντηρηθεί η υπάρχουσα κατανάλωση νερού» στο Λονδίνο σε μακροπρόθεσμη βάση.
«Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η παγκόσμια κατάσταση σε σχέση με το νερό είναι πολύ χειρότερη από ότι έδειχναν προηγούμενες μελέτες, οι οποίες εκτιμούσαν ότι η λειψυδρία πλήττει περίπου 1,7-3,1 δισεκατομμύρια ανθρώπων», κατέληξαν οι ερευνητές. Η νέα μελέτη επίσης κατέδειξε ότι 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από έλλειψη νερού για τουλάχιστον 6 μήνες, κάθε χρόνο.
Η γεωργία είναι ο μεγαλύτερος χρήστης νερού και ο αυξανόμενος παγκόσμιος πληθυσμός απαιτεί πιο πολλή τροφή. Επιπλέον, αλλαγές στη διατροφή παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο, αφού άνθρωποι με υψηλότερο εισόδημα καταναλώνουν πιο πολύ κρέας.
«Τα συντομότερα ντους δεν είναι η λύση» στο παγκόσμιο πρόβλημα, αναφέρει ο Hoekstra, διότι μόνο το 1-4% του ατομικού αποτυπώματος νερού είναι λόγω οικιακής κατανάλωσης, ενώ το 25% είναι μέσω της κατανάλωσης κρέατος. Χρειάζονται πάνω από 15.000 λίτρα νερού για την παραγωγή ενός κιλού βοδινού κρέατος, με σχεδόν όλη αυτή την ποσότητα να προέρχεται από την άρδευση για την καλλιέργεια των σιτηρών που δίνονται ως τροφή στο ζώο.
Άλλη μία μοναδική διάσταση της νέα έρευνας είναι ότι συμπεριέλαβε τις περιβαλλοντικές ανάγκες σε νερό, για παράδειγμα το νερό που απαιτείται για τη διασφάλιση της συντήρησης της ζωής στα ποτάμια και τις λίμνες. Τα ψάρια μπορεί να είναι σημαντικές πηγές τροφής για τους ανθρώπους, που επίσης χρησιμοποιούν τους υδροφόρους δρόμους για τη μεταφορά τους.
Ακόμα και ένας μόνο μήνας σοβαρής λειψυδρίας μπορεί να έχει καταστροφικές επιπτώσεις στη ζωή ενός ποταμού, λέει ο Hoekstra: «Ένα άδειο ποτάμι, δεν είναι ποτάμι». Στα ποτάμια που πλέον στερεύουν πριν φτάσουν στο τέλος της διαδρομής τους, ή έστω κοντά σε αυτό, συμπεριλαμβάνεται το ποτάμι του Κολοράντο στις δυτικές ΗΠΑ και ο Κίτρινος Ποταμός στην Κίνα.
Ο David Tickner, υπεύθυνος για θέματα γλυκού νερού στη WWF, είπε: «Αυτή η μελέτη αποτελεί μία ακόμα υπόδειξη για το κατεπείγον του ζητήματος. Δισεκατομμύρια άνθρωποι, και πολλές οικονομίες, υποφέρουν όλο και πιο πολύ λόγω κινδύνων που έχουν να κάνουν με την έλλειψη νερού, η οποία θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα. «Οι ίδιοι κίνδυνοι προκαλούν κατάρρευση της υδρόβιας ζωής παντού στη υφήλιο».
Ο Hoekstra είπε ότι πλαφόν στη χρήση νερού πρέπει να τεθούν για όλες τις λεκάνες απορροής ποταμών, και οι εταιρείες πρέπει να ακολουθούν διαφανείς διαδικασίες ως προς το πόσο νερό χρησιμοποιούν για την παραγωγή των προϊόντων τους προσπαθώντας ταυτόχρονα να το μειώσουν, ενώ οι επενδυτές πρέπει να συμπεριλάβουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, τη βιωσιμότητα στο θέμα του νερού.
Πηγή:Guardian
kollectnews.org
Η λειψυδρία επηρεάζει τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού για ένα μήνα κάθε χρόνο και το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι πιστευόταν ως τώρα. Στη φωτογραφία, άνδρες στην Υεμένη επιθεωρούν μια εγκαταλειμμένη βάρκα στο πληγέν από την ξηρασία φράγμα, στα περίχωρα της Sana’a. Η Υεμένη είναι μία από τις περιοχές με τη μεγαλύτερη λειψυδρία.
-| Του Damian Carrington |-
Τουλάχιστον δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού, πάνω από 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι, ζουν με σοβαρά προβλήματα λειψυδρίας για τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Φαίνεται ότι η λειψυδρία, μία από τις πιο δύσκολες προσκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα, είναι πολύ χειρότερη απ’ ότι πιστεύαμε ως τώρα.
Η νέα έρευνα επίσης αποκαλύπτει ότι 500 εκατομμύρια άνθρωποι μένουν σε περιοχές όπου η κατανάλωση νερού είναι διπλάσια από την ποσότητα νερού που ανανεώνεται με τη βροχή, κάθε χρόνο, αφήνοντάς τους εξαιρετικά ευάλωτους, όσο τα υπόγεια αποθέματα νερού μειώνονται χρόνο με το χρόνο.
Πολλοί από αυτούς που μένουν σε μέρη με ευπαθείς υδάτινους πόρους βρίσκονται στην Ινδία και την Κίνα, αλλά υπάρχουν και άλλες περιοχές που είναι επίσης σε σοβαρό κίνδυνο, όπως οι κεντρικές και δυτικές ΗΠΑ, η Αυστραλία και ακόμα και η πόλη του Λονδίνου.
Αυτά τα προβλήματα αναμένεται να χειροτερέψουν, σύμφωνα με τους ερευνητές, όσο ο πληθυσμός και η κατανάλωση νερού – κυρίως μέσω της κατανάλωσης κρέατος – συνεχίζουν να αυξάνονται.
Τον Ιανουάριο, η κρίση νερού χαρακτηρίστηκε από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, ως ένας από τους τρεις μεγαλύτερους κινδύνους για τους ανθρώπους και τις οικονομίες, για την επόμενη δεκαετία, μαζί με την κλιματική αλλαγή και τη μαζική μετανάστευση. Σε μέρη όπως η Συρία, οι τρεις αυτοί κίνδυνοι είναι αλληλένδετοι: Μία πρόσφατη μελέτη βρήκε ότι η κλιματική αλλαγή κατέστησε την δριμεία ξηρασία του 2007-2010 ακόμα πιο πιθανή και η ξηρασία με τη σειρά της οδήγησε σε μαζική μετακίνηση αγροτικών οικογενειών προς τις πόλεις.
«Αν κοιτάξουμε τα περιβαλλοντικά προβλήματα, η έλλειψη νερού είναι σίγουρα το σημαντικότερο πρόβλημα», λέει ο καθηγητής Arjen Hoekstra, του πανεπιστημίου Twente στην Ολλανδία, ο οποίος επέβλεψε τη νέα έρευνα. «Μία από τις περιοχές που το πρόβλημα είναι πολύ έντονο, είναι η Υεμένη».
Η Υεμένη είναι πιθανό να ξεμείνει από νερό στα επόμενα χρόνια, αλλά και πολλές άλλες περιοχές έχουν περιορισμένα περιθώρια αφού τα υπόγεια υδροφόρα αποθέματα εξαντλούνται, συμπεριλαμβανομένων του Πακιστάν, του Ιράν, του Μεξικό και της Σαουδικής Αραβίας.
Φωτογραφία: Yahya Arhab/EPA
Ο Hoekstra επίσης επισημαίνει για τη λεκάνη απορροής Murray-Darling στην Αυστραλία και την περιοχή μεσοδυτικά των ΗΠΑ. «Εκεί υπάρχει ο τεράστιος υπόγειος υδροφόρος του Οgallala, o οποίος εξαντλείται». Ανέφερε επίσης πως ακόμα και σε πλούσιες πόλεις όπως το Λονδίνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο τρόπος ζωής δεν είναι βιώσιμος: «Δεν υπάρχουν οι απαραίτητες ποσότητες νερού στις γύρω περιοχές ώστε να συντηρηθεί η υπάρχουσα κατανάλωση νερού» στο Λονδίνο σε μακροπρόθεσμη βάση.
Η νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Science Advances(http://advances.sciencemag.org/content/2/2/e1500323), τον προηγούμενο μήνα, είναι η πρώτη μου εξετάζει παγκοσμίως την έλλειψη νερού σε μηνιαία βάση και σε ανάλυση μέχρι 31 μίλια. Ανέλυσε δεδομένα της περιόδου 1996-2005 και βρήκε ότι σοβαρή λειψυδρία – ορισμένη ως κατανάλωση νερού διπλάσια από το ρυθμό ανανέωσης του – πλήττει 4 δισεκατομμύρια ανθρώπων για τουλάχιστον ένα μήνα το χρόνο.
«Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η παγκόσμια κατάσταση σε σχέση με το νερό είναι πολύ χειρότερη από ότι έδειχναν προηγούμενες μελέτες, οι οποίες εκτιμούσαν ότι η λειψυδρία πλήττει περίπου 1,7-3,1 δισεκατομμύρια ανθρώπων», κατέληξαν οι ερευνητές. Η νέα μελέτη επίσης κατέδειξε ότι 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από έλλειψη νερού για τουλάχιστον 6 μήνες, κάθε χρόνο.
Η γεωργία είναι ο μεγαλύτερος χρήστης νερού και ο αυξανόμενος παγκόσμιος πληθυσμός απαιτεί πιο πολλή τροφή. Επιπλέον, αλλαγές στη διατροφή παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο, αφού άνθρωποι με υψηλότερο εισόδημα καταναλώνουν πιο πολύ κρέας.
«Τα συντομότερα ντους δεν είναι η λύση» στο παγκόσμιο πρόβλημα, αναφέρει ο Hoekstra, διότι μόνο το 1-4% του ατομικού αποτυπώματος νερού είναι λόγω οικιακής κατανάλωσης, ενώ το 25% είναι μέσω της κατανάλωσης κρέατος. Χρειάζονται πάνω από 15.000 λίτρα νερού για την παραγωγή ενός κιλού βοδινού κρέατος, με σχεδόν όλη αυτή την ποσότητα να προέρχεται από την άρδευση για την καλλιέργεια των σιτηρών που δίνονται ως τροφή στο ζώο.
Άλλη μία μοναδική διάσταση της νέα έρευνας είναι ότι συμπεριέλαβε τις περιβαλλοντικές ανάγκες σε νερό, για παράδειγμα το νερό που απαιτείται για τη διασφάλιση της συντήρησης της ζωής στα ποτάμια και τις λίμνες. Τα ψάρια μπορεί να είναι σημαντικές πηγές τροφής για τους ανθρώπους, που επίσης χρησιμοποιούν τους υδροφόρους δρόμους για τη μεταφορά τους.
Ακόμα και ένας μόνο μήνας σοβαρής λειψυδρίας μπορεί να έχει καταστροφικές επιπτώσεις στη ζωή ενός ποταμού, λέει ο Hoekstra: «Ένα άδειο ποτάμι, δεν είναι ποτάμι». Στα ποτάμια που πλέον στερεύουν πριν φτάσουν στο τέλος της διαδρομής τους, ή έστω κοντά σε αυτό, συμπεριλαμβάνεται το ποτάμι του Κολοράντο στις δυτικές ΗΠΑ και ο Κίτρινος Ποταμός στην Κίνα.
Ο David Tickner, υπεύθυνος για θέματα γλυκού νερού στη WWF, είπε: «Αυτή η μελέτη αποτελεί μία ακόμα υπόδειξη για το κατεπείγον του ζητήματος. Δισεκατομμύρια άνθρωποι, και πολλές οικονομίες, υποφέρουν όλο και πιο πολύ λόγω κινδύνων που έχουν να κάνουν με την έλλειψη νερού, η οποία θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα. «Οι ίδιοι κίνδυνοι προκαλούν κατάρρευση της υδρόβιας ζωής παντού στη υφήλιο».
Ο Hoekstra είπε ότι πλαφόν στη χρήση νερού πρέπει να τεθούν για όλες τις λεκάνες απορροής ποταμών, και οι εταιρείες πρέπει να ακολουθούν διαφανείς διαδικασίες ως προς το πόσο νερό χρησιμοποιούν για την παραγωγή των προϊόντων τους προσπαθώντας ταυτόχρονα να το μειώσουν, ενώ οι επενδυτές πρέπει να συμπεριλάβουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, τη βιωσιμότητα στο θέμα του νερού.
Πηγή:Guardian
kollectnews.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου