Το χειροκρότημα που με τσάκισε…

Δεν με ενοχλεί και τόσο αυτό που είπε χτες στο Ναύπλιο ο πρωθύ: “…να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις και να φτιάξουμε την Ελλάδα της ανάπτυξης που δεν θα εξαρτάται από δανειστές και δανεικά”. Βέβαια, γνωρίζω άριστα πως ο πρωθύ είναι αδύνατον να αναφέρει έστω μία χώρα που δεν εξαρτάται από “δανειστές και δανεικά”, αλλά έχω συνηθίσει να ακούω μαλακίες από τα χείλη του.

Δεν με ενοχλεί και τόσο ούτε το άλλο που είπε χτες στο Ναύπλιο ο πρωθύ, πως τάχατες “…δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε με τους βολεμένους και τα προνόμιά τους”. Κι ας ξέρω πως αυτό το κωλοσύστημα που υπηρετεί με συνέπεια, στηρίζεται πάνω σε…βολεμένους, τους οποίους εξαγοράζει με προνόμια. Βλέπετε, έχω συνηθίσει να ακούω παπαριές από τα χείλη του.

Από το Cogito ergo sum

Δεν με ενοχλεί και τόσο ούτε το άλλο που είπε χτες στο Ναύπλιο ο πρωθύ: “…όσο πιο δίκαια μοιραστούν οι θυσίες σε όλους τους Έλληνες πολίτες, τόσο πιο γρήγορα θα τελειώσουν οι θυσίες για όλους τους Έλληνες”. Προφανώς, ο πρωθύ θεωρεί τον όρο “έλληνας πολίτης” συνώνυμο του “μαλάκα φουκαρά”, μιας και μόνο απ’ αυτόν ζητά θυσίες. Για να το πω ανάποδα, ο πρωθύ δεν θεωρεί “έλληνες πολίτες” κάτι λεχάρια εφοπλιστάδες, βιομήχανους, μηντιάδες μεγαλοεργολάβους κλπ, από τους οποίους ζητάει μόνο μια “θυσία”: να τον στηρίζουν. Επιμένω, λοιπόν, ότι τέτοιες καραμνπινάτες μπούρδες δεν με ενοχλούν επειδή τα χείλη τού πρωθύ είναι συνηθισμένα σ’ αυτές.

Δεν με ενοχλεί και τόσο ούτε το άλλο που είπε χτες στο Ναύπλιο ο πρωθύ: “Δεν πιστεύουμε ότι σε μια περίοδο τεράστιας ανεργίας πρέπει να προστεθούν κι άλλοι άνεργοι από το Δημόσιο. Αλλά κάποιες, έστω και συμβολικές, αποχωρήσεις πρέπει να υπάρξουν και από το Δημόσιο”. Κι ας μη καταλαβαίνω τι διάολο σημαίνει ο όρος “συμβολική αποχώρηση”. Μήπως, κατ’ αντίστιξη, υπάρχει και “συμβολικός βιασμός”, λες και το βιασμένο κοριτσάκι θα νοιώσει καλύτερα αν μάθει πως βιάστηκε και η τρανς γειτόνισσά της; Σιγά, καλέ, που θα εκπλαγώ! Πρώτη φορά “πυροβολεί” ο πρωθύ;

Δεν με ενοχλεί και τόσο ούτε το άλλο που είπε χτες στο Ναύπλιο ο πρωθύ για “τα έξι λογιστήρια που υπήρχαν και δεν επικοινωνούσαν μεταξύ τους, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να υπήρχαν τιμολόγια που πληρώνονταν δύο και τρείς φορές”. Προσέξτε: δεν είναι βεβαιωμένο ότι υπάρχουν τιμολόγια που διπλοτριπλοπληρώνονταν αλλά ο πρωθύ αμολάει μια ρουκέττα που δημιουργεί εντυπώσεις και όποιος την καταλάβει, την κατάλαβε. Είναι σαν λέω κι εγώ ότι η μονίμως καλοχτενισμένη φράντζα τού πρωθύ μπορεί να σημαίνει ότι ο πρωθύ είναι γκέυ. Μπορεί! Δεν είναι σίγουρο, έτσι; Μια σκέψη κάνω, βρε αδερφέ!

Μπορεί όλα αυτά να μη με ενόχλησαν και τόσο πολύ αλλά ομολογώ ότι ανατρίχιασα με την εξαιρετικά ξετσίπωτη προστυχιά τής εξής αποστροφής: “Είναι υποκρισία να μας λένε να «κάνουμε πίσω». Διότι την κατάργησή της (σ.σ. της ΕΡΤ) κανείς δεν μας τη ζήτησε, αλλά να περικοπούν δύο χιλιάδες από το δημόσιο ως τις αρχές του Ιουνίου, όλοι μαζί οι πολιτικοί αρχηγοί το υπογράψαμε, το ψηφίσαμε στη Βουλή και το αναλάβαμε ως υποχρέωση. Να τους κόβαμε από κάπου αλλού, κι όχι από την αμαρτωλή ΕΡΤ; Από πού;”… Καταλαβαίνετε, μωρέ, τί είπε ο αλήτης; Δεν απολύουν κόσμο βάσει μελετών, βάσει αναγκών ή βάσει προγράμματος αλλά επειδή έτσι υποσχέθηκαν οι τρεις πολιτικοί καμπαλλέρος! Και, μάλιστα, τους απολύουν παίζοντας την κολοκυθιά: να διώξουμε από την ΕΒΓΑ της γωνίας – και γιατί να διώξουμε από την ΕΒΓΑ της γωνίας; – εσύ από πού λες να διώξουμε; – να διώξουμε από το ψιλικατζίδικο τής Λιλής – και γιατί να διώξουμε από το ψιλικατζίδικο τής Λιλής; – εσύ από πού λες να διώξουμε; – να διώξουμε από το μπουρδέλο τής μάνας σου…

Κι όμως, ούτε κι αυτό το ελεεινολόγημα με ενόχλησε τόσο πολύ, όσο με ενόχλησε ότι το ακροατήριο χειροκρότησε. Αυτό το γαμημένο χειροκρότημα με τσάκισε…

paganeli