του system failure
Δεν θα έπρεπε κανείς να περιμένει κάτι καλύτερο από τους ευρωκράτες και το διευθυντήριο του Βερολίνου στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο. Καθώς πλησιάζει η λήξη της 4μηνης εκεχειρίας και η Ελλάδα στραγγαλίζεται συστηματικά στο οικονομικό πεδίο, ο "φιλέλληνας" Γιούνγκερ επέλεξε την κατάλληλη στιγμή για ένα ακόμα ύπουλο χτύπημα κάτω από την μέση.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Αξίζει να θυμηθούμε την συμπεριφορά των ευρωκρατών στο γιούρογκρουπ-παρωδία της 16ης Φεβρουαρίου (http://bit.ly/1CEQftJ), όταν και πάλι προσπάθησαν να αποδομήσουν με κάθε τρόπο την εικόνα των αξιωματούχων της φρέσκιας Αριστερής κυβέρνησης. Καθώς φτάνουμε στο κρισιμότερο σημείο της σύγκρουσης, αυτή τη φορά επιχείρησαν να αποδομήσουν τον ίδιο τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Ποιοι είναι πραγματικά οι λόγοι πίσω από το νέο φιάσκο κατά την πρόσφατη συνάντηση Τσίπρα-Γιούνκερ;
Ο πρώτος λόγος είναι ότι ήθελαν να δώσουν ένα καλό μάθημα στον Τσίπρα, να "του κόψουν τη φόρα" για το "θράσος" του να πει τα πράγματα με το όνομά τους, μέσα από το τελευταίο του άρθρο στην Le Monde (http://bit.ly/1cu38OD). Θα πρέπει πράγματι να ήταν ένα σοκ γι'αυτούς, καθώς είχαν συνηθίσει για δεκαετίες να χαριεντίζονται και να ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις με προηγούμενους Έλληνες πρωθυπουργούς. Ίσως θεώρησαν λοιπόν, ότι έπρεπε να βάλουν τον Τσίπρα στη θέση του.
Ο δεύτερος λόγος, είναι και ο πλέον κλασικός στον πόλεμο των διαπραγματεύσεων. Ζήτησαν ξαφνικά τα πιο σκληρά μέτρα, με στόχο να πάρουν αυτό που θέλουν τελικά, εμφανιζόμενοι ότι κάνουν υποχωρήσεις. Είναι η κλασική τακτική του "ζήτα παραπάνω για να πάρεις αυτό που θες".
Ο τρίτος και κυριότερος ίσως λόγος, ήταν να αποδομήσουν ολοκληρωτικά την εικόνα της κυβέρνησης, επιχειρώντας να μειώσουν την αποδοχή της από τον Ελληνικό λαό. Άρα, αυτό που είπαν κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ότι αυτά που ζήτησαν μπορεί να είναι και χειρότερα από το email Χαρδούβελη, ενδεχομένως να μην είναι καθόλου υπερβολικό. Βεβαίως δεν υπάρχει κανένας δημοσιονομικός στόχος, ούτε ισοδύναμα. Ο στόχος ήταν καθαρά η αποδόμηση της κυβέρνησης, ελπίζοντας ότι θα αναθερμάνουν το σενάριο 2 (http://bit.ly/1zl3P2f), δηλαδή την απομάκρυνση της Αριστερής πλατφόρμας και τη συμμετοχή του μνημονιακού νεοφιλελεύθερου μπλοκ σε μια κυβέρνηση "εθνικής σωτηρίας", αν είναι δυνατόν και πάλι με έναν τεχνοκράτη τύπου Παπαδήμου (π.χ. Στουρνάρας).
Τα συστημικά μίντια έπαιξαν και πάλι το γνωστό έργο. Φρόντισαν να ξορκίσουν την πιθανότητα εκλογών, μιλώντας και πάλι για πλήγμα στην οικονομία εν μέσω τουριστικής περιόδου και τα γνωστά, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι ο Σαμαράς μίλησε για "ανοησία", όσον αφορά την πιθανότητα εκλογών και προσφέρθηκε για "εθνική συνεννόηση". Είναι λοιπόν ξεκάθαρη η προσπάθεια που γίνεται να μπουν στο παιχνίδι και πάλι οι νεοφιλελεύθερες μνημονιακές δυνάμεις, ώστε με την πρόφαση της "εθνικής σωτηρίας", να κατευθύνουν τα πράγματα προς την ολοκλήρωση του νεοφιλελεύθερου πειράματος που είχε διακοπεί με τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.
Τα μίντια φρόντισαν προηγουμένως να χτίσουν το προφίλ του Γιούνκερ, ως του "φίλου της Ελλάδας". Έτσι, μετά το πρόσφατο φιάσκο στην συνάντησή του με τον Τσίπρα, θέλουν να περάσουν την εικόνα ότι η Ελληνική κυβέρνηση είναι πλήρως απομονωμένη, αφού ακόμα και οι "φιλέλληνες" δεν δείχνουν κατανόηση για τις Ελληνικές θέσεις.
Βεβαίως, δεν υπάρχει κανένας φίλος της Ελλάδας σε αυτές τις μαριονέτες των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Φίλοι τους είναι οι τραπεζίτες και τα λόμπι. Άλλωστε, είναι φρέσκια η ιστορία του γνωστού μεγάλου σκανδάλου Luxleaks (www.koutipandoras.gr) με πρωταγωνιστή τον Γιούνκερ, ενώ ο ίδιος είχε δηλώσει ανοιχτά ότι οι ομάδες συμφερόντων στην ΕΕ είναι κάτι το αναπόφευκτο! (http://bit.ly/1BquI5U)
Παρόλα αυτά, το μεγάλο όπλο βρίσκεται ακόμα στα χέρια της κυβέρνησης Τσίπρα, αρκεί να το χρησιμοποιήσει σωστά. Οι ευρωκράτες παίζουν με τη φωτιά και η Ελληνική κυβέρνηση έχει την ευκαιρία να τους κάψει. Ήρθε η ώρα να μιλήσει ανοιχτά και καθαρά στον λαό και να πάει σε εκλογές επιδιώκοντας ευρεία πλειοψηφία (http://bit.ly/1FuDDou). Αν το καταφέρει, οι εκπρόσωποι των πλουτοκρατών θα βρεθούν σε ακόμα δυσκολότερη θέση και η Ελλάδα θα έχει κερδίσει μια καθοριστική μάχη.
Δεν θα έπρεπε κανείς να περιμένει κάτι καλύτερο από τους ευρωκράτες και το διευθυντήριο του Βερολίνου στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο. Καθώς πλησιάζει η λήξη της 4μηνης εκεχειρίας και η Ελλάδα στραγγαλίζεται συστηματικά στο οικονομικό πεδίο, ο "φιλέλληνας" Γιούνγκερ επέλεξε την κατάλληλη στιγμή για ένα ακόμα ύπουλο χτύπημα κάτω από την μέση.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Αξίζει να θυμηθούμε την συμπεριφορά των ευρωκρατών στο γιούρογκρουπ-παρωδία της 16ης Φεβρουαρίου (http://bit.ly/1CEQftJ), όταν και πάλι προσπάθησαν να αποδομήσουν με κάθε τρόπο την εικόνα των αξιωματούχων της φρέσκιας Αριστερής κυβέρνησης. Καθώς φτάνουμε στο κρισιμότερο σημείο της σύγκρουσης, αυτή τη φορά επιχείρησαν να αποδομήσουν τον ίδιο τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Ποιοι είναι πραγματικά οι λόγοι πίσω από το νέο φιάσκο κατά την πρόσφατη συνάντηση Τσίπρα-Γιούνκερ;
Ο πρώτος λόγος είναι ότι ήθελαν να δώσουν ένα καλό μάθημα στον Τσίπρα, να "του κόψουν τη φόρα" για το "θράσος" του να πει τα πράγματα με το όνομά τους, μέσα από το τελευταίο του άρθρο στην Le Monde (http://bit.ly/1cu38OD). Θα πρέπει πράγματι να ήταν ένα σοκ γι'αυτούς, καθώς είχαν συνηθίσει για δεκαετίες να χαριεντίζονται και να ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις με προηγούμενους Έλληνες πρωθυπουργούς. Ίσως θεώρησαν λοιπόν, ότι έπρεπε να βάλουν τον Τσίπρα στη θέση του.
