μάτια του κόσμου, αφού είναι προφανές πως ο κεντροδεξιός υποψήφιος υιοθέτησε μέρη της ατζέντας και της ρητορικής του ακροδεξιού υποψηφίου.
Το ίδιο συμβαίνει ενόψει των εκλογών στην Γαλλία και στην Γερμανία.
Το ίδιο συμβαίνει σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Τα κεντροδεξιά κόμματα υιοθετούν ακροδεξιές απόψεις και πρακτικές, για να μην επιτρέψουν στα ακροδεξιά κόμματα να έρθουν στην εξουσία.
Βέβαια, τα ακροδεξιά κόμματα είναι στην εξουσία, όταν οι απόψεις τους κυριαρχούν στα κεντροδεξιά κόμματα που είναι στην κυβέρνηση.
Το πρόβλημα με τον φασισμό είναι πως μπορεί να επιβάλει τις θέσεις του, ακόμα και όταν δεν είναι στην εξουσία.
Αυτό συμβαίνει τώρα στην Ευρώπη.
Ακολουθούνται φασιστικές πρακτικές από τις κυβερνήσεις, για να μην έρθουν οι φασίστες στην εξουσία.
Είναι τόσο προφανές, που μοιάζει με σχέδιο.
Ο εκφασισμός της Ευρώπης, με μπαμπούλα τα ακροδεξιά κόμματα.
Η νίκη του φασισμού, για να μην νικήσουν οι φασίστες.
Και μετά, ορδές πολιτικών καοι δημοσιογράφων να πανηγυρίζουν επειδή ηττήθηκαν οι λαϊκιστές -έτσι τους λένε στην Ευρώπη τους φασίστες- από αυτούς που υιοθέτησαν τις θέσεις των φασιστών-λαϊκιστών, για να τους νικήσουν.
Πράγματι, η ηλιθιότητα δεν έχει όρια.
Ο φόβος πολλών Ευρωπαίων πολιτών εξαιτίας του κύματος μετανάστευσης και της οικονομικής κρίσης -που δεν είναι κρίση αλλά μόνιμη κατάσταση- έχουν στρέψει εκατομμύρια πολίτες στα ακροδεξιά κόμματα.
Είναι μια λογική αντίδραση, όσο κι αν δεν μας αρέσει.
Όταν κυριαρχεί ο φόβος, οι άνθρωποι αποζητούν πάντα ασφάλεια.
Δεν είναι δεξιό ή αριστερό να αποζητούν οι άνθρωποι ασφάλεια· είναι η ανθρώπινη φύση.
Το πρόβλημα είναι πως η Ευρωπαϊκή Αριστερά -ό,τι αποκαλούμε Αριστερά- δεν έχει πειστικές λύσεις και προτάσεις.
Οπότε, οι ευρωπαϊκές κοινωνίες θα στρέφονται όλο και πιο δεξιά, όλο και περισσότερο στον εθνικισμό.
Αν είχε γίνει η πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης και είχε σφυρηλατηθεί η κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα, ίσως όλη η Ευρώπη να στρεφόταν σε έναν «ευρωπαϊκό εθνικισμό».
Από την άλλη, η ενοποιημένη Ευρώπη μπορεί να ήταν μια ασπίδα κατά του εθνικισμού, αφού οι Ευρωπαίοι πολίτες αφενός θα αισθάνονταν πιο ασφαλείς σε μια Ένωση 500 εκατομμυρίων ανθρώπων και αφετέρου θα είχαν την αίσθηση πως ανήκουν σε μια Ευρώπη με ανθρώπους που έχουν διαφορετικές εθνικότητες.
Πάντως, το να επιτευχθεί τώρα η πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης με τους εθνικισμούς να σαρώνουν στις ευρωπαϊκές χώρες, είναι αδύνατον.
Το να πανηγυρίζουμε για τις νίκες στις εκλογές κεντροδεξιών κομμάτων με ακροδεξιές θέσεις είναι αστείο.
Το να βαφτίζουμε τα κεντροδεξιά κόμματα με τις ακροδεξιές θέσεις «προοδευτικά», εκτός από αστείο, είναι και εξαιρετικά επικίνδυνο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αλλάξει επειγόντως γραμμή και να εγκαταλείψει τη λιτότητα, ενώ θα πρέπει να αντιμετωπίσει με δημιουργικό τρόπο τη μετανάστευση.
Οι Ευρωπαίοι πολίτες σπρώχνονται στον εθνικισμό και στον φασισμό.
Και αυτό θα πρέπει να το λέμε ανοιχτά.
(Η Ελλάδα μοιάζει «τυχερή» στην ευρωπαϊκή επέλαση του φασισμού, αφού μια χρεοκοπημένη και υποθηκευμένη χώρα, ένα προτεκτοράτο, δεν παρέχει, ούτως ή άλλως, καμία ασφάλεια στους κατοίκους του, που φεύγουν για να αναζητήσουν ασφάλεια σε άλλες χώρες, οπότε πόσο εθνικιστές να είναι οι σύγχρονοι Έλληνες; Το αστείο είναι ότι οι Έλληνες αναζητούν ασφάλεια σε ευρωπαϊκές χώρες, στις οποίες ανθίζουν οι εθνικισμοί. Οπότε, θα υποστούν και τις συνέπειες αυτών των εθνικισμών. Και αυτοί και -ακόμα περισσότερο- τα παιδιά τους. Τώρα, πιο πολύ από ποτέ, θα έπρεπε να αγωνιζόμαστε για να είναι η χώρα μας δυνατή, αντί να παρακολουθούμε σχεδόν με ηδoνή την κατάρρευσή της. Πάντως, όποιος δεν καταλάβει σε αυτή την κατάσταση την διαφορά του εθνικισμού με τον πατριωτισμό, δεν θα την καταλάβει ποτέ.)...
pitsirikos.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου