Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαστε με τη μεγάλη ληστεία του
εργαζόμενου και σκληρά εκμεταλλευόμενου ελληνικού λαού από το
χρηματιστικό κεφάλαιο. Εχουμε δείξει ότι ιστορικά, από την εποχή ακόμη
που το καπιταλιστικό σύστημα έκανε τα πρώτα του βήματα, το κεφάλαιο και
οι κυβερνήσεις του χρησιμοποίησαν το λεγόμενο δημόσιο χρέος για να
ξεζουμίζουν την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους.
Ο Μαρξ αναφέρεται ως εξής σ’ αυτή την τάση, στον πρώτο τόμο του μνημειώδους έργου του «Το Κεφαλαιο»:
«Το σύστημα της δημόσια πίστης, δηλ. των κρατικών χρεών, που τις αρχές του τις ανακαλύπτουμε κιόλας στο μεσαίωνα στη Γένουα και στη Βενετία, διαδόθηκε σ’ όλη την Ευρώπη στη διάρκεια της περιόδου της μανιφακτούρας. Το αποικιακό σύστημα με το θαλάσσιο εμπόριό του και με τους εμπορικούς του πολέμους του χρησίμευσε σαν θερμοκήπιο. Ετσι στέριωσε πρώτα στην Ολλανδία. Το δημόσιο χρέος, δηλ. το ξεπούλημα του κράτους –αδιάφορο αν είναι απολυταρχικό, συνταγματικό ή δημοκρατικό κράτος– βάζει τη σφραγίδα του στην κεφαλαιοκρατική εποχή» (Το Κεφάλαιο, τόμος Α, σελ. 778, η έμφαση δική μας).
Μέχρι τα τέλη του 2009, το δημόσιο χρέος χρησιμοποιήθηκε από το χρηματιστικό κεφάλαιο για να αποκομίσει υπερκέρδη. Σταματήσαμε στο 2009, γιατί από το Μάη του 2010, με την υπογραφή του πρώτου αποκιοκρατικού Μνημονίου, το χρηματιστικό κεφάλαιο, χρησιμοποίησε το δημόσιο χρέος, όχι μόνο για να αποκομίσει υπερκέρδη (χωρίς να παράγει και να ρισκάρει τίποτα), αλλά και για να «κινεζοποιήσει» την εργαζόμενη ελληνική κοινωνία.
Στο 646ο φύλλο της «Κ» είχαμε παραθέσει έναν πίνακα με τα τοκοχρεολύσια που πληρώσαμε στο χρηματιστικό κεφάλαιο την περίοδο 1991-2011. Σταματώντας, όπως προαναφέραμε, στο 2009, μιας και την επόμενη χρονιά άρχισε το ξεθεμέλιωμα των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, διαπιστώνουμε ότι από το 1997 μέχρι το 2009 πληρώσαμε στο χρηματιστικό κεφάλαιο για τοκοχρεωλύσια 545.928 εκατ. ευρώ και για τόκους 168.226 εκατ. ευρώ, ενώ το δημόσιο χρέος το Δεκέμβρη του 2009 ανερχόταν σε 298.524 εκατ. ευρώ. Αν αθροίσουμε τα τοκοχρεολύσια που καταβάλαμε και το δημόσιο χρέος, φτάνουμε στα 844.452 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, αυτά που άρπαξαν μέσα σε 13 χρόνια κι αυτά που εμφανιζόμαστε να τους χρωστάμε ακόμη μας κάνουν περίπου το τετραπλάσιο του ετήσιου ΑΕΠ της χώρας! Μιλάμε για 64.957 εκατ. ευρώ το χρόνο!
Η τριετία 2010-2012 είναι η τριετία της κινεζοποίησής μας, μέσω των τριών αποικιοκρατικών μνημονίων. Την περίοδο αυτή πληρώσαμε ως τοκοχρεωλύσια 202.850 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 41.971 εκατ. ευρώ ήταν οι τόκοι! Το δε δημόσιο χρέος το Δεκέμβρη του 2011 είχε ανέλθει στα 367.537 εκατ. ευρώ, ενώ το Δεκέμβρη του 2012 (προσωρινά, λόγω PSI και μετατόπισης του χρέους μετά το 2023) έπεσε προσωρινά στα 305.537 εκατ. ευρώ. Αν προσθέσουμε στα τοκοχρεολύσια αυτής της τριετίας τα 7.007 εκατ. ευρώ αύξησης του δημόσιου χρέος, το ετήσιο νταβατζιλίκι στο χρηματιστικό κεφάλαιο φτάνει τα 69.952 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, την τριετία των μνημονίων, το νταβατζιλίκι που εισπράττει το χρηματιστικό κεφάλαιο αυξήθηκε κατά 7,7%!
Την περίοδο 2000-2009, η «δαπάνη» για μισθούς και συντάξεις εν ενεργεία και συνταξιούχων δημοσίων υπαλλήλων (συμπεριλαμβανόμενων των καραβανάδων και των μπάτσων) ανερχόταν, κατά μέσο όρο, σε 17.718 εκατ. ευρώ το χρόνο. Τη «δαπάνη» αυτή τα παπαγαλάκια του χρηματιστικού κεφαλαίου τη θεωρούσαν υψηλή και οι κυβερνήσεις φρόντισαν να τη χαμηλώσουν πάρα πολύ. Τα καταβληθέντα τοκοχρεολύσια, όμως, χωρίς να υπολογίζουμε αυτά που θα καταβληθούν για να μηδενιστεί το δημόσιο χρέος, που ανήλθαν όπως είδαμε σε 545.928 εκατ. ευρώ την περίοδο 1997-2009 (41.994 εκατ. ευρώ το χρόνο), δεν τα θεωρούν πρόβλημα που μπλοκάρει κάθε προσπάθεια εξόδου της ελληνικής οικονομίας από τη βαθιά καπιταλιστική κρίση. Δεν λένε επίσης κουβέντα για το τρομακτικό ποσό των 67.617 εκατ. ευρώ, που πληρώσαμε κατά μέσο όρο για τοκοχρεωλύσια κάθε χρόνο της τριετίας 2010-2012. Τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης και του χρηματιστικού κεφαλαίου έστρεφαν και εξακολουθούν να στρέφουν τα πυρά τους κατά των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων. Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού του 2013, η «δαπάνη» για μισθούς και συντάξεις θα πέσει στα 17.511 εκατ. ευρώ, που είναι κατακόρυφη πτώση σε σχέση με το 2009, που ήταν 22.293 εκατ. ευρώ.
Επανερχόμαστε στο δημόσιο χρέος, για να παρακολουθήσουμε την πορεία του και ν’ αποδείξουμε για μια φορά ακόμη, ότι αυτό χρησιμοποιείται από το χρηματιστικό κεφάλαιο σε μόνιμη βάση, για να αποκομίζει υπερκέρδη, ενώ χρησιμοποιήθηκε επιπλέον για να καλυφθεί η βίαιη κινεζοποίση της εργαζόμενης κοινωνίας. Παρά την κινεζοποίηση, όμως, το δημόσιο χρέος παραμένει σε υψηλά επίπεδα.
Οπως προαναφέρθηκε, το Δεκέμβρη του 2009 το δημόσιο χρέος ανερχόταν σε 298.524 εκατ. ευρώ. Το Μάη του 2010 υπογράφτηκε το Μνημόνιο-1 που συνόδευε ένα δάνειο ύψους 110 δισ. ευρώ (με τους γνωστούς αποικιοκρατικούς όρους). Από το ποσό συτού του δανείου τελικά εκταμιεύτηκαν μόνο 73.200 εκατ. ευρώ μέχρι το Γενάρη του 2012. Το Μάρτη του 2012 υπογράφηκε το αποικιοκρατικό Μνημόνιο-2, πακέτο με νέα δανειακή σύμβαση ύψους 136.100 εκατ. ευρώ (109.100 εκατ. ευρώ από το ΕΤΧΣ και 27.000 εκατ. ευρώ από το ΔΝΤ).
Με το πρώτο Μνημόνιο η χώρα φορτώθηκε δάνειο 73.200 εκατ. ευρώ και πέρα από τα υψηλά τοκοχρεολύσια που κατέβαλε, ξήλωσε σαν κάλτσα τα δικαιώματα των εργαζόμενων.
Τι απόγινε το δημόσιο χρέος; Το Δεκέμβρη του 2011 ανέβηκε στα 367.978 εκατ. ευρώ! Μέσα σε μια διετία το δημόσιο χρέος 2009-2011 αυξήθηκε από τα 298.524 εκατ. ευρώ του 2009 σε 367.978 εκατ. ευρώ. Η αύξηση ήταν 69.454 εκατ. ευρώ, ίση σχεδόν με το νέο αποικιοκρατικό δάνειο των 73.200 εκατ. ευρώ. Αυτό συνέβη γιατί το νέο δάνειο δεν έφτασε για να πληρωθούν τα τοκοχρεολύσια των ομολόγων που έληγαν αυτή την περίοδο. Τη διετία αυτή το ελληνικό δημόσιο κατέβαλε για τοκοχρεωλύσια στο χρηματιστικό κεφάλαιο 135.234 εκατ.ευρώ.
Φαίνεται έτσι καθαρά, ότι ο αποικιοκρατικός δανεισμός γίνεται αποκλειστικά για την πληρωμή τοκοχρεωλυσίων των ληγμένων ομολόγων του δημοσίου και γι’ αυτό μοιραία το δημόσιο χρέος αυξάνεται.
Στα τέλη του 2012 είχαμε το Μνημόνιο-3, που συνόδευε τη σύναψη νέου αποικιοκρατικού δανείου, συνολικού ύψους 136.100 εκατ.ευρώ, (109.100 εκατ. από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και 27.000 εκατ. ευρώ από το ΔΝΤ. Στοιχεία για την πορεία του δημόσιου χρέους υπάρχουν μέχρι το Μάρτη του 2013. Σε ό,τι αφορά τις εκταμιεύσεις, μέχρι το Μάη του 2013 εκταμιεύθηκαν 120.069 εκατ. ευρώ από το ΕΤΧΣ και 4.878 εκατ. ευρώ από το ΔΝΤ, συνολικά 124.947 εκατ. ευρώ. Θα εκταμιευθούν ακόμη μέσα στον Ιούνη 3,3 εκατ. ευρώ από το ΕΤΧΣ και 1,8 εκατ. από το ΔΝΤ. Ετσι, τον Ιούνη του 2013 θα έχουν εκταμιευθεί 130.047 εκατ. ευρώ συνολικά από ΕΤΧΣ και ΔΝΤ.
Το Μάρτη του 2013, μήνα για τον οποίο έχουμε στοιχεία για το δημόσιο χρέος, είχαν εκταμιευθεί 116.947 εκατ. ευρώ και υπολείπονταν 19.153 εκατ. ευρώ. Το δημόσιο χρέος το Μάρτη του 2013, μετά το «κούρεμα» του 2012 και την επαναγορά ομολόγων που έγινε στα τέλη της ίδιας χρονιάς, ανερχόταν σε 309.357 εκατ. ευρώ. Ας σημειωθεί ότι πριν από ένα χρόνο, το Μάρτη του 2012, το χρέος ήταν 280.292 (μετά το «κούρεμα»)! Δηλαδή, παρά το «κούρεμα» και την επαναγορά, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά περίπου 29.000 εκατ. ευρώ!
Από το Μάρτη του 2013 μέχρι το τέλος του 2015 λήγουν ομόλογα και βραχυπρόθεσμα δάνεια συνολικού ύψους 68.000 εκατ. ευρώ.
Υπολογίζοντας ότι οι υπολειπόμενες εκταμιεύσεις είναι 19.000 εκτ. Ευρώ, βλέπουμε ότι δημιουργείται ένα άνοιγμα 49.000 εκατ. ευρώ. Αρα, σύντομα η τρικομματική κυβέρνηση θα κληθεί να υπογράψει νέο αποικιοκρατικό δάνειο (και νέο Μνημόνιο, φυσικά), το δημόσιο χρέος θα συνεχίσει να τραβάει την ανηφόρα και ο ελληνικός λαός να κουβαλάει τον σταυρό του μαρτυρίου, όσο κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια και δεν παίρνει την υπόθεση στα χέρια του για να βάλει τέλος σ’ αυτό το μαρτύριο.
Γεράσιμος Λιόντος
ΚΟΝΤΡΑ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 1 ΙΟΥΝΗ
Ο Μαρξ αναφέρεται ως εξής σ’ αυτή την τάση, στον πρώτο τόμο του μνημειώδους έργου του «Το Κεφαλαιο»:
«Το σύστημα της δημόσια πίστης, δηλ. των κρατικών χρεών, που τις αρχές του τις ανακαλύπτουμε κιόλας στο μεσαίωνα στη Γένουα και στη Βενετία, διαδόθηκε σ’ όλη την Ευρώπη στη διάρκεια της περιόδου της μανιφακτούρας. Το αποικιακό σύστημα με το θαλάσσιο εμπόριό του και με τους εμπορικούς του πολέμους του χρησίμευσε σαν θερμοκήπιο. Ετσι στέριωσε πρώτα στην Ολλανδία. Το δημόσιο χρέος, δηλ. το ξεπούλημα του κράτους –αδιάφορο αν είναι απολυταρχικό, συνταγματικό ή δημοκρατικό κράτος– βάζει τη σφραγίδα του στην κεφαλαιοκρατική εποχή» (Το Κεφάλαιο, τόμος Α, σελ. 778, η έμφαση δική μας).
Μέχρι τα τέλη του 2009, το δημόσιο χρέος χρησιμοποιήθηκε από το χρηματιστικό κεφάλαιο για να αποκομίσει υπερκέρδη. Σταματήσαμε στο 2009, γιατί από το Μάη του 2010, με την υπογραφή του πρώτου αποκιοκρατικού Μνημονίου, το χρηματιστικό κεφάλαιο, χρησιμοποίησε το δημόσιο χρέος, όχι μόνο για να αποκομίσει υπερκέρδη (χωρίς να παράγει και να ρισκάρει τίποτα), αλλά και για να «κινεζοποιήσει» την εργαζόμενη ελληνική κοινωνία.
Στο 646ο φύλλο της «Κ» είχαμε παραθέσει έναν πίνακα με τα τοκοχρεολύσια που πληρώσαμε στο χρηματιστικό κεφάλαιο την περίοδο 1991-2011. Σταματώντας, όπως προαναφέραμε, στο 2009, μιας και την επόμενη χρονιά άρχισε το ξεθεμέλιωμα των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, διαπιστώνουμε ότι από το 1997 μέχρι το 2009 πληρώσαμε στο χρηματιστικό κεφάλαιο για τοκοχρεωλύσια 545.928 εκατ. ευρώ και για τόκους 168.226 εκατ. ευρώ, ενώ το δημόσιο χρέος το Δεκέμβρη του 2009 ανερχόταν σε 298.524 εκατ. ευρώ. Αν αθροίσουμε τα τοκοχρεολύσια που καταβάλαμε και το δημόσιο χρέος, φτάνουμε στα 844.452 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, αυτά που άρπαξαν μέσα σε 13 χρόνια κι αυτά που εμφανιζόμαστε να τους χρωστάμε ακόμη μας κάνουν περίπου το τετραπλάσιο του ετήσιου ΑΕΠ της χώρας! Μιλάμε για 64.957 εκατ. ευρώ το χρόνο!
Η τριετία 2010-2012 είναι η τριετία της κινεζοποίησής μας, μέσω των τριών αποικιοκρατικών μνημονίων. Την περίοδο αυτή πληρώσαμε ως τοκοχρεωλύσια 202.850 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 41.971 εκατ. ευρώ ήταν οι τόκοι! Το δε δημόσιο χρέος το Δεκέμβρη του 2011 είχε ανέλθει στα 367.537 εκατ. ευρώ, ενώ το Δεκέμβρη του 2012 (προσωρινά, λόγω PSI και μετατόπισης του χρέους μετά το 2023) έπεσε προσωρινά στα 305.537 εκατ. ευρώ. Αν προσθέσουμε στα τοκοχρεολύσια αυτής της τριετίας τα 7.007 εκατ. ευρώ αύξησης του δημόσιου χρέος, το ετήσιο νταβατζιλίκι στο χρηματιστικό κεφάλαιο φτάνει τα 69.952 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, την τριετία των μνημονίων, το νταβατζιλίκι που εισπράττει το χρηματιστικό κεφάλαιο αυξήθηκε κατά 7,7%!
Την περίοδο 2000-2009, η «δαπάνη» για μισθούς και συντάξεις εν ενεργεία και συνταξιούχων δημοσίων υπαλλήλων (συμπεριλαμβανόμενων των καραβανάδων και των μπάτσων) ανερχόταν, κατά μέσο όρο, σε 17.718 εκατ. ευρώ το χρόνο. Τη «δαπάνη» αυτή τα παπαγαλάκια του χρηματιστικού κεφαλαίου τη θεωρούσαν υψηλή και οι κυβερνήσεις φρόντισαν να τη χαμηλώσουν πάρα πολύ. Τα καταβληθέντα τοκοχρεολύσια, όμως, χωρίς να υπολογίζουμε αυτά που θα καταβληθούν για να μηδενιστεί το δημόσιο χρέος, που ανήλθαν όπως είδαμε σε 545.928 εκατ. ευρώ την περίοδο 1997-2009 (41.994 εκατ. ευρώ το χρόνο), δεν τα θεωρούν πρόβλημα που μπλοκάρει κάθε προσπάθεια εξόδου της ελληνικής οικονομίας από τη βαθιά καπιταλιστική κρίση. Δεν λένε επίσης κουβέντα για το τρομακτικό ποσό των 67.617 εκατ. ευρώ, που πληρώσαμε κατά μέσο όρο για τοκοχρεωλύσια κάθε χρόνο της τριετίας 2010-2012. Τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης και του χρηματιστικού κεφαλαίου έστρεφαν και εξακολουθούν να στρέφουν τα πυρά τους κατά των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων. Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού του 2013, η «δαπάνη» για μισθούς και συντάξεις θα πέσει στα 17.511 εκατ. ευρώ, που είναι κατακόρυφη πτώση σε σχέση με το 2009, που ήταν 22.293 εκατ. ευρώ.
Επανερχόμαστε στο δημόσιο χρέος, για να παρακολουθήσουμε την πορεία του και ν’ αποδείξουμε για μια φορά ακόμη, ότι αυτό χρησιμοποιείται από το χρηματιστικό κεφάλαιο σε μόνιμη βάση, για να αποκομίζει υπερκέρδη, ενώ χρησιμοποιήθηκε επιπλέον για να καλυφθεί η βίαιη κινεζοποίση της εργαζόμενης κοινωνίας. Παρά την κινεζοποίηση, όμως, το δημόσιο χρέος παραμένει σε υψηλά επίπεδα.
Οπως προαναφέρθηκε, το Δεκέμβρη του 2009 το δημόσιο χρέος ανερχόταν σε 298.524 εκατ. ευρώ. Το Μάη του 2010 υπογράφτηκε το Μνημόνιο-1 που συνόδευε ένα δάνειο ύψους 110 δισ. ευρώ (με τους γνωστούς αποικιοκρατικούς όρους). Από το ποσό συτού του δανείου τελικά εκταμιεύτηκαν μόνο 73.200 εκατ. ευρώ μέχρι το Γενάρη του 2012. Το Μάρτη του 2012 υπογράφηκε το αποικιοκρατικό Μνημόνιο-2, πακέτο με νέα δανειακή σύμβαση ύψους 136.100 εκατ. ευρώ (109.100 εκατ. ευρώ από το ΕΤΧΣ και 27.000 εκατ. ευρώ από το ΔΝΤ).
Με το πρώτο Μνημόνιο η χώρα φορτώθηκε δάνειο 73.200 εκατ. ευρώ και πέρα από τα υψηλά τοκοχρεολύσια που κατέβαλε, ξήλωσε σαν κάλτσα τα δικαιώματα των εργαζόμενων.
Τι απόγινε το δημόσιο χρέος; Το Δεκέμβρη του 2011 ανέβηκε στα 367.978 εκατ. ευρώ! Μέσα σε μια διετία το δημόσιο χρέος 2009-2011 αυξήθηκε από τα 298.524 εκατ. ευρώ του 2009 σε 367.978 εκατ. ευρώ. Η αύξηση ήταν 69.454 εκατ. ευρώ, ίση σχεδόν με το νέο αποικιοκρατικό δάνειο των 73.200 εκατ. ευρώ. Αυτό συνέβη γιατί το νέο δάνειο δεν έφτασε για να πληρωθούν τα τοκοχρεολύσια των ομολόγων που έληγαν αυτή την περίοδο. Τη διετία αυτή το ελληνικό δημόσιο κατέβαλε για τοκοχρεωλύσια στο χρηματιστικό κεφάλαιο 135.234 εκατ.ευρώ.
Φαίνεται έτσι καθαρά, ότι ο αποικιοκρατικός δανεισμός γίνεται αποκλειστικά για την πληρωμή τοκοχρεωλυσίων των ληγμένων ομολόγων του δημοσίου και γι’ αυτό μοιραία το δημόσιο χρέος αυξάνεται.
Στα τέλη του 2012 είχαμε το Μνημόνιο-3, που συνόδευε τη σύναψη νέου αποικιοκρατικού δανείου, συνολικού ύψους 136.100 εκατ.ευρώ, (109.100 εκατ. από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και 27.000 εκατ. ευρώ από το ΔΝΤ. Στοιχεία για την πορεία του δημόσιου χρέους υπάρχουν μέχρι το Μάρτη του 2013. Σε ό,τι αφορά τις εκταμιεύσεις, μέχρι το Μάη του 2013 εκταμιεύθηκαν 120.069 εκατ. ευρώ από το ΕΤΧΣ και 4.878 εκατ. ευρώ από το ΔΝΤ, συνολικά 124.947 εκατ. ευρώ. Θα εκταμιευθούν ακόμη μέσα στον Ιούνη 3,3 εκατ. ευρώ από το ΕΤΧΣ και 1,8 εκατ. από το ΔΝΤ. Ετσι, τον Ιούνη του 2013 θα έχουν εκταμιευθεί 130.047 εκατ. ευρώ συνολικά από ΕΤΧΣ και ΔΝΤ.
Το Μάρτη του 2013, μήνα για τον οποίο έχουμε στοιχεία για το δημόσιο χρέος, είχαν εκταμιευθεί 116.947 εκατ. ευρώ και υπολείπονταν 19.153 εκατ. ευρώ. Το δημόσιο χρέος το Μάρτη του 2013, μετά το «κούρεμα» του 2012 και την επαναγορά ομολόγων που έγινε στα τέλη της ίδιας χρονιάς, ανερχόταν σε 309.357 εκατ. ευρώ. Ας σημειωθεί ότι πριν από ένα χρόνο, το Μάρτη του 2012, το χρέος ήταν 280.292 (μετά το «κούρεμα»)! Δηλαδή, παρά το «κούρεμα» και την επαναγορά, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά περίπου 29.000 εκατ. ευρώ!
Από το Μάρτη του 2013 μέχρι το τέλος του 2015 λήγουν ομόλογα και βραχυπρόθεσμα δάνεια συνολικού ύψους 68.000 εκατ. ευρώ.
Υπολογίζοντας ότι οι υπολειπόμενες εκταμιεύσεις είναι 19.000 εκτ. Ευρώ, βλέπουμε ότι δημιουργείται ένα άνοιγμα 49.000 εκατ. ευρώ. Αρα, σύντομα η τρικομματική κυβέρνηση θα κληθεί να υπογράψει νέο αποικιοκρατικό δάνειο (και νέο Μνημόνιο, φυσικά), το δημόσιο χρέος θα συνεχίσει να τραβάει την ανηφόρα και ο ελληνικός λαός να κουβαλάει τον σταυρό του μαρτυρίου, όσο κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια και δεν παίρνει την υπόθεση στα χέρια του για να βάλει τέλος σ’ αυτό το μαρτύριο.
Γεράσιμος Λιόντος
ΚΟΝΤΡΑ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 1 ΙΟΥΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου