Αποστολης Γακοπουλος
Αειφορία πρακτικά σημαίνει αυτό που επιστρέφουμε στη γη έτσι ώστε να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στις εισροές και στις εκροές ενός συστήματος κλειστού όπως είναι ο πλανήτης μας. Ή αλλιώς αειφορία και το αεικίνητο να ταυτιστούν.
Ως γνωστό το κεφάλαιο δεν είχε πάντα τη σημερινή μορφή. Ξεκίνησε από την απλή ανταλλαγή είδος με είδος,πέρασε από στάδιο της ανταλλαγής με χρυσό,στη συνέχεια ο χρυσός έγινε νόμισμα και εδώ ανακαλύφθηκε ο τόκος.
Ο τόκος είναι το κέρδος του κεφαλαίου, το κεφάλαιο για να είναι "σωστό'' πρέπει να αντιστοιχεί σε συγκεκριμένη ποσότητα αγαθών, όμως η ποσότητα αγαθών μετά την πρόσθεση κεφάλαιο + τόκος έχει αλλάξει θεωρητικά.
Ο τόκος του κεφαλαίου συνέχισε να υπάρχει για χιλιάδες χρόνια χωρίς ουσιαστικό πρόβλημα γιατί υπήρχαν κάποιες κλείδες ασφαλείας όπως ο χρυσός, οι μικρές κλειστές κοινωνίες, ο μικρός πληθυσμός που με την αύξησή του αύξανε και την παραγωγή αγαθών, η τεχνολογία που είχε τεράστια περιθώρια βελτίωσης.
Σήμερα όλα αυτά έχουν ανατραπεί, καθώς χρησιμοποιούμε "πλαστικό" χρήμα,σε παγκοσμιοποιημένη οικονομία με τεράστιο πληθυσμό.
Είναι φανερό ότι δεν υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στην ποσότητα του χρήματος και στην παραγωγή αγαθών. Το κεφάλαιο έγινε ανεξάρτητο πλέον από την παραγωγή και χωρίς να προσφέρει κάτι χρήσιμο, μεταβλήθηκε σε βασικό συντελεστή της παραγωγής και μπορεί από μόνο του να παράγει νέο χρήμα.
Δηλαδή έχουμε ένα κλειστό σύστημα παραγωγής χαρτιού που χρειάζεται όμως κάποια κορόιδα να παράγουν αγαθά με κοστολόγια που καθορίζει το κεφάλαιο με τον (απαραίτητο) τόκο του.
Αυτή την ισορροπία ανάμεσα στο κεφάλαιο, στην παραγωγή αγαθών και στον ανθρώπινο πληθυσμό την ονομάζω αειφορία και για να υπάρχει θα πρέπει ο τόκος του κεφαλαίου να είναι μικρότερος ή ίσος με την ετήσια αύξηση του πληθυσμού και της παραγωγής αγαθών.
Αποστολης Γακοπουλος
Αειφορία πρακτικά σημαίνει αυτό που επιστρέφουμε στη γη έτσι ώστε να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στις εισροές και στις εκροές ενός συστήματος κλειστού όπως είναι ο πλανήτης μας. Ή αλλιώς αειφορία και το αεικίνητο να ταυτιστούν.
Αειφορία και κεφάλαιο.
Ως γνωστό το κεφάλαιο δεν είχε πάντα τη σημερινή μορφή. Ξεκίνησε από την απλή ανταλλαγή είδος με είδος,πέρασε από στάδιο της ανταλλαγής με χρυσό,στη συνέχεια ο χρυσός έγινε νόμισμα και εδώ ανακαλύφθηκε ο τόκος.
Ο τόκος είναι το κέρδος του κεφαλαίου, το κεφάλαιο για να είναι "σωστό'' πρέπει να αντιστοιχεί σε συγκεκριμένη ποσότητα αγαθών, όμως η ποσότητα αγαθών μετά την πρόσθεση κεφάλαιο + τόκος έχει αλλάξει θεωρητικά.
Ο τόκος του κεφαλαίου συνέχισε να υπάρχει για χιλιάδες χρόνια χωρίς ουσιαστικό πρόβλημα γιατί υπήρχαν κάποιες κλείδες ασφαλείας όπως ο χρυσός, οι μικρές κλειστές κοινωνίες, ο μικρός πληθυσμός που με την αύξησή του αύξανε και την παραγωγή αγαθών, η τεχνολογία που είχε τεράστια περιθώρια βελτίωσης.
Σήμερα όλα αυτά έχουν ανατραπεί, καθώς χρησιμοποιούμε "πλαστικό" χρήμα,σε παγκοσμιοποιημένη οικονομία με τεράστιο πληθυσμό.
Είναι φανερό ότι δεν υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στην ποσότητα του χρήματος και στην παραγωγή αγαθών. Το κεφάλαιο έγινε ανεξάρτητο πλέον από την παραγωγή και χωρίς να προσφέρει κάτι χρήσιμο, μεταβλήθηκε σε βασικό συντελεστή της παραγωγής και μπορεί από μόνο του να παράγει νέο χρήμα.
Δηλαδή έχουμε ένα κλειστό σύστημα παραγωγής χαρτιού που χρειάζεται όμως κάποια κορόιδα να παράγουν αγαθά με κοστολόγια που καθορίζει το κεφάλαιο με τον (απαραίτητο) τόκο του.
Αυτή την ισορροπία ανάμεσα στο κεφάλαιο, στην παραγωγή αγαθών και στον ανθρώπινο πληθυσμό την ονομάζω αειφορία και για να υπάρχει θα πρέπει ο τόκος του κεφαλαίου να είναι μικρότερος ή ίσος με την ετήσια αύξηση του πληθυσμού και της παραγωγής αγαθών.
Αποστολης Γακοπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου