Ο Ανεστόπουλος μας είχε πει το πιο ωραίο αντίο

"Ζήστε την κάθε σας μέρα με αλήθεια, έρωτα, αγώνα και δημιουργία. Ζήστε την κάθε ημέρα σας σαν να ήταν η τελευταία σας. Γιατί συχνά στην καθημερινότητα μας μεγεθύνουμε μικρά προβλήματα παραμερίζοντας και ξεχνώντας τι σπουδαίο και μεγάλο δώρο είναι η ζωή που μας δόθηκε"

"Δεν με πειράζουν οι ανοιχτές πληγές, δεν με πειράζει το πένθος στην ψυχή μου,

δεν με πειράζουν οι άσβηστες φωτιές, όταν σωπαίνω κι όταν σβήνει η φωνή μου.

Δεν με πειράζουν τα μύρια ουρλιαχτά και τα πνιχτά δειλά αναφιλητά μου,

δεν με πειράζουν τα μαύρα κάτεργα,δεν με πειράζει η άγρια μπόρα στην καρδιά μου.

Δεν με πειράζουν οι άταφοι νεκροί,των σκοτωμένων οι ψυχές που δεν κοιμούνται,

δεν με πειράζει αν δρόμο έχω πια μακρύ,σε μια χώρα που όλοι θέλουν να φοβούνται.

Δεν με πειράζει που έχω χέρια παιδικά και λυπημένα μάτια σαν σκυλιού δαρμένου,

δεν με πειράζει η τόση απόψε απελπισία,δεν με πειράζει το τραγούδι ενός πνιγμένου,

Δεν με πειράζουνε τα ρίγη των θανάτων και τα κατάρτια όταν σπάζουνε στα δυο,

δεν με πειράζει η δικαιοσύνη των κυμάτων σε μια χώρα που ‘χει γίνει ρημαδιό.

Δεν με πειράζουν οι γλυκιές οι μελωδίες ούτε οι δρόμοι που κοιμούνται οι μεθυσμένοι

δεν με πειράζουν οι άγνωστες πορείες σε μια χώρα που ‘ναι η ελπίδα πεθαμένη

Αυτό που με πειράζει με θυμώνει είναι που κλέβουν αναιδώς τα όνειρά μας

είναι που δε βαστούν φωτιά τα ποιήματά μας

είναι το πάθος που στερούν απ’ τα παιδιά μας

και μια σιωπή που μένει και δεν πρέπει πια να ‘ναι η δικιά μας.."

 

Καλό ταξίδι Θάνο....