Ο δεύτερος λόγος, είναι και ο πλέον κλασικός στον πόλεμο των διαπραγματεύσεων. Ζήτησαν ξαφνικά τα πιο σκληρά μέτρα, με στόχο να πάρουν αυτό που θέλουν τελικά, εμφανιζόμενοι ότι κάνουν υποχωρήσεις. Είναι η κλασική τακτική του "ζήτα παραπάνω για να πάρεις αυτό που θες".
Ο τρίτος και κυριότερος ίσως λόγος, ήταν να αποδομήσουν ολοκληρωτικά την εικόνα της κυβέρνησης, επιχειρώντας να μειώσουν την αποδοχή της από τον Ελληνικό λαό. Άρα, αυτό που είπαν κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ότι αυτά που ζήτησαν μπορεί να είναι και χειρότερα από το email Χαρδούβελη, ενδεχομένως να μην είναι καθόλου υπερβολικό. Βεβαίως δεν υπάρχει κανένας δημοσιονομικός στόχος, ούτε ισοδύναμα. Ο στόχος ήταν καθαρά η αποδόμηση της κυβέρνησης, ελπίζοντας ότι θα αναθερμάνουν το σενάριο 2 (http://bit.ly/1zl3P2f), δηλαδή την απομάκρυνση της Αριστερής πλατφόρμας και τη συμμετοχή του μνημονιακού νεοφιλελεύθερου μπλοκ σε μια κυβέρνηση "εθνικής σωτηρίας", αν είναι δυνατόν και πάλι με έναν τεχνοκράτη τύπου Παπαδήμου (π.χ. Στουρνάρας).
Τα συστημικά μίντια έπαιξαν και πάλι το γνωστό έργο. Φρόντισαν να ξορκίσουν την πιθανότητα εκλογών, μιλώντας και πάλι για πλήγμα στην οικονομία εν μέσω τουριστικής περιόδου και τα γνωστά, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι ο Σαμαράς μίλησε για "ανοησία", όσον αφορά την πιθανότητα εκλογών και προσφέρθηκε για "εθνική συνεννόηση". Είναι λοιπόν ξεκάθαρη η προσπάθεια που γίνεται να μπουν στο παιχνίδι και πάλι οι νεοφιλελεύθερες μνημονιακές δυνάμεις, ώστε με την πρόφαση της "εθνικής σωτηρίας", να κατευθύνουν τα πράγματα προς την ολοκλήρωση του νεοφιλελεύθερου πειράματος που είχε διακοπεί με τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.
Τα μίντια φρόντισαν προηγουμένως να χτίσουν το προφίλ του Γιούνκερ, ως του "φίλου της Ελλάδας". Έτσι, μετά το πρόσφατο φιάσκο στην συνάντησή του με τον Τσίπρα, θέλουν να περάσουν την εικόνα ότι η Ελληνική κυβέρνηση είναι πλήρως απομονωμένη, αφού ακόμα και οι "φιλέλληνες" δεν δείχνουν κατανόηση για τις Ελληνικές θέσεις.
Βεβαίως, δεν υπάρχει κανένας φίλος της Ελλάδας σε αυτές τις μαριονέτες των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Φίλοι τους είναι οι τραπεζίτες και τα λόμπι. Άλλωστε, είναι φρέσκια η ιστορία του γνωστού μεγάλου σκανδάλου Luxleaks (www.koutipandoras.gr) με πρωταγωνιστή τον Γιούνκερ, ενώ ο ίδιος είχε δηλώσει ανοιχτά ότι οι ομάδες συμφερόντων στην ΕΕ είναι κάτι το αναπόφευκτο! (http://bit.ly/1BquI5U)
Παρόλα αυτά, το μεγάλο όπλο βρίσκεται ακόμα στα χέρια της κυβέρνησης Τσίπρα, αρκεί να το χρησιμοποιήσει σωστά. Οι ευρωκράτες παίζουν με τη φωτιά και η Ελληνική κυβέρνηση έχει την ευκαιρία να τους κάψει. Ήρθε η ώρα να μιλήσει ανοιχτά και καθαρά στον λαό και να πάει σε εκλογές επιδιώκοντας ευρεία πλειοψηφία (http://bit.ly/1FuDDou). Αν το καταφέρει, οι εκπρόσωποι των πλουτοκρατών θα βρεθούν σε ακόμα δυσκολότερη θέση και η Ελλάδα θα έχει κερδίσει μια καθοριστική μάχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου