Σε έναν ξένο παρατηρητή μπορεί να φαίνεται σαν πολιτικό παράδοξο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει αντιπολίτευση στην κυβέρνηση (λχ στηρίζοντας την πρώτη πανεργατική απεργία). Για όποιον έχει γνώση της ελληνικής πολιτικής κατάστασης αυτό είναι το μόνο δυνατό, από τη στιγμή που ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα της αντιπολίτευσης, δεν μπορούν να συνδεθούν με την κοινωνική διαμαρτυρία.
Δεν τους βγαίνει το αντιμνημόνιο, όχι μόνο γιατί υπάρχει ανακολουθία με τις πράξεις τους, αλλά...
επίσης επειδή δεν καταθέτουν καμία σοβαρή εναλλακτική πρόταση συνολικά ή σε επιμέρους θέματα. Παράλληλα, έχουν βυθιστεί στην εσωστρέφεια και χάνονται σε ένα παιχνίδι νομής της εσωκομματικής εξουσίας που προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη απομάκρυνση από τη λαϊκή βάση. Ειδικότερα:
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Μετά την δήλωση στήριξης του Μ. Βορίδη στον Απ. Τζιτζικώστα η αναμέτρηση για την ηγεσία αποκτά περισσότερο ιδεολογικά χαρακτηριστικά, αφού ο Ευ. Μεϊμαράκης προβάλλεται ως καραμανλικός εκφραστής του λεγόμενου «μεσαίου χώρου».
Το γεγονός ότι οι 4 διεκδικητές της ηγεσίας δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν ούτε στη διοργάνωση μιας κομματικής συνδιάσκεψης, πόσο μάλλον σε ντιμπέιτ, δημιουργεί την εντύπωση ενός ενδοπαραταξιακού διχασμού που δύσκολα θα επουλωθεί την επόμενη μέρα. Όλοι ορκίζονται στην ενότητα, αλλά στο παρασκήνιο η κουβέντα αφορά το ενδεχόμενο διάσπασης, ενώ η Ν. Τζαβέλα «τιτίβισε» ότι με τη συμμαχία Βορίδη -Τζιτζικώστα προετοιμάζεται η μεθεπόμενη μάχη ηγεσίας, άποψη που συμμερίζονται και άλλοι στο εσωτερικό της ΝΔ θεωρώντας ότι η λύση που θα δοθεί με την εκλογή της 22ης Νοεμβρίου θα είναι μεταβατική.
ΠΑΣΟΚ: Η δυναμική επιστροφή του Ευ. Βενιζέλου στο προσκήνιο κάνει δύσκολη τη ζωή της Φ. Γεννηματά, που τελευταία ακούγεται λιγότερο από τον προκάτοχό της. Στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ είναι ζωντανή η συζήτηση για ενδεχόμενη κυβερνητική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ στο ορατό μέλλον, κάτι που, αν συνέβαινε, θα προκαλούσε εσωκομματικούς κραδασμούς, μπορεί και σεισμό.
Το γεγονός ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, από τον Ιανουάριο 2016 ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας θα μετάσχει ως παρατηρητής στις συνεδριάσεις του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (χωρίς να φεύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από την ευρωπαϊκή ομάδα της Αριστεράς) θα είναι σε συμβολικό και ουσιαστικό επίπεδο ισχυρό πλήγμα για τη Χ. Τρικούπη που διαπιστώνει ότι οι ευρωσοσιαλιστές προσπαθούν να φέρουν κοντά τους το κυβερνών κόμμα, αδιαφορώντας για τις δικές τους ενστάσεις.
ΠΟΤΑΜΙ: Αν ο Σταύρος Θεοδωράκης κάνει το βήμα της συνεργασίας με την ευρωπαϊκή ομάδα των Φιλελεύθερων, τότε η συνέχεια του κόμματός του δεν θα είναι καθόλου αυτονόητη.
Στελέχη της δεξιάς πτέρυγας πιστεύουν ότι αυτό θα γίνει, ενώ στελέχη της αριστερής πτέρυγας το θεωρούν casus belli. Είναι ενδεικτικό ότι ο βουλευτής Σπύρος Λυκούδης δεν παρέστη στη συνάντηση του Στ. Θεοδωράκη με τον Γκυ Φέρχοφστατ των ευρω - φιλελεύθερων, παρόλο που είχε προσκληθεί. Κατά τα άλλα, η προετοιμασία για το συνέδριο (αναβλήθηκε από Δεκέμβριο για Φεβρουάριο) γίνεται με δυσκολία καθώς υπάρχει κλίμα αποστασιοποίησης στελεχών, ενώ αρκετοί βουλευτές «ψάχνονται» για την επόμενη μέρα (δηλαδή για το επόμενο κόμμα…).
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου