«Η Ελλάδα θα τα καταφέρει», ήταν το μήνυμα που απηύθυνε ο Αντώνης Σαμαράς, μιλώντας στην εκπομπή «Χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν στο Πρώτο» της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και ευχήθηκε καλά Χριστούγεννα σε όλους τους Έλληνες. Χαρακτήρισε το 2013 δύσκολη χρονιά, επισήμανε, ωστόσο, ότι «αν εργαστούμε συστηματικά η χώρα θα απογειωθεί και πάλι»....
.
«Και πάλι»! Δηλαδή πότε ήταν απογειωμένη η Ελλάδα; Για να το καταλάβω κι εγώ που ήμουν επιβάτης της πτήσης. Ο Σαμαράς δεν ήταν αυτός που ορκιζόταν μέχρι χτες ότι θα βάλει τέλος στην Ελλάδα του αίσχους, της διαφθοράς, του πελατειακού κράτους, εννοώντας την Ελλάδα που όλοι ζήσαμε τα τελευταία χρόνια;
Εκτός κι αν εννοούσε ότι η Ελλάδα ήταν απογειωμένη επί Χούντας. Εκτός κι αν εννοούσε ότι ήταν απογειωμένη επί Γλύξμπουργκ ή ακόμη πιο παλιά. Στον Εμφύλιο ή στην Κατοχή. Μήπως επί Τουρκοκρατίας; Βυζαντίου; Πότε ήταν απογειωμένη η Ελλάδα; Εννοεί την αρχαία Ελλάδα ο πρωθυπουργός;
Μάλλον όχι. Είμαι σχεδόν ανήθικος που κάνω τέτοιες σκέψεις και τρολάρω το χριστουγεννιάτικο μήνυμα του πρωθυπουργού. Είναι πρόστυχο να ειρωνεύομαι το αισιόδοξο αυτό μήνυμα της κυβερνητικής αεροπορίας.
Ο πιλότος – πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, υπόσχεται ότι το καλύτερο που μπορεί να κάνει είναι μας γυρίσει πίσω στο 2009. Στην προ Μνημονίου κατάσταση. Άλλωστε και το χρέος που επιδιώκει ως επιτυχία είναι λίγο παραπάνω από εκείνο που είχε η Ελλάδα το 2009.
Δεν είναι τυχαίες οι λέξεις που χρησιμοποιεί ένας πρωθυπουργός. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να έλεγε ότι «αν εργαστούμε συστηματικά η χώρα επιτέλους θα απογειωθεί». Δεν το είπε. Διότι τελικά είναι πεντακάθαρο ότι δε μπορεί να αλλάξει τίποτα. Και, κυρίως, δε θέλει να αλλάξει κάτι.
Τον κράζει η Τρόικα ότι δεν κυνηγά τη φοροδιαφυγή, τον κράζουν τα ξένα ΜΜΕ ότι έχει αφήσει μια πεντάδα επιχειρηματιών να κουμαντάρουν όλη την οικονομία της Ελλάδας, τον κράζουμε εμείς ότι έχει ρημάξει τα πάντα, αλλά ο Αντώνης Σαμαράς δηλώνει αισιόδοξος.
Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο. Το πλιάτσικο μπήκε στο αυλάκι, κέρδισαν αυτοί που έπρεπε να κερδίσουν από την κρίση, έγινε ένα παιχνίδι δισεκατομμυρίων στην πλάτη μας μέσω των ομολόγων, πήρε ο Μπόμπολας τα έργα του, θα πάρει ο Λάτσης τα φιλέτα της δημόσιας γης, θα πάρει ο Κόκκαλης τον ΟΠΑΠ, θα πάρει ο Ψυχάρης το δάνειο που θέλει κι όλα μέλι – γάλα. Η Ελλάδα θα απογειωθεί και πάλι.
Η Ελλάδα του πολιτικαντισμού, του λαϊκισμού, του ρουσφετιού, της λαμογιάς, της διαφθοράς, έγινε ξαφνικά όραμα. Έγινε επιτυχία. Απογείωση! Η αναδιανομή πλούτου πέτυχε, οι πλούσιοι πλούτισαν περισσότερο, οι μεσαίοι φτώχυναν, οι φτωχοί εξαθλιώθηκαν, ο φασισμός αναπτύχθηκε, μια χαρά έγιναν όλα. Όπως έπρεπε.
Η Ελλάδα θα απογειωθεί και πάλι. Εντάξει, κάποιοι θα κάθονται στη business class κι εμείς οι υπόλοιποι στα φτερά, έξω από το αεροπλάνο. Έπρεπε να ξεχωρίσουμε λίγο σε αυτή τη χώρα, γιατί είχαμε παραγίνει ίσοι κι όμοιοι. Είχαμε φτάσει στο ελεεινό σημείο να τρώει ο περιπτεράς στα ίδια εστιατόρια που έτρωγε ο Βαρδινογιάννης. Κατάντια! Τώρα επιτέλους ξεχώρισαν οι τάξεις. Θα έχουμε κανονικό καπιταλισμό όχι ό,τι κι ό,τι.
«Το 2013 θα είναι μια δύσκολη χρονιά». Εντάξει, το πολύ – πολύ να τροχοδρομήσει το αεροπλάνο σε βότσαλα, κάποια σπίτια να πέσουν και να τα μαζέψουν οι τράπεζες, κάποιοι να δουλεύουν με 200 ευρώ μισθό και θα τους λέμε τυχερούς επειδή πληρώνονται έστω κι αυτά, κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι να χαθούν αλλά θα αντικατασταθούν από γαλάζιους νέους αγωνιστές, κάποιοι μπορεί και να πεθάνουν επειδή δεν έχουν χρήματα να νοσηλευτούν ακόμη και σε δημόσιο νοσοκομείο.
Ε, τι να γίνει τώρα; Χρειάζονται θυσίες. Η μηχανή του κιμά πρέπει να αλέσει κρέας. Διότι μετά την απογείωση προς το 2009, στους επιβάτες της business class θα προσφερθεί μπιφτέκι γεμιστό με κέρδη. Άλλωστε, όταν μιλούσαν για plan A και plan B, τι νομίζετε ότι εννοούσαν; Δεν επρόκειτο για σχέδια εξόδου από την κρίση, αλλά για σχέδια πτήσης βαθύτερα προς την κρίση που πλέον θα έχει και ανθρωπιστικό χαρακτήρα.
Ας όψονται κάποιοι αφελείς που ψήφισαν αυτό το τρικομματικό έκτρωμα ελπίζοντας ότι οι «μεταρρυθμίσεις» του θα μας οδηγούσαν σε μια καλύτερη Ελλάδα. Ας μη στενοχωριούνται όμως. Θα τους γίνει ιδιαίτερη τιμή. Τη σαμπάνια που θα μοιραστεί στους επιβάτες της business class θα την πιουν στην υγεία των κορόιδων.
ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ
.
«Και πάλι»! Δηλαδή πότε ήταν απογειωμένη η Ελλάδα; Για να το καταλάβω κι εγώ που ήμουν επιβάτης της πτήσης. Ο Σαμαράς δεν ήταν αυτός που ορκιζόταν μέχρι χτες ότι θα βάλει τέλος στην Ελλάδα του αίσχους, της διαφθοράς, του πελατειακού κράτους, εννοώντας την Ελλάδα που όλοι ζήσαμε τα τελευταία χρόνια;
Εκτός κι αν εννοούσε ότι η Ελλάδα ήταν απογειωμένη επί Χούντας. Εκτός κι αν εννοούσε ότι ήταν απογειωμένη επί Γλύξμπουργκ ή ακόμη πιο παλιά. Στον Εμφύλιο ή στην Κατοχή. Μήπως επί Τουρκοκρατίας; Βυζαντίου; Πότε ήταν απογειωμένη η Ελλάδα; Εννοεί την αρχαία Ελλάδα ο πρωθυπουργός;
Μάλλον όχι. Είμαι σχεδόν ανήθικος που κάνω τέτοιες σκέψεις και τρολάρω το χριστουγεννιάτικο μήνυμα του πρωθυπουργού. Είναι πρόστυχο να ειρωνεύομαι το αισιόδοξο αυτό μήνυμα της κυβερνητικής αεροπορίας.
Ο πιλότος – πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, υπόσχεται ότι το καλύτερο που μπορεί να κάνει είναι μας γυρίσει πίσω στο 2009. Στην προ Μνημονίου κατάσταση. Άλλωστε και το χρέος που επιδιώκει ως επιτυχία είναι λίγο παραπάνω από εκείνο που είχε η Ελλάδα το 2009.
Δεν είναι τυχαίες οι λέξεις που χρησιμοποιεί ένας πρωθυπουργός. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να έλεγε ότι «αν εργαστούμε συστηματικά η χώρα επιτέλους θα απογειωθεί». Δεν το είπε. Διότι τελικά είναι πεντακάθαρο ότι δε μπορεί να αλλάξει τίποτα. Και, κυρίως, δε θέλει να αλλάξει κάτι.
Τον κράζει η Τρόικα ότι δεν κυνηγά τη φοροδιαφυγή, τον κράζουν τα ξένα ΜΜΕ ότι έχει αφήσει μια πεντάδα επιχειρηματιών να κουμαντάρουν όλη την οικονομία της Ελλάδας, τον κράζουμε εμείς ότι έχει ρημάξει τα πάντα, αλλά ο Αντώνης Σαμαράς δηλώνει αισιόδοξος.
Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο. Το πλιάτσικο μπήκε στο αυλάκι, κέρδισαν αυτοί που έπρεπε να κερδίσουν από την κρίση, έγινε ένα παιχνίδι δισεκατομμυρίων στην πλάτη μας μέσω των ομολόγων, πήρε ο Μπόμπολας τα έργα του, θα πάρει ο Λάτσης τα φιλέτα της δημόσιας γης, θα πάρει ο Κόκκαλης τον ΟΠΑΠ, θα πάρει ο Ψυχάρης το δάνειο που θέλει κι όλα μέλι – γάλα. Η Ελλάδα θα απογειωθεί και πάλι.
Η Ελλάδα του πολιτικαντισμού, του λαϊκισμού, του ρουσφετιού, της λαμογιάς, της διαφθοράς, έγινε ξαφνικά όραμα. Έγινε επιτυχία. Απογείωση! Η αναδιανομή πλούτου πέτυχε, οι πλούσιοι πλούτισαν περισσότερο, οι μεσαίοι φτώχυναν, οι φτωχοί εξαθλιώθηκαν, ο φασισμός αναπτύχθηκε, μια χαρά έγιναν όλα. Όπως έπρεπε.
Η Ελλάδα θα απογειωθεί και πάλι. Εντάξει, κάποιοι θα κάθονται στη business class κι εμείς οι υπόλοιποι στα φτερά, έξω από το αεροπλάνο. Έπρεπε να ξεχωρίσουμε λίγο σε αυτή τη χώρα, γιατί είχαμε παραγίνει ίσοι κι όμοιοι. Είχαμε φτάσει στο ελεεινό σημείο να τρώει ο περιπτεράς στα ίδια εστιατόρια που έτρωγε ο Βαρδινογιάννης. Κατάντια! Τώρα επιτέλους ξεχώρισαν οι τάξεις. Θα έχουμε κανονικό καπιταλισμό όχι ό,τι κι ό,τι.
«Το 2013 θα είναι μια δύσκολη χρονιά». Εντάξει, το πολύ – πολύ να τροχοδρομήσει το αεροπλάνο σε βότσαλα, κάποια σπίτια να πέσουν και να τα μαζέψουν οι τράπεζες, κάποιοι να δουλεύουν με 200 ευρώ μισθό και θα τους λέμε τυχερούς επειδή πληρώνονται έστω κι αυτά, κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι να χαθούν αλλά θα αντικατασταθούν από γαλάζιους νέους αγωνιστές, κάποιοι μπορεί και να πεθάνουν επειδή δεν έχουν χρήματα να νοσηλευτούν ακόμη και σε δημόσιο νοσοκομείο.
Ε, τι να γίνει τώρα; Χρειάζονται θυσίες. Η μηχανή του κιμά πρέπει να αλέσει κρέας. Διότι μετά την απογείωση προς το 2009, στους επιβάτες της business class θα προσφερθεί μπιφτέκι γεμιστό με κέρδη. Άλλωστε, όταν μιλούσαν για plan A και plan B, τι νομίζετε ότι εννοούσαν; Δεν επρόκειτο για σχέδια εξόδου από την κρίση, αλλά για σχέδια πτήσης βαθύτερα προς την κρίση που πλέον θα έχει και ανθρωπιστικό χαρακτήρα.
Ας όψονται κάποιοι αφελείς που ψήφισαν αυτό το τρικομματικό έκτρωμα ελπίζοντας ότι οι «μεταρρυθμίσεις» του θα μας οδηγούσαν σε μια καλύτερη Ελλάδα. Ας μη στενοχωριούνται όμως. Θα τους γίνει ιδιαίτερη τιμή. Τη σαμπάνια που θα μοιραστεί στους επιβάτες της business class θα την πιουν στην υγεία των κορόιδων.
ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου