Μικρέ! Πιάσε λίγη ανάπτυξη!..

by Sotos

Δεν πρόλαβα καλά-καλά να αναρτήσω το προηγούμενο κείμενο σχετικά με τα διάφορα στάδια που έχουμε μάθει να διανύουμε στις σχέσεις μας με τους δανειστές, και πληροφορήθηκα ότι ένα νέο στάδιο βρίσκεται ήδη στα σκαριά.

Είναι έμπνευση της Άγκελα Μέρκελ. Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα Die Welt, η Γερμανίδα Καγκελάριος σκέπτεται να δώσει το ελεύθερο να επιλέγει η ελληνική κυβέρνηση τα μέτρα που θα εφαρμόζονται, προκειμένου να επιτυγχάνονται οι στόχοι. Αυτοί οι τελευταίοι απλώς θα τίθενται ως προϋπόθεση της οικονομικής στήριξης. Το πώς θα επιτυγχάνονται θα είναι δουλειά του κάθε Άδωνη Γεωργιάδη. Να του γίνει επιτέλους το χατήρι κι αυτουνού, να μην κινδυνεύει πια να του κλέβουνε τη δόξα.

Αν θυμάμαι καλά, ήταν ο Κορνήλιος Καστοριάδης που πρώτος είχε προβλέψει ότι βαδίζαμε ολοταχώς προς την ημέρα που θα γίνουμε οι σερβιτόροι της Ευρώπης. Ποιος τον άκουγε τότε, πριν από 35 χρόνια…

Αφού έχει στρώσει το κρεββάτι, η σκυφτή καμαριέρα λαμβάνει με κλείσιμο του ματιού από το αφεντικό την υπόσχεση ότι, αν συνεχίσει να είναι καλό κορίτσι, μπορεί κάποια στιγμή να αναβαθμισθεί σε σερβιτόρο. Οι Ευρωπαίοι να παραγγέλνουν· εμείς από την πλευρά μας να εκτελούμε την παραγγελία, χωρίς όμως οι Γερμανοί να πατάνε το πόδι τους στην κουζίνα. Ο Μαμαλάκης θα κάνει κουμάντο εκεί μέσα μόνος του. Ντόπιο το μενού, που αρέσει και στους ξένους… Γνήσια υλικά της ελληνικής γης στην κατσαρόλα, όλα τα προϊόντα τοπικά με ονομασία προέλευσης. Αν δεν τους αρέσει το πιάτο, θα επιστρέφεται από το τραπέζι για να τους το αλλάξουμε.

Όταν μιλούσε ο Καστοριάδης για σερβιτόρους της Ευρώπης, εννοούσε τη χώρα ως συλλογική οντότητα ή αναφερόταν και σ’ έναν-έναν τους πολίτες της;

Διαβάζω την ίδια ώρα έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το εργασιακό μέλλον των Ελλήνων.

Παρουσιάζεται μαύρο και άραχνο, αν όχι ανύπαρκτο. Ανάμεσα στις αράδες της έκθεσης μας κοιτάζει μελαγχολικός ο Καστοριάδης. Ειδικά στο σημείο όπου μια προοπτική ξεπροβάλλει εντελώς κατ’ εξαίρεση μέσα από το ζόφο. Αυτή η εξαίρεση είναι ο κλάδος των σερβιτόρων. Εκεί, ναι, υπάρχει μέλλον, λέει η Κομισιόν.

Για να εμπεδώσουμε κάποια στιγμή την πρόβλεψη του Καστοριάδη όσο το δυνατόν περισσότεροι Έλληνες, και να τη βιώσουμε όχι μόνο συλλογικά, αλλά και ο καθένας μας ξεχωριστά σαν άτομο.