Η Συνωμοσία του Πόντιακ: Ψέματα, πολιτική και βιολογικός πόλεμος

Εν έτει 1793, άμα τον τερματισμό του Επταετούς Πολέμου[1]ανάμεσα στην Γαλλία και την Αγγλία, οι Γάλλοι κρατιστές, εγγράφοντας στα παλιότερα των υποδημάτων τους τον λόγο τιμής που είχαν δώσει στις Ινδιάνικες φυλές, «παραχωρούν» στο Βρετανικό στέμμα χιλιάδες εκτάρια γης δυτικά των Απαλαχίων ορέων. Αυτή η πράξη ονομάσθηκε από τους Άγγλους εξουσιαστές Συνωμοσία του Πόντιακ. Τσιφλίκι τους, λοιπόν, η γη που για γενιές και γενιές οι ελεύθερες φυλές τιμούσαν με τον ιδρώτα και το αίμα τους∙ με ένα φιρμάνι και δυο χρυσόβουλα την δίνουν πεσκέσι σ’ αυτούς που υποτίθεται πως αντιμάχονταν∙ σε αυτούς που δίχως την βοήθεια των Ινδιάνων ουδέποτε θα νικούσαν. Η υπόσχεση του Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου του 15^ου πως θα σεβόταν απόλυτα το δικαίωμα των Ινδιάνων να ζουν ανεμπόδιστα στα εδάφη των προγόνων τους, αλλά και να διατηρήσουν στο ακέραιο την ελεύθερη κουλτούρα τους, ρίχτηκε στις καλένδες ελαφρά τη καρδία. Διότι, οι κρατιστές όπου γης έχουν κυρίως κοινά συμφέροντα∙ μόνιμος εχθρός τους ήταν και θα είναι πάντα οι ανυπότακτοι άνθρωποι.
Οι Ινδιάνικές φυλές, έπειτα από συζητήσεις μεταξύ των που διήρκησαν για μέρες, αποφασίζουν πως είναι σημαντικό να ενώσουν τις δυνάμεις τους ενάντια στην Αγγλική κυριαρχία. Δίχως να χρονοτριβούν, ξεκινούν επιθέσεις στα βρετανικά οχυρά που βρίσκονταν πέριξ των οικισμών τους. Ο βρετανικός στρατός απαντά∙ πυρπολούνται ολόκληρα χωριά και σφάζονται αδιακρίτως άνδρες, υπερήλικες και γυναικόπαιδα. Οι κρατιστές ωστόσο δεν αρκούνται σ’ αυτό. Έχοντας λάβει σχετικές εντολές από τον Βρετανό στρατηγό Τζέφρι Άμερστ, ο διοικητής ενός εκ των οχυρών, του οχυρού Πιτς, «προσφέρει» στους συμβούλους-αρχηγούς των Ινδιάνων μολυσμένες κουβέρτες με ευλογιά, τις οποίες είχε προμηθευτεί από το νοσοκομείο. Η επιδημία σύντομα εξαπλώνεται στους ινδιάνικους οικισμούς∙ μην διαθέτοντας ίχνος αντισωμάτων απέναντι στην ευλογιά, αλλά και σε άλλες ασθένειες του «παλιού κόσμου», οι ινδιάνοι αποδεκατίζονται γρήγορα. Δίχως να έχουν άλλη επιλογή και με τη σύμφωνη γνώμη βεβαίως όσων είχαν επιζήσει, οι σύμβουλοι-αρχηγοί των φυλών συνάπτουν «ειρήνη» με του Βρετανούς. Με αυτήν καθορίστηκε η συνοριακή γραμμή στα Απαλάχια, πέρα απ’ την οποία υποτίθεται πως δεν θα επιτρεπόταν στους αποίκους να καταπατούν περιοχές Ινδιάνων. Μάλλον είναι περιττό να αναφέρουμε με ποιο τρόπο οι Βρετανοί σεβάστηκαν και αυτή την συμφωνία όσο και τις προηγούμενες…
Αυτή είναι η πρώτη εγκληματική ενέργεια τέτοιας μορφής, μία εκ των πολλών που ακολούθησαν αργότερα. Ουκ έστιν αριθμός των περιπτώσεων όπου τόσο οι Βρετανοί, όσο και οι Αμερικάνοι κρατιστές μετέπειτα, δολοφόνησαν εκατοντάδες χιλιάδες Ινδιάνους με αυτό τον τρόπο. Οι κουβέρτες των σανατορίων αποτέλεσαν έτσι το πρώτο όπλο μαζικού βιολογικού πολέμου στην ιστορία. Δεν τους έφθαναν τα ξίφη, τα πυροβόλα όπλα, τα κανόνια, οι οργανωμένες τακτικές μάχης. Αν εξετάσουμε ενδελεχώς την ιστορία της επικράτησης του πολιτισμού έναντι των ελεύθερων φυλών, θα διαπιστώσουμε εύκολα πως δίχως την πολιτική, τον δόλο και την μπαμπεσιά ουδέποτε το ατσάλι θα κατάφερνε να δαμάσει την άγρια κραυγή. Και αυτό βεβαίως δεν ισχύει μόνον στην περίπτωση της γενοκτονίας των Ινδιάνων∙ πάντα οι πολιτισμένοι εξουσιαστές εκμεταλλεύονταν την εντιμότητα, το ήθος, την αθωότητα και την ευπείθεια των ελεύθερων ανθρώπων για ίδιον όφελος∙ να αρπάξουν την γη και τον πλούτο τους ξεκληρίζοντάς τους. Δυστυχώς, όπως γράφει και ο Νίτσε στο έργο του Πέρα από το καλό και κακό, τιμωρείται κανείς περισσότερο για τις αρετές του και οι ελεύθερες φυλές το βίωσαν αυτό με τον απεχθέστερο τρόπο.
Δεν είναι λοιπόν μόνον οι θάλαμοι αερίων και τα κρεματόρια των ναζί άξια αναφοράς ως θηριωδίες ενάντια στο ανθρώπινο γένος. Δεν είναι δυνατόν κάποιοι να αναριγούν από οργή και αγανάκτηση μόνον όταν αντικρίζουν την σβάστικά. Ας γνωρίζουν, πως τόσο το βρετανικό, όσο και το ισπανικό και πορτογαλικό στέμμα, είναι υπεύθυνα για εξ ίσου φρικιαστικές γενοκτονίες και εκατόμβες νεκρών, ιδίως επί των απολίτιστων ανθρώπων. Γιατί, λοιπόν, είναι casusbelli μόνον το να φορά κάποιος ένα μπλουζάκι με σβάστικα και δεν είναι εξίσου ανατριχιαστικό να φέρει ένας άλλος την αγγλική σημαία «ραφτό» στην punk «στολή» του ή οπουδήποτε αλλού; Αλλά, οι πολιτικές ιδεολογίες, όπως πολύ εύστοχα είπε ο Χρήστος Γιανναράς, δεν είναι τίποτε άλλο από ένα «δίκιο» για να τσακίζει ο ένας το κεφάλι του αντιπάλου του.

σύντροφοι για την Αναρχική απελευθερωτική δράση

[1]Ο λεγόμενος Επταετής Πόλεμος, έλαβε χώρα ανάμεσα στα 1754 και 1763. Ωστόσο, οι σημαντικότερες πολεμικές συγκρούσεις συνέβησαν μεταξύ 1756-1763. Συμμετείχαν σε αυτόν, όλες οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής: Ισπανική αυτοκρατορία, Γαλλικό βασίλειο, Βρετανική αυτοκρατορία, Αυστροουγγρική αυτοκρατορία, Τσαρική Ρωσία, Πρωσία, Σουηδικό βασίλειο. Οι συνέπειές του επηρέασαν τόσο την Ευρώπη, όσο και την Βόρεια και Κεντρική Αμερική, αλλά ακόμη και τα παράλια της Δυτικής Αφρικής, τις Ινδίες και τις Φιλιππίνες. Θεωρείται, από πολλούς ιστορικούς, ως η πρώτη ανθρωποσφαγή που έλαβε χώρα ταυτοχρόνως σε παγκόσμια κλίμακα.