Η άρια ευρωπαϊκή φυλή

Είναι λογικές οι προφητείες περί διάλυσης της Ευρωζώνης, αφού κανένας δεν θα θέλει να χρησιμοποιεί το ίδιο νόμισμα με Έθνη που δεν ντρέπονται, αντικρίζοντας τις εικόνες των πνιγμένων στο Αιγαίο και των εξαθλιωμένων στα σύνορα.

Η αιτία, για την οποία θεωρούσαμε πάντοτε τους Έλληνες πιο πολιτισμένους από τους Γερμανούς ή από ορισμένα άλλα κράτη της Βορείου Ευρώπης, δεν ήταν φυσικά ποτέ εθνικιστική ή ρατσιστική. Θα ήταν άλλωστε ανόητο να πιστεύουμε στη δήθεν «φυλετική» υπεροχή μας, ειδικά σε μία εποχή που τα θλιβερά λάθη μας όσον αφορά την οικονομία, την πολιτική και την κοινωνία, διαδέχονται το ένα το άλλο – με έναν τρομακτικά καταιγιστικό ρυθμό.

Οφειλόταν αποκλειστικά και μόνο σε μία συγκεκριμένη μορφή του πολιτισμού, σύμφωνα με την οποία ωθεί τα ζωώδη συναισθήματα, τα οποία υπάρχουν σε όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους, όλο και πιο βαθιά στον εσωτερικό τους κόσμο – έτσι ώστε να μην ξυπνούν εύκολα, αναλαμβάνοντας τον έλεγχο της συμπεριφοράς μας. Στα πλαίσια αυτά, όσο πιο ενωρίς στην ιστορία έχει εκπολιτισθεί μία χώρα, τόσο πιο βαθιά στον εσωτερικό κόσμο των Πολιτών της είναι θαμμένα αυτού του είδους τα συναισθήματα – οπότε τόσο πιο δύσκολα έρχονται στην επιφάνεια και τόσο πιο ακίνδυνα είναι.

Ως εκ τούτου, επειδή ο ελληνικός πολιτισμός είναι αρκετά αρχαιότερος από αυτόν των Γερμανών, των Γάλλων, καθώς επίσης πολλών άλλων λαών, δεν επιτρέπει εύκολα να έλθουν στην επιφάνεια τα ζωώδη συναισθήματα της ανθρώπινης φύσης – γεγονός που καθιστά τους Έλληνες ανίκανους να προβούν σε μεγάλα συλλογικά ή ατομικά εγκλήματα, όπως το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, ο εμπρησμός των προσφυγικών ασύλων από τους Γερμανούς πρόσφατα, όπου οι εμπρηστές επευφημούνταν ως ήρωες από τους συμπολίτες τους ή η μαζική δολοφονία 77 ανθρώπων από το Νορβηγό ακροδεξιό.

Ακριβώς για το λόγο αυτό, ακόμη και ο πιο αμόρφωτος Έλληνας είναι πιο πολιτισμένος, λιγότερο «ζωώδης» καλύτερα, σε σχέση με έναν πολύ περισσότερο μορφωμένο ή κοινωνικά σωστότερα εκπαιδευμένο Γερμανό – κάτι που όπως αναφέραμε δεν οφείλεται φυσικά στη «υπερέχουσα φυλή» μας, αλλά στην πολιτισμική μας ιστορία, η οποία είναι αναμφισβήτητα παλαιά και δεδομένη. Το γεγονός αυτό επεξηγεί επίσης την ανθεκτικότητα των Ελλήνων στην οικονομική κρίση – η οποία ποτέ στην ιστορία δεν διήρκεσε τόσο πολύ, ούτε καταβαράθρωσε το βιοτικό επίπεδο και το ΑΕΠ μίας χώρας σε τέτοιο οδυνηρό βαθμό.

Με βάση το συγκεκριμένο πολιτιστικό κριτήριο, δεν πρέπει να απορούμε καθόλου για την κυνικότητα πολλών άλλων ευρωπαϊκών λαών, όσον αφορά το προσφυγικό πρόβλημα – όπου δεν ντρέπονται καθόλου να αντικρίζουν τις οδυνηρές εικόνες πνιγμένων στο Αιγαίο ή/και απελπισμένων ανθρώπων, συγκεντρωμένων στα κλειστά σύνορα με τα Σκόπια, κάτω από  συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης. Πόσο μάλλον εκείνων των Ευρωπαίων, όπως των Γάλλων, των Βρετανών και των Γερμανών που συμμετέχουν στο βομβαρδισμό και στην καταστροφή των χωρών, από τις οποίες προσπαθούν απεγνωσμένα να αποδράσουν οι μετανάστες.

Όσο για τις κατηγορίες τους εναντίον μας, σχετικά με το ότι δεν προστατεύουμε επαρκώς τα σύνορα μας, τεκμηριώνουν επίσης τη ρηχότητα του πολιτισμού τους – ενώ ουσιαστικά απαιτούν από εμάς τους Έλληνες να βυθίζουμε εν ψυχρώ τις βάρκες, με τις οποίες προσπαθούν οι πρόσφυγες να περάσουν στη χώρα μας με κατεύθυνση τη γη της επαγγελίας (όπως δυστυχώς νομίζουν), αδιαφορώντας για τα παιδιά που πνίγονται ή για το μαρτύριο των γονέων τους.

Εν προκειμένω θα έπρεπε ίσως να ανατεθεί στην υπουργό εσωτερικών της Αυστρίας, της χώρας των σκανδάλων ή στον καγκελάριο της, η ηγεσία του λιμενικού μας σώματος – αφού θα ήταν ασφαλώς καλύτερα από εμάς σε θέση να βυθίζουν τις βάρκες των προσφύγων. Έτσι θα ικανοποιούσαν το εκλογικό τους σώμα που τάσσεται υπέρ της ακροδεξιάς πολιτικής του δολοφονικού μίσους απέναντι στους άλλους, «υποδεέστερους» λαούς – οπότε δεν θα έχαναν την πολυπόθητη εξουσία τους.

Κατά την άποψη της Αυστρίας άλλωστε, η οποία πιθανότατα υποκινείται από τη Γερμανία, εάν προστατευτούν τα ελληνικά σύνορα, τότε το πρόβλημα θα έχει λυθεί – χωρίς να δίνεται καμία σημασία στο γεγονός ότι, θα συγκεντρωθούν εκατομμύρια εξαθλιωμένοι στην Τουρκία. Απλούστατα, η Ευρώπη και ο ΟΗΕ θα στείλουν μερικά δις € στους πεινασμένους για χρήματα τριτοκοσμικούς Τούρκους – οπότε θα πάψουν να ενοχλούνται οι Ευρωπαίοι, η σύγχρονη άρια φυλή των Βρυξελών.

Παράλληλα, οι υπόλοιποι πολιτισμένοι Ευρωπαίοι προσπαθούν να μεταφέρουν το πρόβλημα τόσο μακριά στο Νότο, ώστε  να εξαφανισθεί κατά το δυνατόν από το οπτικό τους πεδίο – αδιαφορώντας για το ότι επιβαρύνουν επί πλέον μία χώρα, η οποία είναι βυθισμένη σε μία οικονομική κρίση άνευ προηγουμένου που οι ίδιοι την επιδείνωσαν με την πολιτική των μνημονίων που της επέβαλλαν, ενώ δέχεται ταυτόχρονα την συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστευτικών κυμάτων (γράφημα κλικ για μεγένθυση)

Ακόμη χειρότερα, ο εντιμότατος κύριος Αδόλφος Σόιμπλε έχει την άποψη πως μπορεί η Ελλάδα και η υπόλοιπη Ευρώπη να αφομοιώσουν τα εκατομμύρια των μεταναστών που έχουν ήδη εισρεύσει, εφαρμόζοντας παράλληλα μία ακόμη πιο αυστηρή πολιτική λιτότητας – γεγονός που τεκμηριώνει πως δεν είναι καν σε θέση να σκεφθεί λογικά, εάν όχι ανθρώπινα, απαιτώντας αλαζονικά πράγματα που είναι αδύνατον ποτέ να πραγματοποιηθούν.

Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις λοιπόν, είναι λογικές οι «προφητείες» περί διάλυσης της Ευρωζώνης – αφού κανένας πλέον δεν θα θέλει να χρησιμοποιεί το ίδιο νόμισμα με τη Γερμανία ή με ορισμένες άλλες χώρες, συμμετέχοντας εξ αυτού στον πολιτισμό τους. Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το νόμισμα είναι συνυφασμένο με την ταυτότητα, καθώς επίσης με τον πολιτισμό των κρατών – όπου ναι μεν δεν ήταν απρόθυμοι πολλοί να ανταλλάξουν το εθνικό τους νόμισμα με το κοινό ευρώ, παίρνοντας μία νέα ταυτότητα, αλλά κανένας δεν θα το έκανε με το μάρκο.

 Analyst.gr