Τι κάνουμε τώρα; (4) - Όχι στην παγκοσμιοποίηση!

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Χαρακτηριστικό του καθαρά αποπροσανατολιστικού ρόλου που αντικειμενικά παίζει σήμερα ένα μεγάλο τμήμα της Μαρξιστικής Αριστεράς (συνήθως Τροτσκιστικών τάσεων, αλλά όχι μόνο!) είναι ότι μη έχοντας καμιά αντίληψη του νέου συστημικού φαινομένου που αποτελεί η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, και της αποκεντρωμένης άτυπης Υπερεθνικής ελίτ που την διαχειρίζεται, καταφεύγει στα Μαρξιστικά κιτάπια του 19ου αιώνα για να καταλήξει ότι ο δρόμος για την αυτοχειραφέτηση των εργαζομένων και τον σοσιαλισμό περνά μέσα από την παγκοσμιοποίηση! Έτσι, επιστρέφουμε στην παρωχημένη ιδέα της “Προόδου” και στην υιοθέτηση αντιδραστικών στην ουσία τους θέσεων, όπως ότι η αποικιοκρατία έπαιζε προοδευτικό ρόλο, σαν “αναγκαίο” κακό στην ίδια πορεία για τη σοσιαλιστική κοινωνία! Περιττό να αναφέρω ότι παρόμοιες απόψεις (όπως και οι αντίστοιχες των Νέγκρι και Χαρντ) αγκαλιάζονται από τα διεθνή ΜΜΕ που παίζουν σήμερα τον ρόλο των ιδεολογικών οργάνων της παγκοσμιοποίησης. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν πολλοί από τους ίδιους “αριστερούς” που αγκαλιάζουν την παγκοσμιοποίηση υιοθέτησαν χθες τη σφαγή του λαού  της Λιβύης από την υπερεθνική ελίτ, και σήμερα της Συρίας, με το να υποστηρίζουν τους Νατοϊκούς “επαναστάτες” που, αφού αρχίσουν τις σφαγές, στη συνέχεια καλούν  το ΝΑΤΟ για να τις ολοκληρώσει!

Έτσι, όλοι αυτοί δεν βλέπουν ότι η υπερεθνική ελίτ ασκεί τον άτυπο έλεγχό της μέσα από υπερεθνικούς θεσμούς, όπως η ΕΕ, ο ΠΟΕ, το ΝΑΤΟ κ.λπ., και ότι τα εθνικά κράτη που είναι ενσωματωμένα στην παγκοσμιοποίηση παίζουν απλά ρόλο εκτελεστικό των αποφάσεων των υπερεθνικών οργάνων (βλ. Ελλάδα). Ούτε βλέπουν, επομένως, ότι μόνο μέσα από την αποδέσμευση από την παγκοσμιοποίηση και τους θεσμούς της μπορεί ένας λαός να αυτοχειραφετηθεί σήμερα. Αντίθετα μιλούν για αγώνα μέσα στα όργανα αυτά που δήθεν θα ενώσει τους εργαζόμενους σε κοινό αγώνα κατά του κεφαλαίου. Και αυτό δεν αφορά βέβαια μόνο αυτούς που δεν τολμούν ούτε καν να θέσουν θέμα εξόδου από την ΕΕ, αλλά και αυτούς που άμεσα ή έμμεσα υποστηρίζουν την παγκοσμιοποίηση. Είτε το λένε φανερά, είτε το εννοούν όταν δεν  βάζουν θέμα αποδέσμευσης από τους θεσμούς της.
Φυσικά, η αποδέσμευση από τους υπερεθνικούς θεσμούς δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά μέσον για μια φιλολαϊκή παραγωγική  αναδιάρθρωση. Όμως, εάν δεχθούμε ότι το βασικό πρόβλημα σήμερα για τα λαϊκά στρώματα που αντιμετωπίζουν οικονομική καταστροφή είναι η αποδιάρθρωση της παραγωγικής δομής, και ότι μια φιλολαϊκή παραγωγική αναδιάρθρωση προϋποθέτει την οικονομική αυτοδυναμία, προφανώς, αυτή δεν είναι δυνατή ούτε μέσα στην ΕΕ, αλλά ούτε και μέσα στην διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς, την οποία πολλοί «αριστεροί» την παίρνουν δεδομένη. Από αυτή τη μεριά τουλάχιστον το ΚΚΕ είναι συνεπές όταν επίσης βλέπει ότι παρόμοια αναδιάρθρωση προϋποθέτει την οικονομική αυτοδυναμία έξω από τους θεσμούς  της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Το θέμα όμως που μπαίνει είναι εάν η αυτοδυναμία προϋποθέτει τη κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας με την έννοια της αντικαπιταλιστικής επανάστασης (που με δεδομένη την έλλειψη των υποκειμενικών συνθηκών παραπέμπει στις καλένδες), ή εάν αρκεί η απεξάρτηση από την παγκοσμιοποίηση.
Αποτελεί, επομένως ασυνέπεια, αλλά και αποπροσανατολισμό να υποστηρίζεται από κάποιους «αριστερούς» ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια «καλή» καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση που θα επέτρεπε παρόμοια ριζική αναδιάρθρωση, έστω και μέσα στους υπερεθνικούς θεσμούς που δημιούργησε η υπερεθνική ελίτ. Είναι, δηλαδή, φανερό ότι χρειάζεται ριζική αλλαγή του αναπτυξιακού προσανατολισμού: από την εξωστρέφεια και την ενσωμάτωση στην παγκοσμιοποίηση, που μας οδήγησαν στη σημερινή καταστροφή,  στην οικονομική αυτοδυναμία.
Αυτοδυναμία όμως δεν σημαίνει, όπως υποστηρίζει η παλαιολιθική Μαρξιστική “Αριστερά” διαστρεβλώνοντας την έννοια, επιστροφή στην εθνική οικονομία και το εθνικό κράτος με τη σημερινή μορφή τους. Πραγματική εθνική οικονομία σημαίνει τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας  από τα λαϊκά στρώματα που αποτελούν τη πλειοψηφία του λαού, και όχι από μια τάξη ή μια ελίτ. Ούτε σημαίνει βέβαια απομονωτισμό, αλλά ένα νέο πραγματικό διεθνισμό που μπορεί να κτιστεί μόνο έξω από την διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς. Αυτό επιβάλλει να αρχίσουμε από κάτω, δηλαδή, από την κάθε χώρα χωριστά και από ενώσεις χωρών που επιδιώκουν την αυτοδυναμία τους. Είναι, επομένως, αποπροσανατολιστικά παραμύθια σήμερα (αν δεν είναι εκ του πονηρού) τα περί κοινού ταξικού αγώνα (ακόμη και μέσα στην ΕΕ!) για τη σοσιαλιστική αλλαγή, όταν το εργατικό κίνημα, που έχει καταρρεύσει από καιρό στη Δύση, δεν είχε τη δύναμη ούτε μια μονοήμερη γενική πολιτική απεργία σε πανευρωπαϊκό επίπεδο να οργανώσει μπροστά στην πιο γενικευμένη ιστορικά επίθεση του κεφαλαίου …
Συμπερασματικά, η ίδρυση αυτοδύναμων οικονομιών αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για να γίνει δυνατή η ανάπτυξη του αγώνα για μια νέα μορφή κοινωνίας. Ούτε μια σοσιαλιστική οικονομία, ούτε μια οικονομική δημοκρατία, είναι δυνατές σήμερα σε μια χώρα που δεν έχει αποκτήσει την οικονομική αυτοδυναμία της και την απεξάρτησή της από την διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς. Θα επανέλθω όμως με πρόταση για τη στρατηγική αυτή και τις γεωπολιτικές επιπτώσεις της.

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2013/2013_04_28.html

Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (28 Απριλίου 2013)

To σχέδιο του αιώνα: Ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης σε όλη την Ευρώπη !!!

«Οι σημαντικότερες πολιτικές αλλαγές, κρύβονται καμιά φορά στη λεπτομέρεια. Μυστικά, κρυμμένα σε μια οδηγία, που προσπαθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να περάσει το σχέδιο του αιώνα. Δεν πρόκειται για τίποτε λιγότερο από την ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης σε όλη την Ευρώπη.

Εάν περάσει το σχέδιο της Επιτροπής, το νερό από ένα συλλογικό αγαθό θα μετατραπεί σε…αντικείμενο κερδοσκοπίας με το οποίο μπορούν να κερδηθούν και στη Γερμανία δισεκατομμύρια.

Είναι μια νίκη μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων που πολέμησαν αρκετά χρόνια γι’ αυτή την ιδιωτικοποίηση.

Οι συνέπειες για εμάς τους καταναλωτές μπορεί να είναι τεράστιες.

Τι πρόκειται να αντιμετωπίσουμε, θα μας το δείξουν (βλ. στο παρακάτω βίντεο) οι Στέφαν Στούχλιγκ και Νίκολας Στάινερ».

Το «Monitor» της δημόσιας γερμανικής τηλεόρασης ερευνά τον ρόλο της Κομισιόν στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Η εκπομπή της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης «Monitor» έκανε πρόσφατα μια έρευνα για τις πιέσεις που ασκεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις χώρες μέλη της Ε.Ε. για να ιδιωτικοποιήσουν τις υπηρεσίες ύδρευσης.

Το ρεπορτάζ αναφέρεται στην περιοχή Pacos de Ferreira της Πορτογαλίας όπου επιβλήθηκε η ιδιωτικοποίηση και όπου μέσα σε λίγα χρόνια τα τιμολόγια αυξήθηκαν 400 τα εκατό και συνεχίζουν με αύξηση 6 τα εκατό κάθε χρόνο. «Δεν μπορούμε πια να πιούμε νερό, όπως πίναμε στο παρελθόν, δεν είναι καλό» λένε οι κάτοικοι της περιοχής που ήταν από την αρχή αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση.

Το 8λεπτο βίντεο στη συνέχεια πηγαίνει στο κέντρο του προβλήματος στις Βρυξέλλες. Εκεί ερευνά σε βάθος την κατάσταση και παρουσιάζει έγγραφα που αποδεικνύουν την απόφαση για «άνοιγμα της αγοράς» του νερού, ξεκινώντας από τις χώρες του Νότου, μια αγορά που την υπολογίζουν σε τριψήφια δις.

Όσο για τους ποιους έχει ως συμβούλους, στην ομάδα ειδικών που χαράσσουν την πολιτική του νερού, ο επίτροπος Barnier ο ισχυρός άντρας της Commission, το ρεπορτάζ μας πληροφορεί ότι είναι το Steering Group που αποτελείται από τους γενικούς διευθυντές των μεγαλύτερων πολυεθνικών του χώρου.

«Το γκρουπ δεν το επέλεξα εγώ» δηλώνει ο Barnier, «Αν με ρωτάτε αν θα έπρεπε να είναι αυτό το γκρουπ πιο ισορροπημένο απαντάω ναι» λέει όταν ο δημοσιογράφος του διαβάζει τη λίστα των συμμετεχόντων… «Νερό ένα ανθρώπινο δικαίωμα ή μια μπίζνες δισεκατομμυρίων δολαρίων;» «Φαίνεται ότι οι Βρυξέλλες αποφάσισαν». «Στο μέλλον το νερό θα ανήκει στις πολυεθνικές αντί σε όλους εμάς.»

Με αυτές τς φράσεις κλείνει ένα ρεπορτάζ μιας πραγματικής εκπομπής ειδήσεων, μιας πραγματικής δημόσιας τηλεόρασης. Της γερμανικής… Και στα δικά μας!

Πηγή: savegreekwater - www.savegreekwater.org - tvxs.gr

Εnglish version video link http://youtu.be/rbCD8HA11sg

Συλλογή υπογραφών για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού: ΕΔΩ

Προτεινόμενη Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών: Η ύδρευση και η αποχέτευση είναι ανθρώπινο δικαίωμα! Το νερό είναι δημόσιο αγαθό, όχι εμπόρευμα!

Οι δύο Κόσμοι.

  

Ο δικός τους κόσμος είναι...

...Το Χρήμα και το Κέρδος.

Οι τοκογλύφοι και οι Ξένοι.

Οι τράπεζες και η πλουτοκρατία.

Οι καναλάρχες και τα λαμόγια.

Οι μιζαδόροι και οι κλέφτες.

Η Βία και οι Εκ-βιασμοί.

Η μειωμένη εθνική Κυριαρχία.

Τα σκάνδαλα και η Ατιμωρησία.

Η Siemes και οι "αγορές".

Τα ψέματα και τα διλήμματα.

Η Μέρκελ και οι Βρυξέλλες.

 Δικός μας ΚΟΣΜΟΣ είναι...

Οι Ανθρωποι.

Οι Πολίτες.

Τα παιδιά και οι Γέροι μας.

Τα λιμάνια και τα νερά μας.

Ο αέρας που αναπνέουμε.

Ο γείτονας.

Ο άνεργος.

Η Βάλια Κάλντα. Το Αιγαίο.

Το ηλιοβασίλεμα στον Πέλεκα.

Το μπουρίνι της Ικαριάς.

 Για Αυτούς "πατρίδα" είναι...

Τα φλουριά και τα Κεϊμάν.

Η Goldman Sachs.

Η "συναίνεση".

Η Πωλητική.

Οι κρατικοδίαιτοι εργολάβοι-προμηθευτές.

Οι φόροι, οι απολύσεις, τα χαράτσια.

Η υποτέλεια.

Το ξεπούλημα,το ξεπούλημα, το ξεπούλημα. 

 Δικιά μας Πατρίδα είναι...

Το πάρκο που παίζει το μωρό.

Το σχολειό που πάει.

Το δέντρο που γλύτωσε.

Οι Νέοι μας.

Η εντιμότητα.

Η Πολιτική.

Ο Ερωτας.

Τα όνειρα.

Η Ελπίδα.

Η Ζωή.

 Αυτοί...διαπραγματεύονται τα πάντα...

Εμείς...τ ί π ο τ α...

 Αυτοί πουλούν τα πάντα...

Εμείς...τ ί π ο τ α...

  ή Αυτοί ή Εμείς.

Τελεία κα παύλα.-

Στάση πληρωμών απ’ όλους σε όλους

* Κούφια λόγια οι πρωθυπουργικοί -και χθες- ισχυρισμοί περί "επανεκκίνησης" της οικονομίας
* Περαιτέρω μείωση κατά 3,5% σημείωσε τον Μάρτιο η δανειοδότηση επιχειρήσεων και νοικοκυριών από τις τράπεζες
* Αυξήθηκαν κατά 2,2 δισ. στο τρίμηνο τα χρέη προς το Δημόσιο
* Σήμερα και αύριο στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο με στόχο έσοδα 6 δισ.
Βαθιά στην κατάψυξη βρίσκεται η ελληνική οικονομία, με τα στοιχεία να διαψεύδουν πανηγυρικά το καθημερινό πλέον "μοντάζ" της πραγματικότητας από την κυβέρνηση των κ. Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη. Λίγες ώρες μετά τη "φωτογράφιση" του κ. Σαμαρά με τους εκπροσώπους της Nokia, η Τράπεζα της Ελλάδος ανακοίνωσε ότι η δανειοδότηση επιχειρήσεων και νοικοκυριών από τις τράπεζες παρουσίασε επιβράδυνση και τον Μάρτιο κατά 3,5%. Παράλληλα, γινόταν γνωστό ότι τον ίδιο μήνα οι οφειλές των ιδιωτών προς τις εφορίες αυξήθηκαν κατά 800 εκατ. ευρώ. Για το πρώτο τρίμηνο του έτους τα χρέη επιχειρήσεων και νοικοκυριών αυξήθηκαν κατά 2,2 δισ., ενώ συνολικά παλαιές και νέες οφειλές έφτασαν τα 57,2 δισ. ευρώ. Η εικόνα αυτή συμπληρώνεται από το στοιχείο που έγινε γνωστό πριν από λίγες μέρες, ότι το τελευταίο διάστημα αυξάνονται και οι οφειλές του Δημοσίου προς τους ιδιώτες. Με λίγα λόγια, δεν κινείται τίποτα, προς καμιά κατεύθυνση...

http://www.avgi.gr

ΕΚΤΑΚΤΟ : Διαλύεται η ΓΣΕΕ

Μετά τη σημερινή συνάντηση με τους εκπροσώπους των εργοδοτικών οργανώσεων, που πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της εργατικής Συνομοσπονδίας ώστε να αρχίσει ο διάλογος για την υπογραφή νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος, ανακοίνωσε ότι το τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο των εργαζομένων στον ιδιωτικό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα θα διαλυθεί.

Όπως χαρακτηριστικά τόνισε “η διάλυση είναι μία στάση ευθύνης απέναντι στους εργαζόμενους που αμείβονται με μισθούς πείνας, στους εκπροσώπους των εργοδοτικών φορέων, που βρίσκονται στο στόχαστρο ενός ανελέητου κυνηγιού από την τρόικα, αλλά και στην κυβέρνηση του τόπου, ιδιαίτερα απέναντι στο μεγάλο, από κάθε άποψη, έλληνα πολιτικό, Ευάγγελο Βενιζέλο”. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες η ανακεφαλαιοποίηση της ΓΣΕΕ θα γίνει, στο σύνολο της, από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και κυβερνητικές πηγές εκφράζουν την αισιοδοξία τους ότι θα βρεθεί πολύ σύντομα επενδυτής.

Μάλιστα υπάρχουν σκέψεις η ΓΣΕΕ να ενταχθεί στο υπό πώληση πακέτο του ΟΠΑΠ. Για το θέμα ρωτήθηκε και ο Δημήτρης Μελισανίδης ο οποίος, αφού άναψε το πούρο του, είπε πως προτιμά να αγοράσει τη ΔΗΜΑΡ, ανεξάρτητα από το σε ποια κατηγορία του ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος θα παίζει την επόμενη σεζόν. Σε σχόλιο του γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ – Κόμμα της Ενωμένης Δεξιάς, υπογραμμίζεται πως ο Γιάννης Παναγόπουλος έκανε το πατριωτικό του καθήκον και διέλυσε έναν αναχρονιστικό θεσμό που κρατούσε άθαφτο το πτώμα της Ελλάδας του χθες. “Με την απόφαση Παναγόπουλου ανοίγει μία νέα σελίδα.

Η Ελλάδα της ανάπτυξης σηκώνει κεφάλι, σηκώνει τα μανίκια και θάβει τριτοκοσμικές καταστάσεις, όπως ο απαρχαιωμένος και άθλιος θεσμός των συλλογικών συμβάσεις εργασίας. Ζήτω η εργοδοσία, ζήτω ο Σαμαράς, ζήτω οι αυτοκινητόδρομοι” σημειώνεται χαρακτηριστικά από την Ιπποκράτους. Ανακοίνωση από το Μέγαρο Μαξίμου θα βγει αργότερα, καθώς ο Κεδίκογλου βλέπει “136” στη ΝΕΤ και ο Μουρούτης διαβάζει το νέο τεύχος του Μίκυ Μάους.

 Δαιμόνια δικός σας, Πίκος Απίκος

ΜΟΥΦΑNET 24 Απριλίου 2013 Νίκος Ζαχαριάδης Νίκος Ζαχαριάδης Κάλυψαν τα επίμαχα κοσμήματα σε άγαλμα της Βίκης Σταμάτη

Με ημιδιάφανο ύφασμα κάλυψαν οι υπεύθυνοι του ΠΑΣΟΚ τα κολιέ και τα βραχιόλια και άλλα άσεμνα πολύτιμα αντικείμενα στο άγαλμα της συζύγου του Ακη Τσοχατζόπουλου, από φόβο μη σκανδαλιστούν οι οπαδοί του κόμματος από τη χλιδή!

Αυτή την τραγική εικόνα παρουσίαζε το άγαλμα της Βίκης Σταμάτη, με καλυμμένα τα επίμαχα βραχιόλια και κολιέ, για να μη σκανδαλίζουν! (Digital Artwork: Μάκης Ανασιάδης)

Δεν πίστευαν στα μάτια τους οι εκπρόσωποι του υπουργείου Πολιτισμού όταν είδαν, στον προθάλαμο της ειδικά διαμορφωμένης αίθουσας των δικαστηρίων, τα αγάλματα της έκθεσης «Πασόκοι–Παρελθόν και Μέλλον».
Η τεράστια ιστορική και πολιτισμική αξία του αγάλματος της Βίκης Σταμάτη δεν φάνηκε να συγκινεί τους διοργανωτές, οι οποίοι είχαν την ιδέα να καλύψουν τα επίμαχα κοσμήματα με μαντήλια και μπαντάνες.
Η απροκάλυπτη προβολή των πολυτελών αξεσουάρ του αγάλματος θεωρήθηκε προσβολή για το μέσο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, αφού θα του θύμιζε άλλες εποχές και θα τον σκανδάλιζε με ένα στυλ ζωής που προσπαθεί να αποκηρύξει, μαζί με αυτούς που το υιοθέτησαν, μπας και κάποιος αφελής τσιμπήσει.
Πάντως η Βίκυ Σταμάτη, που φρόντισε να ποζάρει για το άγαλμα, με όσο γίνεται πιο απλή εμφάνιση, ζήτησε να αποσυρθεί το άγαλμα, καθώς την προσβάλει ως προσωπικότητα. Ειδικά αφού έχει κάνει σαφές πως δεν την ενδιέφεραν ποτέ οι πολυτέλειες.

(Σημείωση: Το κείμενο αυτό και η φωτογραφία που το συνοδεύει, αποτελούν προϊόν επινόησης με στόχο τη σάτιρα και σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Καταναλώστε τα υπεύθυνα)
protagon

Σε μουσείο ο τελευταίος αυθόρμητος χειροκροτητής πολιτικών!

Ο άνθρωπος που εντοπίστηκε να χειροκροτά, χωρίς να είναι υποχρεωμένος, τους εκπροσώπους της κυβέρνησης, στα εγκαίνια του αυτοκινητόδρομου, κατέληξε σαν σπάνιο έκθεμα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας

Αριστερά: Ο νεαρός χειροκροτητής, την ώρα που εκδηλώνεται αυθόρμητα. Δεξιά: Ευτυχισμένος στην προθήκη του μουσείου, συνεχίζει να χειροκροτάει τους δύο πολιτικούς αρχηγούς.

Σοκαρισμένη η κοινή γνώμη παρακολούθησε χθες, κατά την τελετή εγκαινίων της Ολυμπίας Οδού, νεαρό άντρα που επεφημούσε και χειροκροτούσε επίμονα τον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο, χωρίς άλλο κίνητρο, πέρα από τον αυθόρμητο ενθουσιασμό.
Όπως είναι φυσικό, ο μυστηριώδης άνδρας τράβηξε αμέσως την προσοχή των παρευρισκομένων, οι οποίοι ειδοποίησαν την αστυνομία φοβούμενοι ότι πρόκειται για τσετσένο τρομοκράτη ή για troll.
Μετά από εξαντλητική ανάκριση, όπου αποδείχθηκε πως δεν ανήκε σε κανένα από τα δύο κόμματα, δεν φιλοδοξούσε να προσληφθεί και ούτε να πάρει κρατική διαφήμιση, αποφασίστηκε να παραδοθεί στους γιατρούς για εξετάσεις.
Οι γιατροί, αφού τον υπέβαλλαν σε σειρά εξετάσεων και εγκεφαλογραφήματα, κατέληξαν ότι πάσχει από μια εγγενή υπερτροφία συγκεκριμένου υποθαλάμου του εγκεφάλου, όπου ενισχύει την ευπιστία και την αφέλεια.
Ύστερα από μίνι σύσκεψη των αρμόδιων φορέων της περιοχής αποφασίστηκε, ο νεαρός αυθόρμητος χειροκροτητής πολιτικών, να γίνει δωρεά στο νέο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Ολυμπίας σαν σπάνιο δείγμα διαστροφικής «ευήθειας» του ανθρώπινου είδους.
PROTAGON ΜΟΥΦΑΝΕΤ

Αγγλική Απόπειρα Τρομοκράτησης της Σκωτίας μέσω Λίρας

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Πρέπει να έχουν φοβηθεί πολύ οι Αγγλοι εν όψει του δημοψηφίσματος που θα γίνει στη Σκοτία τον Σεπτέμβριο του 2014 με θέμα την απόσχιση της χώρας αυτής από το Ηνωμένο Βασίλειο και την αποτίναξη έτσι της επικυριαρχίας του Λονδίνου. Οι αγγλικές αντιδράσεις δείχνουν ότι στους ηγετικούς κύκλους της βρετανικής πρωτεύουσας εδραιώνεται σταδιακά η πεποίθηση πως το «Ναι» στην ανεξαρτησία της Σκοτίας θα επικρατήσει πανηγυρικά του χρόνου. Πυκνώνουν έτσι τις προσπάθειές τους να εκβιάσουν και να τρομοκρατήσουν τους Σκοτσέζους ψηφοφόρους με πραγματικές ή φανταστικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάθε ανεξάρτητο κράτος στη γέννησή του, ελπίζοντας ότι θα τους φοβίσουν τόσο ώστε τελικά αποκαρδιωμένοι να προτιμήσουν τη... «σιγουριά της δουλείας» από τις προκλήσεις της ανεξαρτησίας!

Την εβδομάδα αυτή, η δεξιά βρετανική κυβέρνηση δια στόματος του υπουργού Οικονομικών Τζορτζ Οσμπορν, σε συνέντευξή του στο BBC, απείλησε τους Σκοτσέζους ότι, αν ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας τους, τότε το Λονδίνο δεν θα τους επιτρέψει να χρησιμοποιούν ως εθνικό νόμισμα της ανεξάρτητης Σκοτίας την αγγλική λίρα. Μεγάλος καημός! Κατάθλιψη θα πάθουν οι Σκοτσέζοι αν δεν έχουν ως νόμισμά τους τη στερλίνα για να τους κάνουν ό,τι θέλουν οι Αγγλοι, στραγγαλίζοντας τους Σκοτσέζους οικονομικά όποια στιγμή θελήσουν! «Ας είμαστε καθαροί. Η εγκατάλειψη των τρεχουσών διευθετήσεων θα συνιστούσε πραγματικά μια βαθιά βουτιά σε αχαρταγράφητα νερά» δήλωσε περισπούδαστα ο Οσμπορν και πρόσθεσε υποκριτικά: «Γιατί θα έπρεπε 58 εκατομμύρια πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου να εκχωρήσουν μέρος της κυριαρχίας τους επί της νομισματικής και πιθανόν της οικονομικής πολιτικής για 5 εκατομμύρια ανθρώπους σε ένα άλλο κράτος» - πράγμα που κατά τον Αγλλο υπουργό Οικονομικών θα συνέβαινε, αν μετά την ανεξαρτησία της η Σκοτία προχωρούσε σε νομισματική ένωση με την Αγγλία προκειμένου να συνεχίσει να χρησιμοποιεί τη στερλίνα. Πρόκειται φυσικά για αστείο επιχείρημα.

Κανένα ανεξάρτητο κράτος δεν έχει πραγματική οικονομική κυριαρχία αν δεν έχει δικό του νόμισμα. Καθόλου άδικο δεν έχουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» όταν γράφουν, αναφερόμενοι ακριβώς στο θέμα αυτό: «Η αξία ενός νέου νομίσματος για τη Σκοτία θα ήταν ότι θα μπορούσε να αντανακλά τα θεμελιώδη στοιχεία της οικονομίας της χώρας. Η νομισματική πολιτική θα μπορούσε να κατευθύνεται προς τις ανάγκες της Σκοτίας μάλλον παρά προς εκείνες του Λονδίνου ή της Φρανκφούρτης. Ακόμη και η αδυναμία του νομίσματος θα μπορούσε να βοηθήσει τη Σκοτία να οικοδομήσει μια πιο ανταγωνιστική και διαφοροποιημένη οικονομία».

Οντως, έτσι έχουν τα πράγματα. Απλώς, ο κατ' ουσίαν «πρωθυπουργός» μειωμένων αρμοδιοτήτων της Σκοτίας Αλεξ Σάλμοντ ακολουθεί μια τακτική εθισμού των συμπατριωτών του στην ιδέα του εθνικού νομίσματος μέσω της σταδιακής προβολής των κινδύνων που συνεπιφέρει η χρήση του ενός ή του άλλου νομίσματος. Αρχικά ο Σάλμοντ πρόβαλλε τη θέση της προσχώρησης της Σκοτίας στην Ευρωζώνη και της χρήσης ως εθνικού νομίσματος του ευρώ. Αμέσως το Λονδίνο έβγαλε ένα δήθεν «νομικό πόρισμα» βάσει του οποίου, αν στο δημοψήφισμα οι Σκοτσέζοι ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας, τότε η ανεξάρτητη Σκοτία θα έπρεπε να μη θεωρηθεί αυτομάτως μέλος της ΕΕ. Η Σκοτία θα έπρεπε να αρχίσει... ενταξιακές διαπραγματεύσεις για να ενταχθεί εκ νέου στην ΕΕ, αποφάνθηκαν οι Αγγλοι! Ενταξη μιας χώρας στην ΕΕ όμως γίνεται μόνο ομόφωνα - άρα η Αγγλία θα μπορούσε να προβάλει βέτο στην ένταξη της Σκοτίας στην ΕΕ! Διαφορετικά, οι Σκοτσέζοι θα έπρεπε να υποκύψουν στους όρους των Αγγλων για να μπουν στην ΕΕ - και βεβαίως οι Αγγλοι θα απαιτούσαν να λεηλατήσουν τον ενεργειακό πλούτο της Σκοτίας στη Βόρεια Θάλασσα, τον οποίο το Λονδίνο θα χάσει σε μεγάλο βαθμό αν η Σκοτία ανεξαρτητοποιηθεί! Τον Φεβρουάριο, λοιπόν, οι Αγγλοι αποφάνθηκαν ότι η Σκοτία πρέπει να επανενταχθεί στην ΕΕ.

Τον Μάρτιο, ο Αγγλος υπουργός Αμυνας Φίλιπ Χάμοντ προειδοποίησε τη Σκοτία ότι, αν γίνει ανεξάρτητη, από το κραταιό ναυτικό της Βρετανίας οι Σκοτσέζοι θα πάρουν... μία (!) φρεγάτα, με την οποία θα πρέπει να προστατεύουν τη χώρα τους! Μιλάμε για απερίγραπτα καραγκιοζιλίκια! Τον Απρίλιο, μόλις ο Σάλμοντ βεβαιώθηκε ότι η πλειοψηφία των Σκοτσέζων έχει σιχαθεί το ευρώ βλέποντας πώς η Γερμανία συμπεριφέρεται στις χώρες της Ευρωζώνης και άρχιζε να προβάλλει τη θέση της χρήσης της βρετανικής στερλίνας, οι Αγγλοι αποφάνθηκαν ακαριαία ότι... δεν συμφέρει το Λονδίνο η νομισματική ένωση με μια ανεξάρτητη Σκοτία! Το πολιτικό συμπέρασμα από όλες αυτές τις αγγλικές αστειότητες είναι ότι το Λονδίνο φοβάται πολύ πως υπάρχει πλέον πλειοψηφία στη Σκοτία υπέρ της ανεξαρτησίας.

*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Φόρα κουκούλα και γίνε ρουφιάνος. Το νέο πρότυπο εκπαιδευτικού που λανσάρει το Υπουργείο Παιδείας

του Στάθη Κατσούλα
Σε μια πρωτόγνωρη κίνηση, η διευθύντρια της διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του ν. Λακωνίας, κ. Κατερίνα Χριστοπούλου ζητάει από τους διευθυντές των σχολείων του νομού Λακωνίας να την ενημερώνουν τηλεφωνικά και κατόπιν να αποστέλλουν γραπτή αναφορά, για οποιοδήποτε συμβάν στο οποίο εμπλέκονται μαθητές ή εκπαιδευτικοί, εντός ή εκτός της σχολικής μονάδας. Μάλιστα, λόγω υπερβάλλοντος ζήλου δίνει και το προσωπικό της αριθμό κινητού τηλεφώνου προκειμένου οι αναφορές να φτάνουν άμεσα σε αυτήν.
Η κ. Χριστοπούλου ζήλεψε τη δόξα των επιθεωρητών της Χούντας. Είναι σαφές ότι δρα αν όχι με τη στήριξη, τουλάχιστον με την ανοχή του Υπουργείου Παιδείας. Είναι ακόμα πιο σαφές ότι το νέο νομοθετικό πλαίσιο που ψήφισε η τρικομματική κυβέρνηση σχετικά με τα πειθαρχικά παραπτώματα, δημιουργεί ένα πρόσφορο έδαφος για βιομηχανία διώξεων και αναφορών.


Δε διευκρινίζει αν στα περιστατικά περιλαμβάνονται επισκέψεις μαθητών και εκπαιδευτικών σε κινηματογράφους, συμμετοχή τους σε διαδηλώσεις, δεν διευκρινίζει επίσης αν απαιτείται έγγραφη άδεια από την ίδια, για συμμετοχή των μαθητών και των εκπαιδευτικών σε κοσμικές εκδηλώσεις και άλλες συναθροίσεις.

Το θέμα (και η στάση της), θα ήταν απλά γελοίο αφού θυμίζει τον αλήστου μνήμης νόμο 4000 περί τεντιμποϊσμού, αν δεν ήταν επικίνδυνο. Τέτοιου είδους αναφορές και έγγραφα τορπιλίζουν την ομαλή λειτουργία των σχολείων. Δημιουργούν κλίμα φόβου και βάζουν εμπόδια στις ομαλές σχέσεις μεταξύ μαθητών – εκπαιδευτικών, γονιών – εκπαιδευτικών και διευθυντών – εκπαιδευτικών. Το Υπουργείο Παιδείας επιβραβεύει τη ρουφιανιά και το χαφιεδισμό, προτρέπει γονείς και διευθυντές σε ανώνυμες καταγγελίες και συμβάλλει στη δημιουργία ενός άλλου προτύπου εκπαιδευτικού. Ο εκπαιδευτικός – ρουφιάνος, ο υποταγμένος εκπαιδευτικός είναι ο άξιος εκπαιδευτικός για την κάθε Χριστοπούλου και για τον κάθε Αρβανιτόπουλο. Είναι ο εκπαιδευτικός – πρότυπο για μια κυβέρνηση που θέλει αίμα και απολύσεις.

Η πρωτοφανής εκτροπή της κ. Χριστοπούλου δείχνει ότι είναι άμεση ανάγκη για τη στοιχειώδη λειτουργία των σχολείων η κατάργηση των νόμων 4093/2012, και 4057/2012. Όσο οι νόμοι αυτοί βρίσκονται σε ισχύ, το κλίμα τρομοκρατίας εις βάρος των εκπαιδευτικών θα βαραίνει και θα στέκεται εμπόδιο στα διδακτικά τους καθήκοντα. Και θα βρίσκουν έδαφος οι νοσταλγοί των χουντικών αναφορών (βλέπε κ. Χριστοπούλου) να τρομοκρατούν τους εκπαιδευτικούς και να διαλύουν το σχολείο.

ΥΓ: Με βάση ποιο κριτήριο θα μας αξιολογήσει η εν λόγω κυρία; Αν η ταινία που είδαμε στον κινηματογράφο ήτο κατάλληλη διά τα ενδιαφέροντά της; Αν γυρνάμε στο σπίτι μας μέχρι την ώρα δεκάτη νυχτερινή; Αν συνοδευόμαστε από πρόσωπο με το οποίο δεν συνδεόμαστε με επίσημον σχέσην;

Παρακάτω το έγγραφο που έστειλε στους διευθυντές σχολείων του νομού Λακωνίας



από το antapocrisis.gr

Ψόφησε το γομάρι και μας έμεινε το…σαμάρι !!!

Αντώνη, σε έχω χάσει! Πού είναι εκείνη η εποχή που έτρεχες στα Ζάππεια και μας έδινες ελπίδα και προοπτική για ν’ αντέξουμε τα υφεσιακά μέτρα της τρόικας και να πειστούμε για τη σωτηρία της πατρίδας.

Πού είναι εκείνη η εποχή, Αντώνη, που πήγαινες πάνω κάτω και ζητούσες εκλογές και αυτοδυναμία ώστε εφαρμόσεις απερίσπαστος το αναπτυξιακό σου πρόγραμμα, να μειώσεις τη φορολογία των φυσικών προσώπων και των επιχειρήσεων, τους άμεσους και τους έμμεσους φόρους, με δέσμες μέτρων και με συνταγές…σίγουρες.

Tου Χριστόφορου Κάσδαγλη

Τώρα σε περιμένω κάπου να σε συναντήσω, αλλά εσύ πουθενά. Σε περιμένω στη Βουλή να μου δώσεις θάρρος και να αντιπαρατεθείς στους μνημονιακούς υπουργούς και στα άδικα και ατελέσφορα μέτρα. Τίποτα. Ακόμα και στην ώρα του πρωθυπουργού, δικό σου προνόμιο βάσει του κανονισμού της Βουλής, ακόμα κι εκεί άφαντος είσαι. Κάποιον άλλον αφήνεις πάντα στο πόδι σου, μέχρι που συλλογιέμαι ότι κάτι θέλεις να μας πεις μ’ αυτό, ότι ίσως όταν φτάσει εκείνη η καταραμένη ώρα των επόμενων εκλογών -που κανείς βέβαια δεν τις θέλει, κατά τα λεγόμενά σου- μήπως πάλι κάποιο στουρνάρι αφήσεις στο πόδι σου να διεκδικήσει την πρωθυπουργία και χάσει ο τόπος την καλή τη ράτσα και ξεπέσει. Και πώς να τις θέλει, δηλαδή, ο κόσμος τις εκλογές, που τόσα περίμενε από τις προεκλογικές διακηρύξεις και από τις μετεκλογικές προγραμματικές σας συμφωνίες και τίποτα από όλ’ αυτά δεν είδε, μέχρι που άρχισε να υποπτεύεται ότι δεν είσαι εσύ που κυβερνάς, Αντώνη.

Σε περιμένω να σε δω και να σε καμαρώσω, αλλά εσύ έχεις άλλες ασχολίες, ύψιστες απ’ ό,τι φαίνεται, μιλάς με τον Ύψιστο και κανονίζεις την πορεία σου. Κι αν ο Ύψιστος κάποια στιγμή δεν ανταποκριθεί, έχεις άλλους ύψιστους εσύ στους οποίους απευθύνεσαι για να πάρεις γραμμή. Σε περιμένω, Αντώνη, να εμφανιστείς, γιατί είσαι ο τελευταίος σ’ αυτή τη χώρα που αρνήθηκε να γίνει δηλωσίας και το εκτιμώ πολύ αυτό. Όλοι οι άλλοι πήγαν και υπέγραψαν ό,τι τους ζήτησαν, για να σωθεί η πατρίδα βέβαια, αλλά εσύ βράχος, ούτε για να σωθεί η πατρίδα δεν υπογράφεις, έχεις την αξιοπρέπειά σου εσύ.

Μονάχα σε προστατευμένα περιβάλλοντα μπορώ να σε παρακολουθήσω πλέον, από την τηλεόραση μονάχα, είναι γνωστή άλλωστε η φωτογένεια και οι τηλεοπτικές σου επιδόσεις – έτσι δεν σάρωσες και τον Τσίπρα στο ντιμπέιτ στις τελευταίες εκλογές και του πήρες την μπουκιά μέσα απ’ το στόμα;

Αχ, αυτοί οι επικοινωνιολόγοι, πήγαν τότε να σε καταστρέψουν. Σου ’λεγαν, οι άσχετοι, ότι δεν πρέπει να εκτεθείς σε δημόσια αντιπαράθεση και διάλογο, αλλά εσύ ήξερες τι έκανες, βγήκες στο γυαλί και τα πήρες όλα δικά σου. Έχε το νου σου, όμως, γιατί και τώρα μου φαίνεται ότι οι επικοινωνιολόγοι σου βυσσοδομούν εις βάρος της δημόσιας εικόνας σου. Σ’ έχουμε χάσει, Αντώνη, κι είμαστε ορφανοί. Δεν μας νοιάζει που δεν υπάρχουν δουλειές, δεν μας ενοχλεί που τις  τελευταίες οικονομίες μας τις ρουφάει η εφορία με το καλαμάκι, δεν μας πειράζει που τα μαγαζιά είναι ξενοίκιαστα ή άδεια. Αλλά δεν αντέχουμε στην ιδέα ότι μας γυρίζεις την πλάτη και συνομιλείς μονάχα με ξένους ηγέτες ή με τους άλλους δύο πολιτικούς αρχηγούς – κι από δημόσιες εμφανίσεις τίποτα. Μέχρι στο συνέδριο του Economist θα ’ρθω την άλλη φορά να σε παρακολουθήσω, γιατί έχω κάνει μαύρα μάτια να σε δω. Αχ, αυτοί οι επικοινωνιολόγοι, να μην έχουν εμπιστοσύνη στον λαοπρόβλητο λαϊκό ηγέτη, τον μακράν καταλληλότερο για πρωθυπουργό, και να τον κρύβουν μέσα στη γυάλα του Μαξίμου και πίσω από τα τιτιβίσματα του Μουρούτη.

Μερικοί διατείνονται ότι, όπως όλοι οι προκάτοχοί σου, σ’ έχουν κλεισμένο μέσα σ’ ένα γυάλινο πύργο ο Φαήλος κι ο Χρύσανθος και δεν έχεις επαφή με τα προβλήματα. Εγώ το ξέρω καλά όμως, το άκουσα και στο διάγγελμά σου τις προάλλες, γιατί οι επικοινωνιολόγοι σού έχουν πει ότι διαγγέλματα δεν πειράζει να εκφωνείς, εκεί που υπάρχει αντίλογος μόνο να μην πηγαίνεις, το άκουσα στο διάγγελμά σου, λοιπόν, ότι πονάς πάρα πολύ για τα βάσανα των υπηκόων σου, ότι δεν θα τους δώσεις ποτέ ψεύτικες υποσχέσεις, αλλά ότι παρ’ όλα αυτά τα δύσκολα πέρασαν. Υπάρχουν βέβαια ορισμένες απειλές ακόμα για την πατρίδα, αλλά με την κοινή προσπάθεια θα ξεπεραστούν κι αυτές.

Εντάξει, μεταξύ μας, δεν θα ’πρεπε να ξεπεραστούν οι απειλές για την πατρίδα και τόσο γρήγορα, η βιασύνη ποτέ δεν ωφελεί – πρέπει πρώτα να διευθετηθεί η αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος προς όφελος ορισμένων τζακιών, να ξαναξεκινήσει η κατασκευή των μεγάλων αυτοκινητόδρομων προς όφελος κάποιων άλλων, κι ας μην υπάρχουν πια αυτοκίνητα να τρέξουν σ’ αυτούς, δεν πειράζει, να αξιοποιηθούν καταλλήλως κάποια φιλέτα του δημοσίου, γενικώς το κράτος να απελευθερωθεί από τα βαρίδια του που θα τα φορτωθούν κάποια κορόιδα κι έτσι εμείς θα γλιτώσουμε.

Με τα δικά σου βαρίδια δεν ξέρω τώρα τι πρόκειται να κάνεις. Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενες να συγκυβερνάς με Βενιζέλο και Κουβέλη, αν το ’ξερες ουδέποτε θα είχες κυνηγήσει εκείνες τις εκλογές, καλός ήταν ο Παπαδήμος κα μετά έβλεπες τι θα ’κανες. Αλλά σου ’λαχε εσένα να πιεις το πικρό ποτήρι, να μη σε αφήνουν να ασκήσεις απερίσπαστος τις συνταγματικές προνομίες σου ως πρωθυπουργός και να σε παρενοχλούν σε τέτοιο βαθμό που να μην μπορείς να εφαρμόσεις ούτε το οικονομικό σου πρόγραμμα και τις φοροαπαλλαγές, να σ’ εμποδίζουν να βγάλεις τις κουκούλες από τους κουκουλοφόρους και να ανακαταλάβεις τις πόλεις. Τίποτα δεν σου επιτρέπουν να κάνεις όπως το θες, κι ας συμφωνούν σε τελική ανάλυση μαζί σου ακόμα και στην αστυνόμευση, στη μη παραχώρηση ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών, στο χαράτσι, στις απολύσεις στο Δημόσιο και στον υπερφυσικό ΦΠΑ. Αλλά ενώ εσύ θυσιάζεσαι καθημερινά για να σώσεις την πατρίδα, εκείνοι μονάχα την παρτίδα και το πολιτικό κόστος κοιτάνε και προσπαθούν να σου το επιρρίψουν εσένα – ευτυχώς που εσύ δεν λογαριάζεις τίποτα. Πόσο, δηλαδή, ακόμα πολιτικό κόστος μπορεί να φορτωθεί ένας πρωθυπουργός που εφαρμόζει τις δικές σου πολιτικές;

Θα μου πεις τώρα ότι διαπραγματεύεσαι, ότι δημιούργησες πλεόνασμα, ότι έριξες το επιτόκιο των δανείων και τα επιμήκυνες. Ξέρω, ξέρω, όλ’ αυτά είναι πέρα για πέρα αλήθεια, αλλά για κάποιο μυστήριο λόγο ο ελληνικός λαός αρνείται να καταλάβει το έργο σου και πηγαίνει και αυτοκτονεί σωρηδόν, παρατάνε τα σπίτια τους και τρέχουν σε συσσίτια για να δημιουργήσουν ψευδείς εντυπώσεις στη διεθνή κοινή γνώμη, κάνουν ό,τι μπορούν, τέλος πάντων για να αποδομήσουν το έργο σου, να ανεχθούν τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται, να συντηρήσουν τις εστίες της ανομίας και να ενισχύσουν τα άκρα – έτσι, από πείσμα.

Το μόνο, βρε Αντώνη, που δεν καταλαβαίνω είναι τι ακριβώς πρεσβεύεις εσύ στον μάταιο τούτο κόσμο. Σε ήξερα για υπερπατριώτη, να όμως τώρα που αφήνεις στην άκρη και την ΑΟΖ και το Σκοπιανό (όχι ότι προσωπικά θα ήθελα να δω να εφαρμόζονται οι πολιτικές σου σ’ αυτά τα θέματα). Ακόμα και την Κύπρο την άφησες στην τύχη της, και ευτυχώς που βρέθηκε ο Σάλλας να πάρει τις κυπριακές τράπεζες από το υστέρημά του και με δικό του ρίσκο και κάπως σώθηκε το παιχνίδι. Τα σύνορα με την Αλβανία που άνοιξες κάποτε και καμάρωνες τα έκλεισες πάλι – αυτό δεν το καταλαβαίνω. Φιλελεύθερος ήσουν και ήθελες να μειώσεις τους φόρους αλλά τίποτα, αυτοί όλο και αυξάνονται σε πείσμα του φιλελευθερισμού σου. Θρήσκος είσαι, αλλά κι αυτό το πράγμα να βάλεις τη συνεδρίαση της Βουλής για τα επαχθή εφαρμοστικά μέτρα ανήμερα τη Μεγάλη Πέμπτη δεν συνάδει. Ακραιφνής δεξιός ήσουν, και τόσον καιρό ανέχεσαι να κυβερνάς μαζί με σοσιαλδημοκράτες και με αριστερούς. Τι θέλεις σ’ αυτό τον κόσμο, Αντώνη, και τι επιδιώκεις, ούτε κι εσύ δεν το ’χεις ξεκαθαρίσει μου φαίνεται. Υποθέτω όμως ότι το κάνεις για το καλό της πατρίδας, οπότε εντάξει.

Εκεί που σε παραδέχομαι είναι στον χειρισμό της ποίησης. Δεν σου το ’χα, ρε συ Αντώνη, να παίζεις τον Ελύτη στα δάχτυλα, κι ας είχε πάρει θέση υπέρ της Πολιτικής Άνοιξης, της Χαμένης Άνοιξης λέω εγώ, αλλά αυτό δεν ανήκει στο σώμα της ποιήσεως οπότε δεν είσαι υποχρεωμένος να το καταλάβεις.

Σε θαύμασα πριν από λίγον καιρό που ξετρύπωσες εκείνο το καταπληκτικό απόσπασμα από τον «Μικρό ναυτίλο» του Ελύτη: «Εάν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις». Εντάξει, μερικοί κακοπροαίρετοι λένε ότι το απήγγειλες λάθος, πως ούτε τρεις αράδες δεν μπορείς να διαβάσεις σωστά, είπες «εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα» και όχι «εάν αποσυνδέσεις». Αλλά αυτό είναι για μένα λεπτομέρεια. Είτε έτσι το πεις είτε αλλιώς, το νόημα δεν αλλάζει, ίσως μάλιστα η δική σου εκδοχή να είναι ακριβέστερη – πώς στα κομμάτια μπορούσε να φανταστεί ο Ελύτης πού θα φτάσει η χώρα επί των ημερών σου. Εντάξει, λοιπόν, την αποσύνθεσες την Ελλάδα, τα κατάφερες, μπράβο σου.

Τα άλλα, τώρα, την ελιά και το αμπέλι και το καράβι, άσ’ τα, είναι δική μας δουλειά. Έτσι που τα κατάφερες, σιγά μη σου αναθέσουμε και τη λεπτή, επίπονη και απαιτητική αποστολή της ανασύνθεσης της χώρας – μη χάσουμε.

ΑΠΑΙΧΤΟ! Η Αλίκη στα χρόνια του Μνημονίου !!!

Μεγάλες αλλαγές θα γίνουν στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας γιατί ο Στρατός δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη και την παραμονή στο ευρώ.

Η Τρόικα έχει επισημάνει πως ο Ελληνικός Στρατός είναι αντιπαραγωγικός και θα πρέπει να καταργηθεί, αφού δεν πολεμάει ποτέ.

Σύμφωνα με πληροφορίες από το στρατιωτικό ρεπορτάζ, η κυβέρνηση θα βάλει λουκέτο σε 45 στρατόπεδα σε όλη τη χώρα, ώστε να…υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα.

Το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες να τρώνε και να κοιμούνται στα σπίτια τους, ώστε το Κράτος να γλιτώσει τα περιττά έξοδα, ενώ, αν γίνει κάνας πόλεμος, θα ειδοποιηθούν με μέιλ ή με μήνυμα στο κινητό, και θα κληθούν να πάνε στο μέτωπο με τα δικά τους αυτοκίνητα, για να γλιτώσουμε και τις βενζίνες.

Παράλληλα, θα καταργηθούν το Πρώτο και το Δεύτερο Σώμα Στρατού, αν δεν βρεθούν ιδιώτες να τα αγοράσουν.

Ήδη, υπάρχει ενδιαφέρον για δέκα ελληνικές μεραρχίες από τον Εμίρη του Κατάρ αλλά ο Αντώνης Σαμαράς θέλει να τις δώσει bonus σε όποιον αγοράσει τον ΟΠΑΠ, για να φρουρούν τα πρακτορεία.

Σε προχωρημένο στάδιο βρίσκονται οι συζητήσεις για ιδιωτικοποίηση της Πολεμικής μας Αεροπορίας, αν και υπάρχει ελπίδα πως θα βρεθεί τελικά χορηγός για να βάλει διαφήμιση πάνω στα πολεμικά αεροσκάφη, ώστε να συνεχίσουν οι άγρυπνοι φρουροί των αιθέρων μας να βρίσκονται σε ετοιμότητα μέρα και νύχτα, για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις των Τούρκων που παραβιάζουν τον εθνικό εναέριο χώρο, χωρίς να μας δίνουν τουλάχιστον μερικά εκατομμύρια ευρώ για να μειωθεί το χρέος και να έχουμε πάλι την Ισχυρή Ελλάδα του Κώστα Σημίτη, του Κώστα Καραμανλή και του Γιώργου Μπόμπολα.

Το Πολεμικό Ναυτικό έχει συσσωρεύσει οικονομικές ζημιές για δεκαετίες – επειδή κάνει πολυτελείς και φαντασμαγορικές δεξιώσεις, όπου λευκοντυμένοι αξιωματικοί φλερτάρουν ασύστολα γοητευτικές κυρίες- αλλά η Τρόικα πιστεύει πως το Πολεμικό μας Ναυτικό μπορεί να γίνει κερδοφόρο αν οι φρεγάτες μπουν στον ανταγωνισμό και αρχίσουν να κάνουν το δρομολόγιο Πειραιάς-Πάρος-Νάξος-Ίος-Σαντορίνη, ενώ τα μικρότερα πολεμικά πλοία θα κάνουν το γύρο του νησιού, προσφέροντας στους τουρίστες την ευκαιρία να απολαύσουν το μπάνιο τους σε απόμερες παραλίες με χρυσή άμμο και γαλαζοπράσινα νερά.

Ο αριθμός των ανώτατων αξιωματικών θα μειώνεται διαρκώς, και σύντομα στον Ελληνικό Στρατό ο ανώτερος βαθμός θα είναι αυτός του δεκανέα που θα απολαμβάνει τον προνομιακό μισθό των 250 ευρώ χωρίς τις κρατήσεις.

Η κυβέρνηση Σαμαρά πιστεύει πως ο Ελληνικός Στρατός αποτελεί απειλή για την κοινοβουλευτική χούντα, και φοβάται πως, αν ο δημοκρατικός στρατός ταχθεί στο πλευρό των πολιτών με αίτημα τη Δημοκρατία, η Αστυνομία θα αντιμετωπίσει προβλήματα και δεν θα μπορέσει να σώσει τους Έλληνες ολιγάρχες από το γιαούρτωμα και την εξορία.

Όπως δήλωσε ανώτερο κυβερνητικό στέλεχος που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του, «Η Αστυνομία πρέπει να είναι πιο ισχυρή από τον Στρατό για να μας προστατεύσει από τους πολίτες, αλλά, αν Στρατός και πολίτες ενωθούν εναντίον μας, θα καλέσουμε τους Τούρκους να καταλάβουν την χώρα για να μας σώσουν».

pitsirikos.net

Red NoteBook - Ο καπιταλισμός και η κρίση του νεοφιλελευθερισμού

Red NoteBook - Ο καπιταλισμός και η κρίση του νεοφιλελευθερισμού

Χούντα…2013 [22-04-2013]

Τα μέλη της κυβέρνησης δεν είναι συνταγματάρχες, ταξίαρχοι και πολύ περισσότερο στρατηγοί. Είναι στην κυβέρνηση μετά από εκλογές και όχι μετά από την κάθοδο των τανκς. Έχουμε κόμματα, εφημερίδες.  Έχουμε τις βασικές ελευθερίες, λόγου, έκφρασης, συνάθροισης (αν και αυτό συζητείται…). Η χώρα δεν είναι απομονωμένη. Δεν έχουμε Μακρόνησο. Για την ακρίβεια την έχουμε, αλλά άδεια… Δεν έχουμε ΕΑΤ-ΕΣΑ. Η τηλεόραση είναι έγχρωμη και το σήμα του έθνους δεν είναι ένα πουλί.
Ναι τέτοια Χούντα, δεν έχουμε. Η παραπάνω διευκρίνιση κρίνεται ως  αναγκαία, επειδή κάθε φορά που συγκρίνεται η σημερινή κατάσταση με Χούντα, εγείρονται ενστάσεις και αντιδράσεις, του στυλ, «μα τι λέτε, τότε είχαμε τον στρατό στα πράγματα, τότε είχαμε εξορίες, φυλακίσεις, περιορισμούς κλπ». Ναι σωστά, τότε είχαμε όλα αυτά και άλλα τόσα. Να το ξαναπούμε λοιπόν, τέτοια χούντα δεν έχουμε. Δεν υπήρχε περίπτωση να έχουμε τέτοια χούντα, το 2013.
Στρατιωτική χούντα όπως αυτή της περιόδου 1967- 1974, δεν έχουμε. Έχουμε όμως μια άλλη Χούντα. Ιδιότυπη, συγκαλυμμένη και  εκλεγμένη. Πως προκύπτει Χούντα, εν μέσω «Δημοκρατίας»; Από τα εξής γεγονότα.
Η ενημέρωση του λαού, δεν γίνεται από ένα κρατικό κανάλι και 5 εφημερίδες ελεγχόμενες από την λογοκρισία. Η ενημέρωση γίνεται από  πολλά κανάλια και πολλές εφημερίδες. Κινείται όμως μέσα σε ένα πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο, με αυστηρά όρια. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αρκετά επιτρέπονται. Όποιος βγει από αυτό, συνήθως «τρώγεται», με αριστοτεχνικές μεθόδους. Αυτό το πλαίσιο επιτρέπει να βυσσοδομείς κατά των αναλώσιμων πρωθυπουργών, βουλευτών, υπουργών, αλλά απαγορεύεται ρητά και κατηγορηματικά, να σχολιάσεις πράξεις εκδοτών, μεγαλοεπιχειρηματιών, καναλαρχών, κρατικοδίαιτων συμφερόντων. Πόσο μάλλον να αποκαλύψεις θέματα σχετικά με την διαπλοκή κράτους- επιχειρήσεων. Εκτός αυτού η life style αντίληψη της πολιτικής, η παραπολιτική ματιά και η προσωποκεντρική οπτική των θεμάτων περιορίζει το εύρος των πληροφοριών και συσκοτίζει την επικαιρότητα. Επιπλέον οι άνθρωποι που παρελαύνουν από τα μικρόφωνα τηλεοράσεων και ραδιοφώνων, δεν είναι περισσότεροι από 100- 150, αναμασώντας απόψεις του ίδιου ιδεολογικού προσανατολισμού, από έναν πληθυσμό 11 εκατομμυρίων. Προπαγάνδα χουντικής αντίληψης, σε αμπαλάζ «πολυφωνίας»!
Η συνάθροιση του λαού, για θέματα διεκδικήσεων, είναι τυπικώς ελεύθερη, αν και παρακολουθούμε την αγωνιώδη προσπάθεια της «δημοκρατίας», νε την περιορίσει, σε μια λωρίδα, σε μια πλατεία, σε μια μέρα,  με επιχειρήματα του τύπου, «διαδηλώνουν μειοψηφίες». Παρά την φιλότιμη προσπάθειά τους, οι συγκεντρώσεις διεξάγονται ακόμη. Αλλά δεν διεξάγονται κανονικά. Πόσες από τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις των τελευταίων ετών, ολοκληρώθηκαν ομαλά και έστειλαν το μήνυμα που ήθελαν οι διαδηλωτές να σταλεί. Ελάχιστες. Εκτός αυτού, η αδιαφορία της εξουσίας για  την «λαϊκή οργή», η προκλητική αγνόηση των χιλιάδων διαμαρτυρόμενων, οδηγεί σε νέκρωση έναν βασικό κανόνα δημοκρατίας, που λέει: Οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις, αφουγκράζονται τις διαθέσεις του λαού και με κάποιο τρόπο ισορροπούν τις αποφάσεις τους, ώστε να εκτονώνεται το βαρύ κλίμα. Αυτό στην «ελληνική δημοκρατία», της κρίσης δεν γίνεται. Ο λαός διαδηλώνει, διαμαρτύρεται και οι κυβερνήσεις συνεχίζουν απτόητες το έργο τους, αγνοώντας τις λαϊκές διαθέσεις.
Οι νυχτερινές επισκέψεις στις Σκουριές και στην Κερατέα, αστυνομικών δυνάμεων, σπάζοντας πόρτες, δεν συνιστούν στοιχείο δημοκρατικής διαδικασίας. Οι αύξηση της κρατικής καταστολής και αυθαιρεσίας οργάνων της τάξης, με μπουνιές κλωτσιές κατά πολιτών, με τόνους χημικών, με ανελέητο κυνηγητό, δεν είναι δημοκρατία. Οι προληπτικές προσαγωγές, με αστείες αφορμές, δεν είναι δημοκρατία. τα βασανιστήρια στην ΓΑΔΑ, οι μηχανισμοί παρακολούθησης κατά δημοσιογράφων και πολιτικών αντιπάλων, οι στημένες επιθέσεις λάσπης, δεν είναι δημοκρατία. όταν παραβιάζονται άρθρα του Συντάγματος, όχι με ραδιοφωνικά ανακοινωθέντα, αλλά με τροπολογίες και πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου ή ακόμα και δια της διολισθήσεως… Η ανεργία δεν είναι Δημοκρατία. Ούτε η έλλειψη υγείας και παιδείας. Η ανασφάλεια, η αγωνία για την καθημερινότητα δεν είναι δημοκρατία. οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, οι προσλήψεις μέσω μη κυβερνητικών εταιρειών δεν είναι δημοκρατία.
Όλα τα παραπάνω είναι Χούντα. Κυρίως και επειδή  συμβαίνουν σε καθεστώς που φέρει τον τίτλο δημοκρατία, κυρίως και επειδή συμβαίνουν το έτος 2013. Επειδή οι κοινωνίες, σύμφωνα με όσα μας λένε, έχουν καταφέρει στον 21^ο αιώνα, να διεκπεραιώνουν αλλιώς τις διαφορές τους και επειδή το κράτος υπάρχει για να εγγυάται ελευθερίες, δικαιώματα, κατακτήσεις.
Η δημοκρατία πρέπει και οφείλει να είναι καθαρή δημοκρατία, σωστή δημοκρατία, τυπική δημοκρατία. Στην δικτατορία είναι δεδομένο ότι θα μπουκάρουν στο σπίτι σου τη νύχτα,στην δημοκρατία είναι ανεπίτρεπτο. Στην δικτατορία απαγορεύονται οι διαφορετικές και μειοψηφούσες φωνές, στην δημοκρατία επιβάλλονται.
Η δημοκρατία, δεν μπορεί να είναι ολίγον έγκυος. Ή είναι δημοκρατία, ή δεν είναι.

ΥΓ1. Εννοείται δεν τρέφω αυταπάτες, για την αστική δημοκρατία. Δεν πιστεύω πως είναι το πολίτευμα που εξασφαλίζει ελευθερία για όλους. Το αντίθετο, πιστεύω πως είναι το πολίτευμα που εξασφαλίζει ελευθερίες για τους λίγους και ψευδαίσθηση ελευθερίας για τους πολλούς. Το θέμα και το νόημα του παραπάνω πονήματος, είναι ότι στην Ευρώπη του 2013, ο άρρωστος καπιταλισμός δεν μπορεί πια να προσφέρει τις μέτριες υπηρεσίες που πρόσφερε κάποτε.
ΥΓ2. Επίσης εννοείται, ότι δεν το έχουν σε τίποτα, όταν κριθεί απαραίτητο, να γίνει το πέρασμα, από την «Δημοκρατική Χούντα», στην αυθεντική. Το κουμπί υπάρχει. Είναι θέμα χρόνου και συνθηκών να το γυρίσει κάποιος.
ΥΓ3. Όπως και να έχει, ο στόχος παραμένει. Μια πραγματική, λαϊκή ουσιαστική Δημοκρατία, των ανθρώπων και των ουσιαστικών αξιών, με ελευθερία, ίσες ευκαιρίες και δικαιοσύνη.

Θύμιος Κ.  Ελληνοφρένεια

Λυκοσυμμαχία (αλληλοσπαρασσόμενη) !!!

Ο Στάθης

 

Αυτοί που άλλαξαν τα φώτα στη χώρα δεν αλλάζουν οι ίδιοι. Αφού πρώτα συμφώνησαν με την Τρόικα οι τρεις Γκαουλάιτερ να μας βγάλουν το λάδι,

βγαίνει στο παρά πέντε ο κ. Βενιζέλος και διεκδικεί για πάρτη του τοαγουρόλαδο - τα εύσημα δηλαδή για τη μείωση (αν ποτέ επισυμβεί) του ΦΠΑ στην εστίαση.

Δεν είναι η πρώτη φορά που, αφού η Τρόικα φάει τη μερίδα του λέοντος, αρχίζει ύστερα ο κυρ Μπενύτο τους λεονταρισμούς και τα επικοινωνιακά σώου για…ηλιθίους.

Και ποια η απάντηση του κ. Σαμαρά στα καραγκιοζιλίκια Βενιζέλου; απλό! ένα…(ακόμα) κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, αυτήν τη φορά εναντίον (και)των ιδίων των συνεταίρων του: η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου σε ένα μόνον άρθρο.

Ηδη ο σαλτιμπαγκισμός με το πλυνομοσχέδιο ήταν υπέρ άγαν. Σε ένα νομοσχέδιο σαν του Κουτρούλη τον γάμο είχαν χωθεί μέσα όλες οιυπαγορεύσεις της Τρόικας και όλες οι αθετήσεις των κυβερνητικών κόκκινων γραμμών  (τρομάρα τους). Και μάλιστα αυτό το κατάπτυστο πολυνομοσχέδιο

θα πήγαινε (όπως και θα πάει) προς ψήφισιν στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος - η κατάχρηση της οποίας λαμβάνει πλέον φασίζουσεςπαραμέτρους. Σαν να μην έφθανε

αυτή η παρέκβαση, ου μην και ξεπεσμός, άρχισε ο κ. Βενιζέλος τα τσαλιμάκια, με αποτέλεσμα ο κ. Σαμαράς να ξεσκίσει ακόμα περισσότερο κάθε απομεινάρι κοινοβουλευτικής όχι μόνον ευπρέπειας αλλά και ουσίας, φέρνοντας προς ψήφισιν το εν λόγω πολυνομοσχέδιο σε ένα άρθρο.

Ενα άρθρο, μία πλειοψηφία, μία υποτέλεια.

Ως φαίνεται, η Λυκοσυμμαχία των Ανδρείκελων, εκτός απ’ τις σάρκεςτης Ελλάδας, αρχίζει να τρώει και τις δικές της σάρκες.

Ομως, όσον κι αν βγάζουν τη ψυχή της χώρας απ’ το στόμα της, το χούιτο δικό τους απ’ τη φτιάξη τους δεν βγαίνει.

Τα ρουσφέτια. Ο κ. Κικίλιας. Εχει διορίσει τη μάνα του και τον πατέρα του. Κι όσους αναξιοπαθούντες εξ αγχιστείας διαθέτει το σόι του. Και ο καυγάς που ξέσπασε, σκυλοκαυγάς ανάμεσα στη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ για το πάπλωμα ήταν, για τα 400.000 ρουσφέτια που θέλουν να διαχειρισθούν μέσω ΟΑΕΔ κι όχι για τις απολύσεις, τις «απολύσεις που δεν θα γίνουν» καθώς έλεγε ο κ. Κουβέλης.

«Δεν θα γίνουν απολύσεις» δήλωνε ο κ. Κουβέλης. «Τοεπαναλαμβάνω! Δεν θα γίνουν απολύσεις», έλεγε. Και γίνονται. Περί τις 30.000έως το τέλος του έτους!

Με υπογραφή Μανιτάκη.

Ο οποίος επί μήνες μυξόκλαιγε ότι μόνον «επίορκους» θα διώξουν. Κι ότι απολύσεις δεν θα γίνουν. Ο μόνος που δεν απολύεται είναι ο σαλτιμπάγκος που έχουν μέσα τους. Αλήθεια, στους «επίορκους» που θα απολύσουν, πόσοιδιαδηλωτές θα ’ναι μέσα; πόσους θα πιάσουν να κάνουν τσιγάρο στην τουαλέτα και θα τους σχολάσουν; Κοντά στα δύο εκατομμύρια ανέργους έχει η χώρα και αυτοί θα προσθέσουν κι άλλους! Τριάντα χιλιάδες

είναι η αρχή, έως τις 180.000 που έχουν προγράψει οι εκατόμβες θα ’ναι πολλές, αιμάσσουσες, η απελπισία μεγάλη – κατά τα άλλα

«το κλίμα αλλάζει» λέει ο κ. Σαμαράς. Πιθανώς στην Παταγωνία, όπου τώρα μπαίνει το φθινόπωρο, εδώ όμως η δημιουργική λογιστική παραμένεισταθερή. Το ίδιο σταθερή όπως επί Σημίτη. Ομιλεί και λέγει ο Σημιτάνθρωπος κ.Στουρνάρας για πρωτογενές πλεόνασμα! Με παύση πληρωμών του κράτους (επιστροφή ΦΠΑ), περικοπή (60%) των δημοσίων επενδύσεων, με μείον 50% στις επιχορηγήσεις πράγματι αποκτάς πρωτογενές πλεόνασμα, όπως αυτό που έχει ο Μπάμπης ο Σκάις στο μυαλό του, πλεόνασμα αποπληροφόρησης. Και όντως πρωτογενές.

Τα μόνα πλεονάσματα που έχει καταφέρει να δημιουργήσει αυτή η κυβέρνηση είναι πλεονάσματα δυστυχίας, φτώχειας, θλίψης, απελπισίας, θυμού κι οργής. Και

τα μόνα πλεονάσματα που διαθέτει εν επαρκεία αυτή η αγέλη των λύκων είναι τα πλεονάσματα χολής και μίσους, όπως αυτά του κυρ Παγκάλουόταν λέει για τον Ακη ότι, στην περίπτωση που θα κληθεί να καταθέσει για αυτόν,«θα τον θάψει». Ποιον θα θάψει; δεν ήταν σαράντα χρόνια σύντροφοι στο ίδιο κόμμα; υπουργοί στις ίδιες κυβερνήσεις; δεν έχει

πολιτική ευθύνη ο ένας για όσα έκανε ο άλλος; Βλαξ ήταν ο κ. Πάγκαλος και δεν ήξερε; Βλαξ ήταν ο κ. Σημίτης και δεν ήξερε; Ηξεραν και δεν μίλησαν, ήξεραν και δεν έπραξαν, άρα είναι συνένοχοι - έχουν τις ίδιες πολιτικές ευθύνεςγια τον Ακη (τον κ. Τσουκάτο, τον κ. Μαντέλη κι άλλους) όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα ηγετικά στο κόμμα και τα κορυφαία στις κυβερνήσεις.

Διότι, αν για τα φυσικά πρόσωπα η συλλογική ευθύνη είναι φασιστική, για τα πολιτικά πρόσωπα η  πολιτική συλλογική ευθύνη είναι καθήκον προς τηΔημοκρατία και υποχρέωση προς τον λαό.

Η μόνη διαφορά λοιπόν που έχουν ο κ. Πάγκαλος και ο κ.Τσοχατζόπουλος είναι ότι ο ένας είναι έξω και ο άλλος μέσα…

Γ. Δελαστίκ: Πέφτει η Ισλανδική Κυβέρνηση της Κεντροαριστεράς

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Πανικός έχει καταλάβει τις ηγεσίες των δύο κεντροαριστερών κομμάτων που κυβέρνησαν την Ισλανδία στο απόγειο της κρίσης επί τέσσερα χρόνια, από τα τέλη Απριλίου του 2009, εν όψει των βουλευτικών εκλογών που θα γίνουν στη χώρα αυτή μεθαύριο, Σάββατο.

Οι σοσιαλδημοκράτες από τη μια μεριά και ο συνασπισμός της Αριστεράς και των οικολόγων που συγκυβέρνησαν για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας αναμένεται να υποστούν συντριπτικές ήττες, αν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις. Ηταν οι θριαμβευτές των προηγούμενων εκλογών. Οι σοσιαλδημοκράτες είχαν πάρει το 29% των ψήφων και 20 από τις 63 έδρες του ισλανδικού κοινοβουλίου.

Οι αριστεροί και οι οικολόγοι είχαν πάρει το 22% των ψήφων και 14 έδρες, με αποτέλεσμα ο συνασπισμός σοσιαλδημοκρατών, αριστερών και οικολόγων να έχει απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να σχηματίσει κυβέρνηση με πρωθυπουργό τη Γιοχάνα Σίγκουρδαντόουτιρ. Τότε, το 2009, είχε καταβαραθρωθεί εκλογικά το δεξιό Κόμμα της Ανεξαρτησίας, που κυβερνούσε την Ισλανδία επί 18 συνεχή χρόνια. Είχε πέσει από τις 25 έδρες στις 16, σημειώνοντας τη χειρότερη εκλογική του επίδοση στην 85χρονη ιστορία του, παίρνοντας κάτω από το 24% των ψήφων.

Η κυβέρνηση της Κεντροαριστεράς όμως αποδείχθηκε ανάξια των προσδοκιών όσων την ψήφισαν - και δειλή, έτοιμη να υποκύψει ανά πάσα στιγμή στις πιέσεις των ξένων και πρωτίστως των Βρετανών. Ετσι, αποδέχθηκε να πληρώσουν οι Ισλανδοί πολίτες για να αποζημιωθούν οι κερδοσκόποι πελάτες μιας ιδιωτικής ισλανδικής τράπεζας στην Αγγλία και στην Ολλανδία.

Ο δεξιός πρόεδρος της Ισλανδίας όμως αρνήθηκε να υπογράψει τον σχετικό νόμο που είχε ψηφίσει το υπό κεντροαριστερή πλειοψηφία κοινοβούλιο, ανταποκρινόμενος πλήρως στα οργισμένα συναισθήματα των πολιτών. Μετά την άρνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας το ζήτημα οδηγήθηκε υποχρεωτικά -βάσει του ισλανδικού Συντάγματος- σε δημοψήφισμα στις 6 Μαρτίου 2010. Το αποτέλεσμα εκμηδένισε το πολιτικό κύρος της κεντροαριστερής κυβέρνησης και σφράγισε τη μοίρα της από πολιτική σκοπιά.

Επρόκειτο όντως για απίστευτο ποσοστό απόρριψης: «Οχι» ψήφισε το... 93,3% των Ισλανδών ψηφοφόρων και «Ναι» το... 1,7%!!! Παρά την ασύλληπτων διαστάσεων πολιτική ήττα της, η κυβέρνηση των κεντροαριστερών Ισλανδών «Κουίσλινγκ» ψηφίζει εκ νέου στις 16 Φεβρουαρίου του 2011 να πληρώσουν οι Ισλανδοί 3,9 δισ. ευρώ στους Βρετανούς και τους Ολλανδούς καταθέτες. Τέσσερις μέρες αργότερα, στις 20 Φεβρουαρίου 2011, ο δεξιός πρόεδρος Ολαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον προβάλλει και πάλι το βέτο του.

Νέο δημοψήφισμα στις 9 Απριλίου 2011. Νέα νίκη του «Οχι» με 58%! Νέο χαστούκι στην απεχθή σοσιαλδημοκράτισσα πρωθυπουργό, η οποία έχει ήδη προλάβει να κάνει αίτηση ένταξης της Ισλανδίας στην ΕΕ, κινούμενη λυσσωδώς σε μετωπική αντιπαράθεση με τον λαό της χώρας της. Μοιραίο λάθος, καθώς αυτή τη στιγμή ούτε το... 25% (!) των Ισλανδών δεν είναι υπέρ της ένταξης στην ΕΕ. Οι δημοσκοπήσεις φέρνουν τους σοσιαλδημοκράτες να χάνουν τη μισή (!) δύναμή τους. Ακόμη χειρότερη μοίρα φαίνεται ότι περιμένει τους Ισλανδούς αριστερούς, οι οποίοι δημοσκοπικά χάνουν πάνω από τους μισούς ψηφοφόρους τους.

Αντιθέτως, υποψήφιο για πρώτο κόμμα στις μεθαυριανές εκλογές εμφανίζεται ένας κεντροδεξιός πολιτικός σχηματισμός, το Προοδευτικό Κόμμα, το οποίο συχνότατα κυβερνούσε ως «τσόντα» της Δεξιάς. Συνήθως έβγαινε τελευταίο, τέταρτο, από τα κόμματα που κυριαρχούν στην Ισλανδία. Το 2009 όμως ανέλαβε αρχηγός του κόμματος αυτού ο Σίγκμουντουρ Γκουνλόιγκσον, 35 μόλις χρόνων, ο οποίος είχε το θάρρος να ταχθεί κατηγορηματικά εναντίον του να πληρώσουν οι Ισλανδοί πολίτες τους Βρετανούς και τους Ολλανδούς καταθέτες των ιδιωτικών ισλανδικών τραπεζών. Αυτό εκτόξευσε τη δημοτικότητά του.

Τη νύχτα του Σαββάτου θα μάθουμε τις λεπτομέρειες των ανακατατάξεων. Το βέβαιο όμως είναι η κατακρήμνιση μιας ακόμη κεντροαριστερής κυβέρνησης, εξαιτίας της προθυμίας της να υποτάσσει στα συμφέροντα των ξένων την τύχη του δικού της λαού. Οπως έγινε και στην Ιταλία, ξεπηδούν από τους κόλπους της Κεντροδεξιάς πολιτικές δυνάμεις που έχουν το θάρρος της αντίστασης στους ξένους επικυριάρχους και τους οποίους τελικά επιβραβεύουν και οι λαοί με την ψήφο τους, ελλείψει καλύτερης επιλογής.

Το ίδιο έγινε ήδη και με τον δεξιό Ισλανδό πρόεδρο Γκρίμσον. Ο καιροσκόπος αυτός πολιτικός είχε τεράστιες ευθύνες για την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ισλανδίας πριν από την κρίση του 2008. Επέδειξε όμως ταυτόχρονα απαράμιλλο πολιτικό θάρρος προβάλλοντας βέτο το 2010 και το 2011 και επιτρέποντας έτσι στον λαό να πει τα μεγάλα του «Οχι» στα δύο δημοψηφίσματα. Οι Ισλανδοί τον αντάμειψαν στις 30 Ιουνίου 2012, εκλέγοντάς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για... πέμπτη (!!!) συνεχή φορά.

*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Σαρώνει η Αντίθεση των Λαών στην Ευρωπαική Ένωση!

Πηγή: iskra.gr

ΕΥΡΩΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟΣ: ΙΣΠΑΝΙΑ 72%, BΡΕΤΑΝΙΑ 69%, ΓΕΡΜΑΝΙΑ 59%, ΓΑΛΛΙΑ 56%, ΙΤΑΛΙΑ 53%

Δημοσκόπηση στις έξι μεγαλύτερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποδεικνύει ότι ο ευρωσκεπτικισμός είναι στα ύψηεν μέσω "διασώσεων" και περικοπών δαπανών!

Η δημοσκόπηση διαπίστωσε μια ιλιγγιώδη μείωση της εμπιστοσύνης στην ΕΕ σε χώρες που ήταν παραδοσιακά "φιλοευρωπαϊκές".

Η εμπιστοσύνη του κοινού στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μειωθεί σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα στις έξι μεγαλύτερες χώρες της ΕΕ, αυξάνοντας τα θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με τη δημοκρατική νομιμότητα της πάνω από τρία χρόνια μετά τη χειρότερη κρίση της ένωσης.

 Στοιχεία από το Ευρωβαρόμετρο, που αναλύθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR),  δείχνουν μια ιλιγγιώδη μείωση της εμπιστοσύνης στην ΕΕ σε χώρες όπως η Ισπανία, η Γερμανία και η Ιταλία, που είναι ιστορικά πολύ "φιλοευρωπαϊκές".

Οι έξι χώρες που συμμετείχαν στην έρευνα - Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, Ιταλία, Ισπανία και Πολωνία - είναι οι μεγαλύτερες της ΕΕ,  διαθέτουν πάνω από δύο στους τρεις πολίτες της ΕΕ ή περίπου 350 εκατομμύρια από 500 εκατομμύρια του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα ευρήματα, που δημοσιεύονται αποκλειστικά στην Guardian στη Βρετανία και σε συνεργασία με άλλες μεγάλες εφημερίδες στις άλλες πέντε χώρες, αποτελούν έναν εφιάλτη για τους ηγέτες της Ευρώπης, τόσο στις πλούσιες βόρειες ή στις "σωσμένες"-κακοποιημένες χώρες του νότου, γεγονός που υποδηλώνει μια πολύ μεγαλύτερη κρίση της πολιτικής και δημοκρατικής της νομιμοποίησης στην ΕΕ.

Ο José Ignacio Torreblanca, επικεφαλής του γραφείου ECFR  της Μαδρίτης δηλώνει ότι:"Οι πολίτες σήμερα πιστεύουν ότι η εθνική δημοκρατία τους υπονομεύεται από τον τρόπο που η κρίση του ευρώ διαχειρίζεται ."

Οι ηγέτες της ΕΕ δεν έχουν ακόμη καταλήξει σε οποιαδήποτε προτάση πολιτικής αντιμετώπισης τηςαναντιστοιχίας μεταξύ της συγκέντρωσης των οικονομικών και δημοσιονομικών αρμοδιοτήτωνκαι της δημοκρατικής εντολής που κρίνεται αναγκαία για τη στήριξη τέτοιων ριζικών αλλαγών της πολιτικής.

Ο José Manuel Barroso, Προέδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δήλωσε την Τρίτη ότι το Ευρωπαϊκό "όνειρο" τίθεται υπό την απειλή από μια "αναβίωση του λαϊκισμού και του εθνικισμού" σε όλη τηνΕυρωπαϊκή Ένωση. "Σε μια εποχή που είναι τόσο πολλοί Ευρωπαίοι αντιμέτωποι με την ανεργία, τηναβεβαιότητα και την αυξανόμενη ανισότητα, ένα είδος« ευρωπαϊκής κόπωσης »έχει τεθεί σε εφαρμογή, σε συνδυασμό με την έλλειψη κατανόησης. Ποιος κάνει τι, ποιος αποφασίζει τι, ποιος ελέγχει ποιον και τι; Και πού οδεύουμε; "

Η πιο δραματική πτώση στην πίστη στην ΕΕ έχει συμβεί στην Ισπανία, όπου η κατάρρευση της τραπεζικής αγοράς και της στέγασης, οδηγεί το 72% των πολιτών να μην εμπιστεύεται την ΕΕ, με μόνο 20%  να την εμπιστεύονται .

Τα δεδομένα συγκρίνουν την εμπιστοσύνη και τη δυσπιστία στην ΕΕ στα τέλη του περασμένου έτους, με τα επίπεδα του 2007, πριν από την οικονομική κρίση.

Στην Ισπανία, η εμπιστοσύνη στην ΕΕ μειώθηκε από 65% σε 20% κατά τη διάρκεια της πενταετούς περιόδου, ενώ η δυσπιστία εκτοξευθεί στο 72% από 23%.

Σε πέντε από τις έξι χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας, η δυσπιστία επικράτησε της εμπιστοσύνης με σημαντική διαφορά, ενώ το 2007 - με εξαίρεση το Ηνωμένο Βασίλειο - συνέβη το αντίθετο.

Πριν από πέντε χρόνια, το 56% των Γερμανών "έτειναν να εμπιστεύονται" την ΕΕ, ενώ το 59% τώρα "τείνουν να δυσπιστούν". Στη Γαλλία, η καχυποψία έχει αυξηθεί από 41% σε 56%. Στην Ιταλία, όπου η εμπιστοσύνη του κοινού στην Ευρώπη ήταν ανέκαθεν υψηλότερη από ό, τι στην εθνική πολιτική τάξη, η δυσπιστία της ΕΕ σχεδόν διπλασιάστηκε από 28% σε 53%.

Ακόμη και στην Πολωνία, που εντάχθηκαν με ενθουσιασμό στην ΕΕ λιγότερο από  ό, τι πριν από μια δεκαετία και είναι ο μοναδικός μεγαλύτερος δικαιούχος από τις μεταβιβάσεις των δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από τις Βρυξέλλες, η στήριξη έχει πέσει από 68% σε 48%, αν και παραμένει η μόνη χώρα όπου πραγματοποιήθηκε η έρευνα, όπου οι περισσότεροι άνθρωποι εμπιστεύονται από ότι δυσπιστούν για την ένωση.
Στη Βρετανία, όπου το Ευρωβαρόμετρο βρίσκει τακτικά τον ευρωσκεπτικισμό σε υψηλά επίπεδα, η δυσπιστία αυξήθηκε από 49% σε 69%, το υψηλότερο επίπεδο, με την εξαίρεση της έκτακτης ανάκαμψης στην Ισπανία.

ΠΗΓΗ: με πληροφορίες από την GUARDIAN

Πέμπτη 25 Απριλίου 2013.