Ολοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι, εκτός κι αν η Τρόικα νομίζει αλλιώς.

Καλημέρα, προς το μέσον του οδεύει και ο Μάρτιος, καίγοντας ξύλα, πετρέλαιο, αέριο και ηλεκτρικό, γρήγορα περνάει ο καιρός, πολλά χρέη πίσω του αφήνει, έξι στους δέκα Ελληνες αδυνατούν πλέον να…πληρώσουν, εφορία, τράπεζες, λογαριασμούς - μια χαρά πάμε

για να μας βγάλει στις… αγορές ο κ. Σαμαράς αρχές Μαΐου, λίγο πριν από τις εκλογές που αρχίζουν να παχαίνουν οι μύγες για να μπορούν να κυκλοφορήσουν τον Αύγουστο – ώς πότε θα κρατήσει αυτή η φάρσα,

να ξεκινάει η κάθε μέρα με μια τραγωδία;

by…Στάθης

Δύο συμπατριώτες μας αυτοκτόνησαν στην αρχή της βδομάδας, και οι δύο στο Ηράκλειο, και ο δύο για χρέη. Πόσοι άλλοι έχουν επίσης θέσει τέλος στη ζωή τους για τους ίδιους λόγους, χωρίς το δράμα τους να δημοσιοποιηθεί;

Ζούμε πλέον σε έναν βάλτο ακινησίας και περιμένουμε πάντα το χειρότερο, ποτέ το καλύτερο, ζούμε μέσα σε μια κινούμενη άμμο που ρουφάει όποιον προσπαθήσει να ξεφύγει – έλεγε προ ημερών ο Μπόνο (δεξιός κι αυτός) στην ευρωσύναξη των δεξιών τεράτων, αναφερόμενος στην Ιρλανδία, ότι «η Τρόικα μας πήδηξε»! Φαντάσου! Με μείωση μισθών εκεί 7%, και

με μείωση μισθών στην Ελλάδα 36% (συν 40% αύξηση της φορολόγησης), τι πήδηγμα έχουν ρίξει αυτοί οι ελέω θεού(;) επιβήτορες στην «ισχυρά Ελλάδα»!

Βεβαίως, ο πολύς Μπόνο συνέχισε λέγοντας ότι «όμως ο ιρλανδικός λαός τα κατάφερε». Τι κατάφερε; να γίνει σκλάβος; μάλιστα με τις «δικές του δυνάμεις» κι όχι μόνον της Τρόικας; Μεγάλη επιτυχία! Οπως και για τους Ισπανούς, τους Πορτογάλους, τους Ιταλούς, αύριο για τους Γάλλους, όλοι, για να μην πάνε οιθυσίες μας χαμένες, πρέπει να γίνουμε σκλάβοι. Και για να μη μας κάνει

σκλάβους η Τρόικα, πιο καλά θα ήταν να γίνουμε από μόνοι μας, για να μην της έχουμε και την υποχρέωση!

Με έναν λόγο, όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι, ώσπου η Τρόικα να τους κάνει σκλάβους.

Ωραία! Σε ανώτερο στάδιο απ’ αυτό, ούτε ο διαφωτισμός, ούτε η δημοκρατία, ούτε ο καπιταλισμός μπορούν να ανέβουν.

Μπορούν όμως να κατεβούν.

Κι άλλο;

Κι άλλο!

Τι ζητάει τώρα η Τρόικα, ώστε να τελειώσει τη δουλειά της και ύστερα να έλθει επιτέλους σε αυτόν τον τόπο η ανάπτυξη;

1. Ομαδικές απολύσεις.

2. Εισαγωγικόν μισθό στο Δημόσιο όμοιον με τον εισαγωγικό στον ιδιωτικό (στο τέλος θα είναι 300 ευρώ «καθαρά» και στους δύο).

3. Κατάργηση των τριετιών. Με 500 ευρώ θα μπαίνεις σε μια δουλειά, με 500 ευρώ θα βγαίνεις μετά τριάντα-σαράντα χρόνια. Στα 1.200 ευρώ βρίσκεσαι τώρα δουλεύοντας ήδη δέκα χρόνια, βγάλε τις τριετίες θα σου λέει το αφεντικό, αλλιώς θα πάρω άλλον, καινούργιον, πιο νέον, χωρίς τριετίες.

Ζούγκλα;

Βεβαίως!

Ο καθένας θα μπορεί να διαλέξει αν θα δουλεύει για τον χιμπατζή ή τονουρακοτάγκο.

Και τότε οι γορίλες θα φέρουν την ανάπτυξη. Με μισθούς Κίνας – γιατί να τρέχουν οι Ευρωπαίοι στις εσχατιές της Ασίας για φθηνά μεροκάματα, αν μπορούν να εγκαθιδρύσουν μια σειρά μικρές Κίνες στην Ευρώπη, γλιτώνοντας και τα μεταφορικά;

Εκεί να δεις ανάπτυξη! εκεί να δεις δουλειά (για όλους τους σκλάβους). Αρκεί να πληρώνουν (απ’ τους χαμηλούς τους μισθούς) το δημόσιο χρέος (που θα φθάσει στον Θεό), τα ιδιωτικά χρέη (επιμηκυνόμενα επί ορίου ζωής), τους φόρους τους, τα χαράτσια, τους λογαριασμούς και ό,τι άλλο αντέχει ένας γάιδαρος πριν να τα τινάξει ή πριν να αποφασίσει να πετάξει.

