Οι φιέστες του Τρελαντώνη!

Η λαχτάρα του Αντώνη Σαμαρά για την πρωθυπουργία ήταν εμφανής από τότε που μεταπήδησε από το υπουργείο πολιτισμού στην προεδρία της δεξιάς ακόμα τότε Νέας Δημοκρατίας. Η μανία του ήταν τόσο έντονη που τον καταλάβανε στις Κάννες και του έταξαν μία μελλοντική θητεία αρκεί να γκρέμιζε με τη βοήθεια του άλλου μανιακού Βενιζέλου, τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Ήταν η περίοδος που ζήσαμε το πρώτο πραξικόπημα στην Ελλάδα (διαβάστε εδώ).
Η χαρά του Αντώνη, με τα αποτελέσματα του Ιουνίου του 2012, ήταν τεράστια. Δεν ήξερε πως να την διαχειριστεί. Ήξερε όμως πως τα καλά πράγματα έχουν κι ένα τέλος. Έτσι αποφάσισε να σκοτώσει σταδιακά την δημοκρατία για να εδραιώσει λίγο παραπάνω, χρονικά, την πρωθυπουργική του θέση. Πως όμως θα το κατάφερνε αυτό; Μα φυσικά με φιέστες. Το κλείσιμο της κάθε χρονιάς συνδυαζόταν και με ένα κλείσιμο ενός δημοκρατικού θεσμούς.
Τον Ιούνιο του 2013 αποφάσισε να κλείσει την ΕΡΤ, το δεύτερο πραξικόπημα αυτού του ανθρώπου (διαβάστε εδώ). Θέλω να επισημάνω πως δεν αναφέρομαι στην ξαφνική απόλυση των υπαλλήλων του Ραδιομεγάρου αλλά στο μαύρο που έπεσε στις οθόνες μας εκείνες τις μέρες. Μαζί με την ΕΡΤ χάσαμε και τα διεθνή κανάλια, αναγκάζοντάς μας η ακροδεξιά κυβέρνηση του Σαμαρά, να ενημερωνόμαστε μόνο από τα ιδιωτικά κανάλια. Οι δικαιολογίες όπως το κόστος και οι δημοσιογράφοι-βύσματα, δεν έπεισαν τον ελληνικό λαό. Η ΝΕΡΙΤ στοίχισε περισσότερα και οι περισσότεροι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ πήγαν στο νέο καθεστωτικό κανάλι. Είναι ντροπή τους, από την μία να κλαίνε και να μας ευχαριστούν που τους στηρίζουμε στο Ραδιομέγαρο κι από την άλλη να πουλάνε φτηνά το τομάρι τους για ένα κομμάτι ψωμί. Κι επιμένω πως ο κόσμος δεν πήγαινε στο Ραδιομέγαρο για να στηρίξει τους εργαζομένους της ΕΡΤ. Πηγαίναμε διότι είχαμε οργιστεί από το άδικο αλλά κι από τα χουντικά μέτρα που έπαιρνε με το έτσι θέλω αυτή η κυβέρνηση. Στεκόμασταν εκεί για να υπερασπιστούμε όλα τα χρόνια που μεγαλώσαμε μαζί με την ΕΡΤ, όλες τις πολιτιστικές εκπομπές που μας έχει προσφέρει, όλες τις όμορφες ταινίες που μας έχει χαρίσει κι όλα τα σπουδαία αθλητικά και ιστορικά γεγονότα με τα οποία μας έχει συγκινήσει. Όλα αυτά χάθηκαν με μία αντιδημοκρατική απόφαση που ακούστηκε από τα χείλη του Κεδίκογλου.
Ήταν η πρώτη φιέστα του Τρελαντώνη για τον έναν χρόνο θητείας. Η δημοκρατία ήδη κλονιζόταν. Κανείς δε γνώριζε τα όσα θα ακολουθούσαν από τον Σεπτέμβρη και μετά.
Φέτος κι αφού πλέον έχουμε βεβαιωθεί πως η φύση της κυβέρνησης είναι ακροδεξιά, πως η  Νέα Δημοκρατία έχει υπόγειες σχέσεις με την Χρυσή Αυγή κι ότι ο Σαμαράς εξακολουθεί να ασκεί την φασιστική πολιτική του κι ας μην έχει την έγκριση του λαού, μετατρέποντας τον ρόλο του σε ρόλο δικτάτορα (ή δυνάστη όπως είχε πει προεκλογικά ο Βορίδης) κι ας απειλείται μονίμως από τον μανιακό Βενιζέλο, ο οποίος κατέστρεψε το κόμμα του για να σώσει το τομάρι του. Με λίγα λόγια έχουμε μία κυβέρνηση μαριονέτα των μεγάλων δυνάμεων του εξωτερικού αλλά κι αδύναμη μέσα στην ίδια της την χώρα αφού οι αποφάσεις της και η δράση της, εξαρτώνται από τους νεοναζί κι από τον Βενιζέλο. Πρέπει να φύγει όσο γίνεται γρηγορότερα.
Επειδή όμως ξέρει ο Σαμαράς πως οι μέρες του είναι μετρημένες αποφάσισε να δώσει μία παράταση ζωής στην ακροδεξιά παράταξή του. Η μόνη επιλογή για να το καταφέρει ήταν να κλείσει την Βουλή δέκα μέρες πριν την κανονική λήξη της. Μία απόφαση που δεν την γνώριζαν οι βουλευτές κι ο πρόεδρος της Βουλής. Την ήξερε όμως ο φυλακισμένος Μιχαλολιάκος (κι ας είναι τόσο καιρό φυλακή). Ο Σαμαράς έκλεισε τη Βουλή επειδή την Τετάρτη (μέρα που δόθηκε η εντολή) έφτασε στο κοινοβούλιο η δικογραφία του Μπαλτάκου κάτι που θα έφερνε τον πρωθυπουργό και το επιτελείο του σε πολύ πιο φδύσκολη θέση. Με το κλείσιμο της Βουλής όλα τα θέματα μεταφέρθηκαν το φθινόπωρο. Ως τότε η κυβέρνηση κερδίζει λίγο χρόνο ακόμα θητείας κάτι που τους εξυπηρετεί να πουλήσουν ότι έχει απομείνει από τα ελληνικά φιλέτα κι από την άλλη να κερδίσουν ψήφους από την Χρυσή Αυγή. Εξάλλου δικά τους παιδιά είναι οι κοντοκουρεμένοιμε τα μαύρα μπλουζάκια.
Το απότομο και πρόωρο κλείσιμο της Βουλής μπορεί να θεωρηθεί ως η δεύτερη φιέστα του Σαμαρά για τα δύο χρόνια της θητείας του.
Ελπίζω να μην τριτώσει το κακό...

Laternative