Σήμερα συμπληρώνονται 25 χρόνια
από τον θάνατο του Παύλου Σιδηρόπουλου.
Ο μεγάλος μας καλλιτέχνης πέρασε στον
παγωμένο κήπο, στις 6 Δεκεμβρίου του 1990. Έφυγε νωρίς, 42 ετών, σίγουρα,είχε ακόμα
να δώσει πολλά, αλλά και αυτά που πρόλαβε να μας δώσει, δεν είναι και λίγα.
Τον ευχαριστούμε γι αυτό.
Τιμούμε τη μνήμη του για την
τεράστια κληρονομιά, τον πνευματικό πλούτο που έχει αφήσει.
Ο θάνατος βρήκε το σώμα του,
αλλά δεν μπόρεσε να αγγίξει το έργο.
Πέρασαν 25 χρόνια, και τα
τραγούδια του Παύλου, συγκινούν, όλο και
περισσότερους, πληθαίνουν οι φίλοι του συνεχώς. Δεν είναι τυχαίο.
Τα τραγούδια του Παύλου, μιλούν
στις καρδιές και των σημερινών νέων ανθρώπων, γιατί είναι τραγούδια ψυχής, που
περιέχουν μεγάλες αλήθειες.
Αιωνία η μνήμη στον ευγενικό άνθρωπο,
που ποτέ κανέναν δεν πίκρανε, παρόλο που πολλοί τον πικράναν.
Αιωνία η μνήμη, στον ευαίσθητο
φίλο των πάντων, που κανέναν δεν πρόδωσε, παρόλο που πολλοί τον προδώσαν
Αιωνία η μνήμη, στο διαμάντι
του Ροκ.
Δεχόταν τους πάντες, χαμογελαστός, μεγαλόκαρδος, πρόθυμος να ακούσει την πιο διαφορετική γνώμη.
Θα τον ξαχωρίζουμε, και ποτέ δεν θα τον μπερδεύψουμε με τα συνηθισμένα σκουπίδια.
Και θα θυμόμαστε το μήνυμα, που μας έλεγε:
ΠΡΕΖΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ, ΑΛΛΑ Η ΗΡΩΙΝΗ ΣΚΟΤΩΝΕΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου