Η μόνη κυβέρνηση στην Ευρώπη που μπορεί να ασκήσει βέτο σε αυτή την συμφωνία είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ...ένας ακόμη λόγος που την πολέμησαν με λύσσα να την ρίξουν...ας μην τους κάνουμε το χατήρι.
Γιάννης Χατζηχρήστος στο ιδεολόγιο
Η αλήθεια είναι ότι ποτέ μέχρι τώρα τα σοβαρά πολιτικά διακυβεύματα για όσα συμβαίνουν ή σχεδιάζονται στην ΕΕ και το Ευρωκοινοβούλιο δεν αποτέλεσαν κύριο στοιχείο πολιτικής αντιπαράθεσης στις εσωτερικές πολιτικές αντιπαραθέσεις των κομμάτων που ζητούν την ψήφο για να κυβερνήσουν. Όμως αυτή την φορά υπάρχει ένα τουλάχιστον θέμα που δεν μπορεί να μην τεθεί και προεκλογικά για να μπει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Έχει όνομα και επώνυμο και λέγεται TTIP (Transatlantic Trade and Investment Partnership).
Τι είναι η TTIP
Πρόκειται για μία συμφωνία υπό διαπραγμάτευση ανάμεσα στην Κομισιόν και την κυβέρνηση των ΗΠΑ με στόχους γεωπολιτικούς, αλλά όχι μόνο. Εκτός από το σύνολο των οικονομικών και εμπορικών πρακτικών, στόχο έχει τη μεταβολή της ίδιας της θεσμικής αρχιτεκτονικής της ΕΕ υπέρ των πολυεθνικών εταιρειών και κεφαλαίων. Κάτι που επιδιώκεται μέσω της επαναθέσμισης του κοινωνικού χώρου προς όφελος του κεφαλαίου, δηλαδή με τη δημιουργία των κατάλληλων θεσμών που θα εξασφαλίζουν την ασυδοσία της αγοράς, οι οποίοι φυσικά δεν προβλέπεται να ιδρυθούν μετά από κοινωνική διαβούλευση, κάποιο δημοψήφισμα ή έστω με νομοθετική διαδικασία μέσω του ενδεδειγμένου οργάνου, δηλαδή της Ευρωβουλής.
Οι εμπνευστές του TTIP μιλάνε για άρση των εμποδίων στο εμπόριο και για προστασία των επενδύσεων. Δεδομένου ότι οι δασμοί μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ είναι πολύ χαμηλοί, όταν καλούνται να αποσαφηνίσουν σε ποια εμπόδια αναφέρονται, γίνεται σαφές ότι εννοούν τα προνοιακά κρατικά προγράμματα, τους κανονισμούς που σχετίζονται με την υγεία και την ασφάλεια των πολιτών, καθώς και τους περιορισμούς στην είσοδο των ιδιωτών σε τομείς κρατικής ευθύνης, όπως η εκπαίδευση και η υγεία.
Επί της ουσίας, και παρά την μυστικοπάθεια που χαρακτηρίζει τις διαπραγματεύσεις σε ερμητικά κλειστές πόρτες διαπραγματεύσεων όπου έχουν πρόσβαση μόνο τα lobbies, επιδιώκεται μια άλλη διευθέτηση του παγκόσμιου εμπορίου σε ζώνες, μετά την αποτυχία της περίφημης παγκοσμιοποίησης που ξεκίνησε την δεκαετία του 80. Όμως εντός της τελευταίας, «καλόμαθε η γριά του καπιταλισμού στα σύκα» και επιδιώκεται τώρα να μεταφερθεί τώρα το καθεστώς της ασυδοσίας των πολυεθνικών σε βάρος των δημοκρατικών θεσμών σε όλες τις χώρες στις ζώνες που θα ενταχθούν στις πρόνοιες της νέας συνθήκης (δηλαδή όλη η ΕΕ), με την ουσιαστική τους κατάργηση.
Το αληθινό περιεχόμενο αυτών των επιχειρούμενων «προνοιών» θα έχει επιπτώσεις στην υγεία, την ασφάλεια, το περιβάλλον και, ναι, ακόμα και στους οικονομικούς κανόνες που ισχύουν. Οι εταιρείες θα μπορούν να μηνύουν κυβερνήσεις απαιτώντας πλήρεις αποζημιώσεις για κάθε απώλεια εσόδων ή κερδών που θα ισχυρίζονται ότι έχουν από την εφαρμογή οποιασδήποτε κανονιστικής αλλαγής!…”
Χαρακτηριστικό παράδειγμα πρώιμης εφαρμογής αυτών των συνθηκών αποτελεί η δικαστική διαμάχη της πολυεθνικής βιομηχανίας Philip Moris με τις κυβερνήσεις της Ουρουγουάη και της Αυστραλίας. Η εταιρεία μήνυσε τις δύο κυβερνήσεις ζητώντας υπέρογκες αποζημιώσεις για διαφυγόντα κέρδη επειδή τόλμησαν να κάνουν λίγο πιο αποκρουστικές τις φωτογραφίες που εκτυπώνονται στα πακέτα τσιγάρων, κατ’ εφαρμογή των τοπικών τους αντικαπνιστικών πολιτικών!
Κατά την ίδια λογική, και με όσα έχουν γίνει γνωστά από το περιεχόμενο της ΤΤΙP, άλλες εταιρίες θα μπορούν να μηνύουν με ισχυρά νομικά ερείσματα κυβερνήσεις για τα μέτρα που λαμβάνουν για τον περιορισμό των ρύπων που σχετίζονται με το φαινόμενο του θερμοκηπίου ή για κάποια μέτρα περιορισμού της ασυδοσίας εξορυκτικών δραστηριοτήτων (πχ στις Σκουριές), για οποιοδήποτε μέτρο απαγόρευσης γενετικά τροποποιημένων τροφίμων ή σπόρων, για κάθε απόπειρα προστασίας Προϊόντων με ονομασία προέλευσης (όπως πχ η φέτα) ή ακόμα και για οποιοδήποτε φιλεργατικό μέτρο θα ήθελαν να λάβουν, όπως πχ τις συλλογικές διαπραγματεύσεις ή τον περιορισμό των ομαδικών απολύσεων κλπ, μιας και όλα αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε πιθανή απώλεια εσόδων και κερδών. Από την στόχευση τους κινδυνεύουν και οι όποιες ανεμικές δομές στήριξης της παραγωγής έχουν παραμείνει, όπως για παράδειγμα οι επιδοτήσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής για ορισμένα προϊόντα, μιας και αυτό μπορεί να θεωρηθεί ότι εμποδίζει το ελεύθερο εμπόριο και τις επενδύσεις στον αγροτοδιατροφικό τομέα.
Ο νεοφιλελευθερισμός όπως τον γνωρίσαμε μέχρι τώρα, ωχριά μπροστά σε αυτές τις επιδιώξεις του νέο υπερ-μνημονίου που σχεδιάζεται.
Πως τοποθετούνται οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις ως προς την συμφωνία TTIP
Οι μέχρι τώρα διαπραγματεύσεις συνοδεύονται από «πειραματικές ψηφοφορίες» στο Ευρωκοινοβούλιο για να μετρηθεί η αντίδραση πάνω στα λίγα που έχουν διαρρεύσει. Στην τελευταία ψηφοφορία (8/7/2015), σύσσωμες οι ελληνικές πολιτικές παρατάξεις του νεοφιλελεύθερου τόξου (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Χρυσή Αυγή) έδωσαν θετική ψήφο για την συνέχιση των διαπραγματεύσεων αποδεχόμενες το βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών της TTIP «αν διαφωνήσουμε μπορεί αυτό να θεωρηθεί σαν αδυναμία των Ευρωπαϊκών Πολυεθνικών ως προς τις Αμερικάνικες». Επί της ουσίας, αποδέχτηκαν να παίξουν τον ρόλο των τμημάτων μάρκετινγκ κάποιων Ευρωπαϊκών Πολυεθνικών! Και όπως πάντα, όλη η έγκυρη δημοσιογραφία της διαπλοκής, αποφάσισε αυτά τα «θέματα» να περνούν στα ψιλά και να θάβονται…
Σε αυτό το μπλοκ αντιτάχθηκε το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και οι Πράσινοι, που για πρώτη φορά στα τελευταία χρόνια κατάφεραν να κερδίσουν και ψήφους από το Σοσιαλιστικό Ευρωπαϊκό Κόμμα, παρ όλο που ο κύριος όγκος των ευρωβουλευτών του συντάχθηκε πάλι και χωρίς δεύτερη σκέψη με τους νεοφιλελεύθερους.
Τι είναι να γίνει εντός των προσεχών μηνών
Ήδη έχουν κινητοποιηθεί τα κοινωνικά κινήματα στην Ευρώπη (και με την συλλογή μέχρι σήμερα πάνω από 2.5εκ υπογραφών κατά της συμφωνίας) και όλα δείχνουν ότι η πολιτική μάχη γύρω από την TTIP θα ενταθεί όσο πλησιάζουμε τον Νοέμβριο και θα κορυφωθεί μέσα στο 2016. Τότε προβλέπεται να ζητηθεί η ψήφος από το Ευρωκοινοβούλιο και τα Εθνικά Κοινοβούλια ή τις Κυβερνήσεις. Και γι αυτή την συμφωνία, τα τελευταία έχουν το δικαίωμα του veto.
H τελευταία αυτή «λεπτομέρεια» δείχνει ότι είναι καθοριστική. Τόσο για την λυσσασμένη επίθεση των Ευρωπαίων κάθε λόγής νεοφιλελεύθερων στην κυβέρνηση Τσίπρα όσο και στην αγωνιώδη προσπάθειά τους να την ρήξουν με κάθε τρόπο ή να την απομονώσουν από τις ευρύτερες πολιτικές συμμαχίες που άρχισαν να οικοδομούνται σε Ευρωπαϊκό επίπεδο γίρω από το «Ελληνικό ζήτημα», ή να την εγκλωβίσουν με συμμαχίες που θα βάουν αυτές βέτο στο βέτο.
Στις 20/9 δίνεται μια ακόμα μάχη στον πόλεμο που συνεχίζεται με τον νεοφιλελευθερισμό και τις στοχεύσεις του. Μπορεί να είναι νικηφόρα, είναι στο χέρι μας.
anemosantistasis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου