Αντέχουμε μια χαμένη γενιά; Αμέ!...

Τι μας είπε ο κ. Ντομπρόβσκις στο σύντομο πέρασμά του από την Αθήνα; Πολλά και δυσάρεστα, αλλά λέω να σταθούμε σε τρία: Να μην ενοχλούμε την...
εργοδοσία με ιδέες για αύξηση των εισφορών της και να βρούμε άλλους τρόπους να βοηθήσουμε τα ασφαλιστικά ταμεία. Ποιοι είναι οι τρόποι που έχουν στο μυαλό τους ο Ντομπρόβσκις και οι λοιποί σωτήρες της χώρας; Να μειώσουμε κι άλλο τις συντάξεις, να αυξήσουμε τα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση και να διευκολύνουμε τις ιδιωτικές εταιρείες να μπουν δυναμικά στον χώρο.

Μας είπε επίσης ότι η αγορά εργασίας πρέπει να γίνει πιο ευέλικτη (κάτι σαν τον Χατζηπαναγή δηλαδή) με εύκολες απολύσεις, μειωμένες αποζημιώσεις, χαμηλά επιδόματα ανεργίας και διεύρυνση της μερικής απασχόλησης, γιατί μόνο έτσι θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Μας τόνισε ακόμη ότι αυτά που ακούγονται για επιστροφή στο καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων είναι άκαιρα και πρέπει να τα αφήσουμε για αργότερα. Αν τα κάνουμε όλα αυτά, η χώρα σύντομα θα επιστρέψει στην ανάπτυξη.

Στον σεμνό αντίλογο «μα, αυτά τα κάνουμε επί έξι χρόνια, αλλά προκοπή δεν είδαμε», η απάντησή του ήταν αποστομωτική: «Δεν τα κάνατε σωστά και στην έκταση που απαιτούσαν οι κρίσιμες περιστάσεις. Δείτε πώς τα κατάφεραν οι υπόλοιπες χώρες!». Κοιτάμε και εμείς τις άλλες χώρες, αλλά δεν βλέπουμε αυτά που νομίζει ότι βλέπει ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν. Εκεί πάνω, σαν από μηχανής θεοί, μπαίνουν στην κουβέντα αυτοί που πιστεύουν ακραδάντως ότι οι πιστωτές θέλουν το καλό μας και οι μεμψίμοιροι και οι φωνακλάδες δεν μπορούν να προσεγγίσουν απροκατάληπτα την πραγματικότητα επειδή φοράνε ιδεολογικές παρωπίδες.

Και ενώ είμαστε έτοιμοι να υποκύψουμε στην τετράγωνη λογική των δανειστών και των εγχώριων βοηθών τους βγαίνουν κάποιες μελέτες για να μας ξύσουν τις πληγές. Σύμφωνα με έρευνα του ιδρύματος Bertelsman, που δεν έχει τη φήμη ότι στελεχώνεται από μαρξιστές, ελευθεριακούς κομμουνιστές και αναρχικούς, η Ελλάδα καταλαμβάνει την 28η θέση (την τελευταία) στον τομέα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Τέτοια επιτυχία τα μνημόνια!

Υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία σ’ αυτή την έρευνα. Σε Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ελλάδα (ο ευρωπαϊκός Νότος) ο αριθμός των παιδιών που απειλούνται από τη φτώχεια αυξήθηκε τα προηγούμενα οκτώ χρόνια από 6,4 σε 7,6 εκατομμύρια. Πολλοί νέοι μεταξύ 20 και 24 χρόνων στις χώρες της Ε.Ε. βρίσκονται σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Απ’ αυτούς 5,4 εκατομμύρια ή το 17,8% δεν έχουν ούτε εργασία ούτε παρακολουθούν κάποιο πρόγραμμα εκπαίδευσης. Οι χειρότερες προοπτικές γι’ αυτή την κατηγορία πολιτών καταγράφονται και πάλι στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

Ο πρόεδρος του ιδρύματος Αρτ ντε Γκόις προειδοποίησε πως «δεν μπορούμε να αντέξουμε μια χαμένη γενιά στην Ευρώπη ούτε κοινωνικά ούτε οικονομικά». Σιγά τώρα που θα ιδρώσει το αυτί του κ. Ντομπρόβσκις και των άλλων πεφωτισμένων γραφειοκρατών. Αυτοί θα συνεχίσουν να κάνουν τη δουλειά τους. Τη βρόμικη βεβαίως, βεβαίως. Κι αν τη χάσουν, δεν θα πάνε χαμένοι. Ολο και κάποια θεσούλα συμβούλου θα βρουν σε τράπεζα ή πολυεθνική. Το σύστημα είναι γενναιόδωρο με τους υπαλλήλους του.

Τάσος Παππάς