Λέμε πολλά, για το χρέος, τα δάνειο, τις δόσεις, το πλεόνασμα, τα μνημόνια, τις αγορές, τους οίκους αξιολόγησης, η ουσία είναι μία. Η κρίση είναι ένα εργαλείο για τη μεταμόρφωση χωρών και τη μετάλλαξη λαών. Ηδη από

τις αρχές της κρίσης, η στήλη αυτή υποστήριζε και υποστηρίζει ότι η διαχείριση της κρίσης σκοπό έχει τη δημιουργία ειδικών οικονομικών ζωνών,ζωτικών χώρων και προτεκτοράτων,

όπου η εργασία θα παράγει πλούτο σε συνθήκες σκλαβιάς, στρατοπέδου αναγκαστικής εργασίας. Τι ζητάει τώρα η Τρόικα; αυτά ακριβώς!

Τι έχει κάνει έως τώρα η Τρόικα; Οσα οδήγησαν σε αυτά ακριβώς!

Πώς τα πέτυχε αυτά η Τρόικα; Με κεραυνοβόλο πόλεμο. Ο οποίος, σε επίπεδο προπαγάνδας πάει λάου-λάου, ενώ σε επιχειρησιακό επίπεδο εκτυλίσσεται με ταχύτητα πυρκαγιάς, Ποιοι βοήθησαν στη επιτυχία της καταστροφής; Αυτοί που ατιμώρητοι εξακολουθούν να τσιρίζουν στην αγορά ότι είναι οι μόνοι που μπορούν να μας σώσουν.

Εχει κρεμασθεί η Ελλάδα στο τσιγκέλι του χασάπη κι αυτοί εξακολουθούν σαν κοινοί κανίβαλοι να τρώνε τα καλύτερα (αλλά και τα χειρότερα) κοψίδια, προσφέροντας κι από πάνω οι θεομπαίχτες θυσία στην πατρίδα την ίδια της την τσίκνα.

Ποιος ετοίμασε την καταστροφή; ο κ. Σημίτης! – πρώτο και καλύτερο ζόμπιτώρα στο μόρφωμα 58, της «ελιάς», του «ποταμιού» κι όλης αυτής της φαιδράς, αλλά αισχρότατης χλωρίδας, Ποιος άνοιξε την κερκόπορτα στην Τρόικα; οΓιωργάκης! – κι αυτός ατιμώρητος, τραγουδάει ακόμα

σαν τον αρκουδιάρη στα πανηγύρια: δες πώς χορεύει δεμένη αρκούδα η Ελλάδα τον χορό σαν πατάει σε αναμμένα κάρβουνα;

Τώρα ο κ. Σαμαράς κάνει σχέδια επί σχεδίων, πώς θα ξαναγελάσει τον λαό, πώς θα του τη φέρει ξανά, ώστε να επιζήσει στις εκλογές και να μπορέσει αμέσως μετά να πάρει η Τρόικα τα τελευταία μέτρα, ένα Τρίτο Μνημόνιο ώς τη Δευτέρα Παρουσία - διότι, αν

κάτι τέτοιο συμβεί, μόνον στη Δευτέρα Παρουσία θα αναστηθεί η Ελλάδα, λάφυρο ώς τότε κρεμασμένο στου Μαμωνά και του Μολώχ τους ναούς.

………………………………………………………………………………..

Το παγκόσμιο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος των πάντων προς τους πάντες ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Πρόκειται για μια φούσκα αστρονομικών διαστάσεων.

Η Γερμανία. Το χρέος της, δημόσιο και ιδιωτικό, υψώνεται πάνω από τα 4 τρισεκατομμύρια ευρώ!! Πάνω δηλαδή από το 176% του ΑΕΠ της χώρας, Ανίσχυε το Μάαστριχτ, η Γερμανία όχι μόνον θα έπρεπε να είναι υπό επιτήρησιναλλά στα σίδερα. Και στα τέσσερα.

Δεν είναι θέμα Μάαστριχτ λοιπόν, ούτε άλλων συνθηκών, αλλά υπόθεσησυσχετισμού ισχύος (όπως πάντα), υπόθεση ζούγκλας, υπόθεση φασισμού του ισχυρότερου προς τον ασθενέστερο, υπόθεση ενός ακήρυκτου πολέμου

που βρίσκεται σε εξέλιξη παντού στον πλανήτη, αλλού με τους τόκους κι αλλού με τα όπλα. Οι κρίσεις είναι εργαλείο. Με το οποίο ο καπιταλισμός διαμορφώνει την πραγματικότητα – σ’ αυτήν την πραγματικότητα η Ελλάδα πάει για την «τελική της λύση» - ένα φθηνό θέρετρο, ένα ακόμα πιο φθηνό προτεκτοράτο.

Εκτός αν η Αριστερά…