Του Δημήτρη Μητρόπουλου.
Πηγή: http://antapocrisis.gr/
Στο
ακροδεξιό του κρεσέντο ο κ. Σαμαράς «απείλησε» ότι θα βγάλει όλα τα
άπλυτα της ΕΡΤ και στοιχεία για το «πάρτι» που γινόταν για χρόνια εις
βάρος του έλληνα φορολογούμενου. Και ότι θα υπάρχουν και διώξεις!
Έτσι
επιχειρεί να φέρει το Παγκάλειο «μαζί τα φάγαμε», ένα βήμα πιο κοντά
στην χρυσαυγίτικη ατζέντα. Να «ξυπνήσει» τα πιο βάρβαρα ανθρωποφαγικά
και καθυστερημένα ένστικτα όσων συμπιέζονται από την κρίση, και να τους
στρέψει στον διπλανό που με κάποιο τρόπο έχει κάποιο «προνόμιο». Είτε
αυτό είναι η μονιμότητα, είτε ένας ανθρώπινος μισθός, είτε ένα ένοχο
«επιδοματάκι». Και δεύτερον να ζητήσει την παραδειγματική τιμωρία τους,
τη χλεύη, την απόλυση.
Απευθύνεται
στον Έλληνα που έχει χάσει το μισό εισόδημά του ή και την δουλειά του,
αυτόν που χειμάζεται, που θυσιάζεται «για να βγει η Ελλάδα από την
κρίση», ενώ κάποιοι «βολεμένοι» ακόμα περνάνε καλά.
Κάποιοι
θα πουν: Μα δεν υπάρχει φωτιά όπου υπάρχει και καπνός; Όλα καλά
γίνονταν στο ελληνικό δημόσιο και ειδικά στις ΔΕΚΟ; Δεν υπήρξε διαπλοκή
κράτους-κομμάτων - συνδικαλιστών; Δεν υπήρξε σπατάλη; Δεν υπήρχαν
λαμόγια; Δεν ζημιωνόταν ο έλληνας φορολογούμενος για μη παραγωγικές
εταιρείες του δημοσίου; Θα μπορούσαν να γράφονταν τόμοι ολόκληροι για
τον κερδοφόρο ΟΛΠ, τον κερδοφόρο ΟΠΑΠ, και το γιατί ξεπουλήθηκαν ενώ
έφερναν έσοδα στον προϋπολογισμό. Και για το ποιος καθοδήγησε την
διαφθορά και προς όφελος ποιου.
Το
δημόσιο θέλει αλλαγές. Να γίνει καταρχήν δημόσιο. Δημόσια παιδεία,
δημόσια υγεία, δημόσια ενημέρωση, δημόσια αγαθά. Για όλους! Όχι κάποιοι
να μετέχουν και κάποιοι άλλοι να στερούνται. Αυτό σημαίνει ανατροπές και
στην δομή του δημοσίου και στους νόμους και στην συνείδηση των
εργαζομένων στο δημόσιο και στην διαφθορά. Σίγουρα όμως δεν σημαίνει
ιδιωτικοποιήσεις. Το ανάποδο, σημαίνει περιορισμό ή απαγόρευση της
«θαυματουργής» ιδιωτικής πρωτοβουλίας σε ευαίσθητους τομείς όπως η υγεία
ή το νερό, η εθνική άμυνα, η παιδεία κοκ.
Όμως
όσο και να τα αθροίσει κανείς, όσο και να τα κοσκινίσει, οι περιβόητες
σπατάλες του δημοσίου, τα τάδε επιδόματα των τάδε λαμογιών, το δήθεν
πλεονάζον προσωπικό «κοστίζει» μερικές πενταροδεκάρες παραπάνω. Δεν
έφερε αυτό την κρίση, δεν δημιουργούν αυτά το έλλειμμα.
Υποτίθεται
ότι τα μνημόνια σε 5 χρόνια θα «εξοικονομήσουν» 24 δις. Που πριν
χάσουμε εντελώς την λογική μας, το συντριπτικό μέρος της «εξοικονόμησης»
είναι από περικοπές μισθών και συντάξεων που έγιναν πείνας, από
φοροληστεία εργαζομένων και μικρομεσαίων, από κλεισίματα σχολείων και
νοσοκομείων, από διάλυση ασφαλιστικών ταμείων, από διάλυση του κράτους
πρόνοιας και έλλειψη βασικών υλικών σε νοσοκομεία, σχολεία, δήμους. Το
«κόστος» της σπατάλης τελικά είναι πολύ μικρό...
Και
ενώ όλοι έχουν γνώμη για την ΕΡΤ, την κακοδιοίκηση και την σπατάλη στο
δημόσιο, κανείς δεν κάνει λόγο για τα υπ’ αριθμόν ένα κέντρα της
διαφθοράς, της σπατάλης, της κακοδιοίκησης, της συστηματικής
καταλήστευσης του έλληνα φορολογούμενου. ΤΙΣ
ΤΡΑΠΕΖΕΣ! Αυτές είναι η μήτρα, η αιτία και το σύμπτωμα της κρίσης και
όχι η «δημοσιονομική» κακοδιαχείριση. Ξένες και ελληνικές!
Που
αν οι σπατάλες στις ΔΕΚΟ μας στοίχισαν μερικά εκατομμύρια ευρώ, οι
τράπεζες κόστισαν την τελευταία πενταετία στο ελληνικό δημόσιο 168 δις
ευρώ, σε μετρητά, δάνεια και εγγυήσεις!!! Και για τους δαιμόνιους
δημοσιογράφους που τα ψάχνουν να θυμίσουμε τους σχετικούς νόμους, αρχής
γενομένης από τον Καραμανλή με συνέχεια από Παπανδρέου, Παπαδήμο,
Σαμαρά!
-
Ν. 3723 ΦΕΚ 250-9 ΔΕΚ 2008, Ν.3845 ΦΕΚ65 6ΜΑΙ 2010, Ν. 3864 ΦΕΚ 119 21
ΙΟΥΛ 2010, Ν. 3672 ΦΕΚ 148 3 ΣΕΠΤ 2010, Ν. 3965 ΦΕΚ 113 18 ΜΑΙ 2011, Πρ
Νομ Περ. ΦΕΚ 203 14 ΣΕΠΤ 2011, Ν. 4031 ΦΕΚ 256 – 9 ΔΕΚ 2011 και επιπλέον
50 δις από την ανακεφαλαιοποίηση μέσω PSI!
Σύνολο,
ο έλληνας φορολογούμενος έχει πληρώσει (είτε ως ρευστό, είτε ως μέτρα,
είτε ως επιβάρυνση στο χρέος) ως τώρα 218 δις στις τράπεζες, επειδή οι
τράπεζες έκαναν κακή διαχείριση, κακές επενδύσεις (ακίνητα, κάρτες,
τοξικά προϊόντα κοκ), σπατάλες! Χωρίς να πιάσουμε τι έχει μεταφερθεί από
το Νότο προς τον Βορρά λόγω ευρωζώνης...
Και
άντε τον Πάγκαλο και τον Παπανδρέου μαζί με όλο τον κομματικό συρφετό
του τον ψηφίσαμε εμείς, τον Σαμαρά και όλο του το Μεσσηνιακό σόι και την
συνδικαλιστική αριστοκρατία της ΔΑΚΕ τους ψηφίσαμε εμείς και λουζόμαστε
τα σκάνδαλά τους, την διαφθορά τους, τον διεφθαρμένο συνδικαλισμό τους.
Τον Σάλλα, τον Λάτση, τον Αγγελόπουλο, τον Βαρδινογιάννη, την Deutche
Bank και την Goldman Sachs ποιος τους ψήφισε; Γιατί να τους πληρώνουμε
και εμείς και τα παιδιά μας;
Ο
Α. Σαμαράς επιχειρώντας να στήσει, μαζί με την ΧΑ, την ακροδεξιά
παράταξη μίλησε για την παράταξη των βολεμένων. Επιχειρώντας να βάλει σε
αντιπαράθεση τον φτωχό με τον φτωχότερο, τον εργαζόμενο με τον
μικρομεσαίο, τον άνεργο με τον δημόσιο υπάλληλο. Αυτός είναι και
ιστορικά ο ρόλος του φασισμού και ας το έχουν στο μυαλό τους όσοι
αναπαράγουν την κυβερνητική προπαγάνδα.
Και
είναι αναγκασμένος να το κάνει αυτό, για να κρυφτεί το μεγάλο σκάνδαλο,
η μεγάλη σπατάλη, το μεγάλο καρκίνωμα του έλληνα φορολογούμενου, η
αιτία της κρίσης.
Το
σκάνδαλο της διάσωσης των τραπεζών και της ένωσής τους, της ευρωζώνης,
όπως ομολογεί και το ΔΝΤ. Αυτό το σκάνδαλο είναι η δίδυμη πλευρά του
σκανδάλου της εξόντωσης του ελληνικού λαού. Δεν είναι η σπατάλη των
ΔΕΚΟ...
Ο
Σαμαράς, μαζί με τον Παπαδήμο, τον Παπανδρέου, τον Καραμανλή, αλλά και
τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη πρέπει να λογοδοτήσουν και θα πρέπει να
πάνε στη δικαιοσύνη. Μετά θα δούμε τι θα κάνουμε με την μικρή τους
εικόνα, του διεφθαρμένου συνδικαλιστή – όχι της αριστεράς αλλά δικού
τους - στην τάδε ΔΕΚΟ. Άλλοι πρέπει να πάνε φυλακή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου