Τι είναι και τι φέρνει η CETA

Οι Ευρωβουλευτές υιοθέτησαν την περασμένη Τετάρτη την συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά. Θα είναι εφαρμοστέα κατά 90 % από τις αρχές Μαρτίου. Απομένει ωστόσο να κυρωθεί το κείμενο από τα εθνικά κοινοβούλια, ενώ κάποιες επιφυλάξεις παραμένουν, κυρίως αναφορικά με τα διαιτητικά δικαστήρια.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επικύρωσε την Τετάρτη την συμφωνία ελεύθερου εμπορίου ΕΕ-Καναδά ή CETA, με ευρεία πλειοψηφία, 408 ψήφων υπέρ, 254 κατά και 33 αποχών. Η δεξιά, οι φιλελεύθεροι και οι περισσότεροι σοσιαλιστές ψήφισαν υπέρ του κειμένου, ενώ οι Πράσινοι, η αριστερά, η άκρα δεξιά και ορισμένοι σοσιαλιστές εξέφρασαν την αντίθεσή τους.

Θεωρούμενη από τους αντιτασσόμενους ως «ο Δούρειος Ίππος των Η.Π.Α.», αυτός ο τόμος των 2.344 σελίδων προβλέπει αύξηση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά μέσω μείωσης των δασμών και απλοποίησης των διαδικασιών.

Η συμφωνία, η οποία υπήρξε αντικείμενο έντονης διαπραγμάτευσης για επτά χρόνια μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Οττάβας, αναμένεται να τεθεί σε "προσωρινή" εφαρμογή από την 1η Μαρτίου. Μόνο οι πιο αμφιλεγόμενες διατάξεις, όπως το σύστημα επίλυσης συγκρούσεων επί θεμάτων επενδύσεων δεν πρόκειται να εφαρμοστούν προς στιγμήν.

Εφεξής, το κείμενο πρέπει να έρθει ενώπιον των 38 περιφερειακών ή εθνικών κοινοβουλίων. Μια διαδικασία που θα μπορούσε να διαρκέσει χρόνια.

Πολυάριθμες οι αντιρρήσεις που εγείρονται για την CETA, όπως στην Αυστρία, την Ολλανδία ή τη Γαλλία. Και ουδείς γνωρίζει τι θα συμβεί εάν ένα ή περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη συνέβαινε να μην επικυρώσουν την συμφωνία. Δεν υπάρχει καμία διάταξη στη Συνθήκη για αυτό.

Σύμφωνα με την Marianne Dony, Πρόεδρο του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκών Σπουδών του Ελευθέρου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, η οποία ερωτήθηκε από την εφημερίδα Libération, «έστω και ένα μόνο κράτος να λείψει από το προσκλητήριο, η Συνθήκη δεν θα μπορέσει να τεθεί σε ισχύ και τούτο, για το σύνολό της, συμπεριλαμβανομένων των μερών που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Ένωσης.» 

 Ανάπτυξη και απασχόληση: Αμφιβολίες ως προς την αποτελεσματικότητα

Ενώ η κοινή γνώμη απορρίπτει ολοένα και περισσότερο την «ευτυχή παγκοσμιοποίηση» που τόσο έχει επαινεθεί τα τελευταία είκοσι χρόνια (πράγμα που αποδεικνύεται περίτρανα από το Brexit και την εκλογή του Donald Trump), η ΕΕ επιμένει παρόλα ταύτα να ακολουθεί αυτήν την πορεία. Η CETA, για την Ευρωπαία Επίτροπο Εμπορίου Cecilia Malmström έγινε το σύμβολο του αγώνα για την καταπολέμηση του προστατευτισμού που επαγγέλλεται ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ. Αυτή η εμπορική συμφωνία «νέας γενιάς» θα έλθει να «τονώσει την ανάπτυξη και την απασχόληση σε ολόκληρη την Ευρώπη», διαβεβαιώνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε ένα έγγραφο 16 σελίδων που επικεντρώνεται, όπως μαρτυρεί και ο τίτλος του, αποκλειστικά στα «οφέλη της CETA. »

Oι Βρυξέλλες εκτιμούν ότι η CETA θα αυξήσει σχεδόν κατά 25% το εμπόριο αγαθών και υπηρεσιών μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά επιφέροντας μία αύξηση του ΑΕΠ της ΕΕ της τάξεως των 12 δισ. ευρώ ετησίως, όχι και τόσο σημαντικό ποσό, σε σύγκριση με την αύξηση των 14.600 δισ. ευρώ του ΑΕΠ της Ένωσης το 2015.

Από την πλευρά της απασχόλησης, τώρα, κάθε δισεκατομμύριο ευρώ ευρωπαϊκών εξαγωγών «θα υποστήριζε» (δεν θα δημιουργούσε) 14.000 θέσεις εργασίας, υπολογίζεται χονδρικά η Επιτροπή. Ενώ πέραν του Ατλαντικού, η καναδική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι θα δημιουργηθούν «80.000 νέες θέσεις εργασίας». Με τι χρονικό ορίζοντα; Ούτε αυτό θα το μάθουμε με ακρίβεια.

Προοπτικές δελεαστικές τις οποίες η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου απέρριψε στο σύνολό τους. Εξάλλου αυτή είναι και η μόνη κοινοβουλευτική επιτροπή που είχε καλέσει τους ευρωβουλευτές να απορρίψουν το κείμενο.

Στην καλύτερη περίπτωση, η CETA θα επέφερε «σε γενικές γραμμές οριακές αυξήσεις που δεν υπερέβαιναν το 0,018% για την απασχόληση στην ΕΕ σε μια περίοδο εφαρμογής έξι έως δέκα ετών», αποφάνθηκε σε μια γνωμοδότηση με ημερομηνία 8 Δεκεμβρίου.

Στην χειρότερη περίπτωση, η CETA θα προκαλέσει «πραγματικές απώλειες θέσεων εργασίας που θα ανέρχονται σε 204.000 σε ολόκληρη την ΕΕ, εκ των οποίων 45.000 θα αφορούν την Γαλλία, 42.000 την Ιταλία και 19.000 την Γερμανία», προσθέτουν οι ευρωβουλευτές, αναφερόμενοι σε μια μελέτη που δημοσίευσαν τον Σεπτέμβριο δύο ερευνητές του Πανεπιστημίου Tufts (της Μασαχουσέττης), ο Pierre Kohler και ο Servaas Storm.

http://tvxs.gr/news