Χατζηδάκιαμ’,Στουρναράκιαμ’..! (του Στέλιου Ελληνιάδη)

Προσπερνώντας την Αργολίδα και μπαίνοντας στην Κυνουρία με τις όμορφες παραλίες αριστερά, παρατηρώ δεξιά στις πλαγιές, τα νεόχτιστα με τις πέτρες, τα παρτέρια, τα μπαλκόνια και τις ταράτσες με τα δέντρα και τα λουλούδια, ολόκληρα συγκροτήματα σύγχρονων κατοικιών που χτίστηκαν τα χρόνια που στηνόταν από τοκογλύφους και πολιτικούς η μεγάλη παγίδα, όχι μόνο για τους εργάτες και υπαλλήλους, αλλά και γι’ όλους αυτούς που πίστεψαν στην ανάπτυξη κι αντί να στείλουν τα λεφτά τους στην Ελβετία στραγγίζοντας τον τόπο από ρευστό, σχεδίασαν και έχτισαν σπίτια με σύγχρονες προδιαγραφές.

Ούτε αυτοί είδαν τη φάκα. Κι έτσι, όσοι επένδυσαν και πήραν δάνεια για να χτίσουν ή να αγοράσουν την πάτησαν άσχημα. Και τώρα; Ούτε τα όμορφα άδεια σπίτια, ούτε οι μεγάλες ταμπέλες, ούτε οι συνεχείς αγγελίες στις εφημερίδες, ούτε τα μεσιτικά γραφεία μπορούν να προσελκύσουν αγοραστές. Οι Έλληνες δεν έχουν και οι ξένοι «επενδυτές» περιμένουν να πέσουν οι τιμές στον πάτο για να τα αρπάξουν με πενταροδεκάρες. Τώρα, οι επιχειρηματίες κατασκευαστές γονατίζουν από τα χρέη και οι αγοραστές που έχασαν μεγάλο μέρος από τα εισοδήματά τους, στενάζουν κάτω από το βάρος των απλήρωτων δόσεων των δανείων. Κάθε ωραίο σπίτι ψυχοπλακώνει σαν τάφος τους ιδιοκτήτες του.
Αυτή είναι η ανάπτυξη που εφάρμοσαν στην Ελλάδα ο κύριος Χατζηδάκης και οι όμοιοί του. Καταστροφική για τους εργαζόμενους, καταστροφική και για τους μη διαπλεκόμενους επιχειρηματίες, εμπόρους, εργολάβους, βιοτέχνες και αγρότες. Επί δεκαετίες, οι κυβερνώντες εφάρμοσαν τις συνταγές που υπαγορεύουν οι μητροπόλεις και διευκόλυναν τα λαμόγια να ρημάξουν την Ελλάδα. Κανένας δεν τους εμπόδισε. Οι ισχυρισμοί τους ότι οι συνδικαλιστές εμπόδισαν τα σχέδια τους έχουν μόνο δημαγωγική αξία, γιατί τα μεγάλα συνδικάτα ελέγχονταν από πράσινους και μπλε εργατοπατέρες. Επίσης, αποδεικνύεται από τους δεκάδες νόμους που θέσπισαν με τους οποίους περιόρισαν στο έπακρο τα εργασιακά δικαιώματα και τους μισθούς με χλιαρές διαμαρτυρίες από ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Φαίνεται κι από το γεγονός ότι όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις για τις οποίες εκδηλώθηκε ενδιαφέρον από «επενδυτές» ξεπουλήθηκαν χωρίς εμπόδια. Οι μεγάλες τράπεζες (Εθνική, Εμπορική, Πίστεως, Ιονική, Γενική κ.λπ.), ο ΟΤΕ, το αεροδρόμιο Σπάτων, το λιμάνι του Πειραιά, τα ναυπηγεία, η ΔΕΗ κ.ά. ιδιωτικοποιήθηκαν εν όλω ή εν μέρει. Το αποτέλεσμα; Μια τρύπα στο νερό.

Τα κόστη των υπηρεσιών για τους πολίτες-χρήστες αυξήθηκαν, τα έσοδα του κράτους μειώθηκαν και πολλές από τις ιδιωτικοποιημένες εταιρίες είναι στο κόκκινο επιβαρύνοντας τον ελληνικό λαό (π.χ. δεκάδες δισεκατομμύρια δόθηκαν στις τράπεζες χρεώνοντας την Ελλάδα, εκατοντάδες εκατομμύρια δεν έχουν καταβληθεί στο κράτος και τα ταμεία από ασφαλιστικές εισφορές και φόρους από το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος κ.λπ.). Και το χειρότερο: σαν συνέπεια της ίδιας πολιτικής, μέσα σε λίγα χρόνια, αντί για ανάπτυξη, η βιομηχανία συρρικνώθηκε και η αγροτική παραγωγή μειώθηκε απελπιστικά και η χώρα υπερχρεώθηκε στους διεθνείς τοκογλύφους. Αυτή είναι η αδιαμφισβήτητη, η μοναδική πραγματικότητα. Ό,τι υποστήριξαν και εφάρμοσαν σαν αναπτυξιακό μέτρο οδήγησε ακριβώς στο αντίθετο αποτέλεσμα, στην αποανάπτυξη.

Ανάπτυξη σημαίνει μια τρύπα στο νερό!
 

Έκαναν τεράστια πλύση εγκεφάλου για το Χρηματιστήριο που υποτίθεται ότι με την αγορά μετοχών οι πολίτες θα χρηματοδοτούσαν με ζεστά δισεκατομμύρια τις εταιρίες για να αναπτυχθούν και να επεκταθούν. Και τι έγινε; Όλα τα λεφτά των Ελλήνων έγιναν καπνός ή μάλλον πούρα στις παραλίες των νησιών Φούτζι και Καϊμάν! Τρισεκατομμύρια δραχμές άλλαξαν τσέπες και πολλές εισηγμένες βιομηχανίες έβαλαν λουκέτο! Το ίδιο έγινε και με το άλλο «επίτευγμα», τη μετατροπή της δραχμής σε ευρώ. Η ακρίβεια εκτοξεύθηκε στα ύψη, οι ελληνικές εξαγωγές φράκαραν, οι εισαγωγές απορρόφησαν το μεγαλύτερο μέρος του εθνικού εισοδήματος και άλλα τέτοια «ευεργετικά». Μετά, ήρθαν τα δάνεια και οι κάρτες. Δώσε και μένα μπάρμπα! Χαμηλότοκα στεγαστικά για είκοσι και τριάντα χρόνια που έστειλαν τις τιμές των διαμερισμάτων στον ουρανό ευνοώντας τους εργολάβους και τις τράπεζες, καθιστώντας τους οφειλέτες ομήρους των τοκογλύφων! Και ακολούθησαν τα δομημένα ομόλογα, που «επενδύθηκαν» σε φούσκες και φτώχυναν τα ασφαλιστικά ταμεία για χάρη της «ανάπτυξης» και της επανεκλογής των Σημίτηδων, Χατζηδάκηδων και άλλων αστέρων της εθνικής απαλλοτρίωσης! Και κολλητά, για ντόπινγκ πατριωτισμού απαραίτητο σε κούρσες καταλήστευσης των ιθαγενών, επιβλήθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες! Όπως και τα υποβρύχια και τα άλλα πανάκριβα οπλικά συστήματα για την αντιμετώπιση των εξωτερικών εχθρών με το αζημίωτο για τη μαφία των εξοπλιστικών προγραμμάτων! Με ένα Τσοχατζόπουλο αποδιοπομπαίο και μερικές εκατοντάδες συνδαιτημόνες προστατευμένους από το νόμο περί ευθύνης υπουργών και από ένα διεφθαρμένο στην κορυφή του δικαστικό σώμα. Όπως επιβεβαιώθηκε με την υπόθεση Ζίμενς και σύμφωνα με τη λίστα Χριστοφοράκου, 150 λαδωμένοι υπουργοί, βουλευτές, στελέχη του ΟΤΕ, συνδικαλιστές και δημοσιογράφοι, βρέθηκαν κάτω από την προστατευτική ομπρέλα του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και της Δικαιοσύνης. Αδιαφανείς αποκρατικοποιήσεις, χαριστικές συμβάσεις, φωτογραφικές διατάξεις σε νόμους (όπως η πρόσφατη του Βορίδη για την ποινικοποίηση της μη πληρωμής διοδίων στους εργολάβους) και από παντού μίζες, μίζες, μίζες... πάντα στο όνομα της ανάπτυξης!

Με την ίδια λογική, υιοθέτησαν πρόθυμα οι Γιωργάκηδες, Κωστάκηδες, Σαμαράδες, Βαγγέληδες, Χατζηδάκηδες και λοιποί Ευρωπαϊστές την τεχνητή ύφεση και το ξεπούλημα όλων των δικτύων και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας σαν σωτήρια επιλογή για την ανάπτυξη! Τον ακρωτηριασμό και την ευθανασία της Ελλάδας σαν αγωγή εξυγίανσης των Ελλήνων!!!

Έχοντας ήδη εκποιήσει σημαντικά περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού λαού, το ξεπούλημα συνεχίζεται πάντα με το ίδιο τροπάριο, ότι έτσι έρχεται η ανάπτυξη, ενώ η εμπειρία αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο. Τι απέδωσε στην Ελλάδα η ιδιωτικοποίηση των τραπεζών που προβλήθηκε σαν πανάκεια; Μειωμένα δημόσια έσοδα και δυσθεώρητα χρέη σε βάρος του ελληνικού λαού. Δηλαδή, θρύψαλα!

Ειδεχθές έγκλημα
 

Αλλά το ξεπούλημα έχει κι άλλες βαρύτατες συνέπειες πέρα απ’ αυτές που αποτιμώνται άμεσα οικονομικά. Όταν θα έχουν ξεπουληθεί όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις και θα έχουν παραχωρηθεί όλα τα περιουσιακά στοιχεία του τόπου στους ξένους, για ποια εθνική οικονομία, για ποιο ελληνικό κράτος, για ποια ανεξαρτησία θα μιλάμε; Όταν από την κρατική οντότητα της Ελλάδας θα έχει απομείνει μόνο ένα άδειο κουφάρι; Ποιοι θα είναι τα μεγάλα αφεντικά και για λογαριασμό ποίων θα ασκείται η πολιτική; Η απάντηση είναι προφανής.

Είναι καταφάνερο ότι οι εντόπιοι εκποιητές είναι μεσάζοντες και έχουν εργολαβικά αναλάβει την απογύμνωση της Ελλάδας από κάθε περιουσιακό στοιχείο και τη μετατροπή του ελληνικού λαού σε μισθωτούς σκλάβους των ξένων ιδιοκτητών, με τις περισσότερες ώρες εργασίας, τα χαμηλότερα μεροκάματα και συντάξεις και τις χειρότερες υποδομές υγείας, παιδείας, οδικών δικτύων κ.λπ. στην Ευρώπη. Είναι δε τόσο αδίστακτοι που μεθοδεύουν ακόμα και το ξεπούλημα του νερού!!! Το «αστείο» για την Ακρόπολη δεν είναι πια καθόλου αστείο! Και μετά το νερό, τι; Το οξυγόνο που αναπνέουμε;

Όλη η «πολιτική ανάπτυξης» είναι ένα διαρκές και ιδιαζόντως ειδεχθές έγκλημα σε βάρος του ελληνικού λαού, εναντίον της Ελλάδας! Άραγε, Θεία Δίκη υπάρχει?
http://giatinkinonikiaristera.blogspot.gr