Του Γιώργου Ρούση*
Από τα τραγικά για τον κυπριακό λαό τελευταία συμβάντα, εκτιμώ ότι μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε τα ακόλουθα πέντε σταράτα συμπεράσματα:
1) Όπως με την τουρκική εισβολή το 1974 αποδείχθηκε ότι η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ δεν διασφαλίζει καμία κυριαρχία, σήμερα αποδεικνύεται με τον πλέον ηχηρό τρόπο ότι η συμμετοχή στην Ε.Ε. ούτε την ευημερία ούτε βεβαίως την…κυριαρχία των λαών διασφαλίζει.
2) Όταν μια αριστερή κυβέρνηση διαμορφώνει μια οικονομία όπως η κυπριακή, της οποίας η αναλογία του ΑΕΠ της με τις καταθέσεις των τραπεζών της είναι εντόνως δυσανάλογη υπέρ των δεύτερων, όταν αφήνει ασύδοτους τους τραπεζίτες να τζογάρουν επικίνδυνα και όταν θεωρεί επίτευγμα την εισροή μαύρου χρήματος, φουσκώνει μια φούσκα, η οποία αργά η γρήγορα θα σκάσει.
3) Είναι αδύνατον, όπως μας προτρέπει να πράξουμε ο ΣΥΡΙΖΑ και λοιπές φιλοευρώ δυνάμεις, ναπαραμένεις μέσα στα πορνεία του ευρώ και της Ε.Ε. και ταυτόχρονα να θεωρείς ότι μπορείς να διαπραγματευτείς με τους νταβάδες αυτών των των πορνειών τη μη εκπόρνευση σου.
Εξηγούμαι: είτε πλανώνται πλάνην οικτρά είτε είναι συνειδητά υπηρέτες του γερμανικού ιμπεριαλιστικού κέντρου, όλοι εκείνοι οι οποίοι υσποστηρίζουν ότι είναι δυνατόν να βρεθεί φιλολαϊκή διέξοδος στην κρίση εμμένοντας στην παραμονή μιας χώρας στην ευρωζώνη και στην Ε.Ε, και μάλιστα διακηρύσσοντας ότι είναι οι καλύτεροι θεματόφυλακές τους.
Βεβαίως, ακόμη χειρότεροι είναι οι εκείνοι οι αδίστακτοι ψεύτες, όπως ο πρόεδρος της Κύπρου Ν. Αναστασιάδης, οι οποίοι είτε αποδέχονται είτε προτείνουν – λίγη σημασία έχει – την άμεση κλοπή του λαού τους για να ικανοποιήσουν τους τοκογλύφους του.
4) Όσα μας έλεγαν οι υπερασπιστές της παραμονής στην Ευρωζώνη ότι θα συμβούν αν φύγουμε από το αυτήν, κι ακόμη όσα μας έλεγαν ότι θα πράξουν οι κομμουνιστές όταν πάρουν την εξουσία, συμβαίνουν και μάλιστα με το παραπάνω εντός Ευρωζώνης εν πλήρη κυριαρχία του καπιταλισμού.
Εξηγούμαι και πάλι: πέρα από τα καύσιμα που δεν έχουμε γιατί δεν μπορούμε να τα αγοράσουμε, πέρα από τα φάρμακα που όλο και περισσότερο λείπουν και δεν μπορούμε να πληρώσουμε, πέρα από το ότι οι ιδιοκτήτες των σπιτιών μέσω των χαρατσιών μετατράπηκαν σε νοικάρηδες, πέρα από το ότι τα κρατικά ομόλογα – τα οποία υποτίθεται ότι ήταν για τους κοινούς θνητούς οι πλέον φρόνιμες τοποθετήσεις- αποδείχθηκαν κουρελόχαρτα, ήλθε και το επιστέγασμα: οι ίδιες οι τράπεζες, αυτοί οι ναοί του Μαμωνά, οι οποίες παρ’ όλα αυτά συνεχίζουν μαζί με τα χρηματιστήρια σε Ευρώπη και ΗΠΑ να αντιμετωπίζονται ως η ατμομηχανή των οικονομιών τους και ως εκ τούτου να τροφοδοτούνται με χρήμα πριν και πάνω απ’ όλους, αποδείχθηκαν ο πλέον αφερέγγυος μηχανισμός του συστήματος.
5) Αν πράγματι θέλουμε να βοηθήσουμε τον κυπριακό λαό και τους ίδιους μας τους εαυτούς, η μόνη λύση είναι όσο πιο γρήγορα γίνεται να σταθούμε μπροστάρηδες σε ένα μετωπικό κίνημα ρήξης με το ευρώ και την Ε.Ε., που αν το ακολουθήσουν και άλλοι λαοί, οι οποίοι – απ’ ότι φαίνεται από πρόσφατες δημοσκοπήσεις- αρχίζουν να συνειδητοποιούν αυτή την αναγκαιότητα, τότε αντί να μας τρέχουν θα τους τρέχουμε εμείς, συνθλίβοντας τα πορνεία που κατασκεύασαν για να εκμεταλλεύονται τους λαούς.
Μόνο αν το «ναι» σε όλα του Αναστασιάδη, και το λειψό «όχι» της Κυπριακής Βουλής, μετατραπεί και από τους Κύπριους και από μας και τους άλλους λαούς της Ευρώπης σε άμεσο – και όχι του Αγίου σοσιαλισμού- «όχι» στο ευρώ και στην Ε.Ε., αλλά και σε κάθε άλλο ιμπεριαλιστή δυνάστη όπως οι ΗΠΑ, ή η Ρωσία, μπορούμε να σωθούμε.
Όσο γρηγορότερα λοιπόν το βροντοφωνάξουμε αυτό το «όχι» τόσο το καλύτερο και για τους Κύπριους αδελφούς μας και για μας τους ίδιους.
*Δημοσιεύθηκε στην «Ελευθεροτυπία» της Κυριακής 31 Μαρτίου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου