Πολύ κωλόπαιδο ο Κασιδιάρης !!!

Καβγαδάκι ξέσπασε στη φασιστοοικογένεια ύστερα από την αποκάλυψη του διαλόγου που είχε ο φασίστας Ηλία Κασσιδιάρης με τον φασίστα Παναγιώτη Μπαλτάκο .

Σε μια ειλικρινή συζήτηση που είχαν οι δύο φασίστες αποκαλύφθηκε ότι…

ο Αντώνης Σαμαράς έπαθε εγκεφαλικό όταν αποφυλακίστηκε ο Κασσιδιάρης και για αυτό τον λόγο γάμησε τα πρέκια του Αθανασίου και του Δένδια .

Δυστυχώς όμως μείναμε με την απορία τι είναι αυτά τα πρέκια αφού δεν διευκρινίστηκε από τον Παναγιώτη Μπαλτάκο .
Επίσης αποκαλύφθηκε ότι ο Αντώνης Σαμαράς είναι μαλάκας αφού πίστευε ότι η χρυσή αυγή θα πέσει στο 2% σε αντίθεση με τον Παναγιώτη  Μπαλτάκο που δεν είναι μαλάκας αφού πίστευε ότι η χρυσή αυγή θα φτάσει το 20% .

Ακόμα μάθαμε ότι ο Αντώνης Σαμαράς ελέγχει τη δικαιοσύνη , δηλαδή την εισαγγελέα Γκουτζαμάνη , η οποία είναι θεούσα και γιαυτό δεν γουστάρει τους χρυσαυγίτες αφού ο Δένδιας και ο Αθανασίου της αποκαλύψανε ότι είναι σατανιστές , παγανιστές , ναζιστές και έχουν τον διάολο μέσα τους .

Τέλος ξεκαθαρίστηκε ότι η εισαγγελέας Γκουτζαμάνη είναι συντοπίτισσα με τον Σαμαρά , χάρη στον οποίο έγινε εισαγγελέας , οπότε τώρα ξεπληρώνει το γραμμάτιο .
Μετά από αυτές τις αποκαλύψεις δεν παραιτήθηκε ο Αντώνης Σαμαράς αλλά απέπεμψε τον Μπαλτάκο από γ.γ. της Ν.Δ.

Έως αυτή τη στιγμή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. , Σίμος Κεδίκογλου , δεν έχει προβεί σε κάποια δήλωση αφού ακόμα ψάχνει στο λεξικό τον ορισμό της λέξης “πρέκια” (Τελικά ο Σαμαράς δε ξέρει να επιλέγει συνεργάτες . Ή μήπως ξέρει ;)

paganeli

Χρυσά Αυγά στα μούτρα Σαμαρά

Βίντεο με προσωπικές στιγμές του Κασιδιάρη σε τρυφερό τετ α τετ με τον Γενικό Γραμματέα της κυβέρνησης Σαμαρά, Τάκη Μπαλτάκο, έριξε σήμερα σε κυκλοφορία ο πρώτος, προκαλώντας μέγα σοκ στις εφημερίδες του Μπόμπολα και των λοιπών εκδοτών, που έπεσαν από τα σύννεφα. Βέβαια αναμένουμε και το υπόλοιπο βίντεο για να δούμε που οδηγήθηκε η βραδιά όταν το ένα ποτό έφερε το άλλο και η μία κουβέντα (που ακούσαμε) την άλλη (που δεν ακούσαμε).
Στο βίντεο είδαμε τον αντικομμουνιστή Τάκη Μπαλτάκο να γλύφει τον Κασιδιάρη, όμως δεν είδαμε τι ειπώθηκε όταν προχώρησε η ώρα και το γλείψιμο ολοκληρώθηκε. Δεν είδαμε όμως ποια ήταν η συνέχεια του πάντα ευερέθιστου εκπροσώπου της οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, που στο βίντεο εμφανίζεται φανερά γοητευμένος από τον τρόπο που το δεξί χέρι του Σαμαρά τον φλερτάρει.
Ο Μπαλτάκος ήταν έτσι κι αλλιώς ένα παλιό πρόβλημα κατά τον Βενιζέλο. Βέβαια, η σημερινή εξέλιξη οδηγεί άμεσα στη λύση του προβλήματος του Μπαλτάκου (και μόνο). Φαίνεται πολύ περίεργο το γεγονός πως ένα πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ της συγκυβέρνησης, το λύνει η Χρυσή Αυγή.
Ο Μπαλτάκος ακόμα, ήταν ο πρώτος που έθεσε σε κυκλοφορία το σενάριο συνεργασίας Χρυσής Αυγής- Νέας Δημοκρατίας. Ο Μπαλτάκος ήταν αυτός που προωθούσε τα ρατσιστικά νομοσχέδια. Ο Μπαλτάκος δίδασκε την Κρυπτεία στους αστυνομικούς σε ειδικά σεμινάρια. Και πάνω απ’ όλα, ο Μπαλτάκος ήταν αυτός που εδώ και χρόνια, σαν πιστό δεξί χέρι του Αντώνη Σαμαρά, επιβλέπει όλες τις βρωμοδουλειές αυτής της κυβέρνησης. Γι’ αυτό και μπαινοβγαίνει στη βουλή ωσάν να είναι τσιφλίκι του.
Πολλοί θα μιλήσουν για την φύση των συγκοινωνούντων δοχείων που διέπει τις εγκληματικές οργανώσεις, αλλά μια τέτοια συζήτηση θα ήταν πολύ επικίνδυνη για την δημοκρατία στον τόπο. Κανείς δεν θα ήθελε η τόσο αξιοπρεπής δημοκρατία μας να πληγεί με αυτόν τον τρόπο.
Ευτυχώς πάντως, τώρα που φεύγει ο Μπαλτάκος, θα μείνουμε ήσυχοι πως η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός θα πάψουν να επιβάλλουν την ακροδεξιά πολιτική τους και θα συμπεριφερθούν σαν δημοκράτες. Ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Μάκης Βορίδης, ο Φαήλος Κρανιδιώτης και οι υπόλοιποι θα μπορούν πλέον να εκφράσουν τα βαθιά δημοκρατικά τους συναισθήματα, μακριά από την ιδεολογική ηγεμονία της ακροδεξιάς του Μπαλτάκου.
Συνεπώς ανοίγει ο δρόμος, όχι μόνο για τη ΔΗΜΑΡ και την επιστροφή της στην συγκυβέρνηση, αλλά και για τους πολίτες. Οι φιλοκομμουνιστές Σαμαράς και ο Βενιζέλος ετοιμάζονται να σηκώσουν ψηλά την μαυροκόκκινη και να φάνε τον αντικομμουνιστή Μπαλτάκο. Τώρα, στην κυβέρνηση θα μείνουν δημοκράτες, κομμουνιστές και υπέρμαχοι του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τώρα εμείς, σαν καλοί πιστοί, θα πρέπει να συνταχθούμε με αυτόν τον υπουργό Δικαιοσύνης και αυτόν τον υπουργό Δημοσίας Τάξης. Άμα τους βρίζουν οι νεοναζί, εμείς οι υπόλοιποι θα πρέπει να τους αγαπάμε.
Με αγωνία ωστόσο περιμένουμε το υπόλοιπο βίντεο από τη Χρυσή Αυγή, το ΠΑΣΟΚ ή όποιον άλλον το διακινεί, για να διαπιστώσουμε τελικά που κατέληξε η βραδιά.
Είθισται, τέτοιες συναντήσεις μεγαλοϊδεατών, αρχαιολατρών και κομμουνιστοφάγων να καταλήγουν σε όργια. Συνεπώς θα ήταν ενδιαφέρουσα η συνέχεια της τρυφερής αυτής συνάντησης.
Άλλωστε, όργιο με δύο συμμετέχοντες δεν μπορεί να γίνει. Μέχρι τρεις είναι σχέση.
rebeliskos

Φασιστικό πλεόνασμα της κυβέρνησης Σαμαρά

Το βίντεο της συνομιλίας Μπαλτάκου-Κασιδιάρη που είδε το φως της δημοσιότητας αποτελεί πραγματικό κόλαφο όχι μόνο για τον (πρώην) γενικό γραμματέα της κυβέρνησης, αλλά συνολικά για την κυβέρνηση Σαμαρά. Επιβεβαιώνει δε πλήρως όλες τις καταγγελίες της Αριστεράς και του αντιφασιστικού κινήματος για να την κυβερνητική συνενοχή στην άνοδο του ναζιστικού μορφώματος.

Ο κατά δήλωσή του γεννημένος αντικομμουνιστής Μπαλτακος εμφανίζεται στο βίντεο ως κολλητός και στενός συνεργάτης του Κασιδιάρη. Μιλάει σαν ένας χρυσαυγίτης εντός της κυβέρνησης, επιβεβαιώνοντας την επί μεγάλο χρονικό διάστημα συνοδοιπορία κυβέρνησης - Χρυσής Αυγής. Το πιο συγκλονιστικό όμως είναι ότι ο διάλογος Μπαλτάκου - Κασιδιάρη αποκαλύπτει μια κυβερνητική λειτουργία που θυμίζει αυταρχικό καθεστώς μπανανίας και όχι ευνομούμενη δημοκρατία.

Το βίντεο βέβαια επ' ουδενί αθωώνει τους Χρυσαυγίτες. Αντιθέτως, αποδεικνύει ότι πρόκειται για συμμορία που χρησιμοποιεί μαφιόζικες μεθόδους όπως οι υποκλοπές και οι εκβιασμοί. Συμμορία ουδόλως «αντισυστημική», αλλά διαπλεκόμενη με το σύστημα εξουσίας.

Η κυβέρνηση είναι υπόλογη. Πρέπει να φύγει το συντομότερο δυνατό

left.gr

Το βίντεο της συνομιλίας Μπαλτάκου-Κασιδιάρη που είδε το φως της δημοσιότητας αποτελεί πραγματικό κόλαφο όχι μόνο για τον (πρώην) γενικό γραμματέα της κυβέρνησης, αλλά συνολικά για την κυβέρνηση Σαμαρά. - See more at: http://left.gr/news/fasistiko-pleonasma-tis-kyvernisi-samara1#sthash.MEUAn3ly.dpuf

ο βίντεο της συνομιλίας Μπαλτάκου-Κασιδιάρη που είδε το φως της δημοσιότητας αποτελεί πραγματικό κόλαφο όχι μόνο για τον (πρώην) γενικό γραμματέα της κυβέρνησης, αλλά συνολικά για την κυβέρνηση Σαμαρά.

mpaltak.jpg

Το βίντεο της συνομιλίας Μπαλτάκου-Κασιδιάρη, που είδε το φως της δημοσιότητας, αποτελεί πραγματικό κόλαφο όχι μόνο για τον (πρώην) γενικό γραμματέα της κυβέρνησης, αλλά συνολικά για την κυβέρνηση Σαμαρά. Επιβεβαιώνει δε πλήρως όλες τις καταγγελίες της Αριστεράς και του αντιφασιστικού κινήματος για να την κυβερνητική συνενοχή στην άνοδο του ναζιστικού μορφώματος.
Ο κατά δήλωσή του γεννημένος αντικομμουνιστής Μπαλτακος εμφανίζεται στο βίντεο ως κολλητός και στενός συνεργάτης του Κασιδιάρη. Μιλάει σαν ένας χρυσαυγίτης εντός της κυβέρνησης, επιβεβαιώνοντας την επί μεγάλο χρονικό διάστημα συνοδοιπορία κυβέρνησης - Χρυσής Αυγής. Το πιο συγκλονιστικό όμως είναι ότι ο διάλογος Μπαλτάκου - Κασιδιάρη αποκαλύπτει μια κυβερνητική λειτουργία που θυμίζει αυταρχικό καθεστώς μπανανίας και όχι ευνομούμενη δημοκρατία.
Το βίντεο βέβαια επ' ουδενί αθωώνει τους Χρυσαυγίτες. Αντιθέτως, αποδεικνύει ότι πρόκειται για συμμορία που χρησιμοποιεί μαφιόζικες μεθόδους όπως οι υποκλοπές και οι εκβιασμοί. Συμμορία ουδόλως «αντισυστημική», αλλά διαπλεκόμενη με το σύστημα εξουσίας.
Η κυβέρνηση είναι υπόλογη. Πρέπει να φύγει το συντομότερο δυνατό

- See more at: http://left.gr/news/fasistiko-pleonasma-tis-kyvernisi-samara1#sthash.MEUAn3ly.dpuf

Κύριοι Σαμαρά - Βενιζέλο, ιδού ο Μπαλτάκος σας, Του Σ. Κούλογλου

Για την κυβέρνηση, το ηθικό και πολιτικό σκάνδαλο Μπαλτάκου είναι πολύ μεγάλο για να τελειώσει με την παραίτηση του γενικού της γραμματέα. Γιατί εδώ δεν πρόκειται απλώς για την βιντεοσκόπηση μιας αποκαλυπτικής συνομιλίας ανάμεσα σε ένα κυβερνητικό στέλεχος και το πρωτοπαλίκαρο της Χρυσής Αυγής. Από τον οδηγό-χιτλερικό ΑηΒασίλη του Τραγάκη μέχρι την βιντεοκασέτα Κασιδιάρη, το μείζον θέμα είναι ότι οι νεοναζί έχουν διεισδύσει βαθιά μέσα στον κρατικό και τον κυβερνητικό μηχανισμό, από τον οποίο όχι μόνο αντλούν κρίσιμες πληροφορίες, σαν κι αυτές που μετέφερε ο Μπαλτάκος στον Κασιδιάρη, αλλά επηρεάζουν και την πολιτική της κυβέρνησης. Και αυτό συνιστά ένα τεράστιο πολιτικό σφάλμα των Σαμαρά- Βενιζέλου.

Οι ακροδεξιές απόψεις και  πολιτεία του γενικού γραμματέα της κυβέρνησης ήταν σε όλους γνωστές. Δεν ήταν μόνο ότι ο κ. Μπαλτάκος στα βιβλία του εκθείαζε το δολοφονικό έθιμο της κρυπτείας ή παρέδιδε και υποχρεωτικά ιδεολογικά μαθήματα στους αστυνομικούς, με τις ευλογίες του αρμόδιου υπουργού Προστασίας του (Χρυσαυγίτη) Πολίτη. Ως ισχυρός κυβερνητικός παράγοντας, ο κ. Μπαλτάκος είχε πολεμήσει με πείσμα την ψήφιση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου επηρεάζοντας την κυβερνητική πορεία ενώ επεδείκνυε  απόλυτη περιφρόνηση για τις πιο στοιχειώδεις κατακτήσεις του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Μάλιστα στα τέλη του 2012, η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου είχε στείλει επιστολή προς τον Αντώνη Σαμαρά και στους άλλους δυο αρχηγούς των κομμάτων που μετείχαν τότε στην κυβέρνηση, στην οποία κατήγγειλε ότι στην συνάντησή της με τον Τ. Μπαλτάκο, ο τελευταίος δήλωνε πως «ως εκπρόσωπο της κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας δεν τον ενδιαφέρουν το έργο της Επιτροπής και τα ανθρώπινα δικαιώματα». ‘Όλα αυτά ήταν επομένως  γνωστά και στο ΠΑΣΟΚ και τον κ. Βενιζέλο, που ανακαλύπτουν τις δημοκρατικές τους ευαισθησίες κατόπιν εορτής.

Το ίδιο γνωστή ήταν και η υπόλοιπη πολιτεία του στενού συμβούλου του κ. Σαμαρά, από τις αντικομουνιστικές του κορώνες και τις δηλώσεις του πριν από την δολοφονία Φύσσα με  τις οποίες καλλιεργούσε το έδαφος για συγκυβέρνηση με την Χρυσή Αυγή  μέχρι την ρουσφετολογική πρόσληψη στο Λιμενικό του γιου του, που τα έκανε γης μαδιάμ σήμερα στη Βουλή. Αλλά τέτοιας ποιότητας είναι το περιβάλλον του κ. Σαμαρά: η μόνη διαφορά ανάμεσα στον Μπαλτάκο και τον Αδωνι Γεωργιάδη είναι ότι ο πρώτος κατέστρεφε το αντιρατσιστικό ενώ ο δεύτερος καταστρέφει το σύστημα υγείας. Τις προάλλες ο κ. Φαήλος Κρανιδιώτης αρνείτο να δηλώσει αν, σε έναν υποθετικό δεύτερο γύρο στην Αθήνα, θα ψήφιζε Σακελλαρίδη ή Κασιδιάρη! Σύμφωνα όμως με δημοσιογραφικές πληροφορίες ο κ. Κρανιδιώτης θα συμπεριληφθεί στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, έτσι για να πάρει και η Ευρώπη μια γεύση από ελληνική Χρυσή Αυγή light.

Ο κ. Μπαλτάκος και όσοι τον διόρισαν ή τον ανέχθηκαν δίνουν με το βίντεο μια χρυσή ευκαιρία στην παραπαίουσα Χρυσή Αυγή να ανακάμψει στις δημοσκοπήσεις. Αλλά δεν πρόκειται για την μοναδική υπηρεσία: από τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου μέχρι τις πραξικοπηματικές διαδικασίες με τις οποίες ψηφίστηκε την Κυριακή στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο, η συστηματική καταπάτηση των κοινοβουλευτικών κανόνων από την κυβερνητική πλειοψηφία και τον κουτσαβάκη πρωθυπουργό που αρνείται να πατήσει το πόδι του στη Βουλή, συνιστούν πράξεις περιορισμού της Δημοκρατίας και υλοποίησης της χρυσαυγίτικης ατζέντας.

Τελευταίο θύμα, μετά το Κοινοβούλιο, και οι δικαστικοί λειτουργοί, που στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής κάνουν με συστηματικό και γενναίο τρόπο την ανακριτική δουλειά τους. Αν ως γνήσιος  Έλληνας ακροδεξιός δεν ήταν μειωμένης αντίληψης, θα έλεγε κανείς ότι ο κ. Μπαλτάκος κελάηδησε επίτηδες μπροστά στη κάμερα, για να μειώσει την Δικαιοσύνη και να σώσει τον Κασιδιάρη και τους άλλους νεοναζί βουλευτές, των οποίων άρθηκαν σήμερα οι βουλευτικές ασυλίες.
tvxs

Απο την Χριστίνα Σιδέρη και τον Κρανιδιώτη στον Μπαλτάκο και τον Μουρούτη

ΑΠΟ: unfollow.com.gr

Έχει κατά καιρούς πει και γράψει διάφορα ωραία η Χριστίνα Σιδέρη, με αποκορύφωμα την εμμονική της απαίτηση να συλληφθούν οι γονείς του δολοφονημένου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου για παραμέληση εποπτείας ανηλίκου, υπονοώντας έτσι ότι οι γονείς φταίνε για τη δολοφονία του. Πιστή στη γραμμή του διευθυντή του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, του Γιώργου Μουρούτη, ο οποίος έχει θέσει τον πήχυ ψηλά ως προς το πόσα εμπρηστικά, μισαλλόδοξα και χυδαία σχόλια μπορεί να κάνει κανείς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η κ. Σιδέρη αποτελεί έναν από τους στιβαρότερους υπέρμαχους στο διαδίκτυο κάθε αντιδραστικής κυβερνητικής πολιτικής. Ποια είναι η Χριστίνα Σιδέρη; Πρώην τομεάρχης Β3 της Νομαρχιακής της Νέας Δημοκρατίας, καθώς και πρώην υποψήφια για την Πολιτική Επιτροπή του κόμματος, δυστυχώς είναι τυπικό δείγμα του είδους των νεοδημοκρατών «παραγόντων» και στελεχών που συγκροτούν το περιβάλλον των άμεσων ιδεολογικών αναφορών του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά…

«Να εξαφανιστούν οι αναρχοκομμουνιστές» είναι ένα από τα όνειρα της Χριστίνας Σιδέρη. Το ομολόγησε χθες η ίδια στο facebook. Πράγμα που σημαίνει ότι σταδιακά σκληραίνει η στάση της απέναντι στους μισητούς αντιφρονούντες. Διότι τον Φεβρουάριο ζητούσε γι΄ αυτούς απλά και μόνο ένα «light Κουαντάναμο» [sic], τον Σεπτέμβριο απεφάνθη ότι οι «συλλήψεις γι αυτούς είναι πολυτέλεια» και απαίτησε από τις Αρχές βασανιστήρια με «σακάτεμα στο ξύλο, μέχρι λιποθυμίας», και τώρα κατέληξε στην οριζόντια εξαφάνισή τους. Όλα αυτά προφανώς με (νεο)δημοκρατικές διαδικασίες.

Έχει κατά καιρούς πει και γράψει διάφορα ωραία. Για παράδειγμα, σχετικά με τις πυρκαγιές που ξεσπάνε σε σπίτια λόγω του ότι δεν έχουν ρεύμα και προσπαθούν οι άνθρωποι να ζεσταθούν, σχολίασε -σε ανάρτηση του Γιώργου Μουρούτη, μάλιστα- το εξής: «Δεν κατάλαβα Γιώργο μου από πότε πρέπει όλοι εμείς να πληρώνουμε το ρεύμα σε λαθροαλλοδαπά πρεζόνια. Να γκρεμοτσακιστούν να πάνε στις χώρες τους. Εμείς οφείλουμε ΜΟΝΟ στους συνέλληνες που βρίσκονται σε δυσχερή θέση». Αποκορύφωμα βέβαια των υπέροχων απόψεων της Χ. Σιδέρη είναι η εμμονική της απαίτηση να συλληφθούν οι γονείς του δολοφονημένου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου για παραμέληση εποπτείας ανηλίκου, υπονοώντας έτσι με σαφήνεια ότι οι γονείς φταίνε για τη δολοφονία του και όχι το άσπιλον Όργανον της Τάξεως που επί τη τελέση του ιερού του λειτουργήματος αδίκως παρεσύρθη.

Βέβαια κανείς δεν θα ασχολούνταν στα σοβαρά με το συγκεκριμένο πρόσωπο, όπως κανείς δεν ασχολείται διεξοδικά και με τα διάφορα ακροδεξιά περιθωριακά στοιχεία του διαδικτύου που εκπροσωπούν τους ηθικούς ανθυπαπόπατους της κοινωνίας, απ” όπου αναβλύζει ο ρατσισμός, το μίσος και η απανθρωπιά. Ο λόγος για τον οποίο «παίζουν» τα όσα αποκρουστικά γράφει είναι πως η κ. Σιδέρη είναι πρώην τομεάρχης Β3 της Νομαρχιακής, καθώς και πρώην υποψήφια για την Πολιτική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας – και όχι της Χρυσής Αυγής, όπως θα υπέθετε κάποιος αδαής κρίνοντας και μόνο από τον τρόπο που σκέφτεται. Στην ουσία, το μόνο που χωρίζει τη Χριστίνα Σιδέρη από τη Χρυσή Αυγή είναι η βολεψιά της στη Νέα Δημοκρατία. Αυτό όμως, τώρα ειδικά που ο αρχηγός του κόμματος είναι ο συγγενικά σκεπτόμενος Αντώνης Σαμαράς, δεν την εμποδίζει να φέρεται αλλά ούτε και να δρα χρυσαυγίτικα. Για παράδειγμα, δεν είναι μόνο η Χρυσή Αυγή που διοργανώνει επιλεκτικές διανομές τροφίμων «μόνο για Έλληνες», αλλά και η γαλάζια οργάνωση «Εθνική Αλληλεγγύη», επικεφαλής της οποίας είναι η Χριστίνα Σιδέρη. Η γαλάζιά της ταυτότητα δεν την εμποδίζει επίσης και να συνεργάζεται με πρώην πρωτοκλασάτα στελέχη της Χρυσής Αυγής, όπως τον Δημήτρη Παπαγεωργίου, καταδικασμένο στο παρελθόν για επιθέσεις και τραμπουκισμούς, για να «φιλοτεχνήσει» μαζί του ξενοφοβικά βίντεο, που θα προβληθούν σε ημερίδες της Νέας Δημοκρατίας για το (αντι)μεταναστευτικό.

https://www.youtube.com/watch?v=flHdEitcxUY

 
Και όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν απλά με κάποιο περιθωριακό στέλεχος του κόμματος που κάνει του κεφαλιού του χωρίς να έχουν γνώση οι  γαλάζιοι φύλακες. Οι διασυνδέσεις της στο κόμμα ξεκινάνε από τα πολύ υψηλά κλιμάκια, για την ακρίβεια από τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά. Όταν η Χριστίνα Σιδέρη, τον Φεβρουάριο του 2010, προσήχθη από τον Άγιο Παντελεήμονα στη ΓΑΔΑ, μαζί με φασίστες της εφημερίδας «Στόχος» και διάφορους άλλους ακροδεξιούς και χρυσαυγίτες που είχαν συγκεντρωθεί για να «διαδηλώσουν» κατά των μεταναστών, ο ίδιος προσωπικά ο Αντώνης Σαμαράς, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε, φέρεται να τηλεφώνησε στη ΓΑΔΑ και να ζήτησε να την αφήσουν ελεύθερη, όπως μας πληροφορεί σε σχετικό του άρθρο ο Χρήστος Χαρίτος, στενός συνεργάτης του Μάκη Βορίδη: «Όλοι αυτοί, μεταξύ άλλων, πήγαν στην ασφάλεια για «εξακρίβωση στοιχείων» ως «ακροδεξιοί», για τον λόγο ότι ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για την πλήρη υποβάθμιση της ποιότητος της ζωής τους από την ανεξέλεγκτη μετανάστευση. Και η μεν κ. Σιδέρη απελευθερώθηκε αμέσως, διότι ο κ. Σαμαράς τηλεφώνησε προσωπικώς στην ΓΑΔΑ, όλοι οι άλλοι όμως ταλαιπωρήθηκαν άνευ λόγου και αιτίας.»

Η «σοβαρή Χρυσή Αυγή», που κάποιοι αναζητούσαν πριν λίγο καιρό για να συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία, είναι ήδη κομμάτι της Νέας Δημοκρατίας. Την ενσαρκώνουν στελέχη της εύνοιας του Αντώνη Σαμαρά, όπως η Σιδέρη, ο Κρανιδιώτης, ο Μπαλτάκος, ο Κωτούλας και άλλοι. Μπορεί να μην έχει το original ιδεολογικό περίβλημα του ναζισμού, πράγμα που την καθιστά και «σοβαρή», αλλά είναι φορέας του ιδίου πολιτικού ήθους και ποιότητας που χαρακτηρίζει την οργάνωση του Νίκου Μιχαλολιάκου.

Νέο ροζ βίντεο κλονίζει την κυβέρνηση

Σαν να μην έφτανε ο σάλος που έχει προκληθεί από το βίντεο με τη συνομιλία Μπαλτάκου-Κασιδιάρη –και τα όσα ακούγονται από τον Μπαλτάκο για την παρέμβαση Σαμαρά στην Δικαιοσύνη και την παρακρατική δράση της κυβέρνησης-, ένα νέο βίντεο έρχεται να κλονίσει συθέμελα την κυβέρνηση Σαμαρά.

Στο νέο βίντεο εμφανίζονται στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και της Χρυσής Αυγής να επιδίδονται σε ερωτικές περιπτύξεις στη σουίτα μεγάλου ξενοδοχείου της Αθήνας.

Τα σαδομαζοχιστικά ερωτικά παιχνίδια ανάμεσα στα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και της Χρυσής Αυγής προκαλούν σοκ, αφού ξεπερνούν και την πιο άγρια φαντασία.

Στο βίντεο εμφανίζονται γυμνοί πολιτευτές της Νέας Δημοκρατίας να πίνουν σαμπάνια από την αρβύλα γνωστού χρυσαυγίτη που τους μαστιγώνει, ενώ, στη συνέχεια, φωνάζουν όλοι μαζί «Χάιλ Χίτλερ» και τραγουδούν αγκαλιά το «It’s Raining Men» .

Στο ερωτικό όργιο –εκτός από τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και της Χρυσής Αυγής- συμμετέχουν δυο εφοπλιστές, πέντε μεγαλοδημοσιογράφοι, τρεις καναλάρχες, έξι δικαστές, μια θεούσα εισαγγελέας και ένας νάνος.
pitsirikos

Τρίζουν τα κόκκαλα του Κωνσταντίνου Καραμανλή

https://www.youtube.com/watch?v=flHdEitcxUY

Το βίντεο και οι διάλογοι ανάμεσα στον γενικό γραμματέα της κυβέρνησης Παναγιώτη Μπαλτάκο και τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής Ηλία Κασιδιάρη -που έδωσε στη δημοσιότητα ο δεύτερος- αποδεικνύουν περίτρανα την παρέμβαση της κυβέρνησης στο έργο της Δικαιοσύνης με απευθείας εντολή Σαμαρά, τους πολύ στενούς και αδελφικούς δεσμούς ανάμεσα στην Νέα Δημοκρατία και την Χρυσή Αυγή, και το ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι τίποτε άλλο από ένα συστημικό μόρφωμα που φούσκωσαν τα καθεστωτικά ΜΜΕ, για να μην κινδυνεύσουν οι ολιγάρχες και το καθεστώς.

Είναι απίστευτη η κατάντια της Νέας Δημοκρατίας. Το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έγινε στα χέρια του Σαμαρά ένα ακροδεξιό σίχαμα στο οποίο κυριαρχούν λούμπεν προσωπικότητες, που κάνουν παρεούλα με τους νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής.
Θα τρίζουν στον τάφο τα κόκκαλα του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Οι δημοκράτες δεξιοί θα πρέπει επιτέλους να πάρουν θέση απέναντι στην ακροδεξιά ομάδα Σαμαρά.
Φαινόμενα σαν αυτό του Άρη Σπηλιωτόπουλου που έχει ψηφίσει τα πάντα, δεν έχει αρθρώσει ούτε μια λέξη, δεν έχει κάνει μια ερώτηση στη Βουλή, και τώρα έβαλε τα ροζ πουλοβεράκια για να το παίξει φρέσκος, παρθένος και ανεξάρτητος -ώστε να εκλεγεί δήμαρχος-, είναι θλιβερά. Και κωμικά, βέβαια.
Οι βουλευτές και οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας που επιθυμούν δημοκρατία πρέπει να μιλήσουν. Δυνατά. Τώρα.
Είναι ολοφάνερο πια -ακόμα και σε αυτούς που είχαν ενδοιασμούς- πως το πρόβλημα της χώρας είναι η απομάκρυνση από την δημοκρατία.
Ο Σαμαράς και η ακροδεξιά ομάδα που έκανε κατάληψη στη Νέα Δημοκρατία είναι επικίνδυνοι για την χώρα.
Το μόνο πραγματικό δίλημμα που έχουν οι Έλληνες είναι αν επιθυμούν να έχουν δημοκρατία.
Βέβαια, θα πρέπει πρώτα να μάθουν τι είναι δημοκρατία.
pitsirikos

Τι έμαθα σήμερα απ τον Μπαλτάκο

Απ το βίντεο που έδωσαν στη δημοσιότητα τα ναζιστικά αυγά -και στον βαθμό που δεν υπάρχει καμμια αλλοίωση- προκύπτουν άμεσα τα παρακάτω:
1. Ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης Παναγιώτης Μπαλτάκος συνομιλούσε κι από πριν φιλικά με τα αυγά. Άλλωστε άξιο τέκνο της Μάνης κι αυτός, “αντικομμουνιστής”, οπαδός της Κρυπτείας (των δολοφονιών αντιπάλων δηλαδή), δεν είχε αποκλείσει στο πρόσφατο παρελθόν το ενδεχόμενο να “υποχρεωθεί η ΝΔ να κυβερνήσει με τη συνεργασία της Χρυσής Αυγής”.
2. Τα αυγά που είχαν το βίντεο για κάμποσο καιρό εκβίαζαν τον Μπαλτάκο και μέσω αυτού την κυβέρνηση για να πέσουν στα μαλακά.
3. Όταν δεν τους βγήκε ο εκβιασμός όσο ήθελαν έδωσαν το βίντεο στη δημοσιότητα για να απαξιώσουν το κατηγορητήριο, να αποφύγουν νέες προφυλακίσεις και να τσιμπήσουν τελικά καμμια μοναδούλα στις δημοσκοπήσεις που τους φέρνουν πεσμένους.
4.  Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου είναι δεξιά, θεούσα, συντοπίτισσα του υπουργού δικαιοσύνης και χώνει στη φυλακή όσους δεν είναι αρκετά χριστιανοί ακόμα κι αν αυτοί είναι δεξιοί.
5. Οι υπουργοί δικαιοσύνης και προστασίας του πολίτη λένε στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ποιοι πρέπει να μπουν στη φυλακή για να τσιμπήσει το κόμμα τους καμμια ψήφο παραπάνω.
6. Ο πρωθυπουργός  όχι μόνο είναι ενήμερος αλλά έχει δώσει τη συγκατάθεσή του.
Συμπεράσματα:
1. Ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης παραδέχεται σε πολιτικό αντίπαλό του ότι η κυβέρνηση δίνει εντολή στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να προφυλακίσει βουλευτές και να ασκήσει δίωξη κατά του κόμματος του συνομιλητή του για να πάρει τις “ορφανές” ψήφους το κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία ώστε να διατηρηθεί σε αυτή.
2. Πρόκειται για πολιτικό σκάνδαλο το οποίο κάνει το Γουότεργκεϊτ να μοιάζει ανέκδοτο και πρέπει να οδηγήσει σε παραίτηση όχι μόνο τον Μπαλτάκο αλλά την ίδια την κυβέρνηση.
3. Η θεωρία των δύο άκρων πάει περίπατο και στα συντρίμμια της μένουν όψεις ενός και μόνου άκρου:  δηλαδή τα κολλητηλίκια της ακροδεξιάς βαθειά αντιδημοκρατικής κυβέρνησης με τη ναζιστική συμμορία την οποία στο παρελθόν η ίδια η ΝΔ ανέχτηκε και χρησιμοποίησε.
 ahairlessape

Αντώνη Σαμαρά, κλείσε το Youtube

Μέχρι στιγμής έχουμε δει ένα βίντεο δυόμιση λεπτών από την ιδιωτική συνομιλία του έμπιστου συνεργάτη του Αντώνη Σαμαρά, Τάκη Μπαλτάκου, και του εκπροσώπου των χρυσών αυγών, Ηλία Κασιδιάρη. Απ’ ότι φαίνεται δεν είναι η πρώτη φορά που τα λένε, και το κλίμα στις σχέσεις τους φαίνεται αρκετά καλό. Το αν θα το φάει ο γάιδαρος θα το δείξει ο καιρός.
Ωστόσο, μετά την παρακολούθηση του βίντεο προκύπτουν μερικές πολύ σημαντικές πληροφορίες, αλλά και αρκετά κομβικά ερωτήματα.
Μάθαμε πως ο πιστός σύμβουλος Σαμαρά συνομιλεί ανοιχτά με τους ναζί της Χρυσής Αυγής. Ο Σαμαράς έχει αρκετούς πιστούς συμβούλους. Ενίοτε αυτοί υπερασπίζονται φοροφυγάδες επιχειρηματίες, όπως ο Κρανιδιώτης. Σήμερα μάθαμε τι κάνουν στον ελεύθερο χρόνο τους όταν χαλαρώνουν.
Μάθαμε ακόμα πόσο εύκολα και γρήγορα μπαίνει μια υπόθεση στο αρχείο. Αρκεί να διαταχθεί μια προανακριτική εξέταση και σε μισή ώρα θα έχει αρχειοθετηθεί.
Μάθαμε επίσης, αλλά θα χρειαστούμε και εξέταση DNA, πόσο όμορφα περνάνε κυβερνητικοί, δικαστικοί και άλλοι κρατικοί λειτουργεί. Η αιμομιξία πάει σύννεφο, ο ένας κάνει χαρούλες στον άλλον, κι όλοι μαζί συγχαίρονται για το έργο τους.
Παράλληλα, γεννώνται και οι εξής απορίες:
Υπάρχουν άλλες συνομιλίες του τρυφερού ζευγαριού Μπαλτάκου-Κασιδιάρη;
Είναι ο μόνος σύμβουλος Σαμαρά που έχει σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή;
Γιατί το βίντεο ανέβηκε σε ρώσικο ιστότοπο; Τι ρόλο παίζουν και έχουν παίξει οι Ρώσοι;
Τι θέση παίρνουν Βορίδης, Γεωργιάδης και λοιπή ακροδεξιά της Νέας Δημοκρατίας;
Τι θέση παίρνουν οι “απόγονοι του Κωνσταντίνου Καραμανλή και της λοιπής μεγάλης Δεξιάς παράταξης”;
Για τους παραπάνω λόγους, και για το καλό της χώρας και της προστασίας της πορείας, της οικονομίας και της πολιτικής σταθερότητας, προτείνω στον πρωθυπουργό να κλείσει το youtube και όλα τα site που φιλοξενούν βίντεο.
Και προσοχή, Αντώνη Σαμαρά. Όχι λάθη σαν το γατάκι τον Ερντογάν. Έχεις το know how από την ΕΡΤ.
Μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου αρκεί.
 rebeliskos

Πού πάτε ωρέ Ψευτόπουλα; (χρόνια πολλά Αντώνη!)…

     Δεν το ξέρετε ότι ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται; (χρόνια πολλά Αντώνη!) Δεν ξέρετε ότι το ψέμα έχει…

κοντά ποδάρια; (χρόνια πολλά Αντώνη!)

Από το Ουδέν Σχόλιον

     Δεν έχετε ακούσει ότι η ψευτιά και η κλεψιά είναι μάνα κι ανεψιά; (χρόνια πολλά Αντώνη!) Αντώνη (χρόνια πολλά!), δεν θυμάσαι που μας έλεγαν οι μανάδες μας,όποιος λέει ψέματα, πέφτει μες στα αίματα;
     Ούτε θυμάσαι πως  το ψέμα δε ζεί για να γεράσει; (πολύχρονος Αντώνη!)
 1η Απριλίου σήμερα Αντώνη. Η μέρα σου! (χρόνια πολλά!)
Αν συνεχίσεις έτσι (που θα συνεχίσεις, γιατί δεν ξέρεις να κάνεις και τίποτε άλλο), κάθε πρωταπριλιά αντί να είναι η μέρα της ψευτιάς, θα είναι η μέρα του Αντώνη! (χρόνια πολλά σού είπαμε; Σου είπαμε!)
Πολλά ”χρόνια πολλά” σου ευχηθήκαμε Αντώνη..
Αλλά μόνος σου! Στην απομόνωση. Και σύντομα!
 Όπου και νά ‘ναι, αλλά μακριά από μάς!
Θες στο σπίτι σου (όπως παλιά);  θες σε δωμάτιο με κάγκελα;  Όπου θες!  Αλλά μόνος σου!
Να μην μπορείς να κάνεις πιά άλλο κακό, σε άλλους ανθρώπους!
Κι εκεί, μόνος σου, άμα θες, πάρε φόρα και βάρα το κεφάλι σου στους τοίχους..
Έτσι κι αλλοιώς δεν πρέπει να αξίζει και πολλά πράγματα! 
Μόνος σου τό ‘πες..

     Στην μοναδική φορά στην ζωή σου που είπες αλήθεια:

     Γ@μώ το κεφάλι μου, ο Μ@Λ@Κ@Σ!..

Πρωταπριλιά

Το πιο σιχαμερό πράγμα την Πρωταπριλιά είναι ότι όλοι οι γλοιώδεις καθεστωτικοί δημοσιογράφοι και όλα τα αηδιαστικά καθεστωτικά ΜΜΕ θεωρούν καλό να πουν ψεματάκια. Αχ, τα χρυσά μου!

Κολυμπάνε όλον τον χρόνο μέσα στην αλήθεια, και μια μέρα τον χρόνο σου πετάνε κι ένα ψέμα. Έτσι, για το έθιμο.


Η χώρα έχει διαλυθεί, όλα τα «σχέδια» απέτυχαν, η κυβέρνηση αν και δεν υπάρχει συνεχίζει να ταΐζει τους ολιγάρχες, τραπεζίτες και μιντιάρχες κάνουν ακόμα πάρτι στην υγεία των κορόιδων, οι Έλληνες είναι κάθε μέρα πιο φτωχοί, πιο φτηνοί και πιο άνεργοι, και όλο αυτό ετοιμάζεται να σκάσει από μέρα σε μέρα, επειδή κάποια στιγμή τα ψέματα τελειώνουν.

Μη δίνετε σημασία, όλα πάνε υπέροχα. Ένα ψεματάκι έγραψα κι εγώ, μέρα που είναι.

Σας την έφερα!

(Εννοείται πως η Πρωταπριλιά είναι ξενόφερτο έθιμο. Ένας μυθικός λαός, όπως οι Έλληνες, που γεννιούνται, μεγαλώνουν, ζουν και πεθαίνουν με μύθους, σιγά μη χρειάζονταν ειδική μέρα για να λένε ψέματα. Μόνο βάρβαροι θα σκέφτονταν να υπάρχει τέτοια μέρα.)
pitsirikos

ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!

-Οι θυσίες του Ελληνικού λαού έπιασαν τόπο.  
-Έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα.  
-Μνημόνια τέλος.  
-Άρχισε η ανάκαμψη.  
-Χιλιάδες οι νέες θέσεις εγασίας.
Διαλέγετε και παίρνετε, η ημέρα το επιβάλλει.... Τςςς

Το σκάνδαλο των τραπεζών σε…ταληράκια !!!

Ας πάρουμε τα πράγματα από την
More… αρχή και με βάση τα πραγματικά γεγονότα. Αυτός είναι ο ασφαλέστερος τρόπος όχι για να συμφωνήσουμε, αλλά για να μιλάμε για πράγματα που ισχύουν και όχι για…

αόριστες πολιτικές.

Οι τράπεζες είναι επιχειρήσεις που η λειτουργία τους εκ των πραγμάτων συνδέεται με την Οικονομία. Οι μεταβολές σε μια επιχείρηση όπως η τράπεζα, επηρεάζει ή μπορεί και να καθορίζει την Οικονομία, άρα και την κοινωνία. Αυτό είναι ένα δεδομένο.

Του Κώστα Βαξεβάνη

Το δεύτερο είναι πως οι τράπεζες από τα τέλη τη δεκαετίας του ‘80 δεν λειτουργούν με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή δεν παίρνουν τα χρήματα των καταθετών με τα οποία επενδύουν δίνοντας κέρδη στον καταθέτη μέσω των τόκων. Οι τράπεζες επέλεξαν έναν τρόπο λειτουργίας που υπόσχεται άλλου είδους κέρδη. Δηλαδή δημιουργούν «επενδύσεις» και «προϊόντα», τα οποία είναι εικονικά, αποκαλούνται με διάφορα εξωτικά ονόματα και υπόσχονται μεγάλη κερδοφορία αν και αποκρύπτουν το ρίσκο. Ένα τραπεζικό προϊόν για παράδειγμα, μπορεί να είναι ένα «στοίχημα» για το αν θα βρέξει στο Κάιρο ή αν θα καταρρεύσει η οικονομία της Ελλάδας. Όσο και αν φαίνεται απλοϊκό το παράδειγμα, είναι μια πραγματικότητα. Οι τράπεζες έχουν δημιουργήσει έναν εξωπραγματικό, ιπποδρομιακό καπιταλισμό, που δεν σχετίζεται ούτε με επενδύσεις στην πραγματική οικονομία, ούτε με το κοινωνικό όφελος απαραίτητα.

Παρ όλα αυτά, επειδή οι τράπεζες είναι επιχειρήσεις που συγκεντρώνουν χρήμα και συνδέονται με την Οικονομία, η σταθερότητά τους είναι πραγματικά ένα ζητούμενο. Αυτό δεν σημαίνει πως όταν οι Τράπεζες ενεργούν ή βάζουν προϊόντα στην αγορά έχουν ως προβληματισμό τη σταθερότητά τους ή το τι ζημιά θα κάνουν στην Οικονομία της χώρας. Τους ενδιαφέρουν τα κέρδη. Η κατάρρευση της Lehman Brothers, από την οποία ξεκίνησε η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι μια αρκετά ισχυρή απόδειξη γι αυτό. Έτσι παρότι το επιχείρημα της ευστάθειας που χρησιμοποιούν οι τράπεζες για να εξασφαλίζουν την κρατική βοήθεια (ναι την κρατική παρά τον καπιταλισμό που υπηρετούν και τον αντικρατισμό τους) δεν είναι ο θεός που προσκυνούν (αυτός είναι το κέρδος) αλλά ο ψευδοπροφήτης που χρησιμοποιούν για να πιστέψουν τα πλήθη στην απάτη τους.

Όταν ξέσπασε η παγκόσμια κρίση, οι έλληνες τραπεζίτες, με πρώτο και κύριο τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Προβόπουλο, υποστήριζαν πως η Ελλάδα δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο, γιατί οι ελληνικές τράπεζες ήταν ισχυρές και δεν είχαν εκτεθεί σε τοξικά προϊόντα όπως αυτά που οδήγησαν στην πτώση την αμερικανική Lehman Brothers. Στο αμέσως επόμενο διάστημα, η τραπεζική φιλολογία άλλαξε, οι τράπεζες εμφανίστηκαν να μολύνονται από την κρίση μέσω του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας και να χρειάζονται κρατική στήριξη.

Οι κυβερνήσεις δεν σεβάστηκαν την βασική αρχή της αγοράς και του δικού τους νεοφιλελευθερισμού που λέει «ο ισχυρός στην οικονομία προχωρά και ο αδύναμος πρέπει να βγαίνει από την κούρσα και να πεθαίνει». Αντιθέτως ανακεφαλαιοποίησαν τις τράπεζες, δηλαδή δανείστηκαν με υψηλά επιτόκια για να εξασφαλίσουν ρευστό στις τράπεζες. Το δάνειο αυτό το πληρώνουμε εμείς.

Γιατί όμως κατέρρευσαν οι «ισχυρές» ελληνικές τράπεζες που μερικά χρόνια πριν διαφήμιζαν το ελληνικό τραπεζικό θαύμα στα Βαλκάνια; Γιατί αναγκάστηκαν να αγοράσουν ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου τα οποία κουρεύτηκαν, απαντούν οι τραπεζίτες. Είναι αλήθεια αυτό; Είναι η μισή αλήθεια.

Κατ αρχήν το να αποφασίζει μια τράπεζα να επενδύσει σε ένα προϊόν, όπως η αγορά των ομολόγων του Δημοσίου, είναι ένα ρίσκο το οποίο αποφασίζει να πάρει. Αν για παράδειγμα τα ομόλογα του Δημοσίου δεν κουρεύονταν, αλλά είχαν κέρδη, οι τράπεζες θα μοίραζαν μέρισμα στους έλληνες πολίτες; Άρα ακόμη και αυτή η αγορά των ομολόγων, ήταν μια απόφαση  ρίσκου την οποία έπρεπε να πληρώσουν. Ακόμη όμως και αυτό το κούρεμα που αποφασίστηκε, (ένα ακόμη σκάνδαλο Βενιζέλου) ενώ κούρεψε τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία καταστρέφοντάς τα, δεν πείραξε άλλους επενδυτές των οποίων δεν κουρεύτηκαν τα ομόλογα.

Οι ζημιές όμως των τραπεζών δεν προήλθαν από τα ομόλογα του Δημοσίου όπως θέλουν να λένε οι τραπεζίτες. Οι ελληνικές τράπεζες δεν είχαν χρήματα. Οι ανακεφαλαιοποιήσεις τους  προέρχονταν από διαδοχικές δανειοδοτήσεις που έκαναν ο ένας στον άλλο. Δηλαδή η Τράπεζα Α, δάνειζε μια offshore εταιρεία η οποία ήταν συμφερόντων της Τράπεζας Β, για να εμφανιστεί ρευστότητα. Μετά η Τράπεζα Β, δάνειζε μια άλλη εταιρεία συμφερόντων της Α η οποία έκανε αύξηση κεφαλαίου της Α. Το εικονικό χρήμα έκανε κύκλο με την άδεια της Τράπεζας της Ελλάδας δίνοντας μια ψεύτικη εικόνα ευρωστίας και χρήματος για τις Τράπεζες.

Οι τραπεζίτες όμως έκαναν ακόμη μεγαλύτερα αίσχη. Έδιναν δάνεια σε offshore εταιρείες που ανήκαν στους ίδιους και τις οικογένειές τους, χωρίς εγγυήσεις και στη συνέχεια χρέωναν τα θαλασσοδάνεια στις ζημιές της Τράπεζας κλέβοντας τους μικρομετόχους. Έδιναν επίσης δάνεια σε επιχειρηματίες (πάντα χωρίς εγγυήσεις) οι οποίοι έκαναν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου σε άλλες δικές τους επιχειρήσεις. Έτσι δημιουργούσαν εικόνα ισχυρών επιχειρήσεων, με δανεικά και αγύριστα, χειραγωγώντας και εξαπατώντας τους επενδυτές που επένδυαν στις ίδιες επιχειρήσεις εξαιτίας της πλαστής εικόνας που είχε δημιουργηθεί.

Πολλοί τραπεζίτες πουλούσαν ή νοίκιαζαν στις τράπεζές του ή στο Δημόσιο, κτήρια τα οποία είχαν αγοράσει με δάνεια των τραπεζών τους αλλά μέσω παρένθετων προσώπων σε τιμές πολλαπλάσιες των πραγματικών.

Ταυτόχρονα δανειοδοτούσαν τα κόμματα, ώστε να έχουν την πολιτική κάλυψη και τα ΜΜΕ για να εξασφαλίζουν τη σιωπή για τα σκάνδαλά τους. Μεγάλα ποσά τα έβγαλαν στο εξωτερικό μέσα από κομπίνες με τα υποκαταστήματα των Τραπεζών που άνοιγαν στα Βαλκάνια. Δημιούργησαν μέσα από τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ την εικόνα οικονομικού τραπεζικού θαύματος στα Βαλκάνια, και διοχέτευσαν έτσι ποσά σε δανειολήπτες του εξωτερικού που δεν ήταν άλλοι από τους εαυτούς τους.

Όλα αυτά τα σκάνδαλα και η ευθεία ληστεία του χρήματος, εμφανίστηκε ως μόλυνση από την κρίση. Οι μαύρες τρύπες από τη ληστεία και τη συναλλαγή με τη διαπλοκή (600 εκατομμύρια είχε πάρει το ALTER από τις τράπεζες χωρίς εγγυήσεις) εμφανίστηκε ως αποτέλεσμα της κρίσης. Έτσι στο όνομα της ευστάθειας των τραπεζών, αυτές ανακεφαλαιοποιήθηκαν με τα χρήματά μας. Όχι όμως οι τράπεζες, αλλά οι τραπεζίτες. Οι τράπεζες δεν ελέγχθηκαν πριν ανακεφαλαιοποιηθούν, ώστε να βρεθεί ποιό κομμάτι της ζημιάς οφείλεται στην κρίση και ποιό στη ληστεία. Οι τραπεζίτες, αυτοί που είχαν ρίξει τις τράπεζες έξω (αν δεν τις είχαν ληστέψει) θεωρήθηκαν ικανοί να συνεχίσουν να διοικούν τις τράπεζες.

Το κράτος μέσα από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας πήρε το 80% των μετοχών των τραπεζών αλλά χωρίς το κράτος να μπορεί να ασκήσει καμία διοίκηση. Ενώ η ανακεφαλαιοποίηση έγινε για να υπάρξει σταθερότητα, ρευστότητα και λειτουργία της ελληνικής οικονομίας, τα δάνεια σταμάτησαν, οι επιχειρήσεις που έπρεπε να σωθούν άρχισαν να κλείνουν και τα σπίτια να πλειστηριάζονται. Συνέχισαν βέβαια να παίρνουν δάνεια μη παραγωγικές επιχειρήσεις όπως τα Μέσα Ενημέρωσης, παρά τα χρέη τους και τις ζημιές τους και βέβαια και διαφήμιση από τις τράπεζες. Το Mega για παράδειγμα, με ζημιές 25 εκατομμύρια, χρέη 200 εκατομμύρια πήρε δάνειο 110 εκατομμύρια για να συνεχίσει να λειτουργεί και κυρίως να υποστηρίζει πως η κυβέρνηση και οι τράπεζες ακολουθούν σωστή πολιτική. Ποια τραπεζική διαδικασία μπορεί να κρίνει ως επωφελές ένα τέτοιο δάνειο; Αντίστοιχα δάνεια έχουν σχεδόν όλα τα ΜΜΕ στην Ελλάδα.

Αφού ανακεφαλαιοποιήθηκαν οι Τράπεζες η κυβέρνηση προχώρησε την Κυριακή στην κορωνίδα του σκανδάλου. Με το άρθρο 2 του «πολυνομοσχεδίου» δίνει τη δυνατότητα στους παλιούς αποτυχημένους τραπεζίτες, να επαναγοράσουν τις μετοχές τους, όχι στην τιμή που τις αγόρασε το κράτος (ΤΧΣ) με την ανακεφαλαιοποίηση, αλλά σε εξευτελιστικές τιμές. Δηλαδή για παράδειγμα στη Eurobank, ενώ το κράτος αγόρασε τις μετοχές της Τράπεζας με 1,24 ευρώ ανά μετοχή, τώρα ο τραπεζίτης μπορεί να αγοράσει πίσω τις μετοχές με 30 λεπτά. Δηλαδή η κυβέρνηση θεσμοθέτησε όχι μόνο την προκλητική επιστροφή των μετοχών αλλά και τη δεδομένη απώλεια χρημάτων που έχουμε ήδη καταβάλει. Πλήρωσε, έσωσε τις τράπεζες και τώρα τις παραδίδει πίσω στους διαφθαρμένους τραπεζίτες τους οποίους ποτέ δεν ήλεγξε.

Ας αφήσουμε το ηθικό, πολιτικό και οικονομικό κομμάτι του σκανδάλου και ας πάμε στις παραβάσεις με βάση αυτούς τους ίδιους τους νόμους της αγοράς. Η ελληνική κυβέρνηση η οποία καταγγέλλει τον κρατισμό σε βαθμό που να απολύει δημόσιους υπαλλήλους μέσα από μια πρωτοφανή δαιμονοποίηση, παρεμβαίνει ως κρατική οντότητα υπέρ των τραπεζών. Όχι μόνο ζημιώνει το ελληνικό Δημόσιο, αλλά παραβαίνει το ευρωπαϊκό δίκαιο. Η Ελλάδα έχει καταδικασθεί στα ευρωπαϊκά δικαστήρια για επιδοτήσεις που έχει δώσει σε εταιρείες (πχ ΟΣΕ, Ολυμπιακή) αφού θεωρείται πως έτσι καταστρατηγεί την αρχή της ανταγωνιστικότητας και του ελεύθερου ανταγωνισμού. Οποίο θαύμα λοιπόν, η κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου, επιδοτεί τους τραπεζίτες, δίνοντάς τους σε τιμές ευκαιρίας πίσω τις τράπεζες τις οποίες χρησιμοποίησε για την αφαίμαξη των πολιτών.

Είναι η ίδια κυβέρνηση η οποία έχει ξεκινήσει ανένδοτο αγώνα κατά των μονοπωλίων και των ολιγοπωλίων (πάλι στο όνομα του ελεύθερου ανταγωνισμού και της αγοράς) την ίδια ώρα που με νόμους και σκανδαλώδεις ρυθμίσεις, έχει δημιουργήσει ολιγοπώλιο μόλις τεσσάρων τραπεζών.

Άλλωστε τα νομοσχέδια που καταθέτει κάθε μέρα είναι γεμάτα αδιόρατες ρυθμίσεις με τις οποίες αμνηστεύονται όσοι έχουν παράνομα ευνοήσει το προκλητικό καθεστώς λειτουργίας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Μια τέτοια ρύθμιση είναι η τροπολογία που απαλλάσσει από τις ποινικές ευθύνες τους τραπεζίτες και τους υπαλλήλους που δανειοδότησαν χωρίς εγγυήσεις τα κόμματα. Τα χρήματα αυτά, πάνω από 270 εκατομμύρια για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, θα πληρωθούν φυσικά από εμάς. Ο ίδιος ο Βενιζέλος, έκανε νόμο με τον οποίο παρέχει στον εαυτό του ασυλία για την απόφασή του να δώσει στην Proton Bank του Λαυρεντιάδη, παρανόμως 100 εκατομμύρια ευρώ.

Οι τράπεζες δεν λειτουργούν πια σκανδαλωδώς έστω ως κομμάτι της Οικονομίας αλλά είναι οι ίδιες η εξουσία. Άλλωστε με το νόμο  4021/11 (φυσικά του Βενιζέλου) στην Τράπεζα της Ελλάδος και στις Τράπεζες, ανατίθενται εξουσίες πέρα από τον έλεγχο και τη λειτουργία της κυβέρνησης και της Βουλής. Υπάρχει καμιά αμφιβολία πως αυτές είναι το κράτος;

Το κύκνειο «άσμα» των αθλίων…

Ο χρόνος μετρά πλέον αντίστροφα για την κυβέρνηση Σαμαρά

“ Η κυβέρνηση Σαμαρά, μια χούφτα ανθρώπων, η οποία κατηγορεί όσους διαφωνούν μαζί της για παλαιοκομματικές αντιλήψεις, βρίσκεται πλέον μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Γνωρίζει πολύ καλά ότι ο πολιτικός της χρόνος τελειώνει. Το μήνυμα θα είναι…

τόσο ισχυρό στις εκλογές του Μαΐου και οι θετικές πολιτικές εξελίξεις για τον λαό και τη χώρα θα είναι αναπόφευκτες… ”

Του Κώστα Καπνίση

Τα κατάφεραν για άλλη μια φορά οι θλιβερές και αποκρουστικές φιγούρες της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου να ψηφίσουν, έστω και οριακά, «ΝΑΙ σε όλα». Τούτη τη φορά όμως ξεπέρασαν κάθε όριο προκλητικότητας και απέδειξαν ότι έχουν όλες τις κοινωνικές ομάδες, ανεξαρτήτως πολιτικής – κομματικής τοποθέτησης εναντίον τους. Η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής μάλιστα δημοσιοποίησε μια έκθεση – κόλαφο για το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης Σαμαρά, το οποίο είναι προϊόν «συμφωνίας» του Αντώνη Σαμαρά, του Ευάγγελου Βενιζέλου και του Γιάννη Στουρνάρα με τους εκπροσώπους των δανειστών. Ο πανικός της κυβέρνησης Σαμαρά έγινε φανερός από τη στιγμή που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μέσω του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας σε βάρος του υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα.

Η κυβέρνηση Σαμαρά, απέφυγε τούτη τη φορά, πέρα από τους γνωστούς – γραφικούς υποστηρικτές της, οι οποίοι δηλώνουν θαυμαστές της τρόικα και του Πολ Τόμσεν, να ανεβάσει πολύ τους τόνους κατά των κοινωνικών ομάδων. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Στα τέλη της Άνοιξης επίκειται η διπλή εκλογική αναμέτρηση σε αυτοδιοικητικό – ευρωπαϊκό επίπεδο και τα κόμματα – απομεινάρια της ΝΔ – ΠΑΣΟΚ χρειάζονται τις ψήφους των «ιθαγενών». Η κυβέρνηση Σαμαρά, μια χούφτα ανθρώπων, η οποία κατηγορεί όσους διαφωνούν μαζί της για παλαιοκομματικές αντιλήψεις, βρίσκεται πλέον μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Γνωρίζει πολύ καλά ότι ο πολιτικός της χρόνος τελειώνει. Το ίδιο ακριβώς γνωρίζει άριστα και το τρίγωνο Βερολίνου – Βρυξελλών – Φρανκφούρτης και επέβαλε την ψήφιση του «πολυνομοσχεδίου»- νέου Μνημονίου, λίγο πριν την εκλογική αναμέτρηση της Άνοιξης.

Όταν ανοίξουν οι κάλπες των αυτοδιοικητικών και ευρωπαϊκών εκλογών, κυβέρνηση και τρόικα γνωρίζουν πολύ καλά ότι δύο πράγματα θα έχουν συμβεί. Το ένα θα είναι ο πολιτικός αφανισμός του άκρως επικίνδυνου και έμπλεου ακραίων νεοφιλελεύθερων σταγονιδίων κόμματος – απομειναριού, το οποίο αποκαλείται ως «ΠΑΣΟΚ – ΕΛΙΑ». Το δεύτερο θα είναι η εκλογική συντριβή της μεταλλαγμένης, επί το ακροδεξιό του πράγματος, ΝΔ, η οποία θα έχει κι αυτή την ίδια ακριβώς διαλυτική πορεία που είχε το «ΠΑΣΟΚ» στις βουλευτικές εκλογές του 2012. Ίσως αυτός είναι και ένας ιδιαίτερα ικανός και πειστικός λόγος για τη «σιωπή» της λεγόμενης καραμανλικής πτέρυγας. Είναι απολύτως λογικό τα καραμανλικά στελέχη να περιμένουν τη συντριβή Σαμαρά, προκειμένου να μπορέσουν να έχουν μετά αποτελεσματική πολιτική παρέμβαση και να πάρουν πίσω το κόμμα, σε μια προσπάθεια να το ανασυντάξουν και να το «εκκαθαρίσουν» από τα ακροδεξιά σταγονίδια, τα οποία το έχουν αλώσει και έχουν κάνει τους παραδοσιακούς συντηρητικούς ψηφοφόρους της ΝΔ να φύγουν τρέχοντας από αυτό το μόρφωμα, το οποίο θυμίζει έντονα ΠΟΛΑΝ.

Η κατάσταση είναι πλέον «εκρηκτική» μέσα στις κοινοβουλετικές ομάδες ΝΔ – ΠΑΣΟΚ με τη συντριπτική πλειονότητα των βουλευτών να γνωρίζουν ότι στις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν, ούτε με κιάλια δεν θα μπορούν να δουν τα έδρανα της Βουλής. Για αυτόν τον λόγο και μετακινούνται, σχεδόν καθημερινά, σε «κομματικούς σχηματισμούς», οι οποίοι ξεπηδούν από το πουθενά και από τα «δεξιά» και από τα «κεντροαριστερά», τα οποία όμως έχουν ως μοναδικό σκοπό ύπαρξης να αποτελέσουν ανάχωμα στην εκλογική αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι προφανές πλέον, ακόμα και στους πιο δύσπιστους, ότι η κυβέρνηση Σαμαρά είναι απολύτως αναντίστοιχη με τη βούληση της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού. Ο τρόπος, με τον οποίο απέρριψε την πρόταση δυσπιστίας κατά του υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, με τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, να κρύβεται για άλλη μια φορά από τη Βουλή, μην μπορώντας να υπερασπιστεί τις «επιτυχίες» του, οι οποίες ολοκληρώνονται με το «πολυνομοσχέδιο» και την «έξοδο» της χώρας στις αγορές. Αλήθεια μετά από τόσες «επιτυχίες» ποιος πρωθυπουργός δεν θα εμφανιζόταν στη Βουλή να υποστηρίξει τουλάχιστον το έργο του;

Κοντολογίς, πρόκειται για το κύκνειο «άσμα» μιας άθλιας κυβέρνησης, της χειρότερης όλων των εποχών που γνώρισε τούτος ο τόπος, η οποία βασίζεται σε δύο κόμματα – απομεινάρια, τα οποία κατέστρεψαν τα πάντα στο πέρασμά τους τα τελευταία είκοσι χρόνια. Το «πολυνομοσχέδιο», με τις δεκάδες ρυθμίσεις, τις οποίες κατά πάσα πιθανότητα, οι βουλευτές της ΝΔ – ΠΑΣΟΚ δεν έχουν διαβάσει, για άλλη μια φορά, δεν ήταν τίποτε άλλο από μια τελευταία προσπάθεια μιας κυβέρνησης που καταρρέει, προκειμένου να δεσμεύσει την επόμενη κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση Σαμαρά, ίσως να εκτιμά ότι η επόμενη κυβέρνηση, η οποία θα προκύψει πολύ σύντομα, μετά και από τη συντριβή της ΝΔ – ΠΑΣΟΚ στη διπλή εκλογική μάχη της Άνοιξης, θα σφιχταγκαλιαστεί με τους δανειστές σε βάρος του λαού και της χώρας. Όπως όμως στη ζωή, έτσι και στην πολιτική, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Το μήνυμα θα είναι τόσο ισχυρό στις εκλογές του Μαΐου και οι θετικές πολιτικές εξελίξεις για τον λαό και τη χώρα θα είναι αναπόφευκτες…

paganeli

Νέα Ελλάδα – ακροδεξιά ολοκλήρωση !!!

Η αυτοαπαξίωση και ο ευτελισμός του θεσμού του Κοινοβουλίου φθάνει στα ακρότατα όριά του κάθε φορά που πρόκειται να ψηφισθούν νέα μνημονιακά μέτρα. Ο διασυρμός και ο αυτοεξευτελισμός βουλευτών και…

των κομμάτων της διακυβέρνησης, η παντελής περιφρόνηση των δημοκρατικών θεσμών επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά ότι η πολιτική και ηθική κρίση που μαστίζει ένα μεγάλο τμήμα του πολιτικού μας συστήματος είναι ακόμα πιο επικίνδυνη και πιο βαθιά από την ίδια την οικονομική κρίση.

Του Μενέλαου Γκίβαλου

Στην ευτελή και επαναλαμβανόμενη θεατρική παράσταση με τίτλο «οι διαφωνούντες», κάποιοι βουλευτές που ήδη έχουν ψηφίσει και νομιμοποιήσει μνημονιακά μέτρα -τα οποία οδηγούν νομοτελειακά την οικονομική-παραγωγική δομή σε διάλυση και εξαθλιώνουν την κοινωνία- αναζητούν εναγωνίως ένα «φύλλο συκής», ένα πρόσχημα, μια άνευ σημασίας τροποποίηση κάποιου μέτρου προκειμένου να «αποκαθαρθούν» από τις ευθύνες τους. Πρόκειται για ένα άθλιο πολιτικό παιγνίδι, για μια συναλλαγή που αποβλέπει ευθέως στην εξαπάτηση των πολιτών.
Την εικόνα αυτή συμπληρώνουν, όπως συμβαίνει στις περιπτώσεις αυτές, οι έκτακτες -με τη μορφή του επείγοντος- κοινοβουλευτικές διαδικασίες, οι συζητήσεις και οι ψηφοφορίες μέσα στο Σαββατοκύριακο, η «συμπύκνωση» μιας σειράς κρίσιμων μέτρων σε τρία μόνο άρθρα, ώστε να ασκείται και ένας άμεσος εκβιασμός σε τυχόν «απείθαρχους».
Τα μέτρα της έκθεσης του ΟΟΣΑ, η περίφημη «εργαλειοθήκη», δεν συνιστά παρά το άνοιγμα των ασύδοτων μηχανισμών του πλήρους ανταγωνισμού σε μια σειρά υπηρεσιών και παραγωγικών δραστηριοτήτων (γάλα, φάρμακα, μεταφορές κ.λπ.) με πρόσχημα τη μείωση των τιμών… Πρόκειται, κυριολεκτικά, για το αποτέλεσμα της παρέμβασης -όπως ομολόγησε υφυπουργός της κυβέρνησης- των ξένων και εγχώριων συμφερόντων σε μια κυβέρνηση, η επιβίωση της οποίας εξαρτάται από τη «συναίνεση» των συμφερόντων αυτών. Όμως, ακόμα πιο κρίσιμα θέματα είναι αυτά που είτε δεν τίθενται στην «ατζέντα» της συζήτησης είτε μετατίθενται σιωπηρά για το φθινόπωρο… μετά τις ευρωεκλογές. Το πρώτο θέμα αφορά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών… Τεράστια ποσά έχουν ήδη διατεθεί από τους δημόσιους προϋπολογισμούς, από το υστέρημα των ελλήνων πολιτών στη χρηματοδότηση των τραπεζών… Επιπλέον 6,5 δισ. ευρώ προβλέπει ο κ. Προβόπουλος ότι απαιτούνται για την ανακεφαλαιοποίηση. Κι όμως οι τράπεζες εξακολουθούν να διοικούνται από ιδιώτες, ενώ και ορισμένοι ιδιώτες που χρεοκόπησαν τις τράπεζές τους μπορούν -μέσω της περίφημης ιδιωτικοποίησης- να αγοράσουν τράπεζες καταβάλλοντας κάτω από 1/3 του ποσού που διέθεσε το Δημόσιο για να αγοράσει τις μετοχές τους.
Το δεύτερο κρίσιμο θέμα αφορά την πλήρη διάλυση και των τελευταίων -και ήδη αποδυναμωμένων- εργασιακών θεσμών.
Η κατάργηση των τριετιών παρατείνεται μέχρι την 31/1/2017. Επιπρόσθετα, όποιος μείνει άνεργος περισσότερο από 12 μήνες θα προσλαμβάνεται, ανεξαρτήτως ηλικίας και εμπειρίας, με τον κατώτατο μισθό των 586 ευρώ! Παράλληλα, από τον Οκτώβριο του 2014 απελευθερώνονται στην πράξη οι ομαδικές απολύσεις (χαρακτηριστικά από 5% σε 10% σε επιχειρήσεις που απασχολούν 100 – 300 εργαζόμενους), ενώ οι νέες «αναδιαρθρώσεις» και συγχωνεύσεις των ασφαλιστικών ταμείων οδηγούν νομοτελειακά σε νέες μειώσεις των συντάξεων και των ασφαλιστικών παροχών. Κι όλα αυτά δεν θεωρούνται νέα μέτρα!
Επεκτείνεται ταυτόχρονα ο θεσμός ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΙΟΥ με διεύρυνση της δραστηριότητας των εταιρειών ενοικίασης εργαζομένων στον κρατικό μηχανισμό αλλά και στα δημόσια έργα με μισθούς Βουλγαρίας και Ρουμανίας… Αυτό είναι το περίφημο success story των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου. Το Μνημόνιο (υποτίθεται ότι) τελειώνει το 2016. Μετά την τελευταία δόση του Μαΐου του 2014 προβλέπεται δανεισμός μόνο από το ΔΝΤ -το οποίο φυσικά θα συνεχίσει να εποπτεύει- που θα διατεθεί για την αποπληρωμή των δανείων.
Ούτε, συνεπώς, το Μνημόνιο τελείωσε ούτε η αυστηρή εποπτεία των δανειστών καταργείται. Θα πρέπει να υπολογίσουμε ότι στην περίοδο 2014-2020 η χώρα μας είναι δεσμευμένη να πληρώσει 80 δισ. σε τόκους, να καταβάλει 20 δισ. που θα προέλθουν από ιδιωτικοποιήσεις και να διαθέσει 60 δισ. ευρώ από το περίφημο πλεόνασμα του προϋπολογισμού. Αναλογικά, δηλαδή, θα πρέπει από το 2016 και μετά να καταβάλλονται από το ετήσιο πλεόνασμα ποσά της τάξεως των 9 δισ. ευρώ! Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρξει πλεόνασμα της τάξεως του 5%, το οποίο θα διατίθεται ολόκληρο για την αποπληρωμή του χρέους…
Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας ότι για να μπορέσουν να δημιουργηθούν τουλάχιστον 50.000 νέες θέσεις εργασίας κατ’ έτος προϋποτίθεται αύξηση του ΑΕΠ κατά 4%, τότε αντιλαμβανόμαστε το τεράστιο, το καταστροφικό αδιέξοδο στο οποίο οδήγησαν τη χώρα και τον λαό της οι κυβερνήσεις των Μνημονίων.
Χωρίς ένα σοβαρό «κούρεμα» του χρέους, χωρίς τη ρήτρα ανάπτυξης στην αποπληρωμή του, χωρίς ένα σχέδιο παραγωγικής ανάπτυξης, με προγραμματισμό και έλεγχο των χρηματοπιστωτικών και επενδυτικών κατευθύνσεων, καμιά λύση δεν μπορεί να υπάρξει στην ελληνική τραγωδία.
Το μνημονιακό- κυβερνητικό σύστημα, όμως, έχει άλλα προβλήματα, αφού επιδιώκει να επιβιώσει ΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ της οικονομίας και της κοινωνίας και ΔΙΑ ΤΟΥ ΕΥΤΕΛΙΣΜΟΥ των δημοκρατικών θεσμών. Η αστική- φιλελεύθερη δημοκρατία είναι πια περιττό βάρος για την ακροδεξιά μεταμόρφωση της σημερινής Νέας Δημοκρατίας. Χρειάζεται, λοιπόν, αλλαγή «ταμπέλας». Ο Αντ. Σαμαράς υποτονθορύζει τον τίτλο Νέα Ελλάδα για το νεοφιλελεύθερο- ακροδεξιό μόρφωμα που ενδεχόμενα προετοιμάζει, επιδιώκοντας μάλιστα την περίφημη «αμφίπλευρη διεύρυνση»…
paganeli

Ο Γ. Μουρούτης αποκαλύπτει την Ομάδα Αλήθειας της ΝΔ

Ο Γ. Μουρούτης μιλάει για το πως περνάει τον ελεύθερο χρόνο του, τις ασχολίες του και φυσικά αποκαλύπτει ποιοι κρύβονται πίσω από την Ομάδα Αλήθειας (Truth Team) της Νέας Δημοκρατίας.

Διαβάστε περισσότερα κάνοντας κλικ παρακάτω:

http://www.youtube.com/watch?v=re7Urfoxemc

Το video έχει βασιστεί στο άρθρο του Unfollow για την Ομάδα Αλήθειας το οποίο και μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο εδώ:

Παρά τα ψεύδη ότι αποτελεί απλώς «ομάδα φίλων» που κάνουν «πολιτική ανάλυση», η «Ομάδα Αλήθειας» είναι ένας προπαγανδιστικός μηχανισμός που έχει συγκροτηθεί από στενούς συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά, με στόχο την απαξίωση, ακόμα και με συκοφαντικό τρόπο ή με χάλκευση στοιχείων, των αντιπάλων της Νέας Δημοκρατίας.

Της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου και του Αυγουστίνου Ζενάκου

Η Ομάδα Αλήθειας της Νέας Δημοκρατίας έκανε την εμφάνισή της πριν τις εκλογές του 2012. Επίσημη αποστολή της η «πολιτική ανάλυση». Ανεπίσημη και πραγματική, η προπαγάνδα του μηνύματος της Νέας Δημοκρατίας και η απαξίωση, ακόμη και με συκοφαντικό τρόπο ή με χάλκευση στοιχείων, των αντιπάλων της.

Μολονότι έγινε και γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί ως ομάδα φίλα προσκείμενων στη Νέα Δημοκρατία, δίχως επίσημη σχέση, πρόκειται για ψεύδος: Εδρεύει στα γραφεία του κόμματος και έχει συγκροτηθεί από στενότατους συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά, πρώτος μεταξύ των οποίων ο Προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού Γιώργος Μουρούτης.

Ο υπασπιστής κ. Μουρούτης

Όταν ο Αντώνης Σαμαράς ίδρυσε την Πολιτική Άνοιξη τον Ιούνιο του 1993, κοντά σε άλλους που τον ακολούθησαν από τη Νέα Δημοκρατία και την ΟΝΝΕΔ, εμφανίστηκε κι ένας άγνωστος ΟΝΝΕΔίτης με το όνομα Γιώργος Μουρούτης. Και άγνωστος παρέμεινε.

«Μη νομίζετε ότι ήταν κανένα στέλεχος» μας λέει ένας συνομιλητής, ενεργός τότε στην ΟΝΝΕΔ. «Τίποτα δεν έκανε. Κανένας δεν τον είχε προσέξει κι όσοι τον ήξεραν, τον θεωρούσαν ανάξιο λόγου. Της προσκολλήσεως ήταν».

Και στην Πολιτική Άνοιξη την ίδια εικόνα έδινε. Χρειάστηκε να εκμετρήσει τον –βραχύ, ομολογουμένως– πολιτικό βίο του το κόμμα για να βρει ο Γιώργος Μουρούτης την αποστολή του στη ζωή. Στις εκλογές του 1996, η Πολιτική Άνοιξη αποτυγχάνει να μπει στη Βουλή και, μολονότι τυπικά θα συνεχίσει να υπάρχει ως το 2004, εξαφανίζεται από τον πολιτικό χάρτη – μαζί με τον ηγέτη της.

«Είχαν τότε ένα γραφείο στην Πατησίων, κοντά στο κτήριο της ΓΣΕΕ» μάς λέει άλλος συνομιλητής, παλαιός του σαμαρικού περιβάλλοντος. «Όλοι οι άλλοι φύγαμε. Ο μόνος που έμεινε ήταν ο Μουρούτης».

«Με ποιο σκοπό;» ρωτήσαμε. «Τι έκαναν;»

«Ξέρω γω;» μας απαντά. «Ψυχολογικό μασάζ ο ένας στον άλλο. Δεν υπήρχε πολιτική δραστηριότητα, δεν υπήρχε τίποτα. Έλεγαν ο ένας στον άλλον ότι θα ξανάρθουν στα πράγματα. Αυτό».

Mε όποιον κι αν μιλήσει κανείς που γνωρίζει το περιβάλλον Σαμαρά –δεν ήταν ποτέ και ιδιαίτερα μεγάλο–, έχει την ίδια ιστορία να αφηγηθεί: Όλοι έφυγαν και ο μόνος που έμεινε ήταν ο Γιώργος Μουρούτης. Όλο το διάστημα ανάμεσα στην αποτυχία της Πολιτικής Άνοιξης και στην επάνοδο του Αντώνη Σαμαρά στη Νέα Δημοκρατία, το 2004, ο Γ. Μουρούτης είναι στο πλευρό του, έστω και χωρίς αντικείμενο.

Κοντά στην ιδιότητα του «ψυχολογικού μασέρ», ο Γ. Μουρούτης αποκτά και άλλες μετά το 2004. Από τότε ως το 2007 είναι εκπρόσωπος Τύπου του ευρωβουλευτή Αντώνη Σαμαρά και στη συνέχεια εμφανίζεται να προσλαμβάνεται στο υπουργείο Πολιτισμού το 2009, όταν ο Σαμαράς είναι υπουργός. Άνθρωποι που τον έζησαν στο υπουργείο παίρνουν μια πρώτη γεύση του τρόπου με τον οποίον αντιλαμβάνεται τη θέση του: «Ήταν αδύνατον να φτάσει μια πληροφορία στον υπουργό, αν δεν ήθελε ο Μουρούτης» μας λένε.

Κατά το ίδιο διάστημα, ωστόσο, ο Γ. Μουρούτης εμφανίζεται και μέλος του ΔΣ του ΟΠΑΠ, από τον Φεβρουάριο ως τον Νοέμβριο του 2009, και στη συνέχεια μέλος και άλλου ΔΣ εταιρείας του ΟΠΑΠ, της ΟΠΑΠ Υπηρεσιών, ως τον Δεκέμβριο του 2009. Τελικά, ο Αντώνης Σαμαράς, πρωθυπουργός πια, τον Ιούνιο του 2012 διορίζει τον Γιώργο Μουρούτη Προϊστάμενο του Γραφείου Τύπου της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού.

Ο Γ. Μουρούτης έχει πει πως στο παρελθόν εργάστηκε στον «ιδιωτικό τομέα». Γενικά είναι κρυπτικός με το επαγγελματικό ιστορικό του, όπως θα περίμενε κανείς άλλωστε από κάποιον που έχει σταδιοδρομήσει ως υπασπιστής, σε αυτό το συγκεκριμένο όμως φαίνεται πως είναι ακριβής: «Ναι, είχε μια εταιρεία επικοινωνίας» μας είπε παράγων της αγοράς. «Ήταν ο μόνος που εκείνη την εποχή έκλεισε εταιρία επικοινωνίας» συνεχίζει ο συνομιλητής μας. «Λόγω ανικανότητας. Να σας θυμίσω ότι πριν την κρίση, αν είχες εταιρεία επικοινωνίας, μάζευες λεφτά από τα παρτέρια».

Ήταν όμως φανερό ότι τον Γ. Μουρούτη δεν τον ενδιέφερε αυτού του είδους η επικοινωνία. Η έμπνευσή του ήταν απλή: Μία κλειστή ομάδα που θα αναλάμβανε να παρακολουθεί τους πολιτικούς αντιπάλους και να αντικρούει τον πολιτικό τους λόγο, καθώς και να διαδίδει τα μηνύματα του κόμματος. Απλούστερα, μια ομάδα προπαγάνδας.

Στελέχη ή «φίλοι του κόμματος»;

Η Ομάδα Αλήθειας έκανε την εμφάνισή της πριν από τις εκλογές του 2012. Είχε αναστείλει, ωστόσο, τη λειτουργία της μετά τη νίκη της ΝΔ, αλλά επανενεργοποιήθηκε τον περασμένο Νοέμβριο.

Η πρόθεσή της να εξαπατήσει είναι φανερή ακόμη και από την περιγραφή της αποστολής της: «Η «Ομάδα Αλήθειας»» γράφεται στην ιστοσελίδα της «είναι μια ομάδα πολιτικής ανάλυσης που πρόσκειται στην Νέα Δημοκρατία, χωρίς να την εκφράζει επίσημα. Τα κείμενα που δημοσιεύονται στον ιστότοπό της αποτελούν θέσεις της «Ομάδας Αλήθειας» και όχι του πολιτικού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.»

«Πρόσκειται», λοιπόν, χωρίς να την «εκφράζει». Μόνο που με λίγη έρευνα, την οποία μπήκαν στον κόπο να κάνουν διάφοροι μπλόγκερς, ιδιαίτερα ο γνωστός με το ψευδώνυμο gerogriniaris (gerogriniaris.blogspot.gr) έγινε φανερό ότι η ιστοσελίδα της Ομάδας Αλήθειας μοιραζόταν τον ίδιο server με την προεκλογική ιστοσελίδα της Νέας Δημοκρατίας, στον οποίο μάλιστα η Ομάδα Αλήθειας είχε και καταχωρημένη ηλεκτρονική διεύθυνση της Γραμματείας Νέων Τεχνολογιών, Έρευνας και Καινοτομίας του κόμματος. To πόσο ενόχλησε τους ιθύνοντες της ομάδας η έρευνα αυτή –στην οποία παραπέμπουν ακόμη και έγκυροι ρεπόρτερ της Νέας Δημοκρατίας– φάνηκε όχι μόνο από τις επιθέσεις τους εναντίον του μπλόγκερ στα κοινωνικά δίκτυα αλλά και από το γεγονός ότι έκτοτε σβήνουν μανιωδώς σελίδες της Νέας Δημοκρατίας και έχουν καταργήσει τον αρχικό server. Τα διαφημιστικά μπάνερ της Ομάδας Αλήθειας μάλιστα κατέβηκαν από την ιστοσελίδα της Νέας Δημοκρατίας μετά τις εκλογές με σύσταση του Τάκη Μπαλτάκου, πλέον Γενικού Γραμματέα της κυβέρνησης, για να μην «εμπλακεί το κόμμα σε δικαστικές διαμάχες». (Τουλάχιστον από την αρχική σελίδα, διότι αν πλοηγηθεί κανείς αρκετά, όλο και κάπου θα τα βρει.) Όσο πάντως γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχουν προλάβει να τα εξαφανίσουν όλα: αν κανείς πάει στο κάτω μέρος της ιστοσελίδας της Ομάδας Αλήθειας και αφήσει τον κέρσορά του πάνω από το σημείο όπου δηλώνεται το copyright, θα δει να του εμφανίζεται η σημείωση «ekloges.nd.gr/truthteam».

Αυτό που από την αρχή θέλησε να διαδώσει η Ομάδα Αλήθειας, ακόμη και σε κύκλους φιλικούς προς το κόμμα, ήταν πως αποτελείται από ΟΝΝΕΔίτες, νέους γνώστες υπολογιστών, οι οποίοι πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά. Μια τέτοια εθελοντική ομάδα, ωστόσο, δεν θα χρησιμοποιούσε ηλεκτρονική διεύθυνση του κόμματος, ούτε θα στεγαζόταν στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στη Λεωφόρο Συγγρού, όπως προκύπτει από την έρευνά μας. Και ούτε φυσικά θα είχε συγκροτηθεί από τους ανθρώπους που αποτελούν τον πιο στενό κομματικό κύκλο του Αντώνη Σαμαρά τα τελευταία χρόνια.

Ποιοι είναι η Ομάδα Αλήθειας

Της Ομάδας Αλήθειας προϊσταται πάντοτε ο Γ. Μουρούτης. Μολονότι πανίσχυρος, ο Προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού οφείλει την ισχύ του αποκλειστικά στην εύνοια του Α. Σαμαρά. Ο «κόσμος» αλλά και ο μηχανισμός της Νέας Δημοκρατίας δεν τον αποδέχονται, όχι μόνο διότι δεν προέρχεται από το κόμμα αλλά από την Πολιτική Άνοιξη, αλλά και διότι κατορθώνει να δημιουργεί διαρκώς συγκρούσεις ακόμη και με φίλους και οπαδούς της ΝΔ. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Γ. Μουρούτης έχει αποκαλέσει ακόμη και δημοσιογράφους με πείρα ετών στο ρεπορτάζ Νέας Δημοκρατίας «όργανα του ΣΥΡΙΖΑ», ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν συγκρουστεί μαζί του για τις πρακτικές της Ομάδας Αλήθειας.

Σοβαρό εκνευρισμό προκαλεί και η εμμονή του Γ. Μουρούτη στο twitter, όπου υποτίθεται ότι «αντικρούει» πολιτικούς αντιπάλους της ΝΔ. Στην πραγματικότητα, απλώς κατηγορεί τους πάντες, ακόμη και ψηφοφόρους της ΝΔ ως «ΣΥΡΙΖΑ», ενίοτε εκτοξεύει ανυπόστατες κατηγορίες και απειλές, και γενικώς τσακώνεται με τον καθένα. Κύκλοι της ΝΔ παραπονιούνται ότι απλώς χασομεράει όλη μέρα στα κοινωνικά δίκτυα, χωρίς να κάνει τίποτε άλλο.

Τον Γ. Μουρούτη πλαισιώνουν στενοί συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά. Τη συγκρότηση και την τεχνική υποστήριξη της Ομάδας Αλήθειας ανέλαβε ο Δημήτρης Πτωχός, γόνος ισχυρής πολιτικά οικογένειας της Μεσσηνίας, ο οποίος συνδέεται με στενή προσωπική σχέση με τον πρωθυπουργό. Ο Α. Σαμαράς «επέβαλε» τον Δ. Πτωχό στο νεοδημοκρατικό «σύστημα» με θεσμική θέση, διορίζοντάς τον το 2011 επικεφαλής της Γραμματείας Νέων Τεχνολογιών, Έρευνας και Καινοτομίας του κόμματος – ναι, της ίδιας που η ηλεκτρονική της διεύθυνση φιγουράρει στην Ομάδα Αλήθειας, όπως λέγαμε πριν. Ο Δ. Πτωχός ανέλαβε τη μετακόμιση των γραφείων του κόμματος στη λεωφόρο Συγγρού, όπου εδρεύει και η Ομάδα Αλήθειας, την ανανέωση του σήματος της ΝΔ, και τη δημιουργία, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος, μιας «σύγχρονης, διαδραστικής , διαδικτυακής πύλης». Στη συνέχεια, μετά την ανάληψη της εξουσίας, το υπουργικό συμβούλιο τοποθέτησε τον Δ. Πτωχό στην Επιτροπή Συντονισμού της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.

Άλλο ένα στέλεχος που συνετέλεσε στην Ομάδα Αλήθειας είναι ο δημοσιογράφος Σπύρος Καπράλος, ο οποίος ανέλαβε το γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, μετά την ανάληψη της εξουσίας και τη μετακόμιση του Γ. Μουρούτη στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο Γ. Μουρούτης δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του για τον στενό του συνεργάτη στο γνωστό, ακροδεξιό παραληρηματικό μπλογκ antinews.gr: «Θέλω να συγχαρώ τον κ. Σπύρο Καπράλο. Εξαίρετος δημοσιογράφος, με ήθος (σπάνιο για τις μέρες μας) που από την αρχή μέχρι και σήμερα ήταν συνεπής στις απόψεις του και που διαθέτει εξαιρετικό βιογραφικό».

Άποψη για το ήθος, όχι τόσο συγκεκριμένα του Σπ. Καπράλου, αλλά της Ομάδας Αλήθειας, καθώς και του κόμματος και της κυβέρνησης που την διατηρεί, μπορεί να σχηματίσει κανείς αν αναλογιστεί ότι με την προπαγανδιστική ομάδα συνδέεται κι ένας ακόμη στενός συνεργάτης του Πρωθυπουργού, ο Θοδωρής Δραβίλλας. Μόνο που ο Θ. Δραβίλλας έχει πλέον πάρει προαγωγή: είναι διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ).

Ο τεχνοκράτης κ. Δραβίλλας

Ο Θεόδωρος Δραβίλλας θεωρείται «τεχνοκράτης», καθότι έχει προϋπηρεσία στην αγορά πληροφορικής και ψηφιακών επικοινωνιών ως στέλεχος επιχειρήσεων. Το 2005 είχε διοριστεί αντιπρόεδρος στην Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων. Ακολούθως, διορίστηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού επί υπουργίας Μιχάλη Λιάπη, μετά την περίφημη «πτώση» του Χρήστου Ζαχόπουλου, και παρέμεινε επί υπουργίας Α. Σαμαρά. Στη συνέχεια διορίστηκε αναπληρωτής διευθυντής της Νέας Δημοκρατίας.

Τον Ιούλιο του 2012, ο Θ. Δραβίλλας διορίστηκε διοικητής της ΕΥΠ. Πρέπει να σημειωθεί ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ είχαν εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους που τοποθετήθηκε κάποιος σε τόσο σημαντική θέση, με μόνο ουσιαστικό σχετικό προσόν την κομματική του εγγύτητα με τον Πρωθυπουργό. Πέραν αυτού, ωστόσο, αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι το να έχει συνδεθεί –σε οποιονδήποτε βαθμό- ο διοικητής της ΕΥΠ με την ομάδα που εκτελεί την προπαγάνδα της κυβέρνησης είναι πολύ επικίνδυνη υπόθεση.

Οι τακτικές της ομάδας αλήθειας

Παρά το προπέτασμα καπνού περί «εθελοντών», η Ομάδα Αλήθειας, υπό τη διεύθυνση του Γ. Μουρούτη και του Δ. Πτωχού, διαθέτει εικοσαμελές αμοιβόμενο προσωπικό, το οποίο παρακολουθεί τα πάντα – διαδίκτυο, τηλεόραση, ραδιόφωνο, Τύπο.

Χαρακτηριστική για τον τρόπο με τον οποίον λειτουργεί η ομάδα είναι η περίπτωση με το βίντεο που αφορούσε υποτιθέμενες δηλώσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλη Διαμαντόπουλου για το εμπορικό σύμπλεγμα The Mall Athens. Ενώ το αρχικό βίντεο περιλάμβανε δηλώσεις του βουλευτή για τις παρανομίες που έχουν εντοπιστεί εδώ και χρόνια στην υπόθεση του Mall, η Ομάδα Αλήθειας έκανε μοντάζ, έτσι ώστε να εμφανίζεται ο βουλευτής να προτρέπει σε βία κατά του εμπορικού κέντρου. Διακίνησε μάλιστα το χαλκευμένο βίντεο στο διαδίκτυο αμέσως μετά τη βομβιστική επίθεση στο Mall, συκοφαντώντας έτσι τον βουλευτή ως ηθικό αυτουργό της τρομοκρατίας. Ούτε η Ομάδα Αλήθειας, ούτε ο Γ. Μουρούτης, ούτε άλλος από τη Νέα Δημοκρατία διέψευσε ποτέ ότι η χάλκευση του βίντεο έγινε στη Συγγρού.

Μετά τη διακίνηση του βίντεο από την Ομάδα Αλήθειας, τα ηνία πήρε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου, ο οποίος δήλωσε: «Ο κατά δήλωσή του αναρχικός και φιλοτρομοκράτης Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, ο οποίος παραμένει ακόμη και τώρα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, στοχοποιεί σε ομιλία του το Mall, τέσσερις ημέρες πριν από το τρομοκρατικό χτύπημα και καλεί απροκάλυπτα τους συντρόφους του να πάρουν τα όπλα.»

Ο Β. Διαμαντόπουλος, ο οποίος φυσικά δεν είχε δηλώσει τίποτε τέτοιο, βρίσκεται στη διαδικασία κατάθεσης μήνυσης κατά του Σ. Κεδίκογλου. Τα δημοσιεύματα, εν τω μεταξύ, ανέφεραν ότι ο Σ. Κεδίκογλου, μόλις συνειδητοποίησε ότι το βίντεο ήταν χαλκευμένο από την Ομάδα Αλήθειας, πήγε στον πρωθυπουργό με οργισμένα παράπονα για τον Γ. Μουρούτη. Ο πρωθυπουργός τα άκουσε ως έναν βαθμό, διότι έδωσε εντολή να αναλάβει το σχεδιασμό της επικοινωνιακής στρατηγικής στο εξής ο στενός του σύμβουλος Χρύσανθος Λαζαρίδης, παλαίμαχος του περίφημου ακροδεξιού «think tank» Δικτύου 21, μαζί με τον έτερο συνοδοιπόρο Φαήλο Κρανιδιώτη. Ο διαβόητος για τις ακροδεξιές του απόψεις Φ. Κρανιδιώτης, άλλωστε, δικηγόρος μεγαλοεπιχειρηματιών όπως ο εφοπλιστής και διεκδικητής του ΟΠΑΠ Δημήτρης Μελισσανίδης, ήταν η πρώτη συνάντηση του Χ. Λαζαρίδη στο Μέγαρο Μαξίμου, μόλις ανέλαβε την επικοινωνία.

Η ανάληψη της επικοινωνίας από τον Χ. Λαζαρίδη, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι ο Α. Σαμαράς παρόπλισε την Ομάδα Αλήθειας, κάθε άλλο. Απλώς, τώρα πλέον φτάνουν δύο ενημερώσεις καθημερινά στο Μαξίμου: η θεσμική και αυτή της Ομάδας Αλήθειας.

«Σε γνώση και υπό την απόλυτη έγκριση του αρχηγού»

Η στρατηγική της Ομάδας Αλήθειας είναι απλή και τρομαχτική: Πρόκειται για τη συστηματική καλλιέργεια ενός εμφυλιοπολεμικού σκηνικού, το οποίο στόχο έχει να παρουσιάσει κάθε διαφωνούντα με τις πολιτικές της ΝΔ ως «ΣΥΡΙΖΑ», ξυπνώντας τις «αντικομμουνιστικές μνήμες» του κοινού. Η στρατηγική αυτή αποκτά μεγαλύτερη σημασία όσο η κυβέρνηση εκχωρεί ολοένα περισσότερα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στην τρόικα. Κι αυτό επειδή, όσο και αν φοβούνται μήπως χάσουν τις επόμενες εκλογές από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο μεγαλύτερός τους φόβος είναι ότι κάποια στιγμή θα τους πει «προδότες» η ίδια τους η παράταξη. Έτσι, διεκδικούν τον ρόλο του θεματοφύλακα του έθνους εξ αντανακλάσεως, κατασκευάζοντας απέναντι τον «κομμουνιστικό κίνδυνο».

Ας μην κάνει πάντως κάποιος το λάθος να θεωρήσει πως «στρατηγική» σημαίνει ότι δεν πιστεύουν αυτά που λένε. Βέβαια, οποιοσδήποτε στοιχειωδώς λογικός άνθρωπος ακούει σήμερα κάποιον να του λέει για «κομμουνιστικό κίνδυνο» τον θεωρεί μάλλον παράφρονα. Γι’ αυτό και ρωτήσαμε έναν παλιό συνοδοιπόρο της ΝΔ με ειλικρινή απορία: Καλά ο Γ. Μουρούτης και η Ομάδα Αλήθειας, ο Α. Σαμαράς τα πιστεύει αυτά;

«Απολύτως» μας απάντησε. «Όλα βρίσκονται σε γνώση και υπό την απόλυτη έγκριση του αρχηγού. Όλη η κουβέντα περί κεντροδεξιάς δεν πρέπει να σας μπερδεύει. Ο Σαμαράς δεν αισθάνεται καθόλου άνετα με την κεντροδεξιά ή τους φιλελεύθερους. Αντιθέτως, με όλους αυτούς (σ.σ.: τον Γ. Μουρούτη και τους συν αυτώ) αισθάνεται απολύτως άνετα. Ο Σαμαράς έχει σκληρή δεξιά ιδεολογία, όπως και τα στελέχη της Πολιτικής Άνοιξης.»

Θα μπορούσε, ωστόσο, κανείς να ρωτήσει, αφού τόσος κόσμος της Νέας Δημοκρατίας διαφωνεί με τις πρακτικές τόσο της Ομάδας Αλήθειας όσο και του ίδιου του Γ. Μουρούτη, γιατί δεν αντιδρά; Οι απαντήσεις που δίνουν γνώστες του νεοδημοκρατικού περιβάλλοντος είναι δύο: Πρώτον, ότι δεν είναι στη «νεοδημοκρατική κουλτούρα» η αμφισβήτηση του «αρχηγού», όσο και αν ενοχλείται κανείς από τις επιλογές του, και ότι το γεγονός πως ο ίδιος ο Α. Σαμαράς έχει στο παρελθόν ρίξει την κυβέρνηση Μητσοτάκη μάλλον αποδεικνύει κάτι τέτοιο παρά το αμφισβητεί. Δεύτερον, ότι οι «σαμαρικοί» είναι γνωστοί για την «εκδικητικότητά» τους και τους φοβούνται.

Αυτό που επισημαίνουν, ωστόσο, είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς είναι ένας πολιτικός που ενδιαφέρεται μόνο για την προσωπική του επιβίωση. Γεγονός που σημαίνει πως όσο και αν ο συναισθηματισμός του για όσους του στάθηκαν στα «πέτρινά του χρόνια» είναι μια πραγματικότητα, δεν αποκλείεται καθόλου κάποια στιγμή ο σημερινός ισχυρός περίγυρός του να εξαφανιστεί εν μια νυκτί.

το κείμενο της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου και του Αυγουστίνου Ζενάκου

Δέκα δισ. σε ένα μπουκάλι γάλα !!!

Κυριακή πρωί σε ραδιοφωνικό σταθμό, δυο δημοσιογράφοι του οικονομικού ρεπορτάζ   μιλούν στο τηλέφωνο  με τον κ. Παπαδημούλη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για τι άλλο; Για τη συζήτηση που θα γινόταν από το μεσημέρι στη Βουλή.  Προσπαθεί ο βουλευτής να τους εξηγήσει ότι…

το πιο  σημαντικό θέμα είναι αυτό με τις Τράπεζες. Εκείνοι (που κάποτε ήταν συνήγοροι και των εταιρειών για φθηνότερο ρεύμα που άρπαξαν  με τα λεφτά για τη Δ.Ε.Η. μαζί και το χαράτσι των σπιτιών και τώρα τους κυνηγάει ο εισαγγελέας) μιλούν επάνω στη φωνή του, σκεπάζοντας τα λεγόμενά του.

Του Άλκη Γαλδαδά 

Κάποια στιγμή, καταφέρνοντας να βρει ένα μικρό κενό, ακούγεται να τους ρωτάει: Αυτό το θέμα με τη Eurobank δεν σας ενδιαφέρει; Εκείνοι συνεχίζουν να του μιλούν για το γάλα και μπροστά στην επιμονή του αναγκάζονται να του πουν πως «γι’ αυτά τα θέματα» να κλείσουν μια συνάντηση (προφανώς αφού θα έχει ψηφιστεί και χαθεί το θέμα), να πιούν τσάι και καφέ(!) να πουν και καμιά… κουβέντα. Λεπτομέρεια(;): Χορηγός σε βασική καθημερινή εκπομπή του ίδιου σταθμού η Eurobank.

Το προ-περασμένο καλοκαίρι είχα γράψει ότι οι επόμενοι (ταξικοί) εχθροί του ελληνικού λαού θα είναι οι Τραπεζίτες και οι «καλοντυμένοι ασβοί» που κυκλοφορούν εκεί γύρω στην Πλατεία Συντάγματος. Ο πόλεμος για το γάλα δεν ήταν παρά ένας καλοδεχούμενος αντιπερισπασμός (τους είδατε τους παλληκαράδες πώς είπαν ναι σε όλα τα μεσάνυχτα αφού έκαναν τη λεζάντα τους και ακούστηκε το ονοματάκι τους), για να μείνει στο σκοτάδι το θέμα των Τραπεζών. Που όπως είδαμε μέσα και έξω από τη Βουλή πολλοί ήθελαν να μην ακουστεί κουβέντα.

Για να περάσει μεσάνυχτα και κάτι, εύκολα με την ψήφο βουλευτών που ούτε καν είχαν διαβάσει τις 800 περίπου απαραίτητες σελίδες (για να είσαι απλά ενημερωμένος για το περιεχόμενο, όχι να αποκτήσεις και άποψη). Και όπως παρατήρησε κάποιος, μερικοί από αυτούς ήταν στα τηλεοπτικά κανάλια (που απαιτούν βάψιμο μαλλιού, δέσιμο γραβάτας, νύχια, πούδρες, κόντρες) , άρα είχαν ακόμη λιγότερο χρόνο για να ξεφυλλίσουν έστω και λίγο τις σελίδες με τα επίμαχα άρθρα.

Ε, λοιπόν, από χθες βράδυ οι Έλληνες πολίτες θα είναι φτωχότεροι κατά 10 δισεκατομμύρια Ευρώ εξαιτίας των εσωτερικών κυβερνητικών πιέσεων, που κάνουν τελικά το κέφι των Τραπεζιτών. Με πρώτη κερδισμένη την ομάδα γύρω από τη Eurobank. Την περιβόητη Τράπεζα που έχει καταντήσει πληγή. Διότι και όταν ήταν να συγχωνευτεί με την Εθνική, ξαμολύθηκαν διάφοροι «αξιοπρεπείς» δημοσιογράφοι και εξυμνούσαν τις προοπτικές του «κόλπου» όπως θα αποδεικνυόταν τελικά.

Διότι θα κόστιζε 18 δισεκατομμύρια, ένα υπέρογκο δηλαδή ποσό, και ο Λάτσης, το πολύ με 100 εκατομμύρια, θα αποκτούσε δεσπόζουσα θέση κυρίου μετόχου στις δυο Τράπεζες. Από την Ευρωπαϊκή Ένωση αυτό τελικά δεν έγινε δεκτό. Τώρα έγινε νέα απόπειρα. Από το 2008 έχουμε δώσει στις Τράπεζες 208 δισεκατομμύρια για να σωθούν. Οι αποτυχημένοι ιδιοκτήτες-διευθυντές τους όχι μόνο δεν επέστρεψαν τα μπόνους (γιατί να παίρνουν μπόνους αφού  έπεσαν έξω; Και ας λένε ότι το ελληνικό κράτος τους έριξε έξω δίνοντάς τους με το ζόρι ομόλογα), αλλά δεν έφυγαν ποτέ και τώρα με τις χθεσινές μεθοδεύσεις θα  δοθεί η δυνατότητα και σε αυτούς και σε ξένους, με χαρτιά που έχουν στα χέρια τους(για να μην εξηγούμε εδώ τα περί warrants),  να αγοράσουν, ιδιαίτερα τώρα με τη Eurobank, μετοχές πιο φθηνά περίπου κατά 25% και από την τρέχουσα τιμή της μετοχής της.

Κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς οι απέξω. Κάτι τέτοια δεν ήθελαν βέβαια να ακούσουν χθες το πρωί εκεί στο ραδιόφωνο και το βράδυ όσοι ψήφισαν Ναι, χωρίς να ξέρουν τι ψηφίζουν, κι αυτοί σήμερα θα είναι αμέριμνοι και ευχαριστημένοι. Θα μου πεις ότι μερικές φορές καλύτερα και για εμάς θα ήταν να μην ξέρεις τίποτα για το Μέλλον σου, αφού είναι σίγουρα ζοφερό.

Όσο για το γάλα, πιστέψτε με, δεν το χρειάζονται οι ενήλικες, το ασβέστιο το βρίσκεις σε άλλες τροφές (τυρί, αμύγδαλα, όσπρια), και χωρίς την αγωνία αν είναι ημέρας ή όχι. Γυρίστε τους την πλάτη, θα τιμωρήσετε πολλούς με μια μόνον κίνηση.

Γύρω γύρω όλοι

Αδάμ Γιαννίκος   

UNFOLLOW

 

Σε μια χώρα όπου θεωρείται ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος ποιητής, ο Στέλιος Ράμφος φιλόσοφος, ο Τάκης Θεοδωρόπουλος διανοούμενος, ο Πάσχος Μανδραβέλης δημοσιογράφος, η Λιάνα Κανέλλη κομμουνίστρια, ο Γιώργος Καμίνης δήμαρχος, ο Άδωνις Γεωργιάδης υπουργός, η Νέα Δημοκρατία φιλελεύθερο κόμμα και τα αλισβερίσια με την τρόικα διαπραγματεύσεις, θα ερχόταν κάποτε η στιγμή που και ο Σταύρος Θεοδωράκης θα θεωρούνταν πολιτικός ρυθμιστής των εκλογών…

 

 Ο όποιος αφορισμός εδώ δεν αφορά ούτε τα πρόσωπα αυτά καθαυτά ούτε το επαγγελματικό ή ιδεολογικό σημαίνον με το οποίο συμμετέχουν στον κοινωνικό στίβο. Αφορά το τρόπο με τον οποίο σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης δημόσια πρόσωπα και ομάδες ευθυγραμμίζονται με εξουσιαστικά πρότυπα και ορίζουν το αυτονόητο μέτρο εντός της. Αφορά, για παράδειγμα, την αξιολόγηση του περάσματος από το αυτονόητο των συμβολισμών του Βιβλιοπωλείου της Εστίας ως πολιτιστικού θεμέλιου στο αυτονόητο των συμβολισμών του Free Thinking Zone ως βιβλιοπωλείου/think tank. Από το αυτονόητο η Καθημερινή να δημοσιεύει επτά χρόνια πριν άρθρο με τίτλο «Χορεύοντας με την ακροδεξιά» (14/10/2007), όπου «τέσσερα στελέχη με φαιά δράση όχι μόνο απέκτησαν βήμα στη Βουλή αλλά απειλούν να “χρωματίσουν” το κόμμα του ΛΑΟΣ», στο αυτονόητο δύο εκ των στελεχών αυτών να θεωρούνται σήμερα εγγυητές των μεταρρυθμίσεων που θεμελίωσε η κυβερνητική συνεργασία του πρώην αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με τον Γιώργο Καρατζαφέρη.

 

  Με αφετηρία τα πρόσωπα, τα ερωτήματα πληθαίνουν. Πώς θα αντιμετωπιστούν από τον τον γερμανό σοσιαλδημοκράτη Μάρτιν Σουλτς, εκλεκτό του ΔΟΛ και του Ευάγγελου Βενιζέλου, οι λαϊκιστές της νέας ευρωπαϊκής ακροδεξιάς στις επικείμενες ευρωεκλογές, όταν έχουν συγκυβερνήσει φερειπείν με τους σοσιαλδημοκράτες και τους φιλελεύθερους στη δανείστρια Ολλανδία – πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης; Πώς γίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορείται ότι δεν έχει πολιτικό πρόγραμμα και την ιδια στιγμή να αποθεώνεται το ρυάκι του Σταύρου Θεοδωράκη ως ανανεωτική δύναμη της κεντροαριστεράς; Πόσο αυτονόητο είναι να δηλώνει ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ ο Μάκης Βορίδης ότι «η κυβέρνηση πηγαίνει στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα ισχυρότερη από ποτέ»; (Καθημερινή, 11/11/2013).  Άραγε, η κυβέρνηση πηγαίνει στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, ισχυρότερη από ποτέ; Ή  η κυβέρνηση πηγαίνει στις διαπραγματεύσεις, με την τρόικα ισχυρότερη από ποτέ;
«Τι θα είχε συμβεί στην Ελλάδα αν ο βασιλιάς Παύλος δεν είχε προσβληθεί από μία επιθετική μορφή καρκίνου στο στομάχι και δεν πέθαινε πρόωρα πριν από ακριβώς 50 χρόνια;» (Καθημερινή, «Παύλος, ο βασιλιάς πίσω από τους μύθους», 9/3/2014) Τη στιγμή που οι Βρυξέλλες διακηρύττουν πως η Ελλάδα θα αποδεσμευτεί σε 50 χρόνια από τον εναγκαλισμό των μνημονιακών χρεών, ένα κομμάτι του κατεστημένου συναρπάζεται με την αποκατάσταση του βίου και της πολιτείας ενός μονάρχη του ’50, που αν δεν πέθαινε πρόωρα δεν θα είχαμε χούντα (αλλά πιθανόν να είχαμε Γεώργιο Παπαδόπουλο υπουργό Υγείας να συζητά με τον Μίλτον Φρίντμαν για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος). Εν τέλει, από πότε το μέτρο του πολιτικού πολιτισμού απέναντι στα πολιτικά πάθη ορίζεται με βάση το βαθμό έλξης για την Ελλάδα του παλατιού, του σταυλάρχη και των κυριών της αυλής; Άραγε, θα ήμασταν άδικοι αν λέγαμε πως το λεγόμενο συνταγματικό τόξο αντιλαμβάνεται τη συμμετοχή του στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι ως μοντέλο που ποζάρει για τις Meninas του Βελάσκεθ, τη στιγμή που η χώρα έχει ανάγκη όχι από μοντέλα αλλά από ιδιοφυϊα;

Χθες οι Atenistas, αύριο το Ποτάμι, οι σχηματισμοί του νέου παραδείγματος λειτουργούν σαν γομολάστιχα της ακροδεξιάς κασετίνας που σβήνει τα ορθογραφικά λάθη της μεταπολιτευτικής αφήγησης και προβάλλει στη θέση του πολιτικού μια ανούσια καλλιγραφία. Το μνημόνιο λειτουργεί σαν αγκαλιά για το ετερόκλητο πλήθος όλων όσοι ασφυκτιούσαν στη Μεταπολίτευση (όχι γιατί δεν είχαν προνομιακή πρόσβαση στο κράτος – ανέκαθεν είχαν, αλλά γιατί ποτέ δεν χώνεψαν ότι αυτή θα έπρεπε να την μοιραστούν με την πλέμπα) και φέρνει στην ίδια πλευρά του τραπεζικού γκισέ ακροδεξιούς τηλεκήρυκες και νεοφιλελεύθερους τεχνοκράτες. Αποδεικνύει, βέβαια, για άλλη μια φορά πως οι δύο αυτές κατηγορίες δεν έχουν ουσιαστικές διαφορές. Αν, όμως, σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης, η Αριστερά αρκεστεί μόνο στην καταγγελία της παραπάνω ταυτότητας των άλλων, τότε θα έχει χάσει το αυτονόητο μέτρο εντός της κοινωνίας.

Σε μια χώρα όπου θεωρείται μεταρρύθμιση η φυσική εξόντωση των αρρώστων και το αυτονόητο ορίζεται από αυτούς τους ποιητές, αυτούς τους φιλόσοφους, αυτούς τους διανοούμενους, αυτούς τους δημοσιογράφους, αυτούς τους κομμουνιστές, αυτούς τους δημάρχους, αυτούς τους υπουργούς, αυτούς τους φιλελεύθερους, αυτούς τους διαπραγματευτές, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μία επιλογή: να μην θεωρείται ριζοσπαστικό κόμμα· να είναι. Και ίσως τότε καταφέρει να κυβερνήσει.

Ολη η διαβούλευση εξαντλήθηκε στο γάλα

Η  ψήφιση του πολυνομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα μέτρα φέρνει στο νου τη μέρα της μαρμότας: όλα έχουν ξαναγίνει με τον ίδιο ή παρόμοιο τρόπο. Η κατεπείγουσα εισαγωγή ενός πολυνομοσχεδίου 191 σελίδων με εκατοντάδες νομοθετικές ρυθμίσεις που αλλάζουν ριζικά τη διοίκηση, την εργασία, την αγορά· η ζητούμενη ψήφισή του εντός 48 ωρών χωρίς διαβούλευση· η σχεδόν καθολική άγνοια των βουλευτών για το περιεχόμενο τόσο σημαντικών νόμων· το θρίλερ για την εξασφάλιση των 151 ψήφων. Ολα έχουν ξανασυμβεί: ακόμη και η υπόσχεση ότι αυτό είναι το τελευταίο μαζικό νομοθέτημα που δοκιμάζει το κύρος του κοινοβουλίου και την υπόσταση των βουλευτών.

Μερικές παρατηρήσεις. Του πολυνομοσχεδίου προηγήθηκε μια διαβούλευση για ένα μόνο θέμα, από τα εκατοντάδες που μεταρρυθμίζονται: για το γάλα. Το γάλα είναι η καθημερινότητα, η ζωή· η δημόσια συζήτηση άρα ευκόλως στράφηκε στο γάλα. Η μεταρρύθμιση των ονομασιών και των λήξεων υποτίθεται γίνεται για να διευκολύνει τον αναταγωνισμό και να πέσουν οι τιμές προς όφελος του καταναλωτή. Από Δευτέρα θα ξέρουμε· εντούτοις, ήδη γνωρίζουμε ότι το υψηλής παστερίωσης, με πολλές ημέρες ζωής, συχνά εισαγόμενο, δεν πωλείται φθηνότερα από το χαμηλής παστερίωσης, εγχώριο, βραχείας διαρκείας.

Εν πάση περιπτώσει, μεταρρυθμίσεις και απορρυθμίσεις σαν του γάλακτος, σαν τις 250 που περιέχονται στην περίφημη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, μπορεί να είναι απαραίτητες, χρήσιμες, αδιάφορες ή περιττές, πάντως δεν απαντούν στο αγωνιώδες αίτημα για επανεκκίνηση της οικονομίας και ανακούφιση της κοινωνίας. Η βαριά ύφεση και η εφιαλτική ανεργία δεν θεραπεύονται με το άνοιγμα του επαγγέλματος του αναλογιστή ή του εκτιμητή. Τέτοιες μεταρρυθμίσεις δεν έχουν καν άμεσο δημοσιονομικό όφελος, πολύ περισσότερο δεν παράγουν νέο πλούτο και δεν δημιουργούν θέσεις εργασίας· στην καλύτερη περίπτωση αναδιατάσσουν και εξορθολογίζουν το υπάρχον παραγωγικό πλαίσιο, το ασθενές ή αδρανές.

Αλλά η χώρα χρειάζεται επειγόντως τρόπους να παράγει αγαθά και υπηρεσίες με υψηλή προστιθέμενη αξία, με υψηλή εμπορευσιμότητα, με δυναμικό εξαγωγών, με αξίωση να καλύψουν την εσωτερική ζήτηση. Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση και η κατεπείγουσα ανάγκη: η παραγωγή και η απασχόληση. Και μόνο αυτά μπορούν να αποφέρουν έσοδα στο κράτος, μαζί βεβαίως με την είσπραξη των παγίως διαφευγόντων πόρων από τους θλιβερά γνωστούς τομείς: το εμπόριο καυσίμων, τις τριγωνικές συναλλαγές, τις ασύμφορες ή ύποπτες αναθέσεις και προμήθειες του δημοσίου.

Μια ακόμη παρατήρηση: ο μετασχηματισμός του τραπεζικού συστήματος, μέσω συγχωνεύσεων, θραύσεων και εξαγορών, οδήγησε σε εντυπωσιακή ελάττωση του αριθμού των πιστωτικών ιδρυμάτων: ουσιαστικά απομένουν τέσσερις συστημικές τράπεζες και δύο μικρές. Ας παραμερίσουμε προσώρας τους όρους ανακεφαλαιοποίησης και αν θα βγει ζημιωμένο το δημόσιο που έβαλε τα 50 δισ. Ας δούμε πώς καταλήξαμε να έχουμε γιγάντιες τράπεζες μετά την πτώχευση, δυσανάλογα μεγάλες για τις αντοχές της εθνικής οικονομίας, πολύ λίγες ώστε να ελπίζουμε βάσιμα σε γόνιμο ανταγωνισμό. Ας δούμε ποια άλλη χώρα αναλόγου πληθυσμιακού και οικονομικού μεγέθους μετά την κρίση βρέθηκε με τρεις μεγάλες τράπεζες, μία προβληματική (ανακεφαλαιοποιημένες με δημόσιο χρήμα) και δύο μικρές. Τυπικά έχει δημιουργηθεί περιβάλλον για ολιγοπώλιο.

Ο τέτοιος τραπεζικός μετασχηματισμός υποβοηθείται από το πολυνομοσχέδιο: δεκάδες σελίδες του ρυθμίζουν τις περαιτέρω δράσεις του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Είναι πράγματι κορυφαίας σημασίας ζήτημα. Καμία διαβούλευση όμως δεν θα διεξαχθεί εντός του κοινοβουλίου· η συζήτηση εξαντλήθηκε στα μήντια, για την παστερίωση. Αλλο ένα πλήγμα για τον ήδη τραυματισμένο κοινοβουλευτισμό.

vlemma

Θέλω να σου κάνω μια πρόταση μομφής

Ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας κατά του υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, και η κυβέρνηση ζήτησε να απορριφθεί το αίτημα, ως αντισυνταγματικό, επειδή δεν έχουν περάσει έξι μήνες από την προηγούμενη πρόταση δυσπιστίας.

Στη συνέχεια, ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε πρόταση μομφής κατά του προεδρείου της Βουλής.

Δεν υπάρχει λόγος να τσακώνονται οι βουλευτές στη Βουλή για το αν έχει δικαίωμα ο ΣΥΡΙΖΑ να καταθέσει πρόταση μομφής.

Ας ρωτήσουν την Τρόικα.

Αν το εγκρίνει η Τρόικα, να γίνει πρόταση δυσπιστίας. Αν δεν το εγκρίνει η Τρόικα, να μην γίνει.

Εντάξει, αν είναι πατριωτικό το θέμα και δεν θέλουν να τους πουν οι ξένοι τι θα κάνουν ακόμα και σε αυτό, ας ρωτήσει ο Σαμαράς τον Θεό που, εκτός από φίλος του, είναι και Έλληνας.

pitsirikos