Επειδή
σαν σήμερα δολοφονήθηκε ο Ισπανός ποιητής Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα,από
τις φασιστικές ορδές του Φράνκο, το 1936 και επειδή ήταν ο αγαπημένος
ποιητής της εφηβείας μου αφιερώνω μερικά ποιήματά του στην μνήμη του.
Μαλαγκένια
Ο θάνατος
μπαίνει και βγαίνει
από την ταβέρνα.
–
Περνάνε μαύρα άλογα ,
παράξενος κόσμος
απ’ τους βαθιούς δρόμους της κιθάρας.
–
ΚΙ είναι ένας πόνος από αλάτι
κι από θηλυκό αίμα
στους πυρετικούς νάρδους της μαρίνας.
–
Ο θάνατος
μπαίνει και βγαίνει
και βγαίνει και μπαίνει
ο θάνατος
από την ταβέρνα.
ΜΕΜΕΝΤΟ
Όταν πεθάνω,
θάψτε με με την κιθάρα μου
κάτω από την άμμο.
–
Όταν πεθάνω
ανάμεσα στις πορτοκαλιές
και στις μέντες.
–
Όταν πεθάνω
θάψτε με αν θέλετε
σ’έναν ανεμοδείχτη .
–
Όταν πεθάνω!
(Memento:κάθε ένα από τα δυο μέρη του μνημόσυνου των καθολικών)
DE PROFUNDIS
Οι εκατό ερωτευμένοι
κοιμούνται για πάντα
μες τη στενή γη.
Η Ανδαλουσία έχει
μακριούς κόκκινους δρόμους.
Η Κόρδοβα, πράσινα λιοστάσια
για να φυτέψεις εκατό σταυρούς
να τους θυμούνται.
Οι εκατό ερωτευμένοι
κοιμούνται για πάντα
πηγή:
https://christinehag.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου