Στο πλυσταριό της Ευρώπης

Όσοι είχαν απορίες για την Ευρώπη που έχουμε, αν δηλαδή είναι μια ένωση ισότιμων μελών ή μια συλλογικότητα με δύο και τρείς ταχύτητες, πρέπει να πήραν τις απαντήσεις. Το περίφημο...
κοινό ευρωπαικό σπίτι μας, για το οποίο συνεχώς μιλάνε Μέρκελ, Σόιμπλε, Γιούνκερ, Ντάιζενμπλουμ (ο τύπος με το πλαστό διδακτορικό) και μας καλούν να το προστατεύσουμε πάση θυσία, διαθέτει και σαλόνι και χολ και πλυσταριό. Ο καθένας μένει εκεί που του αξίζει. Αυστηρές απέναντι στην Ελλάδα οι κυρίαρχες δυνάμεις, διαλλακτικές και επιεικείς με Γαλλία, Ιταλία και Βέλγιο.

Κανονικά, με βάση τις ιερές συνθήκες-ξέρετε, αυτές που δεν παραβιάζονται από εκλογικά αποτελέσματα- οι τρείς αυτές χώρες πρέπει να τιμωρηθούν επειδή δεν πληρούν τα κριτήρια των συνθηκών στα ζητήματα του ελλείμματος και του χρέους. Ωστόσο, δεν έχουμε να κάνουμε με την πτωχή και χρεωμένη Ελλάδα που ακκίζεται αγενώς μπροστά στις καγκελαρίες και διατυπώνει με θράσος βέβηλα αιτήματα. Πρόκειται για τις χώρες- πυλώνες του συστήματος. Οι δύο (Γαλλία, Ιταλία) έχουν μεγάλο ειδικό βάρος-πολιτικό, πληθυσμιακό, οικονομικό- το Βέλγιο είναι η «πρωτεύουσα» της Ευρώπης.

Αν η Γερμανία και οι πρόθυμοι σύμμαχοι της επέμεναν να υποστούν κυρώσεις οι τρείς αμελείς εταίροι, αν μ’ άλλα λόγια έβαζαν τις συμφωνίες πάνω απ’ όλα και απαιτούσαν πειθαρχία, πιθανότατα θα πηγαίναμε σε σύγκρουση που θα απειλούσε συνολικά την ευρωζώνη. Κάτι τέτοιο όμως δεν το θέλουν γιατί στην παρούσα φάση δεν τους συμφέρει. Προέχει ο εξευτελισμός του μικρού και αναιδούς ενοικιαστή πριν ανοίξει η όρεξη και σε άλλους. Γι αυτό καταπίνουν την οργή τους και σφυρίζουν κλέφτικα.

Άσε που και η ίδια η Γερμανία έχει γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων της τις περίφημες συμφωνίες. Παραβιάζει συστηματικά το κριτήριο για τα πλεονάσματα, μόνο που κανείς δεν τολμά να την εγκαλέσει και να της ζητήσει να συμμορφωθεί. Αυτό δα έλειπε. Συστάσεις στο δάσκαλο; Τα ύστερα του κόσμου.  

Τάσος Παππάς

efsyn.gr