ΑΚΟΝΙΣΤΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΝΑ ΣΦΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Εάν δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μάτια σας για να βλέπετε, τότε θα τα χρειαστείτε για να κλάψετε


Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Λεφτά, Ψέματα Και Αλήθειες

ΠΗΓΗ: 2310net

Πόσο κάνουν άραγε οι ΗΠΑ; Σοβαρό το ερώτημα μου. Άλλωστε οι χώρες στον καπιταλισμό λειτουργούν ως εταιρίες. Έχουν ισολογισμούς, χρέη, πουλιούνται κι αγοράζονται κανονικά. Τώρα ήρθε η ώρα να αγοράσουμε τις ΗΠΑ.
Βρέθηκαν, λέει, κάποιοι ομογενείς που συγκέντρωσαν 600 δις και θα αγοράσουν το χρέος του ελληνικού κράτους και με τα υπόλοιπα θα αγοράσουν και κανα-δυό χώρες να έχουμε να παίζουμε. Σαν τη monopoly ένα πράγμα.
Προφανώς η ιστορία είναι αστεία. Καταρχάς πως γίνεται να μαζευτούν 600 δις; Έβαλαν μερικοί πλούσιοι έλληνες ένα μέρος των οικονομιών τους; Πόσοι και πόσα; Βρέθηκαν κανένα εκατομμύριο έλληνες και έβαλαν από 60.000; ΟΚ. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε; Το ξέρετε.
Πριν από αρκετό καιρό, πάλι παραμονές ψήφισης μέτρων, είχε σκάσει η αποκάλυψη της Τράπεζας της Ανατολίας, που με ένα μόνο ομόλογο θα αγοράζαμε Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία και Τουρκία.
Κάθε φορά που έρχονται σκληρά μέτρα εμφανίζεται ολόκληρο το πακέτο:
Απειλέςθα βγούμε από το ευρώ
Εκβιασμοί: μέτρα ή χρεοκοπία.
Καταστολή: ετοιμάζονται οι υδροφόρες, όπως ετοιμάζονταν οι ελεύθεροι σκοπευτές
Ψέματα: Δεν θα θιγούν οι χαμηλοσυνταξιούχοι, δεν θα κοπούν οι αναπηρικές συντάξεις
Μετάθεση ευθυνώνΕμείς δεν θέλουμε, η Τρόικα μας το επιβάλλει.
Ψέματα νο.2Αυτά τα μέτρα θα είναι τα τελευταία.
Παραμύθιμε κάποιο μαγικό τρόπο θα σωθούμε. Πρώτα το ομόλογο, τώρα τα 600 δις.
Αυτές οι ψιλοσυνομωτικές ιστορίες με δράκους και λεφτά συνήθως εμφανίζονται σε παρακμιακά κανάλια. Το θέμα της Ανατολίας το είχε βγάλει ο μετρ της συνομωσίας, Κυριάκος Βελόπουλος. Στη συνέχεια το ξεπάτωσε ο μεγάλος ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ Μάκης Τριανταφυλλόπουλος. Ήταν η δεύτερη του αποκάλυψη, μετά από εκείνη την συγκλονιστική σκηνή με τον Κορκολή. Αυτό το θέμα με τα 600 δις παίχτηκε κάπου στην Κρήτη σε ένα τοπικό κανάλι. Θα το πάρουν τα εδώ μπλογκς που αναμασούν οποιαδήποτε βλακεία και της δίνουν σοβαροφανή διάσταση. Αυτό που καθοδηγεί τη σκέψη τους είναι το περίφημο «όσο μεγαλύτερο το ψέμα, τόσο περισσότεροι το πιστεύουν».
Τέτοιου είδους ιστορίες έχουν την ικανότητα να διεισδύουν στο μυαλό μας και να μας κάνουν να σκεφτόμαστε ‘τι θα γινόταν αν’. Η εύκολη λύση για ένα πρόβλημα είναι η εισαγωγή ενός από μηχανής θεού. Κάποιου που θα κάνει αυτό που εμείς δεν θέλουμε, δεν μπορούμε ή φοβόμαστε να κάνουμε. Κάποιον να έρθει να μας λυτρώσει ρε παιδιά. Μια άλλη εκδοχή της ιστορίας αυτής, σε άλλο επίπεδο, είναι οι σκέψεις που κάνουμε κάθε φορά που έχει τζακ ποτ το τζόκερ. Σκέφτεσαι τι θα κάνεις τα λεφτά, τι χρώμα θα είναι το τζιπ που θα αγοράσεις, πόσα μπαλκόνια θα έχει η βίλα που θα χτίσεις. Το μόνο που δεν σκέφτεσαι είναι ότι δεν έπαιξες τζόκερ βλάκα! Δεν θα κερδίσεις!
Έτσι και τώρα. Σκέφτεσαι: Έχουμε και λέμε. 600 δις έχουμε. Το χρέος μας είναι περίπου 380 δις. Θα πάμε θα τους δώσουμε cash 400 δις. Έτσι γιατί είμαστε απλοχέρηδες. Πάρτε να πιείτε ένα καφέ στην υγειά μας. Μετά μας περισσεύουν άλλα 200 δις. Τι τα κάνουμε;
Αν ήμουν πρωθυπουργός για μια μέρα, θα πήγαινα να αγοράσω τις ΗΠΑ. Εντάξει, αυτοί έχουν τεράστιο δημόσιο χρέος  τέτοιο που ούτε οι Έλληνες ομογενείς δεν μπορούν ακόμα να αγοράσουν. Θα έχωνα όμως 200 δις και θα αγόραζα τις μεγαλύτερες βιομηχανίες τους. Apple, Microsoft, Haliburton, CNN κτλ. Αυτόματα θα έλεγχα ολόκληρη την Αμερική. Στη συνέχεια, μέσα από τα λόμπι και τα γνωστά-άγνωστα κανάλια, θα μπορούσα να επιλέξω τον επόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ. Στην θέση του Προέδρου θα έβαζα τον Φιντέλ Κάστρο.
Όμως επειδή αυτά τα πράγματα δεν θα συνέβαιναν ούτε σε ταινία φαντασίας ας τα ξεχάσουμε. Η πιθανότητα να δούμε το χρέος μας να πληρώνεται από κάποια χρήματα που μάζεψαν κάποιοι Έλληνες ομογενείς, είναι μικρότερη από την πιθανότητα να δούμε τη σημαία της Κούβας να ανεμίζει στο Καπιτώλιο και τον Φιντέλ να καπνίζει ένα πούρο με τα πόδια πάνω στο οβάλ γραφείο.
Οπότε, ας αφήσουμε τα παραμύθια και ας ασχοληθούμε λίγο με τα πραγματικά γεγονότα. Όπως τον διακανονισμό που έκανε ο όμιλος Ξυνή με το ΙΚΑ. Σύμφωνα με αυτόν θα αποπληρώσει το χρέος του, ύψους 700.000 ευρώ σε 400 χρόνια. Δηλαδή, ο υπάλληλος του ΙΚΑ το 2402 θα έχει την τιμή να υπογράψει την εξόφληση του ομίλου. Τότε, μετά από 400 χρόνια χρεοκρατίας από το ΙΚΑ, ο όμιλος Ξυνή θα μπορέσει να συνεχίσει απερίσπαστος το θεάρεστο έργο του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου