Πηγή: Κώστας Βαξεβάνης - "Κουτί της Πανδώρας"
Αναρωτιέμαι ποιό έθνος. Αυτό που πολέμησε στο μέτωπο ή των στρατηγών που το εγκατέλειψε και διέφυγε στην Μέση Ανατολή; Των ανθρώπων που βγήκαν στο βουνό αντάρτες ή των δοσίλογων που στη συνέχεια κυβέρνησαν τη χώρα με τον μανδύα του πατριώτη; Των κακόμοιρων που πέθαναν από την πείνα στην Κατοχή ή των μαυραγοριτών που έγιναν βιομήχανοι και εφοπλιστές φτιάχνοντας το success story της εποχής;
Η Ιστορία δείχνει πως υπάρχουν δύο έθνη. Αυτό που είναι έτοιμο να προασπίσει την ελευθερία και τα δικαιώματά του και ένα ακόμα που ανεμίζει σημαίες μπας και κρύψει στη σκιά τους όλες τις βρωμιές και τις προδοσίες.
Οι εθνικοί μύθοι, τα εθνικά ψέματα δεν δημιουργούνται για να διατηρήσουν εθνικές ομοψυχίες, αλλά για να κρυφτούν πίσω τους όσοι έφταιξαν.
Παρακολουθώ στην τηλεόραση τις σιδερόφραχτες παρελάσεις (είναι αναμφίβολα των αστυνομικών) και φαντάζομαι πόσο στοιχίζει αυτό το παραμύθι της εθνοπερηφάνειας την ώρα που πεθαίνουν άνθρωποι γιατί δεν έχουν να φάνε και η κυβέρνηση δεν δίνει έστω ένα ευρώ για να διεκδικηθούν οι πολεμικές αποζημιώσεις.
Όχι, οι παρελάσεις δεν είναι για το ΟΧΙ. Το «όχι» και το ιστορικό και το άλλο αυτό που λες κάθε μέρα από αξιοπρέπεια, το έχεις μέσα σου. Κανένας δεν μπορεί να πει κανένα μεγάλο όχι, αν δεν μπορεί να πει το μικρό όχι για να υπερασπίσει την αξιοπρέπεια, τις ανθρώπινες ανάγκες και τις αξίες του. Οι παρελάσεις λοιπόν γίνονται για να κρύψουν τα «ναι» που λένε.
Δεν έχω πατριωτιδόμετρο για να μετρήσω τον πατριωτισμό του καθενός, αλλά έχω δικαίωμα να αναρωτιέμαι αν αυτοί που κυβερνούν αυτή τη χώρα, αυτοί που λένε συνεχώς «ναι» και επιδεικνύουν ως αποδοχή τους όχι την εκτίμηση από τους πολίτες τους αλλά τις φωτογραφήσεις με τη Μέρκελ, αν είναι πατριώτες.
Αναρωτιέμαι ακόμη αν είναι μεγαλύτερος πατριώτης αυτός που έχει τα κότσια να βγει στο δρόμο για να υπερασπίσει τα δικαιώματα και το μεροκάματό σε αυτή τη χώρα, ή ο εφοπλιστής που δεν πληρώνει ένα ευρώ φόρο. Αυτός που φωνάζει για όσα συμβαίνουν ή αυτός που στολίζει τη σιωπή του με μια σημαία στο μπαλκόνι;
Ο πατριωτισμός είναι το μεγαλύτερο καταφύγιο των απατεώνων. Πατριώτες κατά καιρούς εμφανίζονται όσοι θα έπρεπε να είναι στη φυλακή ακριβώς για να μην μπουν και έτσι ενοχοποιήσουν την κοινωνία αντί τον εαυτό τους.
Οι κυβερνώντες υπηρετούν το έθνος αλλά ποιό έθνος; Των παρελάσεων ίσως. Το «Έθνος» του Μπόμπολα σίγουρα.
Αναρωτιέμαι ποιό έθνος. Αυτό που πολέμησε στο μέτωπο ή των στρατηγών που το εγκατέλειψε και διέφυγε στην Μέση Ανατολή; Των ανθρώπων που βγήκαν στο βουνό αντάρτες ή των δοσίλογων που στη συνέχεια κυβέρνησαν τη χώρα με τον μανδύα του πατριώτη; Των κακόμοιρων που πέθαναν από την πείνα στην Κατοχή ή των μαυραγοριτών που έγιναν βιομήχανοι και εφοπλιστές φτιάχνοντας το success story της εποχής;
Η Ιστορία δείχνει πως υπάρχουν δύο έθνη. Αυτό που είναι έτοιμο να προασπίσει την ελευθερία και τα δικαιώματά του και ένα ακόμα που ανεμίζει σημαίες μπας και κρύψει στη σκιά τους όλες τις βρωμιές και τις προδοσίες.
Οι εθνικοί μύθοι, τα εθνικά ψέματα δεν δημιουργούνται για να διατηρήσουν εθνικές ομοψυχίες, αλλά για να κρυφτούν πίσω τους όσοι έφταιξαν.
Παρακολουθώ στην τηλεόραση τις σιδερόφραχτες παρελάσεις (είναι αναμφίβολα των αστυνομικών) και φαντάζομαι πόσο στοιχίζει αυτό το παραμύθι της εθνοπερηφάνειας την ώρα που πεθαίνουν άνθρωποι γιατί δεν έχουν να φάνε και η κυβέρνηση δεν δίνει έστω ένα ευρώ για να διεκδικηθούν οι πολεμικές αποζημιώσεις.
Όχι, οι παρελάσεις δεν είναι για το ΟΧΙ. Το «όχι» και το ιστορικό και το άλλο αυτό που λες κάθε μέρα από αξιοπρέπεια, το έχεις μέσα σου. Κανένας δεν μπορεί να πει κανένα μεγάλο όχι, αν δεν μπορεί να πει το μικρό όχι για να υπερασπίσει την αξιοπρέπεια, τις ανθρώπινες ανάγκες και τις αξίες του. Οι παρελάσεις λοιπόν γίνονται για να κρύψουν τα «ναι» που λένε.
Δεν έχω πατριωτιδόμετρο για να μετρήσω τον πατριωτισμό του καθενός, αλλά έχω δικαίωμα να αναρωτιέμαι αν αυτοί που κυβερνούν αυτή τη χώρα, αυτοί που λένε συνεχώς «ναι» και επιδεικνύουν ως αποδοχή τους όχι την εκτίμηση από τους πολίτες τους αλλά τις φωτογραφήσεις με τη Μέρκελ, αν είναι πατριώτες.
Αναρωτιέμαι ακόμη αν είναι μεγαλύτερος πατριώτης αυτός που έχει τα κότσια να βγει στο δρόμο για να υπερασπίσει τα δικαιώματα και το μεροκάματό σε αυτή τη χώρα, ή ο εφοπλιστής που δεν πληρώνει ένα ευρώ φόρο. Αυτός που φωνάζει για όσα συμβαίνουν ή αυτός που στολίζει τη σιωπή του με μια σημαία στο μπαλκόνι;
Ο πατριωτισμός είναι το μεγαλύτερο καταφύγιο των απατεώνων. Πατριώτες κατά καιρούς εμφανίζονται όσοι θα έπρεπε να είναι στη φυλακή ακριβώς για να μην μπουν και έτσι ενοχοποιήσουν την κοινωνία αντί τον εαυτό τους.
Οι κυβερνώντες υπηρετούν το έθνος αλλά ποιό έθνος; Των παρελάσεων ίσως. Το «Έθνος» του Μπόμπολα σίγουρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου