Παναγιώτα Μπλέτα
Η Σταύρωση, ως πολιτικό γεγονός, σηματοδοτεί τον αγώνα για την ελευθερία της συνείδησης.
Η Σταύρωση, εάν εξεταστεί χωρίς δογματική και σωτηριολογική αξία, συνδέεται απόλυτα με την απονομή άμεσης δικαιοσύνης, όταν οι θεσμοί δεν λειτουργούν.
Σε ένα υλιστικό σύστημα αξιών, όπου θύτες και θύματα αλλάζουν ρόλους ανάλογα με το ποιος μαθηματικοποιεί τα στερεότυπα που το αφορούν, η Σταύρωση προσπαθεί να εκνομικεύσει την συναισθηματική νοημοσύνη του ανθρώπου, προκειμένου να αποτελέσει το ανάχωμα στην δέσμευση της ανθρώπινης ελευθερίας.
Στο όνομα μιας κακώς εννοούμενης εξέλιξης οι πολιτικοί νομοθετούν πλαίσια που παραβιάζουν την ελευθερία του ανθρώπου, οι δικαστικοί δικάζουν σύμφωνα με τα πλαίσια αυτά και τα media σταυρώνουν την ελεύθερη σκέψη και βούληση. Ακόμη όμως και αν ο Θεός καταδίωκε το κακό ερήμην της ελεύθερης βούλησης του ανθρώπου, θα ήταν φασισμός.
Για αυτό και η Σταύρωση αποτελεί την μεγαλύτερη επανάσταση ενάντια στο φασισμό της όποιας εξουσίας ασκείται χωρίς να λαμβάνει υπόψη της την ανθρώπινη υπόσταση των όντων.
Η άοπλη επανάσταση αυθυποβάλει το θύτη να ασκήσει την πιο επιθετική μορφή βίας στο θύμα, προκειμένου να συγκλονίσει το φιλοθεάμον κοινό και να αλλάξει εξελικτικά την νοοτροπία συνείδησης ολόκληρων κοινωνιών.
Η απόδοση δικαιοσύνης σε αυτή την περίπτωση αποκτά πνευματικό χαρακτήρα και στοχεύει στην κατάργηση μιας παγκοσμιοποιημένης αντίληψης περί ομογενοποίησης της συνείδησης του μέσου ανθρώπου, καθώς έτσι δεν θα μπορεί να εδραιώνεται ο έλεγχος της ανθρώπινης βούλησης.
Οι άνθρωποι και οι κοινωνίες είναι δημιουργημένα για να δρουν ελεύθερα, με μόνο πλαίσιο να σέβεται ο ένας την ελευθερία του άλλου. Η Βαβέλ του λόγου και της δημιουργίας κάθε άλλο παρά επικίνδυνη είναι. Αντιθέτως είναι απαραίτητη για τη Δημοκρατία.
Η ασφάλεια του ελέγχου και του βιομηχανοποιημένου συλλογισμού και αντιδράσεων παραβιάζει τα μέγιστα τη Δημοκρατία, καθώς δεν σέβεται τους βασικούς νόμους που την διέπουν.
Η Σταύρωση δημιουργεί τις προυποθέσεις για να επανέλθει ο άνθρωπος στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων, μεταξύ των λαών και των κοινωνιών.
Από τις περιπέτειες ενός μικρού έθνους που αντέχει να σηκώνει το ανάστημα του με τη σταύρωση του, παρά να αλλάξει τις πεποιθήσεις του απέναντι στη Δημοκρατία του, μέχρι τον νεαρό Γιακουμάκη που επαναστάτησε μπροστά στην σήψη μιας κοινωνίας που θεωρεί τον άοπλο, δίκαιο θύμα μιας φασίζουσας ελίτ που βάζει τυπικούς ή άτυπους κανόνες στην ίδια την ύπαρξη της ζωής και της αξιοπρέπειας.
Δυστυχώς για όλους αυτούς και ευτυχώς για την ανθρωπότητα ο άοπλος αποτελεί τον ακροβολισμένο σκοπευτή, που όταν φθάσει η ώρα θα τινάξει την τράπεζα συνειδήσεων , μέσα από την οποία δανείζει και τοκίζει το σύστημα, στο αέρα… Θα αναστηθεί και θα γράψει την ιστορία από την αρχή…
ΚΑΛΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΣΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ…
Η Σταύρωση, ως πολιτικό γεγονός, σηματοδοτεί τον αγώνα για την ελευθερία της συνείδησης.
Η Σταύρωση, εάν εξεταστεί χωρίς δογματική και σωτηριολογική αξία, συνδέεται απόλυτα με την απονομή άμεσης δικαιοσύνης, όταν οι θεσμοί δεν λειτουργούν.
Σε ένα υλιστικό σύστημα αξιών, όπου θύτες και θύματα αλλάζουν ρόλους ανάλογα με το ποιος μαθηματικοποιεί τα στερεότυπα που το αφορούν, η Σταύρωση προσπαθεί να εκνομικεύσει την συναισθηματική νοημοσύνη του ανθρώπου, προκειμένου να αποτελέσει το ανάχωμα στην δέσμευση της ανθρώπινης ελευθερίας.
Στο όνομα μιας κακώς εννοούμενης εξέλιξης οι πολιτικοί νομοθετούν πλαίσια που παραβιάζουν την ελευθερία του ανθρώπου, οι δικαστικοί δικάζουν σύμφωνα με τα πλαίσια αυτά και τα media σταυρώνουν την ελεύθερη σκέψη και βούληση. Ακόμη όμως και αν ο Θεός καταδίωκε το κακό ερήμην της ελεύθερης βούλησης του ανθρώπου, θα ήταν φασισμός.
Για αυτό και η Σταύρωση αποτελεί την μεγαλύτερη επανάσταση ενάντια στο φασισμό της όποιας εξουσίας ασκείται χωρίς να λαμβάνει υπόψη της την ανθρώπινη υπόσταση των όντων.
Η άοπλη επανάσταση αυθυποβάλει το θύτη να ασκήσει την πιο επιθετική μορφή βίας στο θύμα, προκειμένου να συγκλονίσει το φιλοθεάμον κοινό και να αλλάξει εξελικτικά την νοοτροπία συνείδησης ολόκληρων κοινωνιών.
Η απόδοση δικαιοσύνης σε αυτή την περίπτωση αποκτά πνευματικό χαρακτήρα και στοχεύει στην κατάργηση μιας παγκοσμιοποιημένης αντίληψης περί ομογενοποίησης της συνείδησης του μέσου ανθρώπου, καθώς έτσι δεν θα μπορεί να εδραιώνεται ο έλεγχος της ανθρώπινης βούλησης.
Οι άνθρωποι και οι κοινωνίες είναι δημιουργημένα για να δρουν ελεύθερα, με μόνο πλαίσιο να σέβεται ο ένας την ελευθερία του άλλου. Η Βαβέλ του λόγου και της δημιουργίας κάθε άλλο παρά επικίνδυνη είναι. Αντιθέτως είναι απαραίτητη για τη Δημοκρατία.
Η ασφάλεια του ελέγχου και του βιομηχανοποιημένου συλλογισμού και αντιδράσεων παραβιάζει τα μέγιστα τη Δημοκρατία, καθώς δεν σέβεται τους βασικούς νόμους που την διέπουν.
Η Σταύρωση δημιουργεί τις προυποθέσεις για να επανέλθει ο άνθρωπος στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων, μεταξύ των λαών και των κοινωνιών.
Από τις περιπέτειες ενός μικρού έθνους που αντέχει να σηκώνει το ανάστημα του με τη σταύρωση του, παρά να αλλάξει τις πεποιθήσεις του απέναντι στη Δημοκρατία του, μέχρι τον νεαρό Γιακουμάκη που επαναστάτησε μπροστά στην σήψη μιας κοινωνίας που θεωρεί τον άοπλο, δίκαιο θύμα μιας φασίζουσας ελίτ που βάζει τυπικούς ή άτυπους κανόνες στην ίδια την ύπαρξη της ζωής και της αξιοπρέπειας.
Δυστυχώς για όλους αυτούς και ευτυχώς για την ανθρωπότητα ο άοπλος αποτελεί τον ακροβολισμένο σκοπευτή, που όταν φθάσει η ώρα θα τινάξει την τράπεζα συνειδήσεων , μέσα από την οποία δανείζει και τοκίζει το σύστημα, στο αέρα… Θα αναστηθεί και θα γράψει την ιστορία από την αρχή…
ΚΑΛΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΣΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ…
anemosantistasis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου