Το πάλεψε με τον τρόπο του. Και με τις συναυλίες του. Όπως αυτή παρακάτω στο Παλλάς.
Τα Διάφανα Κρίνα σαν να μαράθηκαν, πια. Ή, μήπως, όχι; Όπως έλεγε άλλωστε και ο ίδιος σε μία από τις τελευταίες του, συγκλονιστικές συναυλίες, «βάλτε να πιούμε ζωή, βάλτε να πιούμε έρωτα, βάλτε να πιούμε δημιουργία».
Μην ξεχνάτε, μην ξεχνάμε τη ζωή. Την κάθε μέρα. Τις αγκαλιές μας. Τα χαμόγελα και τα φιλιά. Τα αγγίγματα. Τα βλέμματα. Το ό,τι είσαι εκεί. Τους φίλους μας. Μας μένει η μουσική (και σήμερα δεν έχει live)...
Πάντως η απώλεια συνήθεια δεν μπορεί να γίνει. Μαλακίες...
Πάντως η απώλεια συνήθεια δεν μπορεί να γίνει. Μαλακίες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου