Απ' τον παππού, στον εγγονό: Ποιοι μας ξαναφόρτωσαν τα διαγραμμένα προπολεμικά χρέη το 1964;

«Είναι λογικό να μην καταλαβαίνετε από λεφτά, γιατί είστε κομμουνιστές.».

Άδωνις Γεωργιάδης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΝΔ.
______________________________________________________

Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όλα τα χρέη των εμπόλεμων χωρών-συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας- διεγράφησαν. Σημειωτέον, ότι η διαγραφή των προπολεμικών χρεών των χωρών, ήταν απ’ τα κυριότερα αιτήματα των αντιφασιστικών εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων αντίστασης, όπως του ΕΑΜ.

Η χώρα μας όμως, ήταν... ιδιάζουσα περίπτωση. Μετά τη λήξη του εμφυλίου, οι ΗΠΑ φρόντισαν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε επίσημη αποικία τους, μέσω της πιο αλάνθαστης και δοκιμασμένης μεθόδου: Της -μέσω του χρέους-εξάρτησης. Ποιου χρέους όμως, αφού τα προπολεμικά χρέη είχαν διαγραφεί; Όταν έχεις να κάνεις, ίσως με το πιο εθελόδουλο, ξευτιλισμένο και διεφραρμένο πολιτικό προσωπικό, τέτοιου είδους εμπλοκές ξεπερνώνται εύκολα.

Έβαλαν την κυβέρνηση της ΕΚ του Γεωργίου Παπανδρέου (παππού ΓΑΠ), με Υπ. Οικονομικών το Κων/νο Μητσοτάκη (ή «Δράκουλα», ή «μαιμούνι των αντρώς» στην κρητική διάλεκτο) να αναγνωρίσει και να επαναδιαπραγματεί  τα διαγραμμένα χρέη, ως εξής:

Πρώτο: Αναγνωρίστηκε, αφενός ότι η Ελλάδα θα αποπλήρωνε τα δάνειά της από το 1881 με ποσά διπλάσια από την αξία τους (!), αφετέρου ότι θα έπρεπε να καταβληθεί στους δανειστές, ως ασφάλιστρο κινδύνου, ποσό ίσο με το 60-70% του κεφαλαίου!

Δεύτερο: Βάσει του διακανονισμού, η περίοδος αποπληρωμής των (επ)αναγνωρισθέντων δανείων ορίστηκε για 42 με 45 χρόνια, δηλαδή μέχρι το 2009, οπότε κι χρεοκοπήσαμε για 5η φορά στην  ιστορία μας, με ηγέτη τον εγγονό του «Γέρου της Δημοκρατίας».

Άλλωστε, το τι συμφωνήθηκε τότε, μας το περιγράφει η  προσκείμενη στον Κ. Μητσοτάκη, εφημερίδα «Ελευθερία», στο φύλλο της 16ης Ιουλίου 1964: «Η ονομαστική αξία των χορηγηθεισών νέων ομολόγων εις τους κομιστάς προπολεμικών εσωτερικών δανείων διαπλασιάζεται, ο τόκος αυξάνεται και θεσπίζεται λαχείον. Εν συγκρίσει προς την ρύθμισιν, υπό της κυβερνήσεως της ΕΡΕ, δίνονται ήδη 160% επί πλέον». Δεν είναι τυχαίο, βέβαια, ότι μεγάλο μέρος των νέων ομολόγων, (βάσει των οποίων το διεγραμμένο χρέος αντικαταστάθηκε με το καινούργιο), πήγε τότε στα χέρια μεγάλων πολιτικών, επιχειρηματικών και άλλων οικογενειών, στο Παλάτι κλπ, με αποτέλεσμα πολλοί απόγονοί τους, να είναι σήμερα κάτοχοι ομολόγων και δανειστές της Ελλάδας...

Εδώ υπάρχει μια λεπτομέρεια, η οποία δεν αναφέρεται καθόλου στα...politicaly corect πάνελς, στα οποία συμμετέχει κι η Αριστερά. Τη δεκαετία 1999-2009, η Ελλάδα δανείστηκε –αποτιμώμενο σε ευρώ -το συνολικό ποσό των 490 δις €. Βάσει των επίσημων στοιχείων (Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ΤτΕ κλπ), εκ των 490 δις €, το ποσό των 20 δις € πήγε στα πραγματικά ελλείμματα , διότι τα (πραγματικά) ελλείμματα της Ελλάδας είναι το πολύ 20-22 δις. Το ποσό των 450 δις € πήγε σε τοκοχρεολύσια προηγούμενων δανείων!

Περισσεύει το ποσό των 20 δις, το οποίο-βάσει των ιδίων παραπάνω στοιχείων-ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ! Όπως το διαβάζετε: Αγνοείται, δηλαδή δεν ξέρουν που πήγε, γεγονός το οποίο είχε παραδεχθεί σε συνέντευξή του κι ο τέως Υπ. Οικονομικών της ΝΔ, Πέτρος Δούκας.

Αυτά τα ολίγα, για τους οικονομολογούντες της υπεύθυνης κι ευρωπαίζουσας Αριστεράς, οι οποίοι μας τσαμπουνάνε ότι το απεχθές (κι όχι  επαχθές κ Στρατάκη) χρέος είναι μόνο... 5%, αποφεύγοντας να πουν τη μια και μοναδική αλήθεια στο λαό: Ότι τα δάνεια, τα μνημόνια κλπ, είναι προιόν παράνομων συναλλαγών, από πρόσωπα που πρέπει να οδηγηθούν και να λογοδοτήσουν στα (εγχώρια και διεθνή) δικαστήρια, τα σχετικά ποσά δεν αξιοποιήθηκαν για δημόσιο σκοπό κι ως εκ τούτου πρέπει να διαγραφούν ολοκληρωτικά και μονομερώς.
Γιατί δεν το λένε άραγε;

Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του μετώπου! 

askordoulakos