Ένα οργανωμένο έγκλημα

Ο κόσμος έχει αρκετά τρόφιμα για όλους, αλλά σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι πεινούν

Ο κόσμος έχει αρκετά τρόφιμα έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να έχουν την τροφή που χρειάζονται για να απολαύσουν μια υγιή και παραγωγική ζωή. Αυτή η φράση είναι ένα ακριβές απόσπασμα από ανακοίνωση της FAO , το Οργανισμού Γεωργίας και Τροφίμων του ΟΗΕ.  Μάλιστα, σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ, σήμερα παράγονται  τρόφιμα για να θρέψουν 12.000 εκατομμύρια ανθρώπους σε έναν πλανήτη που κατοικείται από 7.000 εκατ. Και όμως, κάπου 3,1 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν από την πείνα κάθε χρόνο και ένας στους οκτώ ανθρώπους δεν παίρνει αρκετά τρόφιμα για να είναι υγιείς και να βιώνει μια ενεργό ζωή, σύμφωνα με τον FAO . Επιπλέον, περισσότερα από 1.300 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα, και σχεδόν 3.000 εκατομμύρια με λιγότερο από $ 2.

Εν τω μεταξύ, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι. Οι 100 πλουσιότεροι  δισεκατομμυριούχοις στον κόσμο, έχουν μια περιουσία 2,1 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, 200 000 εκατομμύρια περισσότερα από το 2012 -., που ισοδυναμεί με 2,9% του παγκόσμιου ΑΕΠ.  Στην Ισπανία,  ένα σύνολο 30 οικογενειών μοιράζονται ένα μεγάλο μέρος του κεφαλαίου.  Οι 100 μεγαλύτερες περιουσίες του χρηματιστηρίου κατέχουν € 88.735 εκατομμύρια , 13% περισσότερο από ό, τι το 2012. Εν τω μεταξύ, η παιδική φτώχεια στη χώρα  επηρεάζει το 26,7% εκείνων που είναι κάτω από την ηλικία των 16 ετών ενώ η εξαθλίωση έχει διπλασιαστεί μέσα σε λίγα χρόνια,  φτάνοντας να πλήττει  3 εκατομμύρια Ισπανούς. Οι αριθμοί είναι αφοπλιστικοί: το μοντέλο αυτό δεν λειτουργεί. Ή, με άλλα λόγια, λειτουργεί μόνο για να ικανοποιήσει την απληστία μιας μειοψηφίας. Η μέγιστη αξία του ισχύοντος συστήματος είναι τα χρήματα. Με την υποστήριξη από τις κυβερνήσεις και τους διεθνείς οργανισμούς, οι πολυεθνικές εταιρείες  κερδοσκοπούν με τα πιο βασικά, τα τρόφιμα, και αποφασίζουν ποιος τρώει και ποιος οχι, ποιος ζει και ποιος πεθαίνει. Σχεδόν 1.000 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από πείνα στον κόσμο, Υπάρχει επιβολή δασμών,  έλεγχος των ξένων καλλιεργειών,  κερδοσκοπία στις τιμές των τροφίμων, η οποία, όπως και στο 2008, μπορεί να αφήσει εκατομμύρια ανθρώπους χωρίς ψωμί.  Όλος ο μηχανισμός  διευκολύνει πολλούς να κερδίσουν μερικά εκατομμύρια δολάρια για τους άλλους να λιμοκτονούν. «Τα τελευταία χρόνια οι τιμές των τροφίμων είναι πολύ ασταθής, είναι ένα τρενάκι του λούνα παρκ που εμποδίζει την πρόσβαση των φτωχότερων ανθρώπων σε θρεπτικά τρόφιμα », λέει ο ΟΗΕ. «για αυτό και ο Jean Ziegler, πρώην εισηγητής του ΟΗΕ για τα Τρόφιμα και αργότερα μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ, καταγγέλλει σήμερα την λειτουργία ενός δικτύου οργανωμένου εγκλήματος που ευθύνεται για την πρόκληση της πείνας στον κόσμο και πραγματοποιεί «μαζικές δολοφονίες». «Ζούμε μια κανίβαλη παγκόσμια τάξη. Η αγορά τροφίμων ελέγχεται από μια ντουζίνα πάρα πολύ ισχυρών πολυεθνικών εταιρειών, οι οποίες ελέγχουν το 85% του καλαμποκιού, το ρύζι, το λάδι. Αυτές, -οι κυρίαρχοι του κόσμου-  αποφασίζουν ποιος θα πεθάνει και ποιοι θα ζήσουν, καθορίζοντας τις τιμές, καταγγέλλει. « Μέσω νεοαποικιακών μηχανισμών, μέσω της επιβολής πληρωμής του εξωτερικού χρέους, οι μεγάλες δυνάμεις και οι διεθνείς οργανισμοί, όπως το ΔΝΤ επιβάλλουν σε τρίτες χώρες  δυσμενείς πολιτικές και οικονομικά μέτρα για τους τοπικούς πληθυσμούς και  ευνοϊκές για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις που αναζητούν νέες αγορές τις οποίες θα ορίζουν και θα επιβάλλουν τα προϊόντα τους σε βάρος των αυτοχθόνων καλλιεργειών  και των τοπικών βιομηχανιών. Αυτό συνέβη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου χώρες όπως η Ισπανία έχουν διαλύσει, με επιταγή των Βρυξελλών, μέρος της δικής τους βιομηχανίας, την κτηνοτροφία  τους, τη γεωργία, σε αντάλλαγμα μιας οικονομικής βοήθειας από την ΕΕ της οποίας τα αποτελέσματα  ήδη υποφέρουν στη δική τους σάρκα. Εάν δεν αλλάξει ριζικά το οικονομικό μοντέλο, σε ένα τέταρτο του αιώνα ο υποσιτισμός θα είναι ένα εγγενές φαινόμενο σε μεγάλες πόλεις όπως το Ρίο ντε Τζανέιρο, το Κάιρο και τη Σιγκαπούρη, όπως προβλέπει ο ΟΗΕ. Ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φτάσει 9.600 εκατ. ευρώ το 2050 , θα υπάρχει όλο και μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ πλουσίων και φτωχών και η πείνα »θα πάψει να είναι κληρονομιά των απόβλητων», γιατί σήμερα, όπως ανέφεραν οι διεθνείς οργανισμοί , ο υποσιτισμός ανοίγει τις πόρτες του πρώτου κόσμου.
Σε αυτά τα  Χριστούγεννα το φάντασμα του μέλλοντος της ιστορίας του Ντίκενς  εμφανίζετε σίγουρο και με οριστική απόφαση να ανακοινώσει την επερχόμενη τραγωδία και την καταστροφή. Είμαστε σε έναν κόσμο που τείνει σε μεγαλύτερη κοινωνική και οικονομική ανισότητα, με πολιτικές για να διατεθούν λιγότεροι πόροι για την διασφάλιση μιας αξιοπρεπούς ζωή για τους ανθρώπους. Στην Ισπανία, η ανισότητα  φτάνει τα υψηλότερα επίπεδα.

Αυτή η νεοφιλελεύθερη κούρσα, στην οποία η ισπανική κυβέρνηση συμμετέχει ενεργά, περιορίζει την καθολική και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, προωθεί την επι πληρωμή εκπαίδευση, ενώ αποσύρει τις επενδύσεις στη φροντίδα των εξαρτημένων ατόμων αναγκάζοντας τις γυναίκες να έχουν παιδιά με δυσπλασίες, και αρνείται να εγγυηθεί το δικαίωμα των ανθρώπων στη στέγαση, στο φώς, την ολοκληρωμένη τροφή, τον πολιτισμό.  Και μέσα σε αυτό το σενάριο, η επιβολή που η κυβέρνηση έχει εγκρίνει για τις γυναίκες που στερούνται και πάλι το δικαίωμα ελέγχου του σώματός τους, ( απαγόρευση των αμβλώσεων).

Να διεκδικήσουμε επιτέλους, το δικαίωμά μας στη ζωή, και όχι μια θλιβερή πορεία πόνου,  ανασφάλειας  και επιβίωσης.

της Olga Rodríguez στο http://www.rebelion.org/noticia.php?id=178710