Θεωρείται, πλέον, πολύ πιθανό η Ανγκ. Μέρκελ όχι μόνο να μην επανεκλεγεί καγκελάριος το φθινόπωρο του 2017, αλλά να μην είναι καν υποψήφια. Υπό κανονικές συνθήκες αυτό θα ήταν ένα χαρμόσυνο νέο για τον ελληνικό και τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς. Μόνο που οι συνθήκες δεν είναι κανονικές, μάλλον το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει, και γι'αυτό είναι μεγάλη, τεράστια η ευθύνη τής "φράου Άνγκελα", αφού εκείνη είναι η μηχανοδηγός τής Ευρώπης την τελευταία δεκαετία, τη δεκαετία τής κρίσης. Προφανώς και δεν ευθύνεται μόνο η ίδια, ωστόσο το βάρος που της αναλογεί είναι το μεγαλύτερο. Αν στην ήπειρό μας είχαμε αντιμετωπίσει την τελευταία καπιταλιστική φούσκα όπως την αντιμετώπισε ο Μπ. Ομπάμα στις ΗΠΑ- δεν ήταν κι εκεί η ιδανική αντιμετώπιση, αλλά ήταν αρκούντως αποτελεσματικότερη- σήμερα η ανάπτυξη θα είχε επιστρέψει για τα καλά, η ανεργία θα είχε μειωθεί σε πολύ χαμηλά επίπεδα κι ο εθνικισμός- απομονωτισμός θα υπήρχε μόνο στα βιβλία τής Ιστορίας ...
Το δίκαιο τέλος τής Ανγκ. Μέρκελ θα ήταν μια ιδανική εξέλιξη μόνο αν η διάδοχος κατάσταση στη Γερμανία δεν θα είναι μία από τα ίδια ή και χειρότερα. Πώς μπορούμε να πανηγυρίζουμε όμως αν, για παράδειγμα, αντικαταστάτης της θα είναι ο Β. Σόιμπλε, μπροστά στον οποίο η καγκελάριος μοιάζει με προσκοπάκι; Και, το ακόμα ανατριχιαστικότερο, τί θα συμβεί αν στην εξουσία ανέλθουν, έστω ως δεύτερο ή τρίτο κόμμα, οι ακροδεξιοί- νεοναζί- νεοφασίστες- μισαλλόδοξοι ρατσιστές του AfD; Το εφιαλτικό σενάριο, μάλιστα, μοιάζει να γίνεται τέλειο: πρόεδρος των ΗΠΑ ο Ντ. Τραμπ (όχι πως η Χ. Κλίντον θα μου προκαλέσει χαρά), της Γαλλίας η Μ. Λε Πεν (όχι πως ο Ν. Σαρκοζί είναι λατρεμένος μου), πρωθυπουργοί τής Ιταλίας και της Ισπανίας οι Μπ. Γκρίλο και Μ. Ραχόι, η Μεγάλη Βρετανία εκτός Ε.Ε. και στη Γερμανία να συγκυβερνούν ορίτζιναλ χρυσαυγίτες. Φέρτε μου τώρα πλανήτη να μεταναστεύσω...
Η Ανγκ. Μέρκελ δεν καταρρέει γιατί φτωχοποίησε την Ευρώπη ή γιατί κράτησε στάσιμη τη γερμανική μεσαία τάξη, αλλά επειδή δέχθηκε πρόσφυγες στο γερμανικό έδαφος. Για το μόνο λόγο, δηλαδή, που θα έπρεπε να της πει κάποιος "μπράβο", κι αυτό από μόνο του είναι τόσο δηλωτικό όσο και δραματικό ταυτοχρόνως. Κι αν, βεβαίως, καθένας είναι υπεύθυνος για τη βούλησή του, η ευθύνη είναι μεγαλύτερη σε εκείνους που ηγούνται του κοπαδιού. Η καγκελάριος στήριξε την κυριαρχία της στο δόγμα "τα ελλείμματά σας τεμπέληδες του νότου είναι τα δικά μου πλεονάσματα". Έθισε- όχι πως θέλουν και πολλά για να εθιστούν, όπως έχει αποδείξει η αιματοβαμμένη ιστορία τους- τους Γερμανούς στο ότι για όλα τα δεινά ευθύνονται τα μεσογειακά γουρούνια κι οποιοσδήποτε άλλος, τέλος πάντων, δεν φορά κάλτσες μαζί με σανδάλια...
Πώς, επομένως, να τους πείσει τώρα πως οι ξυπόλυτοι που καταφτάνουν από τη Συρία δεν είναι όλοι τους τζιχαντιστές, που πίνουν ανθρώπινο αίμα κι έρχονται για να μαγαρίσουν την άμωμη γερμανική κοινωνία; Για το πολιτικό της φινάλε, επομένως, δεν έχει παρά να κατηγορήσει τον εαυτό της. Μόνο που θα έχει αφήσει πίσω της και μια Ευρώπη βαθύτατα διαιρεμένη κι ένα κλίμα που μοιάζει όλο και περισσότερο με πολεμικό, με την κυριολεκτική έννοια του όρου...
http://tripioevro.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου