τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις μικρούλη;
με ακούς;
κάποιες νύχτες βγαίνω στο μπαλκόνι και ουρλιάζω
θελω να δω να ανάβει ένα φως από απέναντι
κάποιος να μου πει “πάψε ηλίθιε”
να απαντήσω “ευχαριστώ που με άκουσες” και να ξαναμπώ μέσα
όμως κανείς δεν ακούει
λες και βρίσκομαι μέσα σε μια φωτογραφία
τι ησυχία που κάνει μέσα στις φωτογραφίες ε μικρούλη;
ώστε ήρθαν οι στιγμές που δεν κυλάνε
και πώς γίνεται να κυματίζει η θάλασσα χωρίς να ακούγεται ο παφλασμός;
τι να σου πω
θρίαμβος
έγινες το jpeg της ευαισθητοποίησης στην ήπειρό μου
έπεσες βέβαια και σε εποχή καλή
κλάψαν μανούλες για πάρτη σου μετά τις διακοπές τους
να σκεφτείς πως η τηλεπαρουσιάστρια έβαλε κραγιόν στο χρώμα ωμού κρέατος
τι άλλο να σου πω;
το πόσο εγωιστικά πλάσματα είναι τα αστέρια;
τέτοια φρίκη κι αυτά απάνω το βιολί τους
να χαίρεσαι που δεν σε μάζεψε μ' απόχη η frontex
τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις μικρούλη;
με ακούς;
η κόρη μου με ρώτησε πώς γίνεται κι οι γλάροι κάθονται στο νερό και δε βουλιάζουν
κάτι ψέλλισα σα θνητός για τη βαρύτητα
να σουν εδώ να μου 'λεγες τι έπρεπε να απαντήσω
εσύ που έπαιρνες τα γράμματα
κι έμαθες τόσο γρήγορα την ιστορία της ανθρωπότητας
toportatif
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου